Instituut voor Islamitische
Studies en Publicaties

Deze site tot uw startpagina maken? Klik hier!

De Dageraad
Editie mei-juni 2004

Download printversie: RIGHT-CLICK hier --> save target as

In deze editie:

• De noodzaak van beproevingen
• Moslims gedecoreerd in Nederland
• Gezondheid: Rokers 10 jaar eerder dood dan niet-rokers
• Gedicht

De noodzaak van beproevingen

"O jullie die geloven, zoek bijstand door geduld en gebed; waarlijk, Allah is met de geduldigen. En spreek niet over degenen die gedood zijn op Allah’s weg als dood (te zijn). Nee, (zij zijn) levend, maar jullie bevatten (het) niet. En Wij zullen jullie zeker beproeven door iets van vrees en honger en verlies van bezittingen en levens en vruchten. En geef blijde tijdingen aan de geduldigen. Die, wanneer een rampspoed hen overvalt, zeggen: Waarlijk, wij behoren Allah toe en tot Hem zullen wij wederkeren. Dezen zijn degenen over wie de zegeningen en genade van hun Heer zijn; en dezen zijn de volgelingen van de rechte weg.” (2:153-157)

Bovenstaande verzen gaan over het zeer belangrijke onderwerp van beproevingen en tegenspoed en het hebben van geduld onder zulke omstandigheden. De heilige koran noemt drie vormen waarin zulke beproevingen over de mensheid worden gebracht.

1. In het eerste geval treedt dit op met de komst van een profeet, maar nu dat profeetschap is beëindigd, met de komst van een hervormer (mudjaddid), of iemand die door God is aangesteld. Zo’n persoon en degenen die hem volgen, moeten vaak hevige tegenstand onder ogen zien. Er worden soms zelfs aanslagen tegen hun leven ondernomen. Dus op één of andere manier moeten degenen die de waarheid ondersteunen veelvuldige beproevingen en tegenslagen ondergaan.

2. In de tweede categorie bevinden zich die moeilijkheden die door God zijn bepaald voor de mensheid als zijn taqdîr, wat betekent Goddelijke Wet, met het doel zijn groei en ontwikkeling te versterken. Onder deze categorie vallen de omstandigheden die een situatie van vrees, honger en verwoesting van leven en bezit teweegbrengen.

3. In de derde groep vallen die tegenslagen die de mens zichzelf op de hals haalt als gevolg van zijn verkeerde handelingen en wandaden. Dit wordt gesteld in het vers: “En welk ongeluk u ook overkomt, het is vanwege wat jullie handen hebben bewerkstelligd, en Hij vergeeft veel” (42:30). De remedie voor zulke moeilijkheden is – naast geduld – berouw, het vragen om Goddelijke bescherming tegen zonde, en zelfhervorming.

Het is soms moeilijk om onderscheid te maken tussen deze drie categorieën. Het is daarom als voorzorgs-maatregel van belang voor degenen die zich voor het kwaad hoeden (muttaqîn) om zichzelf te hervormen, tezamen met oprecht berouw (taubah) en het smeken om Goddelijke bescherming (istighfâr). Zelfs als de beproeving niet het gevolg is van iemands eigen handelen, is één van de belangrijke redenen waarom die zich voordoet de hervorming en geestelijke ontwikkeling van de mens. Denk in dit verband bijv. aan het zuiveren van goud van slakken door het aan hitte bloot te stellen. Evenzo treedt geestelijke zuivering op wanneer men met tegenspoed wordt geconfronteerd.

Een geestelijk verdorven persoon beschouwt tegenspoed als een toevallige gebeurtenis en toont daarom ongeduld en rusteloosheid. Hij probeert zonder succes troost te vinden in alcohol of andere bedwelmende middelen en pleegt soms zelfs zelfmoord. De heilige koran vertelt ons echter in 64:11: “Geen ramp geschiedt, dan met Allah’s toestemming.”

