Een zacht woord helpt meer, dan honderd grove
woorden. Te krachtige en gezwollen taal kan tot onrust leiden, verstoort
de vrede en is nimmer geëigend een boosdoener tot beter inzicht te
brengen. Iedereen weet, dat ouders en opvoeders met zachte en vriendelijke
woorden meestal veel meer bereiken, dan met gestrengheid en harde taal.
Dit houdt echter volstrekt niet in, dat men een ander niet op zijn fouten
zou mogen wijzen en dat men hem rustig in de afgrond van zijn verkeerde
gedachten moet laten vallen. Integendeel. Wij kunnen en moeten met tact
en zachte aandrang de vinger op de wonde plek leggen, zonder de betrokken
persoon daarbij te kwetsen.
In de Heilige Koran lezen wij:
“En de dienaren van de Barmhartige zijn zij,
die zachtmoedig op aarde wandelen en als de onwetenden hen aanspreken,
zeggen zij “Vrede”. 25:63
“En loop met gewone stap en verzacht uw stem;
want de meest onaangename stem is het gebalk van een ezel.” 31:19
“En wie spreekt beter woord dan hij, die,
(de mensheid) tot Allah uitnodigt en goede werken doet en zegt 'Waarlijk,
ik behoor tot de Moslims'. Het goede en kwade zijn niet gelijk. Daarom
weerstaat (het kwade) door hetgeen beter is. Dan ziet, degene met wie
gij vijandschap hebt, hij zal als uw boezemvriend worden.” 41:33-34