Instituut voor Islamitische
Studies en Publicaties

Deze site tot uw startpagina maken? Klik hier!

Klik hier voor de Nederlandstalige versie

MILÂD UN-NABÎ

Question 2967: Why do you reject celebration of Milad-un-Nabi?

Is it not true that all the great imams in Islamic history have advocated celebration of Milad since its conception, including the great imam of the sub-continent, Shah Waliullah (RA)? Even the imam of the Wahhabis, Ibn Taimiyyah, concluded that there was benefit in celebrating the birth of the Holy Prophet (PBUH). Muslims all over the world celebrate the Milad.

Question:

Many people repeatedly ask what is the Sharée status of "Éid-e-Meelad-un-Nabee'. Moreover, What is the ruling of the Shariáh with regard to standing up in reverence and reciting Salaat and salaam during the customary Meelad proceedings?

Answer:

The establishment of ceremonial gatherings under the banner of "Éid-un-Nabee" is prohibited according to the Shariáh. Attaching importance and significance to such functions is purely Bidáh and an innovation in Deen, because neither did Rasulullah himself indulge in it, nor did the
illustrious Khulafaa-e-Raashideen (Radhiyallaahu-Ánhum) organise such functions. Similarly, neither did any of the other Sahaaba-e-Kiraam (Radhiyallaahu-Ánhum) participate in such gatherings, nor is there any incident on record during the blessed era of the taabi'een or tab'e
taabi'een (Rahmatullaahi Álayhim) that can, in any way, substantiate this innovation. No proof whatsoever can be found, in spite of the fact that these were people who were best acquainted with the Sunnah of Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) and had total love for him. They were staunch followers of the Shariáh.

Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) has in no unclear terms, said:

"whoever introduces anything that is not part of Deen, into this Deen of ours, it shall be rejected." (Bukhari/Muslim)

In another Hadith he says:

"Hold steadfast onto my Sunnah and the Sunnah of the rightly-guided Khulafaa, after me. Hold steadfast onto it firmly, and beware of newly-introduced practices, for every new practice is an innovation and every innovation leads one astray." (Abu Dawood/Tirmizi)

Severe warnings have been sounded in the above-mentioned Ahaadith with regard to introducing and implementing innovations in Deen.

The holy Qur'an enjoins:

"And whatsoever the messenger giveth you, take it. And whatsoever he forbiddeth, abstain (from it). And keep your duty to Allah. Lo! Allah is stern in reprisal." (59:7)

"Verily in the messenger of Allah, ye have a good example for him who looketh unto Allah and the last day, and remembereth Allah much." (33:21)

"This day have I perfected your religion for you and completed my favour unto you, and have chosen for you a religion, al-Islam." (5:3)

There are numerous other Aayaat and Ahaadith that can be quoted. But from no Aayat or Ahaadith can the current form of "Eid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)', be proved. In spite of this, the people that revel in establishing and participating in such functions, and regard
the same as a form of reward, insist on forging ahead with their carnal ideals. This attitude of theirs causes some serious questions to be posed:

Did Allah Ta'ala not perfect Deen-e-Islam for this Ummah?
Did Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) not disclose to us all the facets and aspects of Islam that required being put into practice?

The bitter truth for the exponents of Bid'a is that it was only many centuries after the righteous and golden era of Islam that people began to fabricate innovations under the hood of "Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" and "Mahfeel-e-Meelad", which were, practices not ordained by Allah Taãla to any of His Ambiyaa Álayhimus salaam.

Will such innovations grant proximity to Allah Taãla? Never! On the contrary, these innovations should be a cause of great concern and alarm for the Ummat-e-Muslimah! Na-oothu-billahi-min-thalika! We seek Allah Taãla's refuge from innovations that tantamount to levelling mind-boggling accusations against the pure and venerable personality of Rasulullah
(Sallallaahu Álayhi Wasallam) by innovating such practices, one is indirectly suggesting that Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) concealed from the Ummah, aspects of Deen that were of immense benefit to it. How can this be possible when Allah Ta'ala himself categorically
declares that he perfected this religion for us and completed his favour upon us, which means that Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) conveyed every single aspect of Deen to the Ummah and that he left no stone unturned in showing us every road leads to Jannah and every road that takes one to Jahannam so that we may adopt the former and avoid the latter.