Om deze reden dient men zulke moeilijkheden met geduld en standvastigheid onder ogen te zien, terwijl men oprecht berouw heeft en smeekt om Goddelijke bescherming, opdat de tegenspoed geen gevolg is van iemands wandaden. Het uitroepen om hulp is een natuurlijke menselijke reactie, en omdat alle tegenslagen als gevolg van het Goddelijke gebod en met Zijn toestemming gebeuren, is het zeer natuurlijk om Hem om hulp te vragen. Laten we nu bekijken hoe we zo’n bijstand kunnen inroepen.

Gebeden in tegenspoed versterken band mens - God

De eerste categorie van beproevingen en tegenslagen, zoals hierboven genoemd, doet zich voor wanneer men iemand die door God is aangesteld, en de waarheid waarvoor hij staat, accepteert. Helaas zijn het er altijd maar weinigen die de waarheid accepteren en het ontbreekt hen aan numerieke kracht. Hun tegenstanders zijn veel groter in aantal, sterker, en vastbesloten hen uit te roeien. Het wordt noodzakelijk – en in feite is er een intense behoefte voor degenen die voor de waarheid staan – om te vragen om Goddelijke bijstand. Wie is er buiten Allah om hen te helpen? Dit is de reden waarom Allah in het eerste aangehaalde vers zegt om te vragen om Zijn hulp. Het vragen om hulp vormt een deel van de menselijke natuur, en daarom beveelt Allah ons om te vragen om Zijn bijstand via gebed en smeekbeden. Geduld wordt bevolen aan degenen die geloven in de waarheid zodat de moeilijkheden, die zij onder ogen moeten zien om de waarheid te ondersteunen, tot gevolg hebben dat de waarheid stevig in hun harten wordt verankerd. De waarheid wordt een deel van hun eigen ik, mits zij tegenspoed onder ogen zien en standvastig blijven in hun geloof. De reden waarom zo’n persoon toegestaan wordt te vragen om Goddelijke hulp via gebed en smeekbeden is, dat het de band tussen de mens en God versterkt. Deze band wordt zelfs sterker wanneer de tegenspoed aanhoudt. Dit is de grootste weldaad van het onder ogen moeten zien van moeilijke tijden. Het doel van de waarheid is om een relatie tussen de mens en God te bewerkstelligen. Wanneer de mens zich ter aarde werpt en huilt, dan wordt de last van zijn hart getild en ondervindt hij op den duur vreugde en opbeuring wanneer hij dat doet. Dit is de grootste zegening van dit leven en het Hiernamaals.

Wanneer moeilijkheden, ondanks geduld en het vragen om Goddelijke bijstand, niet verdwijnen, dan betekent dit niet dat Allah niet met hem is en dat al zijn gebeden verspild zijn. Dit is waarom de Goddelijke woorden van troost worden herhaald: “Waarlijk, Allah is met de geduldigen”. Vandaar dat men het gebed moet onderhouden en daarnaast geduldig moet blijven.

Geduld is een Goddelijk attribuut

Geduld en tolerantie zijn beide voorname attributen van het Goddelijk Wezen en de heilige koran en de Hadies dragen ons op om ons de Goddelijke attributen eigen te maken. Het is een grote eer voor de mens dat aan hem de mogelijkheid is gegeven om zich de Goddelijke attributen eigen te maken. Wie kan toleranter zijn dan het Goddelijk Wezen? Hij observeert een groot gedeelte van de mensheid dat Zijn bestaan ontkent. In Europa en Amerika ontplooide zich de gedachte, dat er nooit een God is geweest (we zoeken onze toevlucht bij Allah voor het zeggen hiervan), of dat Hij er eens was en nu dood is. Anderen, die zich niet schuldig maken aan zo’n schaamteloze oneerbiedigheid, plaatsen deelgenoten naast Allah door de aanbidding van hun zelfgemaakte stenen afgoden, of een dier, of een ander schepsel van God, vaak een menselijk wezen dat gestorven is. Denk bijv. aan de grafaanbidding, waar vele Indiase (maar ook andere) moslims zich aan schuldig maken. Ook dit is een soort van onbeschaamdheid en oneerbiedigheid. Het Goddelijk Wezen observeert ook met geduld en tolerantie alle soorten van kwade daden die in Zijn bijzijn worden gepleegd. Indien Hij Zijn attribuut van geduld niet had tentoongespreid, dan zou de wereld al lang aan zijn einde zijn gekomen en zou de mens geen mogelijkheid hebben gehad om zichzelf te hervormen. Geduld is daarom een prachtig attribuut van Allah en aan de mens is de mogelijkheid gegeven dit zich eigen te maken door tegenspoed onder ogen te zien.

