When One Suffers Loss

“O you who believe, seek assistance through patience and prayer; surely Allah is with the patient. … And We shall certainly try you with something of fear and hunger and loss of property and lives and fruits. And give good news to the patient, who, when a misfortune befalls them, say: Surely we are Allah’s, and to Him we shall return. Those are they on whom are blessings and mercy from their Lord; and those are the followers of the right course.” (Qur'an, 2:153-157)

“Righteous is the one who believes in Allah … and the patient in distress and affliction and in the time of conflict. These are they who are truthful; and these are they who keep their duty.” (Qur'an, 2:177)

“…So they did not lose heart on account of that which befell them in Allah’s way, nor did they weaken, nor did they abase themselves. And Allah loves the steadfast.” (Qur'an, 3:146)

“O you who believe, be steadfast and try to excel in steadfastness …. And keep your duty to Allah that you may be successful.” (Qur'an, 3:200)

“If you show patience, it is certainly best for the patient. And be patient and thy patience is not but by (the help of) Allah.” (Qur'an, 16:126-127)

------------

A Model of Veracity
and Uprightness

The following very interesting episode in the lifetime of the Holy Prophet gives a glimpse into the true character of Muhammad (peace be upon him).

The day on which Ibrahim, his baby son, breathed his last was darkened by a solar eclipse. Some of the Arab tribes were singularly affected by the concurrence of the two events. They thought that the eclipse took place on account of the sad demise, and that the father of the deceased, whose loss was mourned by the heavenly bodies, could not be but a true Divine messenger. Consequently they flocked to the door of the Prophet and requested him to make them Muslims. The Prophet, on hearing what they meant and what they thought, came out and told them plainly that the phenomenon they had witnessed had nothing to do with the birth or death of any mortal; and that if any of them had been induced under that impression to accept him as a Divine messenger, he had better go away.

Incidentally, Ibrahim, the Prophet's only son, died in infancy. When he was dying the Holy Prophet, accompanied by some of his companions, visited him. The Prophet's eyes were filled with tears and he exclaimed:

"The eyes shed tears, the heart grieves, but we are reconciled to what our Creator has ordained for us; but your leaving us, O Ibrahim, makes us sad indeed."

Thereupon one of his companions questioned him whether showing grief like this was proper for a Prophet of God. The Holy Prophet replied that this was only human nature and an expression of God-given mercy and love.

[Taken from www.aaiil.org.]

Recommended reading:
Necessity and Benefits of Trials and Tribulations

Als wij iemand verliezen

"O jullie die geloven, zoek bijstand door geduld en gebed; waarlijk is Allah met de geduldigen. ... En Wij zullen jullie waarlijk beproeven met iets van vrees en honger en verlies van bezittingen en levens en vruchten. En geef goed nieuws aan de geduldigen, die, wanneer een tegenslag hen overvalt, zeggen: Waarlijk behoren wij aan Allah, en tot Hem zullen wij terugkeren. Dat zijn degenen op wie zegeningen en genade van hun Heer rusten; en dat zijn volgelingen van de juiste richting." (Koran 2:153-157)

"Rechtschapen is degene die gelooft in Allah ... en de geduldigen vol smart en droefenis en in tijden van conflict. Dit zijn degenen die waarheidslievend zijn; en dit zijn degenen die aan hun plicht voldoen." (Koran 2:177)

"Dus raakten zij niet ontmoedigd door wat hen overkwam langs Allah’s weg, noch verzwakten zij, noch verlaagden zij zichzelf. En Allah heeft de standvastigen lief." (Koran 3:146)

"O jullie die geloven, wees standvastig en probeer uit te blinken in standvastigheid ... En voldoe jullie plicht aan Allah opdat jullie succesvol zullen zijn." (Koran 3:200)

"Als jullie geduld tonen, is het zeker het best voor de geduldigen. En wees geduldig en jouw geduld bestaat slechts door (de hulp van) Allah." (Koran 16:126-127)

------------

Een voorbeeld van waarheidsliefde
en rechtschapenheid

De volgende interessante gebeurtenis werpt een blik op het werkelijk karakter van Mohammed (vrede zij met hem).

De dag waarop Abraham, zijn pasgeboren zoon, zijn laatste adem uitblies, werd verduisterd door een zonsverduistering. Sommige van de Arabische stammen waren zeer aangegrepen door het samenvallen van deze twee gebeurtenissen. Zij dachten dat de verduistering plaatsvond als gevolg van de droevige gebeurtenis, en dat de vader van de overledene - wiens verlies werd betreurd door de hemellichamen - niets anders kon zijn dan de ware Boodschapper. Dus stroomden ze samen bij de deur van de Profeet en vroegen hem om hen tot moslims te maken. Toen de Profeet hoorde wat hun gedachtegang was, kwam hij naar buiten en maakte hen duidelijk dat hetgeen ze hadden gezien, niets te maken had met de geboorte of dood van enig mens, en dat ze, als ze om die reden hem als de Goddelijke Boodschapper wilden accepteren, ze liever konden vertrekken.

Overigens overleed Ibrahim, de enige zoon van de Profeet, toen hij nog een baby was. Terwijl hij overleed, bezochten de Profeet en enkele van zijn metgezelle hem. De ogen van de Profeet waren vol tranen, en hij riep uit:

"De ogen vergieten tranen, het hart treurt, maar we verzoenen ons met hetgeen onze Schepper voor ons heeft bepaald, maar jouw vertrek, o Ibrahim, maakt ons inderdaad verdrietig."

Daarop vroeg een van zijn metgezellen hem of het tonen van verdriet, zoals in dit geval, gepast was voor een Profeet van God. De Profeet antwoordde dat dit een deel is van de menselijke natuur en een uitdrukking van de door God gegeven genade en liefde.

[Bron: www.aaiil.org.]

Aanbevolen artikel:
De noodzaak van beproevingen