Hence, it is mentioned in one Hadith:

"It was the incumbent duty of every Nabee Álayhis-salaam to guide his Ummah towards that which was beneficial for it and warn it against that which was detrimental for it." (Muslim)

It is a known fact that Rasulullah is the most superior of all the Ambiyaa Álaihimus-salaam and also that he is the seal of all the prophets Álayhimus-salaam. He left no stone unturned in conveying Deen to us and rendering precious advice to us. If the "Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu
Álayhi Wasallam)" was a divinely inspired act, then surely Rasulullah would have commanded the Muslimeen to it, or at least, either he or his beloved Sahaaba (Radhiyallahu-Ánhum) would have practised it. When it cannot be substantiated by any of their actions, then it is a crystal clear fact
"Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" or "Mahfeel-e-Meelad" (call it what you may), has absolutely no relationship with Islam instead, it is Bidáh (innovation) against which we have been soundly warned by Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) as was noted from the two Ahaadith mentioned at the beginning of this discussion and, apart from them, many more can be quoted to prove the fallacy of innovation in Islam. That is why, in the light of these unambiguous proofs, the Úlama-e-Haqq have always refuted and rejected the customary form of "Éid-e-Meelad-un-Nabee·(Sallallaahu Álayhi Wasallam)" and Mahfeel-e-Meelad and have also always discouraged people from participating in such gatherings.

If a careful and proper dissection of this "Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" is made, it will be found that, apart from it being a manifestation of Bid'at, it also encompasses other evils such as the intermingling of sexes, usage of musical instruments and many other such
evils which wildly flaunted under the banner of "Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" and under the deception that reward is being accrued. The most abhorring and shocking evils in these functions are the acts of shirk that take place. With hollow claims of "Hubbe-Rasul (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" (love for Rasulullah (Sallallaahu Álayhi
Wasallam)), entreaties and supplications are made to beings other than Allah, namely to Ambiyaa Álaihimus-salaam and Auliaa-e-Kiraam Rahmatullaahi-Álaaihum. The exponents of "Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" also blindly acknowledge and believe that Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) comes to this function and due to this belief, they stand up in respect and veneration to welcome him. This belief is a blatant fabrication and a sign of compound ignorance. The true and down to earth fact is that Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) does not arrive at any "Éid-e-Meelad-un Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" function and that he is in his Rawdha-e-Mubarak (grave) at Madinah Munawwarah and will emerge from it at the onset of Yawmul-Qiyaamah.
The following Aayaat and Hadith testify to this fact:

The Qur'an, addressing Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam), announces explicitly:

"Lo! Thou wilt die, and Lo! They will die. Then Lo! On the day of resurrection, before your sustainer, you will dispute." (39:30,31)

At another juncture, Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) is addressed together with the rest of mankind:

"Then Lo! After that ye surely die, then Lo! On the day of resurrection ye are raised (again)" (23:16)

Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) himself has said in a Hadith:

"My grave will be the first to be opened on the day of Qiyaamah and I shall be the first person to intercede and the first person whose intercession shall be accepted."

The above mentioned Aayaat and Hadith as well as other similar Aayaat and Ahaadith prove that all of mankind will be raised from their graves on the day of Qiyaamah, with Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) being no exception. This is a belief that revolves around the consensus of opinion of the entire Ummat-e-Muslimah, hence the need for all Muslims to believe that Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) is in his Rawdha-e-Mubarak and does not frequent any "Éid-e-Meelad-un-Nabee (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" programme. All Muslims must be made aware of this so that unsuspecting ones do not fall prey to the Bid'at and innovations introduced into Deen by ignoramuses of this Ummah.

We make Duáa to Allah Ta'ala that he keeps us on the correct Deen-ul-Islam and that he gives guidance to those that goes astray.

May Allah Ta'ala's Durood and salaam descend upon Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam).

The Importance of Durood and Salaam

Instead of squandering our money and time on futile acts of Bidáh let us rather utilise our precious time, as much as possible on the recitation of Durood and salaam upon our beloved Rasulullah, which is indeed, a highly meritorious and virtuous act. The Qur'an enjoins:

"Lo! Allah and his Malaaikah shower blessings on the Nabee o ye who believe ask for the descent of blessings on him and salute him with a worthy salutation." (34:56)

Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) has said:

"Whosoever sends one Durood upon me, Allah Ta'ala will shower ten mercies upon him." (Muslim)

Particularly on the day of Jumuáh one should increase the recitation of Durood and salaam.

May Allah Taãla give us the guidance to recite Durood abundantly and grant us 'Hubbe-Rasul (Sallallaahu Álayhi Wasallam)" in the true sense of the word.

