Instituut voor Islamitische
Studies en Publicaties

Deze site tot uw startpagina maken? Klik hier!

DE SALÂT

Een reisverslag

Het was een zaterdagochtend even na het Fadjr gebed, dat wij per bus vertrokken richting Nickerie voor een dagtrip. Na op de route een aantal mensen opgehaald te hebben, bestond het busgezelschap uit een aantal Muslim en Hindu reizigers. De dag was in materieel opzicht niet erg geslaagd, behalve dat één hunner een slipper heeft kunnen kopen, wat erg in zijn behoefte voorzag.

In geestelijk opzicht was het echter beslist een schitterende dag, Alhamdu lillâh. Rond twee uur ’s middags, na het nuttigen van een (niet al te) warme maaltijd, reed de bus langs een moskee in Nw. Nickerie. Bij het zien van de moskee, bevattende twee airco’s, raakten wij zeer verheugd. De zeer vriendelijke beheerder stond ons toe om op zijn erf de wudu te verrichten, waarna wij het Zuhr gebed verrichtten. Wij namen ons voor om weer op zoek te gaan naar een moskee, teneinde later op de middag het ‘Asr gebed te verrichten. Helaas begon het in de middag te regenen, waarop wij besloten Nickerie te verlaten en richting Paramaribo te vertrekken.

Tegen een uur of vijf waren wij in Coronie en tot onze verbazing zagen wij aldaar, Alhamdu lillâh, een moskee. Met onze beste intenties konden wij het ‘Asr gebed verrichten en zeer voldaan konden wij onze terugreis hervatten.

In de bus ontstond ter hoogte van Saramacca een informatieve gedachtewisseling plaats tussen ons en de Hindu geloofsgenoten over beide religiën. Besloten is ernaar toe te werken om een kleine bijeenkomst te organiseren, teneinde verder van gedachten te wisselen over het geloof.

Rond kwart voor zeven in de avond reden wij via de Derde Rijweg in de richting van een moskee te Mattonshoop. De plaatselijke imâm, die overigens elke dag en bij vrijwel elke salât in de moskee aldaar aanwezig is, was zeer verrukt om een stel enigszins vermoeide, maar desondanks enthousiaste, Muslim jongeren te zien in de moskee.

Na afscheid genomen te hebben van de zeer vriendelijke imâm en de meeste van onze busgenoten, verrichtten wij uiteindelijk het Ishâ’ gebed in de moskee aan de Keizerstraat, waarna wij van een welverdiende en goed smakende maaltijd genoten.

Moge het bovenstaande een voorbeeld zijn voor andere Muslim broeders (en zusters), dat het niet moeilijk is om het gebed gemeenschappelijk, al dan niet in een moskee, te verrichten. Hoewel wij in Nickerie en Coronie de azân niet hadden gehoord (vanwege het tijdstip van aankomst in de moskee), waren het de leiding van Allâh (swt) en onze liefde voor Hem en voor de Profeet Muhammad (vzmh), die ons het gemeenschappelijk gebed deed verrichten. Kunt u zich dan voorstellen dat wij zeer zeker (inshâ-Allâh) gehoor zullen geven als wij de azân horen?!

Vier Muslim jongeren: SB, KB, FN & FS

Noot van de An Nûr redactie:

Wij hebben heel veel waardering voor de jongeren die, zelfs tijdens het reizen, het gebed zo nauwgezet in acht nemen.

Echter willen wij hierbij enkele opmerkingen plaatsen. De Profeet (vzmh) leerde ons, dat tijdens de reis de gebeden samengetrokken en ingekort mogen worden. Eigenlijk zijn er drie regels, die er als volgt uitzien:

1. de twee middaggebeden (Zuhr en ‘Asr), mogen tijdens een reis worden samengetrokken, evenals de twee avondgebeden (Maghrîb en Ishâ);

2. hierbij is het toegestaan de sunnah van elk van deze gebeden weg te laten; de sunnah van het ochtendgebed (Fadjr), welk gebed met geen enkel ander gebed wordt samengetrokken, dient echter wel te worden verricht;

3. alle gebeden die uit 4 rakât bestaan (Zuhr, ‘Asr en Ishâ) mogen worden verkort tot 2 rakât.