Sommigen onder degenen die de waarheid accepteren, verliezen hun leven. Hebben zij geen succes, of is hun offer tevergeefs? Dit is zeker niet zo, want Allah vertelt ons: “En spreek niet over degenen die gedood zijn op Allah’s weg als dood (te zijn). Nee, (zij zijn) levend, maar jullie bevatten (het) niet.”

Zulke martelaren verwerven een superieur en eeuwigdurend bestaan dat niet overtroffen kan worden. Zij werden bevrijd van de pijn, ziekte, honger en het verdriet van dit wereldse bestaan en gingen onmiddellijk de tuin van eeuwigheid binnen.

Tegenspoed een middel voor geestelijke ontwikkeling

De tweede categorie van tegenspoed die de mens onder ogen moet zien, zijn die problemen die door Allah zijn bepaald voor de mens als zijn taqdîr, wat betekent de Goddelijke wet of de maat van zijn groei en ontwikkeling, of als een beproeving van Hem. Deze treden op in de vorm van angst, bezorgdheid, honger, armoede, of verlies van leven, bezit en de resultaten van zijn inspanningen. Deze beproevingen hebben het doel de verborgen conditie van de menselijke ziel bloot te leggen, zowel haar zwakheden als haar krachten. Indien een persoon bijv. verwikkeld is in een ongunstige omstandigheid en hij liegt, smeergeld betaalt, of een belofte breekt om daaruit te geraken, dan heeft deze situatie voor hem de zwakheden zichtbaar gemaakt die in zijn karakter verborgen lagen. Dit biedt hem de mogelijkheid om zichzelf te hervormen voordat zijn leven eindigt, en hij dan niet meer bevrijd zal kunnen worden van het vuur van de hel. Aan de andere kant, van degenen die deze door God beschikte maten van groei en ontwikkeling met geduld onder ogen zien, ontplooit hun karakter kwaliteiten die daarvóór niet bestonden en zo worden hun verborgen capaciteiten aan de dag gelegd. Een boom die zijn bladeren afschudt en de harde winter tegemoet treedt, draagt bloemen en vruchten in de lente. De goede eigenschappen die het karakter van de mens optooien zijn dezelfde die, net als vruchten en bloemen, de aangename vruchten en bloemen zullen vormen van de tuin van eeuwigheid. Dit is waarom er wordt gezegd: “En geef blijde tijdingen aan de geduldigen.”

Dat zijn degenen die zulke beproevingen met geduld onder ogen zien. De geduldigen zijn degenen die, wanneer zij met een Goddelijk beschikte beproeving worden geconfronteerd, zeggen, “Waarlijk, wij behoren Allah toe, en tot Hem zullen wij wederkeren”. Zij onderkennen dat zij aan Allah toebehoren en dat Hij met hen mag doen wat Hij wil. Het verlies of de schade die zij moeten lijden doet hun niets, want zij moeten naar hun Heer terugkeren en indien Hij tevreden met hen is, dan zal Hij hen belonen in het leven Hiernamaals, wat meer zal zijn dan het verlies dat zij hadden geleden in dit leven. Alle wereldlijke bezittingen blijven achter ten tijde van de dood.

De heilige koran vertelt ons daarna dat dit de mensen zijn die in ditzelfde leven de bescherming (maghfirat) en de zegeningen van Allah ontvangen. Waartegen is deze bescherming van Allah? Het is tegen iemands wandaden, zwakheden, onachtzaamheid en tegen de nadelige gevolgen daarvan. Het is ook tegen herhaling van die daden, omdat er altijd gevaar hiervoor bestaat. Bijvoorbeeld, wanneer iemand steelt, dan wordt het gemakkelijker voor hem om weer te stelen. Een geduldig individu wordt dus niet alleen onder de bescherming van Allah geplaatst, maar hij verdient ook geestelijke zegeningen (rahmat) van Allah. Geestelijke zegeningen zijn de echte zegeningen, want de wereldlijke zegeningen eindigen óf gedurende iemands leven óf dan zeker bij het einde van zijn leven. De geestelijke zegeningen zullen echter de geest vergezellen naar het eeuwige leven Hiernamaals.