Warning to Úlama

Hadhrat Muádh bin Jabal (Radhiyallaahu Ánhu) narrates the following Hadith:

'Rasulullah (Sallallaahu Álayhi Wasallam) said, 'whenever a Bidáh originates in my Ummah and the Úlama do not prevent it, the laánat of Allah, of his angels and of mankind descend upon them (the Úlama who refrain from prohibiting the innovation).' (Mishkãt).

Published by: Jamiatul Ulama (Transvaal) - Azaadville branch

Source: www.islam.tc/ask-imam/
Islamic Q&A online with Mufti Ebrahim Desai

Vraag 2967: Waarom verwerpt u de viering van Mîlâd un-Nabî?

Is het niet waar dat alle grote imams in de geschiedenis van de Islâm de viering van de Mîlâd hebben aanbevolen vanaf zijn instandkoming, inclusief de grote imam van het sub-continent, Shah Wali Ullah (r.a.)? Zelfs de imam van de Wahhabi’s, Ibn Taimiyyah, concludeerde dat er voordelen waren in het vieren van de geboorte van de Heilige Profeet (v.z.m.h.). Muslims over de hele wereld vieren de Mîlâd.

Antwoord:

Vele mensen vragen herhaaldelijk wat de wettelijke (Shari`î) status van ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ is. Bovendien, wat is de wettelijke uitspraak van de Shari`ah aangaande het opstaan in eerbiedigheid en het reciteren van ‘salaat en salaam’ gedurende de gebruikelijke Mîlâd-handelingen.

De instelling van ceremoniële bijeenkomsten in het kader van ‘Îd un-Nabî’ is verboden volgens de Shari`ah. Belang en significantie hechten aan dergelijke feesten is pure bid`ah en een nieuwigheid in de Dîn, omdat noch Rasûlu-llâh zelf het heeft toegestaan, noch de illustere Khulafâ`ur-Râshidîn [de Rechtgeleide Kaliefen] (radiya-llâhu `anhum) dergelijke feesten organiseerden, noch enige van de andere Sahâbatu-l-Kirâm [de Nobele Metgezellen] (radiya-llâhu `anhum) deelnamen aan dergelijke bijeenkomsten, noch er enig opgetekend voorval is gedurende het gezegende tijdperk van de Tâbi`în [tweede generatie] of de Tab `i Tâbi`în [derde generatie] (rahmatu-llâhi `alaihim) dat op enige wijze deze nieuwigheid kan ondersteunen. Er kan dan ook geen bewijs gevonden worden, ondanks het feit dat deze mensen het meest bekend waren met de sunna van Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) en hem volmaakt liefhadden. Zij waren ferme volgelingen van de Shari`ah.

Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) heeft in niet onduidelijke termen gezegd:

“Wie iets introduceert in deze dîn van ons wat geen deel is van de dîn, dit zal verworpen worden.” (Bukhari/Muslim)

In een andere hadîs zegt hij:

“Houdt strak vast aan mijn sunna en de sunna van de rechtgeleide Khulafâ` na mij. Houd daar ferm aan vast en pas op voor nieuw geïntroduceerde praktijken, daar iedere nieuwe praktijk een nieuwigheid is en iedere  nieuwigheid brengt iemand tot dwaling.” (Abu Dawud/Tirmizi)

Harde waarschuwingen klinken uit de bovenvermelde ahadîs met betrekking tot het introduceren en aanvullen van nieuwigheden in de Dîn.

De Heilige Qur'ân schrijft voor:

“En wat de Boodschapper u geeft, neem het aan, en onthoud u van wat hij u verbiedt. En wees oppassend voor uw plicht jegens Allâh. Waarlijk, Allâh is streng in het vergelden.” (59:7)

“Voorzeker heeft u in de Boodschapper van Allâh een uitnemend voorbeeld, die hoopt op Allâh en de Laatste Dag, en Allâh veel gedenkt.” (33:21)

“Deze dag heb Ik voor u uw religie vervolmaakt en Mijn gunst over u voltooid en voor u al-Islâm als een religie gekozen.” (5:3)

Er zijn talrijke andere ajât en ahadîs die aangehaald kunnen worden. Maar vanuit geen enkele ajât of hadîs kan de huidige vorm van ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ bewezen worden. Desondanks houden de mensen, die zich verlustigen in het tot stand brengen van en deelnemen aan dergelijke feesten, vol door te gaan met hun zinnelijke idealen. Deze houding van hun doet bepaalde serieuze vragen rijzen:

• Vervolmaakte Allâh ta`âlâ de Dîn al-Islâm niet voor deze umma?

