In
verband met Aardedag op 22 april 2000 werd door de IGC een artikel in
De Ware Tijd geplaatst. Aangezien een gezond leefmilieu ons allen aangaat,
vonden wij het gepast om een samenvatting daarvan in dit blad op te nemen.
Inleiding
Onze
levenswijze is verantwoordelijk voor de huidige vernietiging van de aarde.
Als wij doorgaan te leven zoals nu, dan is het jaar 2030 de ‘einddatum’;
dan zal de aarde zich niet meer weten te handhaven tegen de voortgaande
agressie die de mens op haar pleegt. Het voortbestaan van de aarde wordt
dan namelijk niet ondermijnd door de één of andere kosmische dreiging,
maar door de levenswijze van de mens zélf. Het is voor het eerst in de
geschiedenis van de aarde dat het bestaan van de biosfeer afhankelijk
is geworden van menselijke beslissingen.
Uitputting
Zo
is de uitputting van de natuurlijke hulpbronnen van de aarde een gevolg
van de levenswijze van de mens. De mens put door zijn cultuur van materialisme
de schaarse natuurlijke hulpbronnen uit. Zo gaan dagelijks gemiddeld 10
planten- of diersoorten verloren. In de laatste 30 jaar is de helft van
de bestaande bossen vernietigd en is bijvoorbeeld in Brazilië 600.000
km2 Amazonebos verloren gegaan; een oppervlakte zo groot als heel Duitsland.
Andere voorbeelden:
de
uitputting van de immense waterreservoirs die de natuur opgebouwd
heeft in miljoenen jaren, maar die de mens in een enkele eeuw heeft
vernietigd, waardoor heden ten dage op sommige plaatsen van de wereld
een tekort aan drinkwater bestaat;
de
olie en de steenkool die gedurende 100 miljoen jaar gevormd werden
en opgeslagen in de diepten van de aarde, zullen tegen het jaar 2050
uitgeput zijn;
rond
het jaar 2030 zullen de volgende mineralen bijna uitgeput zijn: bauxiet,
zink, fosfaat en chroom.
Houdbaarheid
Er
wordt al langere tijd gewaarschuwd tegen de vernietiging van de natuurlijke
ecosystemen van de aarde. De mens gaat agressief met de aarde om: hij
plundert, vernietigt en put uit, zonder te beseffen dat er een eindpunt
bestaat; dat de hulpbronnen van de aarde eindig en schaars zijn. Hoe lang
kan de aarde deze agressie nog verdragen? Denk hierbij aan de volgende
zaken:
zure
regens verwoesten meren en wouden;
chemisch
afval besmet drinkwaterbronnen en de oceanen en vergiftigt de bodem;
pesticiden
dringen de voedselketen van de mens binnen en tasten de gezondheid van
huidige én toekomstige generaties nu reeds aan;
het
nucleair afval als gevolg van de productie van kernwapens / kernenergie
is bijzonder gevaarlijk. Het behoudt zijn radio-actieve straling voor
een periode van meer dan 100.000 jaar! De mens beschikt niet over de
technologie om zich daartegen te beschermen. De 60.000 kernwapens die
de mensheid heeft voortgebracht kunnen bij gebruik een nucleaire winter
opleveren, waarbij de fijne stofdeeltjes van de grote branden, die daar
het gevolg van zullen zijn, en de vele radio-actieve elementen in de
atmosfeer, tot een verduistering van de aarde kunnen leiden met als
gevolg een afkoeling daarvan, verder dan in de ijstijden van het Pleistoceen.
Het is niet denkbeeldig dat deze situatie kan ontstaan, als immers terroristische
groepen toegang krijgen tot de kennis van de kernwapens;
de
vernietiging van de ozonlaag, die bijzondere laag in onze stratosfeer,
30 - 50 km boven de aarde, die een schild vormt tegen de dodelijke ultraviolette
straling van de zon. Die vernietiging vindt vooral plaats door cfk's:
stoffen die de mens gebruikt in koelkasten, spuitbussen, enz. Blootstelling
aan deze straling veroorzaakt huidkanker, staar, de vernietiging van
het immuunsysteem van de mens en van de fotosynthese die verantwoordelijk
is voor de opbouw van de voedselketen van de aarde;
verwarming
van de aarde door het broeikaseffect van stoffen, die het resultaat
zijn van industriële processen, zoals Co2, methaan, fluor en nitrogene
oxyden. Voor de vorige eeuw is een gemiddelde temperatuurstijging geregistreerd
van 0,3-0,6 graden Celsius. Voor deze eeuw wordt een stijging verwacht
van 1,5-5,5 graden. Dit zal desastreuze gevolgen hebben voor het leven
op aarde, met droogten en dooi, met overstromingen waarvan die van Midden-Amerika
vorig jaar en van Zuid-Afrika dit jaar voorbeelden zijn.
