Instituut voor Islamitische
Studies en Publicaties

Deze site tot uw startpagina maken? Klik hier!

Liefde voor de vrede is een innerlijk en aangeboren verlangen van ieder mens, daarom is hij in de diepste diepte van zijn hart tot vrede geneigd, zowel uiterlijk als innerlijk. Ook een oorlogszuchtig mens verlangt in zijn wezen naar vrede, al schijnt dit op het eerste gezicht absurd. Mogelijk zijn invloeden van buiten de reden tot zijn aandrang om onrust te stichten. Hoe dan ook, vrede en rust is de wens van elk individu.
Uiterlijke vrede is evengoed noodzakelijk als innerlijke, en onrust vernietigt alles wat men zich tot zijn bescherming heeft opgebouwd. Daarom zegt de Heilige Koran met zoveel klem, dat men de vrede niet mag storen.
Wij lezen aldus:

“Roept uw Heer in nederigheid en in het verborgene aan. Hij heeft de overtreders zeker niet lief.”

“En schept geen wanorde op aarde, nadat zij is geordend en roept Hem met vrees en hoop aan. Voorzeker, de Barmhartigheid van Allah is de goeden nabij.” 7:55-56

“Allah heeft de onruststokers niet lief.” 5:64

“En degenen die het verbond van Allah breken nadat zij het hadden bevestigd en hetgeen Allah heeft bevolen verenigd te worden, afsnijden en op aarde wanorde stichten, hen treft de vloek en zij zullen een slecht tehuis hebben.” 13:25

“En onder de mensen is iemand, wiens spreken over dit leven u zou behagen en hij stelt Allah tot getuige voor wat in zijn hart is en toch is hij de meest twistzieke.”

“Wanneer hij gezag heeft, gaat hij in het land rond, om er wanorde te stichten en de oogst en het nageslacht (van de mens) te vernietigen, maar Allah houdt niet van wanorde.” 2:204-205

“En behoedt u voor het onheil, dat niet alleen degenen, die onder u kwaad doen zal treffen. En weet, dat Allah streng is in het straffen.” 8:25