• Onthulde Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) niet aan ons alle facetten en aspecten van de Islâm die nodig zijn om in de praktijk te worden toegepast?

De bittere waarheid voor de exponenten van bid`ah is, dat het enkele eeuwen na het rechtschapen en gouden tijdperk van de Islâm was dat de mensen nieuwigheden begonnen te fabriceren onder het mom van ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ en ‘Mahfîl-i Mîlâd’, hetgeen praktijken waren die niet waren voorgeschreven door Allâh ta`âlâ aan enige van Zijn Ambiyâ` [profeten] (`alaihimus-salâm).

Zullen dergelijke nieuwigheden de nabijheid tot Allâh ta`âlâ schenken? Nooit! Integendeel, deze nieuwigheden dienen een grote bron van zorg en een alarmering te zijn voor de ummat-i muslimah! Na`ûdhu bi-llâhi min dhâlika! Wij zoeken ons toevlucht bij Allâh ta`âlâ tegen nieuwigheden die neerkomen op het richten van hoogst wonderbaarlijke beschuldigingen tegen de zuivere en eerbiedwaardige persoonlijkheid van Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam). Door dergelijke praktijken in te voeren, suggereert men indirect dat Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) aspecten van de Dîn voor zijn umma verborgen hield, die van een immens nut voor hen waren. Hoe kan dit mogelijk zijn wanneer Allâh ta`âlâ Zelf categorisch verklaart, dat Hij deze religie voor ons heeft vervolmaakt en Zijn gunst over ons heeft voltooid, hetgeen betekent dat Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) elk aspect van de dîn heeft overgebracht en geen steen onomgekeerd liet om ons iedere weg te tonen die leidt naar de djannah en iedere weg die iemand voert naar de djahannam, opdat wij de eerste zullen volgen en de tweede zullen vermijden.

Vandaar dat er in één hadîs wordt vermeld:

“Het was de plicht van iedere Nabî (`alaihis-salâm) om zijn umma te leiden naar datgene wat hen tot nut was en hen te waarschuwen tegen datgene wat schadelijk voor hen was.” (Muslim)

Het is een bekend feit dat Rasûlu-llâh de meest superieure is van alle Ambiyâ` (`alaihimus-salâm) en dat hij ook het Zegel is van alle profeten (`alaihimu-s-salâm). Hij liet geen steen onomgekeerd om ons de Dîn over te brengen en ons kostbare adviezen te geven. Indien de ‘Îd Mîlâd un-Nabî (salla-llâhu `alaihi wa sallam)’ een Goddelijk geïnspireerde handeling was, dan zou Rasûlu-llâh het zeker de muslimîn bevolen hebben, of zouden tenminste hij of zijn geliefde Sahâbah (radiya-llâhu `anhum) het gepraktiseerd hebben. Wanneer het niet gestaafd kan worden door enige van hun handelingen, dan is het een kristalhelder feit dat ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ of ‘Mahfîl-i Mîlâd’ (noem het zoals u wenst) absoluut geen relatie heeft met de Islâm, en het in plaats daarvan een bid`ah (nieuwigheid) is, waartegen wij duidelijk gewaarschuwd zijn door Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam), zoals is opgemerkt in de twee ahadîs aan het begin van deze bespreking vermeld, en afgezien daarvan kunnen er nog veel meer aangehaald worden om het bedrog van nieuwigheden in de Islâm te bewijzen. Dit is waarom de `ulamâ`-i haqq [de ware geleerden] in het licht van deze ondubbelzinnige bewijzen altijd de huidige vorm van ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ en ‘Mahfîl-i Mîlâd’ hebben weerlegd en verworpen en ook altijd de mensen hebben afgeraden deel te nemen aan dergelijke bijeenkomsten.