Tekenen
van hoop
Naast
alle sombere tekenen van onze levenswijze ontwaart de Christelijke theoloog
dhr. Boff echter ook signalen van hoop. Hij ziet die in de ontwikkeling
van de kwantummechanica, de relati-viteitsleer en de nieuwe biologie,
waarmee een andere denkwijze ingang vond. Niet meer het reductionistische
denken, waarbij de materie en de natuur als statisch en dood werden ervaren
en als object werden gezien voor menselijke behoeften en van menselijke
controle. Materie en natuur, en het hele universum, worden met het nieuwe
denken ervaren als een subject, waarin alles afhankelijk is van
al het andere. De aarde is een levend superorganisme, waarvan alle onderdelen
partij zijn in een ‘kosmogenese’: in een scheppingsproces van het leven
dat doordrongen is van bewustzijn. Er komt een nieuw beschavingsmodel
uit voort waarbij de mens zich niet meer buitengesloten voelt van de natuur,
en bedreigd door de krachten ervan, maar waarbij de mens vanuit het gevoel
leert leven erbij te horen, er deel van uit te maken en bij te kunnen
dragen aan de ontwikkeling ervan.
Tot
zover de samenvatting van het IGC-artikel.
Enkele
adviezen
Wij
willen hierbij enkele adviezen geven, die zeker zullen bijdragen aan een
gezonder leefmilieu.
Mensen
die regelmatig pesticiden (gramoxone, malation e.d.) gebruiken, worden
verzocht dergelijke middelen slechts in het uiterste geval te
gebruiken. Deze middelen zijn zeer agressief en tasten het milieu (o.a.
het grondwater) heel ernstig aan! Als u bijv. met schoffelen kunt volstaan,
of met een ‘tjapoe’, kunt u liever dat doen dan een tank gramoxone leegspuiten.
U spaart op deze manier het milieu en het is ook nog goed voor de gezondheid.
In
plaats van flitspuiten (cfk’s!) kunnen we misschien op zoek gaan naar
de navulbare ‘flitpompen’ uit oma’s tijd; daar zitten geen cfk’s in.
NB: uiteraard dienen we flit- en andere spuitbommen (hairspray, enz.)
alleen in uiterste nood te gebruiken!
Milieuboodschap
uit de Heilige Qur'ân
“Allâh is Hij, Die de hemelen
en de aarde schiep en water uit de wolken nederzond, (en) dan daarmee
vruchten voortbracht als een onderhoud voor u, en Hij heeft u de schepen
dienstbaar gemaakt, opdat zij hun loop op Zijn bevel op de zee zouden
vervolgen, en Hij heeft u de rivieren dienstbaar gemaakt.
En Hij heeft u de zon en de maan dienstbaar gemaakt, die haar loopbanen
volgen, en Hij heeft u de nacht en de dag dienstbaar gemaakt. En Hij
geeft u van al wat u Hem vraagt; en indien u Allâh’s gunsten telt, zult
u ze niet kunnen tellen; waarlijk, de mens is zeer onrechtvaardig, zeer
ondankbaar.” (14:32-34)
We
moeten Allâh dus dankbaar zijn voor alle gunsten die Hij ons heeft geschonken,
waaronder ook deze aarde.
“Waarlijk, Wij hebben de hemelen
en de aarde en de bergen het (hun) toevertrouwde gegeven, maar zij hebben
geweigerd er ontrouw aan te zijn en hebben daarvoor gevreesd, en de
mens heeft zich ontrouw daartoe gewend; waarlijk, hij is onrechtvaardig,
onwetend.”
(33:72)
Krantenartikel
(De Ware Tijd, 4 mei 2000)
Tot
slot één van de krantenartikelen, die ons steeds weer herinneren aan vervuiling
van ons milieu.
Koraalrif
voor kust Belize door warm water verdwenen
In de Caribische
zee is een volledig koraalrif afgestorven als gevolg van de stijgende
watertemperatuur. Amerikaanse onderzoekers schrijven in het tijdschrift
‘Nature’ dat de zeetemperatuur voor de kust van Belize in 1998 maandenlang
tegen de dertig graden bedroeg onder invloed van het klimaatverschijnsel
‘El Niño’. Tot nu toe was alleen bekend dat het warme water leidde tot
verkleuring van de koralen. Pas onlangs kwam de complete verdwijning van
een rif aan het licht.