Anger

"And the recompense of evil is punishment like it; but whoever forgives and amends, his reward is with Allah. Surely He loves not the wrongdoers. And whoever defends himself after his being oppressed, these it is against whom there is no way (of blame). The way (of blame) is only against those who oppress men and revolt in the earth unjustly. For such there is a painful chastisement. And whoever is patient and forgives - that surely is an affair of great resolution." (Qur'an, 42:40-43)

Animals and human beings possess the emotion of rage as a kind of defence mechanism against threats, or to punish someone who has wronged them. When rage goes beyond these borders, it can do more harm than the other has caused. When rage has had harmful consequences, you should remember the incident for the future. Moreover, you should try to put yourself in the place of those who have been the subject of your extreme rage.

When keeping such incidents in mind, you may be better able to control your rage. Those who have done terrible things in their rage have had their intellect intoxicated by their anger. Therefore, when you are in a state of anger, you should proceed cautiously, taking the time to consider things well before making a decision. Only if you are convinced that you are in full control of your rage should you undertake measures.

In addition, when you act under the influence of rage you should not allow arrogance to increase your anger. Do not consider yourself superior to those who have caused you to be angry, because in this case, it will be more difficult to control yourself. When you control your rage and liberate yourself from arrogance, you can then act in the right way.

From the book: Stories of Islam (Dutch)
Original source: Kitaab al-Muluki (Razi)

Woede

"En de vergelding voor kwaad is een straf daaraan gelijk; maar wie vergeeft en zich betert, zijn beloning ligt bij Allah. Hij heeft immers de kwaaddoeners niet lief. En wie zichzelf verdedigt nadat hij wordt onderdrukt, dit zijn degenen tegen wie er geen weg is (tot verwijt). De weg (tot verwijt) is slechts tegen degenen die de mensen onderdrukken en die onterecht in opstand komen in het land. Voor hen is er een pijnlijke straf. En wie geduld toont en vergeeft - dat is waarlijk een zaak van grote vastberadenheid." (Koran, 42:40-43)

Dieren en mensen hebben woede gekregen als een soort afweermiddel tegen bedreigingen, of om iemand die iets heeft misdaan te straffen. Wanneer woede buiten deze grenzen treedt, zal ze meer onrecht doen aan de andere heeft veroorzaakt. Wanneer woede schadelijke gevolgen heeft gehad, moet u het incident onthouden voor in de toekomst. Bovendien moet u zich in de plaats stellen van diegene op wie de buitensporige woede is gericht.

Als u zulke incidenten in gedachten houdt, zult u beter in staat zijn uw woede te controleren. Diegenen die in hun woede afschuwelijke dingen doen, hebben hun verstand laten bedwelmen door de woede. Daarom mag u, zodra uw woede wordt gewekt, nog niets ondernemen; geef uzelf de tijd om erover na te denken en te beslissen - en pas wanneer u overtuigd bent dat uw woede tot normale proporties is herleid, mag u ernaar handelen.

Meer nog: terwijl u handelt in uw woede, mag u niet toelaten dat arrogantie uw razernij nog verder doet opflakkeren. Beschouw uzelf niet als de meerdere van diegene die u boos heeft gemaakt - want daardoor zult u uzelf nog moeilijker onder controle kunnen houden. Wanneer uw woede tot normale proporties is herleid, en als ze bevrijd is van arrogantie, zult u juist handelen.

Uit het boek: Verhalen uit de Islam
Oorspronkelijke bron: Kitaab al-Muluki (Razi)