Djihaad

Het Arabische woord “djihaad” betekent: “hard streven”.
De Heilige Koran gebruikt het woord “djihaad” vaak om de moslims aan te moedigen om “hard te streven”

Enkele vormen van “hard streven” volgens de Koran:

1. om dichtbij Allah te komen, door onze slechte behoeften te overwinnen;
2. om de boodschap van de islam uit de dragen, door tijd en geld hiervoor vrij te maken;
3. om onder moeilijke omstandigheden bij de islam te blijven, bijvoorbeeld als iemand om zijn geloof wordt vervolgd;
4. om de moslims te helpen verdedigen bij een vijandige aanval.

Punt 1 en 2 zijn blijvende, doorlopende vormen van djihaad; daarmee kunnen we continu bezig zijn.

Enkele Koranverzen, om het bovenstaande te verduidelijken:

1. “En zij die zich hard voor Ons inspannen, Wij zullen hen zeker leiden langs Ons pad.” (29:69)
2. “En strijd ermee (met de Koran) tegen de ongelovigen met een machtige inspanning.” (25:52)
3. “Degenen die vluchten nadat zij zijn vervolgd, en zich dan hevig inspannen en geduldig zijn, waarlijk is jouw Heer daarna Beschermend, Genadig.” (16:110)
4. “Allah heeft ervoor gezorgd dat degenen, die zich inspannen met hun bezittingen en zichzelf, zeer hoog verheven zijn boven de achterblijvers.” (4:95)

Misverstand over djihaad

Djihaad betekent dus niet dat de moslims tegen alle niet-moslims oorlog moeten voeren.
Het woord “djihaad” heeft niet de betekenis van oorlog, en de Koran gebruikt het ook niet in deze betekenis.

Wel wordt het woord “djihaad” gebruikt voor de moslimoorlogen in de beginjaren van de islam, maar dat komt omdat de moslims zichzelf moesten verdedigen (zie punt 3 hierboven). Nadat de moslims gevlucht waren uit Mekka naar Medina, probeerden de vijanden van de islam, die in Mekka waren achtergebleven, steeds weer de moslims in Medina aan te vallen.

De Koran geeft dan ook duidelijke regels voor het leveren van strijd:

• “Toestemming (om te strijden) wordt gegeven aan degenen met wie oorlog wordt gevoerd, omdat zij worden onderdrukt … degenen die uit hun huizen worden verjaagd zonder geldige reden, alleen omdat zij zeggen: ‘Onze Heer is Allah’.” (22:39-40)
• “Vechten is jullie opgedragen, hoewel jullie er niet van houden.” (2:216)
• “En indien zij naar vrede neigen, neig er dan ook toe.” (8:61)

Wij moslims mogen dus niet zomaar strijd voeren tegenover mensen van andere godsdiensten. In eerdere lessen hebben we al gezien dat alle openbaringen aan alle profeten van één God afkomstig zijn. Wij moeten daarom al deze boodschappers respecteren en hun volgelingen goed behandelen.
Zelfs beveelt de Koran dat wij andere godsdiensten niet belachelijk mogen maken, zoals in 6:108-109:

“En beledig degenen die zij naast Allah aanroepen niet, zodat zij, in hun onwetendheid, Allah niet zullen beledigen door de grenzen te overschrijden.”

Verder beveelt de Koran de moslims om ook gebedshuizen van andere godsdiensten te beschermen:

“En was er niet Gods terugdrijven van sommige mensen door andere geweest, zouden er zeker kloosters en kerken en synagogen en moskeeën, waarin aan Gods naam vaak gedacht wordt, afgebroken zijn.”