Sacrifice

“Not their flesh, nor their blood, reaches Allah, but to Him is acceptable observance of duty on your part" (Holy Qur’an, 22:37).

Next week, Muslims around the world will take part in the annual sacrifice of ‘Id ul-Adha. In the above verse, the Holy Qur’an shows that the sacrifice does not consist of the act of shedding the blood of an animal or eating its meat. The principle of sacrifice finds a deeper meaning in Islam; it signifies the sacrifice of the sacrificer himself, and thus becomes an outward symbol of his readiness to lay down his life and to sacrifice all his interests and desires in the cause of truth. The animal that is sacrificed really stands for the animal within him, a symbol of his lower desires.

If everyone would give up his lower desires, there would be peace on earth, because it is these desires which cause conflicts and enmity amongst people. And giving up these desires is worth Paradise, as the Holy Qur’an states in 79:40-41: “And as for him who fears to stand before his Lord and restrains himself from low desires, the Garden is surely the abode.”

One reaches the highest level of sacrifice only when the conditions of Holy Qur’an (6:162) are met: “My prayer and my sacrifice and my life and my death are surely for Allah, the Lord of the worlds.”

May Allah Almighty enable Muslims worldwide to perform their sacrifice in the right way, and so help in creating a better world.

Sources:
The Holy Qur’an
Maulana Muhammad ‘Ali, The Religion of Islam, p. 328-329

Offeren

“Niet hun vlees, noch hun bloed bereikt Allah, maar door Hem wordt aanvaard dat jullie aan je plicht voldoen” (Koran, 22:37).

Komende week zullen moslims overal ter wereld deelnemen aan het jaarlijkse offerfeest ('Id ul-Adha). Met bovenvermeld vers geeft de Koran aan, dat het offeren niet bestaat uit de daad van het vergieten van het bloed van een dier of het zich voeden met zijn vlees. Het beginsel van het offer in de Islam heeft een diepere betekenis. Het betekent het offeren van de offeraar zélf en wordt dus een uiterlijk symbool van zijn bereidwilligheid, om zijn leven te geven en al zijn belangen en begeerten voor de zaak van de waarheid op te offeren. Het dier dat geofferd wordt, staat in feite voor het dierlijke in de mens, ofwel zijn lagere begeerten.

Als een ieder zijn dierlijke verlangens zou opofferen, dan zou het vrede op aarde zijn, want het zijn deze verkeerde verlangens die onenigheid en vijandschap tussen de mensen brengen. En het onderdrukken van zulke verlangens is het Paradijs waard, zoals de Koran stelt in 79:40-41: “En wat betreft degene die vreest voor zijn Heer te staan en die zichzelf weerhoudt van lage verlangens, de Tuin is zeker het verblijf.”

Het hoogste niveau van offeren bereikt men pas, als men zich kan houden aan de voorwaarden die de Koran in 6:162 stelt: "Mijn gebed en mijn offers en mijn leven en mijn dood zijn zeker voor Allah, de Heer van de werelden."

Moge de Almachtige Allah de moslims in staat stellen op de juiste wijze hun offer te brengen, en zodoende mee te werken aan een betere wereld.

Bronnen:
De Heilige Koran
Maulana Muhammad ‘Ali, De Religie van de Islam, pag. 321-322