MIMO
Non e para mín este disfraz. Son unha persoa moi inquieta e non podo estar sin moverme durante un par de minutos. No medio da rúa Ramón González parei o tráfico e dediqueille un corte de mangas a un amigo que estábame tomando o pelo... |
|
ANO 1994 O COBRADOR DO FRAC EN DESCAPOTABLE
|
|
Foi estupendo pasear po las rúas do Porriño e por algunhas parroquias en coche descapotable. De vez en cando paraba diante dun establecemento a ver si cobraba algunha deuda, pero naide me pagaba. Está visto que Porriño e un pobo de puferos e nada mais. Esta foto e po la calle Progreso, co consabido atasco do paso a nivel. ¿Hasta cando tendremos que aguantar os porriñeses este suplicio? |
|
ANO 1994 FINAL COPA DO REI
Fun a mirar a final da Copa do Rei vestido de frac coa ilusión de traer a Copa para Vigo. Pero despóis do empate a un co Zaragoza non hubo sorte nos penaltis e o trofeo leváronno os maños. Outra vez será... Os policías, montados en cabalos, non permitían cos do Celta se xuntaran con dos Zaragoza; pero o verme a mín vestido de frac, colléronme respeto e deixaronme andar dun lado para o outro... E que, a categoría das persoas, nótase enseguidiña... |
|
ANO 1994 AS XUERGAS DE LUIS ROLDAN QUINTA BAIXADA DA RISCA EN CARRO DE BOLAS
|
|
|
|
Luís Roldan en slip, unha cama, dúas boas tías en roupa interior, unha botella de champan e unas copas de cristal de Bohemia, foron o condimento de esta parodia. O realmente increible foi que todo chegou en bastante bo estado o final da baixada. (Bueno, teño que aclarar ca botella e as copas iban pegadas con Supergen) Cando non había costa e tiña que pedirlle os que estaban o lado da carretera que puxaran un pouco polo carro, inda algúns se aproveitaban pra meterlle mano as miñas compañeiras de cama... Toda a Policía, a Interpol e o FBI buscando a Luis Roldán, e resulta que estaba no Porriño na baixada da Risca en carro de bolas. E que esta festa ten un nivel... |
|
1994 PAPA NOEL |
|
|
|
|
|
Estes son dous dos moitos amigos que ten Papa Noel no Porriño. Unha e Rita que o saúda na rúa Ramón González, tendo como fundo a casa do Concello. Outro e Frank, que o saúda na cafetería do seu pai.
|
|