Mijn ervaringen in Kampen als Koreaan
Toen ik nog in Korea was, was Nederland het land, dat beroemd was door enkele karaktertrekken. Het was het land waarvan een gedeelte lager lag dan de zee; een volk dat door strijd tegen het water een gedeelte drooglegde. Bovendien kennen de Koreanen Nederland als het land van Van Gogh en Rembrandt, een land eveneens beroemd om zijn tulpen en molens.
Persoonlijk was ik geinteresseerd in Nederland, omdat het een gezonde en rijke samenleving was en een christelijke cultuur kende, dat zijn eigen identiteit bewaarde, gelegen als het was tussen grote Europese landen. Ik dacht dat wij, Koreanen veel van Nederland konden leren omdat ook Korea ligt tussen grote landen als China en Japan, waarmee het diep verbonden was. Het was een droom voor mij kerkgeschiedenis in de Nederlanden te bestuderen, de plaats waar de bewegingen van de reformatie zich hadden ontwikkeld, en hun erfenis nog altijd sterk was gebleven. Professoren die in Nederland hadden gestudeerd en in het bijzonder in Kamp en stimuleerden mij om in Nederland to gaan studeren.
In deze mooie stad Kampen ervaar ik de prettige levensstijl van Nederland, eveneens bij de studie van de theologie. Het was een genoegen voor mij een jaar en tien maanden geconfronteerd te worden met een andere cultuur en een andere taal.
In de eerste plaats denk ik dat nuchterheid een van de waardevolle
karaktertrekken is van dit land.
Elke maandagavond speel ik volleybal van negen tot tien uur. Alle deelnemers
vinden het spel interessant. Echter, ik was verbaasd dat de wedstrijd altijd
precies op tijd eindigt, zelfs al vinden bijna alle spelers het jammer met een
kwartier of half uur willen rekken. Maar alle spelers stoppenen keren haastig
naar huis terug. Op een ander punt zag ik die nuchterheid ook. Op zekere dag
nodigde een van de buren ons uit tot het bijwonen van de doop van hun dochter.
Ik vond de doopjurk erg mooi. De moeder vertelde me met trots dat zijzelf die
jurk gemaakt had uit haar trouwjapon. Ik vind zo'n levensstijl erg leerzaam
voor de Koreanen.
Nog een voorbeeld. Toen ik in Nederland kwam was het winter. Ik was niet gewend in de kou met harde wind en regen te fietsen. Ik was echter verbaasd toen ik de mensen dapper zag fietsen en met een glimlach me "daag" toeriepen in de hevige regen, hoewel ze me niet eens kenden. Het was een moed gevende aanblik. Nu fiets ik ook vrolijk ondanks hevige regen en groet anderen vrolijk met een knipoog "daag!"
In de tweede plaats ontdekte ik hoe zeer Nederlanders oude voorwerpen op prijs stellen. Het zijn voor hen vaak kostbare schatten. Ik werd een keer uitgenodigd bij een Hollands gezin. Daar kreeg ik te horen. "Die klok is al honderd jaar oud en mijn grootvader en vader hadden hem al en ik vind hem ook waardevol."
In deze historische stad Kampen begin ik te begrijpen dat de theologie studie je hele leven in beslag neemt en niet maar bestaat uit het aflopen van de noodzakelijke cursussen zonder meer.
Al met al overdrijf ik niet als ik opmerk dat ik een van mijn gelukkigste perioden van mijn leven in Kampen doorbreng.
Niemand misschien kan zeggen of een cultuur superieur of inferieur is, omdat de cultuur wordt gevormd in een eigen natuurlijke situatie en een bepaalde historische context. Dus kunnen we spreken over "andere culturen".
Ik geloof dat een van de deugden van de Koreaanse cultuur medeleven, bewogenheid met anderen is. In de Koreaanse samenleven, bewogenheid met anderen is. In de Koreaanse samenleving is emotie, de gevoeligheid sterker dan het logisch denken. In deze postmoderne wereld zou het noodzakelijk kunnen ziin voor de Westerse beschaving te luisteren naar deze verdienste van de Koreaanse cultuur.
1700 jaren geleden kwam het Boeddhisme in Korea. Het verspreidde zich onder de bevolking als een populair geloof. 1600 jaar geleden ontvingen wij het Confucianisme als een politieke en sociale ideologie. Echter het werd aangehangen door de heersende klasse in plaats van door het gewone volk. Deze twee, Boeddhisme en Confucianisme, vormden het fundamenteel karakter van de Koreaanse levensstijl. 200 jaar geleden werd het Rooms Katholicisme ingevoerd. Het Protestantisme kwam precies 120 jaar geleden naar Korea. Daardoor hebben wij nog niet een volwassen christelijke cultuur. Op dit punt zouden wij graag willen luisteren naar het onderricht uit Europa, in het bijzonder Nederland, waar de christelijke levensstijl en de vruchten van de reformatie nogleven.
Als theologisch student uit Azie zie ik reeksen van veranderingen in de Nederlandse samenleving en kerk. Hoe kan de Nederlandse christen uitdagende vraagstukken in nieuwe situaties oplossen en daarbij zich aanpassen aan tradities die voorheen positief werkten? Het zou mogelijk helpen een Aziatisch spreekwoord in acht to nemen dat zegt : "Herzie het oude en leer van het niewe." De Koreaanse kerk die veel verschuldigd is aan de Nederlandse theologie kijkt met grote belangstelling toe, hoe de Nederlandse christelijke traditie vraagstukken in de toekomst onder ogen zullen moeten zien.(*)
[Communique, vol.16-1. Kampen: Kampen Theological University, 1999. pp.67-70.]