Het
lichaam heeft voedsel nodig voor energie. Deze energie wordt verkregen door
verbranding van koolhydraten (suikers). Het teveel aan (niet gebruikte)
koolhydraten in het lichaam die niet gebruikt worden, wordt door insuline, een
hormoon uit de pancreas (alvleesklier), als glycogeen in de lever en als
vetweefsel in de spieren opgeslagen voor later gebruik.
Om
goed effect te kunnen hebben moet insuline gebonden zijn aan bindingsplaatsen,
receptoren genaamd. Dikke mensen hebben een relatief tekort aan deze receptoren
en kunnen daarom hun insuline niet optimaal gebruiken. Dit kan leiden tot
glucose-intolerantie.
Wanneer
iemand vast of het gebruik van koolhydraten vermindert, worden zijn
bloedglucose- en insulinegehalte verlaagd. Dit veroorzaakt afbraak van glycogeen
in de lever en afbraak van vetten in de spieren tot glucose, om in de
energiebehoefte te voorzien.
Diëten
Op
basis van de hierboven beschreven fysiologie (leer van de lichaamsfuncties) zijn
semi-verhongeringsdiëten ontwikkeld voor de gewichtscontrole. Deze diëten
bestaan uit een berekende hoeveelheid eiwitten in verschillende doseringen met
heel veel water, multivitaminen, etc. Dit verlaagt effectief het gewicht en het
bloedsuikergehalte, maar vanwege hun bijverschijnselen zou zo’n dieet slechts
onder supervisie van een arts moeten plaatsvinden.
Het
vasten brengt een tijdelijke rust teweeg in de spijsverteringsorganen en het
centraal zenuwstelsel. Hierdoor normaliseert het de stofwisseling van het
lichaam.
Totale
onthouding van voedsel vermindert honger en veroorzaakt al snel gewichtsverlies.
Echter moet er ook op gewezen worden, dat er veel bijverschijnselen zijn aan
totale onthouding van spijs en drank, bijvoorbeeld ernstige hartritmestoornissen
door verminderd kaliumgehalte in het bloed.
Vasten
is geen dieet
Het
doel van het Islamitische vasten is niet om gewicht te verliezen of om een
ziekte te genezen (d.m.v. dieet). Het vasten in de Ramadân veroorzaakt namelijk
geen ondervoeding, omdat er geen vermindering van calorieën wordt
voorgeschreven voor het ontbijt, noch voor het ontvasten. Het vasten gedurende
13-14 uren per dag, 29 of 30 dagen lang, is wel een ideale manier om met
ongezonde gewoontes zoals overmatig roken, eten, koffie drinken enz., op te
houden.
Het
voorgeschreven vasten van de Muslims verschilt dus van eerdergenoemd
“dieet-voorschrift” en is meer een oefening in zelfdiscipline.
Mensen
die vasten voelen zich goed en hebben een gevoel van innerlijke rust en vrede.
Zelfs als men niet eens een pondje verliest, voelt men zich beter na het vasten
gedurende de Ramadân.
Richtlijnen
voor zieken die toch besluiten te vasten
Zieken
zijn vrijgesteld van het vasten, maar voor degenen onder hen die toch willen
vasten worden de volgende regels aangeraden.
1.
Diabeten
Diabeten
die alleen op dieet zijn kunnen normaal vasten, want hun situatie kan daardoor
verbeteren of zelfs genezen. Wel moet men er rekening mee houden dat men bij het
ontvasten niet in één keer teveel suikers naar binnen werkt.
Diabetici
die tabletten gebruiken zoals Daonil® in combinatie met een dieet moeten veel
lichaamsbeweging hebben (joggen etc.) als ze besluiten te vasten. Ze moeten hun
dosis na overleg met de arts tot een derde verminderen en ze moeten hun
medicijnen niet ‘s morgens, maar ‘s avonds na het ontvasten innemen. Als ze
overdag duizelig worden, moeten ze hun vasten onmiddellijk verbreken en een
glaasje stroop / iets zoets drinken. Diabetici die insuline inspuiten worden
afgeraden om te vasten, omdat dat heel gevaarlijk kan zijn.
2.
Hoge bloeddruk- en hartpatiënten
Degenen
die matige tot middelmatige bloeddrukverhoging hebben en dik zijn, worden
aanbevolen te vasten. Hierdoor zal hun bloeddruk dalen. Ze moeten onder controle
staan van een arts om het medicijngebruik aan te passen. Vooral de dosis van de
plaspillen moet aangepast worden om uitdroging te voorkomen.
Mensen
met ernstige hypertensie of hartziekten mogen helemaal niet vasten.
3.
Migrainepatiënten
Bij
migraine kan tijdens het vasten uitdroging en een laag bloedsuikergehalte
optreden en door het vrijkomen van bepaalde stoffen in het bloed kunnen de
symptomen verergeren.
4.
Zenuwlijders
Deze
patiënten zijn conditioneel zwak. Door het vasten kunnen ze verder verzwakken
en nog zieker worden, vooral bij niet adequate voeding. Echter kan het vasten
een innerlijke rust bewerkstelligen die ten voordele van de patiënt kan werken.
Vandaar dat binnen deze groep elk persoon apart beoordeeld moet worden voor wat
betreft het wel of niet vasten.
5.
Zwangere vrouwen
Er
is nergens in de H. Qur’ân voorgeschreven, dat zwangere vrouwen niet mogen
vasten. Zwangerschap is nl. geen ziekte. De H. Profeet (s.a.w.) heeft echter
gezegd dat zwangere en zogende vrouwen niet hoeven te vasten.
De
foetus (vrucht) zou wel schade kunnen ondervinden door langdurige onthouding van
water (± 13 uur of langer). Aangezien de periode van onthouding ongeveer 14
uren beslaat is het dus af te raden voor deze vrouwen om te vasten. Als zwangere
vrouwen toch besluiten te vasten, moeten ze onder supervisie staan van een
(vrouwen)arts.
Tot
besluit: in alle gevallen geldt:
“Allâh
wenst u gemak en Hij wenst u geen ongemak” (H. Qur’ân 2:285).