De grootste zegening bereikt door degenen die geduldig zijn

Een andere zegening, die de grootste van alle is, wordt ook genoemd voor degenen die geduldig zijn: “En dezen zijn de volgelingen van de rechte weg.”
Als wij tijdens het reciteren van Al-Fâtiha zeggen: Leid ons op het rechte pad, gaat dit gebed in werkelijkheid over het vinden van de nabijheid tot God, wat het doel van het leven en de schepping van de mens is. Er bestaat geen grotere zegening dan deze die de mens kan vinden. Degenen die geduldig zijn zullen daarom geleid worden op het pad dat in ditzelfde leven leidt naar Allah, net als de profeten, de waarheidlievenden en de rechtschapen dienaren van Allah. Dit zijn degenen die de grootste ontberingen verdragen op het pad van de waarheid. Zij, die (nog) niet in staat zijn zo’n nabijheid tot Allah te realiseren, zijn echter op het rechte pad en zullen uiteindelijk deze schat vinden.

De andere kant

Net zoals tegenslagen en rampen zovele mogelijkheden vormen voor het aan de dag leggen van de sluimerende deugden van de menselijke ziel, vormen voorspoed, gemak en overvloed, die sommigen in dit leven ten deel vallen, ook middelen voor hetzelfde doel:

“O gelovigen! Laten jullie rijkdom en jullie kinderen jullie God niet doen vergeten.” (63:9)

Verder: “Jullie bezittingen en jullie kinderen zijn slechts een beproeving, en Allah is het bij Wie er een grote beloning is.” (64:15)

En verder: “De liefde voor begeerten, voor vrouwen en zonen en opgegaarde schatten van goud en zilver en rasechte paarden en vee en bouwland, wordt de mensen schoonschijnend gemaakt; dit is de voorziening voor het leven van deze wereld; en God is Hij, bij Wie het goede doel (van het leven) is.” (3:13)

Voorspoed en overvloed hebben misschien wel een sterkere invloed om iemand van God te doen wegkeren dan tegenspoed. Deze sussen hem in een gevoel van zekerheid en kweken een gevoel van zelfgenoegzaamheid.
Voorspoed en overvloed zijn dus net zozeer middelen voor zelfontplooiing van de mens als tegenspoed. Ze zijn niets anders dan mogelijkheden voor het duidelijk maken van de verschillende kwaliteiten van de menselijke ziel, die anders verborgen zouden blijven. Beide zijn uitsluitend bedoeld voor de religieuze vorming van de mens. Maar vaak genoeg worden de middelen, zoals rijkdom en kinderen, verkeerdelijk aangezien voor het doel.

Bronnen:

• Lessons of the Holy Qur’an (N.A. Faruqui)
• Taqdir (Dr. Basharat Ahmad)
  

Moslims gedecoreerd in Nederland

Tijdens de decoraties i.v.m. koninginnedag in Nederland, 29 april 2004, werd aan twee leden van de Ahmadiyya Beweging een onderscheiding verleend.

Dhr. Abdul A.S. Santoe werd geboren op 3 augustus 1938 te Nickerie. Hij behaalde zijn graad in de rechten aan de Universiteit van Suriname. In 1956 werd hij ambtenaar bij het ministerie van Economische Zaken. Gedurende zijn diensttijd bij de Surinaamse Overheid vervulde hij gedurende 1 jaar een studieprogramma bij het ministerie van Economische Zaken in Den Haag. Ook kreeg hij in 1970 een studieprogramma aangeboden van de Indiase overheid voor Internationale Handel en Promotie van Export. In 1972 verhuisde de familie Santoe naar Nederland, alwaar dhr. Santoe in dienst trad van de bibliotheek van de Erasmus Universiteit te Rotterdam. In 2001 werd hij gepensioneerd.

