Instituut voor Islamitische
Studies en Publicaties

Deze site tot uw startpagina maken? Klik hier!

HEILIGE TJADAR & AMAMA???

 Dit artikel werd in oktober 2000 aan het dagblad "De Ware Tijd" aangeboden. Het artikel werd niet gepubliceerd, waarop wij een verkorte versie aan het dagblad "De West" aanboden. Het artikel werd in "De West" gepubliceerd op 25 oktober 2000. Hieronder volgt de volledige versie.

In De Ware Tijd van 14 oktober 2000 lazen wij tot onze verbazing, dat een zekere “hazrat maulana Mohamed Abdul Jabbar Bhoelan Razvi Saheb Tahafuz Khatme Nubuwwat” op 21 en 22 oktober een “heilige deken en tulband” zal showen, die hij van een zekere “pire Tarikat Diewaan Zajjadad Hoesainie Kadiem Saddjadah Nasjien wa Nabirah Hoezoer Gharib Nawaz” cadeau zou hebben gehad. Uiteraard mag een ieder op zijn of haar manier de religie belijden, maar men moet on-Islamitische zaken en gebruiken niet presenteren als zijnde de ware Islâm, zoals in het artikel gebeurt!

In het artikel staat bijv.:

“Door bemiddeling van de Heilige Profeet Muhammad (vzmh) is de Islâm tot heden onveranderd gebleven”.

Ten eerste: het moet duidelijk zijn dat het slechts Allâh is, Die zegeningen schenkt en Die Zélf de Islâm bewaakt opdat die haar zuivere vorm behoudt (Qur'ân 15:9 e.a.). Dit doet Hij door iedere eeuw hervormers te sturen om de Islâm in zijn ware vorm te herstellen (Abu Dâwûd). De khwaja Gharib Nawaz (werkelijke naam: Moid-ud-Din Chisthi, helaas niet vermeld in het artikel) was één van deze hervormers en wordt als zodanig door iedere ware Muslim gerespecteerd.

Ten tweede: als we het artikel nalezen, moeten wij helaas constateren dat daarin weinig van de ware Islâm is te bespeuren! Wij citeren bijv:

“Jaarlijks trekken er miljoenen mensen naar zijn rustplaats (van de khwaja) om zegeningen af te smeken. Zij gaan er met lege handen naar toe en keren terug met wensen die in vervulling zijn gegaan.”

Men moet weten, dat de Profeet Muhammad het maken van graven tot gebedsplaatsen STRENG HEEFT VERBODEN! (Bugârî). Bij de genoemde rustplaats van khwaja Chisthi vindt echter wél grafaanbidding plaats. Men moet trouwens eerst geld neertellen (handel?), alvorens “geholpen” te worden! Er worden verschillende rituelen uitgevoerd, zoals het plaatsen van bloemen op het graf, welke gebruiken nergens in de ware Islâm terug te vinden zijn, zelfs niet bij het graf van de Profeet Muhammad in Medina. Het is daar niet eens toegestaan te buigen voor het graf van deze Heilige Profeet!

Als het artikel stelt dat men van het graf van de khwaja terugkeert met “wensen die in vervulling zijn gegaan” vragen wij ons af, of de khwaja een grotere kracht bezat (of bezit?) dan Allâh Zelf. Het feit dat daar wensen worden vervuld betekent nog niet, dat hetgeen daar gebeurt legaal is! Een kennis verwoordde dit eens als volgt:

“Maar hoe verklaren we het feit dat gebeden, bij graven gedaan, verhoord worden? De Islâm leert, dat de gelovigen beproefd zullen worden. Hier toegepast: we weten dat gebeden, gedaan bij graven van heiligen, verhoord worden. Ook weten we, dat de Islâm dit gebruik verbiedt. Het ligt nu aan ons: gaan we tóch naar die graven om onze wensen vervuld te krijgen? Of gaan we Allâh onze noden voorleggen? De beproeving is dus: proberen we op een legale of op een illegale wijze onze wensen te vervullen? Merk hierbij op, dat Allâh in staat is alle zonden te vergeven, behalve het aanbidden van andere zaken dan Hem (Qur’ân 4:48)”.

Het is duidelijk: er zijn negatieve krachten waardoor mensen de verkeerde kant op worden getrokken: het kwaad op aarde wordt voor degenen die afdwalen schoonschijnend gemaakt (Qur'ân 15:39, 15:42). Let wel: zelfs op de bedevaartsplaats te Mekka, de heiligste plaats voor alle Muslims, worden wensen niet per definitie “op afroep” vervuld. Allâh is Alomtegenwoordig en men kan zich op iedere plaats ter wereld (uitgezonderd graven, toiletten, enz.) in gebed tot Hem richten; de hele aarde is voor de Muslims tot een gebedsplaats gemaakt (Bugârî). Het wel of niet verhoren van gebeden is derhalve niet afhankelijk van enige locatie of van enig persoon, maar slechts van de oprechtheid van het gebed TOT ALLÂH ALLEEN (Qur’ân 2:186, 40:60 e.a.).

Verder wordt in het artikel vermeld, dat alleen zij die rein zijn de tentoonstelling mogen bezoeken. Dus: menstruerende vrouwen zullen niet worden toegelaten. Laat het duidelijk zijn, dat ten tijde van de Profeet Muhammad de menstruerende vrouwen zelfs de moskee mochten bezoeken (om de preek te beluisteren). De Qur'ân legt slechts één beperking op tijdens de menstruatie, nl. geslachtsgemeenschap (Qur'ân 2:222), hetgeen duidelijk aangeeft dat vrouwen tijdens de menstruatie slechts plaatselijk onrein zijn. Menstruerende vrouwen zijn vrijgesteld van o.a. het bidden en het vasten, dit om ongemakken te voorkomen. Nergens staat vermeld dat deze vrouwen geen tentoonstellingen of wat dan ook mogen bezoeken!

Voorts worden in het artikel allerlei kledingsvoorschriften opgelegd, die nergens in de Islâm terug te vinden zijn. Over kleding voor de mannen leerde de Profeet Muhammad ons dat tenminste het gedeelte tussen de navel en de knie bedekt moet zijn. Dan nog wordt in het artikel gezegd dat vrouwen én mannen die niet van top tot teen gekleed zijn, de toegang tot de tentoonstelling zal worden ontzegd! Merk op dat de tentoonstelling, volgens de inleiding van het artikel, voor zowel Muslims als niet-Muslims toegankelijk is. Hoe kunnen niet-Muslims gedwongen worden zich Islamitisch te kleden, wat dat ook moge inhouden? Er is toch geen dwang in de godsdienst (Qur'ân 2:256)?

Merk verder op dat in verschillende musea ter wereld, waar attributen van de Heilige Profeet Muhammad en zijn naaste metgezellen worden tentoongesteld, geen bijzondere (kledings)voorschriften worden vereist; noch worden daar allerlei rituelen verricht. Zijn de “heilige tjadar en amama” soms heiliger dan de Heilige Profeet???