|
ASANDO CASTAÑAS NA PRAZA DO CONCELLO
|
|
|
|
Como a leña estaba moi verde e as catañas eran conxeladas, saía unha fumata branca (¡Papa habemus!) da castañeira que subía ata o balcón principal do Concello, e case non deixaba respirar ós Concelleiros e invitados... Viñeron a chamarme a atención, pero eu díxenlles que ese era o meu medio de vida e que estaba gañando a peseta para manter os meus sete fillos. (Mesmo houbo quen se creu que en vez de asar castañas, estaba afumando os "chourizos" que estaban enriba) |
|
ANO 1992 MORO VENDENDO ALFOMBRAS
Recorrín case tódalas casas do Porriño, e a única onde me mercaron unha alfombra foi nesta casa que é a de Dalmiro e Raquel. O asunto é que ainda non ma pagaron...
|
|
ANO 1992 OBRAS DA AUTOVIA VIGO-PORTUGAL
Como as obras da autovía non remataban, quixen botar una man. Entón, nos xardíns do Círculo, montéi una amasadora eléctrica, unha carretilla, pala e azadón e din comenzo o traballo... Meu primos Marisa e Rique, que viñan po baile, esmendrelláronse de risa cando me atoparon, e dixéronme que xa se oia a amasadora en Ramiráns. Cerca das dúas da mañan, por denuncias de veciños, veu a Policía Municipal, cun Decreto da Alcaldía, a paralizarme as obras. |
|
ENTERRO DA SARDIÑA
|
|
|
|
Dende o Palco de San Benito tiven que dicir uns versos e algunas parbadas mais que se me ocurriron naquel momento. |
|
ANO 1992 ATAUDE EMORVISA TERCEIRA BAIXADA DA RISCA EN CARRO DE BOLAS
|
|
Coma o ano anterior houbera moitos accidentes, eu, por se as moscas, fun ben preparado e xa baixei dentro da caixa de defuntos, para aforrarlle cartos a comisión organizadora. Houbo bastante xente que se escandalizóu o verme dentro do ataude e mais de unha velliña fixo a señal da .... da cruz cando pasei por diante dela. O mais difícil foi levar o ataude, arrastrado polo meu coche, a Risca, pois non ib ir po la estrada nacional, sinón os de Tráfico escarallabanme. Entón salín da miña casa (e a túa) da calle Progreso-Paso a Nivel-Cando (cunha moto da Poli Municipal diante, pois e dirección prohibida)-salida frente a Igresia-Fdez.Areal-cruce Domingo Bueno-Fdez.Areal-Doantes de Sangue-Pabellón de Deportes-Restaurante Manolo, e, por fín, a Risca. Todo isto acompañado dhun barullo insoportable que facía o carro de bolas. Quen sudou a gota gorda foi Moncho Jadellas que fixo toda a baixada da Risca correndo detrás de mín, pra empuxarme cando non había costa, pois eu non era capaz de baixar do féretro... ¡Graciñas Moncho |
|
ANO 1992 MORO NA EXPO DE SEVILLA
Pois sí, tamén anduven disfrazado na Expo/92. Resulta que estuvemos no Pabellón de Marruecos e a mín gustoume moito esta "chilaba". Entón meu cuñado, con aire de cachondeo, díxome que ma regalaba si era capaz de andar con ela todo o día. Nada mais decilo, chamei a dependenta para que a descolgara e xa salín con ela (coa xilaba, claro, non coa dependenta) posta. E non solo ganei a aposta e tamén a "chilaba", sinón que anduve moito mais fresquiño que todos eles, pois facía un calor que metía medo... |
|
ANO 1992 PAPA NOEL
Na cafetería Frank sempre trataron moi ben a Papa Noel, inda que Rosi, as veces, ponse un pouco farruca con él.
|
|
|
