|
ANO 2002
O NIQUEL DOS EUROS
Con esta hada-madriña tan
elegante e guapiña a miña veira, sinte un que xa todas suas
peticións e desexos van a ser cumpridos...
E Rosa, una gran animadora do
carnaval do Porriño que sempre está na primeira fila e xa conseguiu
algún premio no CRC.
O malo e que algúns dias
do entroido marcha para a Guarda e deixanos solos... |
|
Como outros años, a inefable Concejala de Cultura
do Concello, tuvo que dar a nota nos nosos carnavales. De esta vez non
se meteu co testamento (misión imposible), sinón que se lle incrustóu
na mollera que tiña que suspender o "Concurso de Coplas", que
tódolos anos se celebraba para os nenos e para os mallores.
O follón que armóu foi mallúsculo e logróu
o que naide hasta agora había conseguido no noso Porriño, ou sea,
facer dos carnavales: o dela eo do pobo. Pero os porriñeses sabían
moi ben quen tiña a razón e con que tiñan que ir...; e inda que houbo
dous desfiles con dous itinerarios diferentes (o dela e o do pobo) a
xente arropóu totalmente o "carnaval sonoro", mentras que no
"oficial" somente iba ela e algúns mais.
E si o sábado e o martes a xente estaba co
entroido do pobo, o día do enterro da sardiña aquilo foi apoteósico,
pois todos os porriñeses, (incluso persoas que non
acostumbran asistir os carnavales) formaron unha larga cola detrás da
sardiña, resultando ser o enterro mais numeroso dos últimos
anos...
O carteliño que levo na man dí: "Como
Concejala de Cultura ordeno que para el próximo año no habrá premios
ni a las coplas, ni a las comparsas, ni a los disfraces, ni a la
originalidad, ni al testamento. Solo habrá premios para los obedientes,
los sumisos y los pelotilleros". Sin mais
comentarios...
|
|
ANO 2002
ENTERRO DA SARDIÑA
Foi apoteósico o Enterro da Sardiña deste ano. A
señora Concellala de Cultura quixo separar os porriñeses e saliulle o
tiro pola culata, e fixo que o pobo e as comparsas se uniran como nunca;
e resultóu co enterro deste ano foi un dos mais numerosos que se
recordan. Na fotografía
aparecen as Autoridades que presidiron o enterro: Mili Leirós,
Comendante do posto da Garda Civil do Porriño; Raul Francés,
representante da ONCE (o das gafas, claro); Joaquín Diz, Delejado del
Jobierno na provincia de Pontevedra; e Kati Carrera, Capitán do Destacamento de Tráfico
do Porriño. |
|
ANO 2002
CARNAVAL DE VERANO
 
Foi unha experiencia moi bonita celebrar o Entroido do mes
de Xullo deste ano, pero referido os anos 60. Tiña a ventaxa de que, como
facía calore, podías ir lixeiro de roupa.
Nunha foto aparezco co uniforme dos "Alumnos del
Colegio de Los Jesuitas de Vigo" naquel ano; e na outra cun bañador
(moi decente, por certo) do que lucían as mulleres naquela época. O
desfile que fixemos po las calles do Porriño foi de verdadero
escándalo...
|
|
O
MELLOR DISFRACE DE CUQUIN
¡¡¡O
HOME INVISIBLE!!!
Isto
tense que ollar con moita atención:
Na foto da esquerda estóu disfrazado cun traxe de baño, o que puxen no
Carnaval do Verán.
Na foto da dereita estóu disfrazado de home invisible (non, non mires,
pois o home invisible non o pode ver naide).
Fíxate ben ca foto está feita no mismo sitio: míranse a columna, o
tiesto, as flores, etc. Agora ben, si colles unha
lupa ou un microscopio e fixaste ben, notarás algo así como un entorno...
un sombreado... unha presencia física... algo que lle quita luz a
fotografía e ponna mais escura...; ¡iso demostra que eu estóu ahí, non
o dudes nin por un momento!.
Pra conseguir este disfraz tiven que desnudarme de todo, descalzarme e
tamén despoxarme de todo adorno, pois calquera cousa que non fora a miña
propia imaxen, saldría na foto. Por iso tiven que quitar a cadea do
pescozo, a medalla da Virxen da Franqueira, a alianza de casado, o anillo
cun brillante, o reloxo de ouro de 18 kilates, as lentillas, unha
cadeniña que tiña no tobillo, un piercing
que levaba no ombligo, a dentadura postiza, e hasta un tatuaxe que tiña pintado no
cu.
Pero valéu a pena... ¡que carallo! |