Dhr. Santoe heeft verschillende functies bekleed binnen de wereldwijde Ahmadiyya beweging. In 1976 was hij mede-oprichter en eerste voorzitter van de Ahmadiyya Anjuman te Rotterdam en later had hij een belangrijke rol in de oprichting van de Federatie van Ahmadiyya Anjumans in Nederland, waarvan hij secretaris en daarna ondervoorzitter was. In 1984 werd dhr. Santoe door de toenmalige Ameer, wijlen Dr. Saeed Ahmad, aangewezen als vertegenwoordiger van de Ahmadiyya Anjuman in Europa. In 1987 stond hij wederom aan de basis van de oprichting van een nieuwe djamaat, ditmaal in Rotterdam Zuid.

Mr. Dr. Hamied A. Ahmad Ali werd geboren op 18 september 1947 te Paramaribo als zoon van wijlen dhr. Twahir (Aboe Bakr) Ahmadali en kleinzoon van de welbekende moulvi Shekh Ahmadali (wijlen). In 1971 studeerde hij af aan de Sociale Academie te Amsterdam. Een jaar later vertrok hij naar Suriname en was daar tot 1975 hoofd van de Afdeling Sociale Bijstand van het ministerie van Sociale Zaken. Terug in Nederland, was hij van 1976 tot 1985 juridisch beleidsmedewerker bij de Landelijke Federatie van Surinaamse Welzijnsorganisaties te Utrecht. In 1985 rondde hij zijn rechtenstudie af aan de Universiteit van Amsterdam. Van 1985 tot 1994 was hij werkzaam als advocaat. Thans is hij verbonden aan FORUM, Instituut voor multiculturele ontwikkeling te Utrecht, als hoofd sectie Juridische Zaken. Ook bekleedt hij de functie van plaatsvervangend rechter bij de rechtbank te Utrecht. Mr. H.A. Ahmad Ali promoveerde in 1998 aan de Universiteit van Utrecht tot doctor in de rechten met het proefschrift “De Toescheidingsovereenkomst inzake nationaliteiten tussen Nederland en Suriname”.

Gezondheid:
Rokers tien jaar eerder dood dan niet-rokers

Mensen die roken sterven gemiddeld tien jaar eerder dan mensen die niet roken. Dat blijkt uit een studie die in het British Medical Journal verscheen. Professor Richard Doll begon in 1951 het onderzoek naar de gevolgen van roken. Hij stuurde vervolgens om de paar jaar vragenlijsten naar zijn proefpersonen, een groep van bijna 35.000 Britse doktoren.
Doll wist definitief een verband tussen roken en vroegtijdig overlijden vast te stellen. Rokers lopen twee keer zo groot risico als niet-rokers om voor hun 70e te overlijden, aldus Doll. Bovendien lijken de vorderingen die op medisch gebied zijn gemaakt alleen te gelden voor niet-rokers. Hun levensverwachting is de laatste vijftig jaar gestegen, terwijl die van rokers ongeveer gelijk is gebleven.
Mensen die al van jongs af aan roken en hun verslaving niet opgeven, lopen veel risico. De helft tot tweederde van hen sterft uiteindelijk aan de gevolgen van roken. Een kwart van deze standvastige rokers komt zelfs al tussen hun 35e en 69e te overlijden.
Doll heeft ook nog goed nieuws. Rokers die net zijn begonnen maar al snel weer stoppen, hebben niet zo veel te vrezen. (nu.nl)

POEM (gedicht)

I knelt to pray but not for long,
I had too much to do.
I had to hurry and get to work
For bills would soon be due.

So I knelt and said a hurried prayer,
And jumped up off my knees.
My Muslim duty was now done
My soul could rest at ease.

All day long I had no time
To spread a word of cheer.
No time to speak of Allah to friends,
They'd laugh at me I'd fear.

No time, no time, too much to do,
That was my constant cry,
No time to give to souls in need
But at last the time, the time to die.

I went before the Lord,
I came, I stood with downcast eyes.
For in his hands God held a book;
It was the book of life.

God looked into His book and said
Your name I cannot find.
I once was going to write it down...
But never found the time!"

COLOFON

Redactie: