Kuisheid en rein leven, twee zeer voorname
deugden, worden vrijwel in alle godsdienstige stelsels als zodanig beschouwd,
maar geven toch aanleiding tot ernstige fouten. Sommige godsdiensten hebben
namelijk het juiste gebruik van de natuurlijke vermogens der mensen als
minderwaardig beschouwd en daarom leren ze hun aanhangers hier in het
geheel geen gebruik van te maken en om een hoger geestelijke staat te
bereiken, deze natuurlijke vermogens, te onderdrukken. Dit heeft onherroepelijk
tot onnatuurlijke handelingen geleid en het gevolg hiervan is ook schrikbarend
geweest.
De Koran heeft dus dit gevaar wel ingezien en heeft zijn aanhangers aangemoedigd
om de natuurlijke vermogens niet te verminken of geheel te onderdrukken,
integendeel ze op de juiste wijze te gebruiken. Het contact tussen een
man en vrouw op betamelijke wijze kan geen belemmering veroorzaken voor
de geestelijke groei van de mens, eerder zal dit als een hulpmiddel dienen
om de mens hoger te doen stijgen. Indien dit een belemmering zou kunnen
zijn, dan had de Alwetende dit niet geschapen. Door de geschiedenis te
bestuderen komen wij tot de conclusie, dat alle profeten Gods hun natuurlijke
vermogens hebben gebruikt.
In de Heilige Koran lezen wij:
“Inderdaad voorspoedig zijn de gelovigen,
die ootmoedig zijn in hun gebeden en die al hetgeen ijdel is, schuwen
en die streven naar reinheid. En die hun vleselijke lusten beheersen,
behalve met hun vrouwen.” 23:1-6
“En houdt u verre van overspel; want het
is een afschuwelijke zaak en een slechte weg.” 17:32
“Zeg, Mijn Heer heeft slechte daden, hetzij
openlijk of in het geheim verboden en zonde evenals onrechtvaardige opstand;
en dat gij datgene met Allah vereenzelvigt, waarvoor Hij u geen gezag
heeft nedergezonden en dat gij van Allah dingen zegt die gij niet weet.”
7:33