Indien er een zorgvuldige en juiste analyse wordt gemaakt van deze ‘Îd Mîlâd un-Nabî’, dan zal men zien dat het, afgezien dat het een manifestatie is van bid`ah, ook andere kwaden behelst, zoals het onderling vermengen van mannen en vrouwen, het gebruik van muziekinstrumenten en vele andere van dergelijke kwaden die wijd wapperen onder de vlag van ‘Îd Mîlâd un-Nabî (salla-llâhu `alaihi wa sallam)’ en onder de misleiding dat het beloningen opbrengt. De meest afschuwelijke en schokkende kwaden in deze feesten zijn de daden van shirk die plaatsvinden. Onder de holle aanspraken van ‘hubb-i Rasûl’ [liefde voor Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam)] worden er smekingen en smeekbeden verricht aan wezens anders dan Allâh, namelijk aan de Ambiyâ’ (`alaihimus-salâm) en de Auliyâ`-i Kirâm [de Nobele Heiligen] (rahmatu-llâhi `alaihim). De exponenten van ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ nemen ook blindelings aan en geloven dat Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) naar deze feesten komt, en vanwege dit geloof staan zij op in respect en eerbied om hen te verwelkomen. Dit geloof is een schaamteloos verzinsel en een teken van verwarde onwetendheid. Het ware en eerlijke feit is dat Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) niet arriveert bij enige ‘Îd Mîlâd un-Nabî (salla-llâhu `alaihi wa sallam)’ feest en dat hij in zijn raudah-i mubârak (graf) is te Medina Munawwarah en daaruit naar boven zal komen bij de aanvang van yaum al-qiyâmah. De volgende ajât en ahadîs getuigen van dit feit.  

De Qur'ân verkondigt expliciet, Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) toesprekende:

“Waarlijk, u zult sterven en waarlijk, zij zullen sterven. Vervolgens zult u op de Dag der Opstanding voor uw Heer twisten.” (39:30-31)

Bij een andere gelegenheid wordt Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) tezamen met de rest van de mensheid toegesproken:

“Daarna zult u op de Dag der Opstanding waarlijk opgewekt worden.” (23:16)

Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) zelf heeft in een hadîs gezegd:

“Mijn graf zal als eerste geopend worden op de Dag der Opstanding en ik zal de eerste persoon zijn die bemiddelt en de eerste persoon zijn, wiens bemiddeling zal worden aanvaard.”

Zowel de bovenvermelde ajât en Hadîs als andere soortgelijke ajât en ahadîs bewijzen dat de gehele mensheid opwekt zal worden uit hun graven op de Dag der Opstanding, waarop Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) geen uitzondering is. Dit is een geloofsopvatting die heerst in de eensluidende opinie van de gehele ummat-i muslimah, zodat het voor alle Muslims nodig is te geloven dat Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) in zijn raudah-i mubârak is en geen regelmatige deelnemer is van enige ‘Îd Mîlâd un-Nabî’ programma. Alle Muslims dienen zich hiervan bewust te zijn, zodat nietsvermoedenden niet ten prooi vallen aan de bid’ah en nieuwigheden die in de Dîn zijn geïntroduceerd door de domkoppen van deze umma.

Wij verrichten onze du`a tot Allâh ta`âlâ opdat Hij ons op de correcte Dîn al-Islâm houdt en leiding geeft aan degenen die dwalen.

Mogen Allâh ta`âlâ’s durûd en salâm nederdalen op Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam).

Het belang van ‘Durûd en Salâm’.

In plaats van onze tijd en geld te vergooien aan de doelloze handelingen van bid`ah, laten wij onze kostbare tijd liever zoveel als mogelijk nuttig maken door het reciteren van ‘durûd en salâm’ over onze geliefde Rasûlu-llâh, hetgeen inderdaad een hoogst verdienstelijke en deugdzame daad is. De Qur'ân draagt op:

“Waarlijk, Allâh en Zijn Malâ’ikah storten zegeningen uit over de nabî. O gij die gelooft, vraag zegeningen over hem en groet hem met een waardige groet.” (33:56)

Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) heeft gezegd:

“Wie durûd over mij stuurt, Allâh ta`âlâ zal tien genaden over hem storten.” (Muslim)

Vooral op de dag van Djumu`ah dient men de recitatie van de ‘durûd en salâm’ te vermeerderen.

Moge Allâh ta`âlâ ons de leiding geven de durûd overvloedig te reciteren en ons de ‘hubb-i Rasûl (salla-llâhu `alaihi wa sallam)’ in de ware zin van het woord schenken.

Waarschuwing aan de Ulama

Hazrat Muadh bin Djabal (radiya-llâhu `anhu) vertelt in de volgende hadîs, dat Rasûlu-llâh (salla-llâhu `alaihi wa sallam) heeft gezegd:

“Wanneer er een bid`ah tevoorschijn komt in mijn umma en de Ulama dit niet voorkomen, dan daalt de la’nat [vloek] van Allâh, van Zijn engelen en van de mensheid op hen (de Ulama die zich onthouden van het verbieden van de nieuwigheid).” (Mishkât)

Gepubliceerd door: Jamiatul Ulama (Transvaal) – Azaadville branch.

Website: www.islam.tc/ask-imam/
Islamic Q&A online with Mufti Ebrahim Desai