Konu ile hic ilgisi olmayan, hatta tamamen hayal urunu olan bir erkek, konuya hic bir katkisi bulunmayan bir sehrin, tamamen onemsiz bir sokaginda sag (ya da sol) kaldirimda yurumektedir. Nereye gittigi, nereden geldigi ve ne dusundugu okuyucunun hic ilgisini cekmez. Okuyucu okur, giris bolumunu hizla atlayip gelisme bolumune ulasmak isteyen aceleci gozlerle. Gelisme bolumunun can alici noktasina gelindiginde kahramanin ayaklarinin dibine bir kedi duser, ayni anda bir kadinin cigligi duyulur, kedinin govdesinden bir ses cikar, kanlar sicrar ve erkek geri kacar. Bunlardan hangisinin once hangisinin sonra oldugunun bir onemi yoktur. Tek bildigimiz, kedinin bir cizgi film kahramani gibi, yamyassi bir govde ile fare kovalamaya devam etmedigidir. Kedi oludur artik. Gozleri disari firlayacak kadar olu. (Ne kadar olu oldugunun ise hic bir anlami yoktur) Dokuzuncu kattan asagi dusmustur (ya da atlamistir, belki de atilmistir) ve dokuz canli degildir artik.

Dokuzuncu kattaki kadin kedisinin dususunu gorur. Ciglik atar. Soluk soluga asagi iner. O da sadece bacaklarini gordugumuz ve sesini duydigumuz bir kahramanindan farklidir. Kadin 1.60 boylarinda, zayif, 45 yaslarinda, kumral, yanaginda gamzesi olan, gozleri kahverengi, parmak izi kendine ozgu, profili cirkin bir kadindir. Kadin aglamaktadir, yalniz yasamaktadir ve tek dostu kedisidir (Bu merhamet ve acima uyandiracak bilgilere hic gerek yoktur aslinda) Kaldirimda insanlar birikmistir. Hic biri bir digerine benzemez ama hepsi aynidir. Bu arada erkek hizla evine donmustur. Olayin tek gercek tanigidir ama o, hayatinin sonuna kadar susacak ve bildiklerini anlatmayacaktir. Kadin da evine geri donecek, kapici kedinin cesedini cope atacak ve herkes olayi bir hafta sonra unutacaktir. Kedi, kadin ve erkek disinda herkes.

Erkek sonraki gunlerde evden hic cikmaz. Pantalonunun pacasina dusen kanlari temizler. Olasilik hesaplari yapar. Evden daha erken ciksa olayi hic gormeyecek, daha gec ciksa kaldirimdaki kalabaligi gorecek ve merak bile etmeden gecip gidecek, biraz daha hizli yuruse kedi tepesine dusecek ve belki kendisi de olecektir. Kedi nasil dusmustur? Belki de kadin itmistir, ya da kedi intihar etmistir, bu olasi! O gece hic uyuyamaz. Erkek biraz tuhaf, kafasi karisik ve duygusaldir. (Sonradan olacaklari hissettiren bu tur karakteristik bilgiler anlamsizdir.) Mevsimlerden yazdir ve oda sivrisinek doludur. Sivrisinek viziltisi uyuma efektine (viZZZ!) donusecegi sirada erkek kalkar ve sivrisineklerin hepsini teker teker oldurur, ellerine bulasan kendi kanini temizler ve uyur, sadece uyur. Dusunde ne gordugunu bilemeyiz cunku bu gercek bir oykudur ve dusler gercegi bozar.

Mahalleli cocuklar kedi hakkinda bir arastirma baslatirlar. En hasari cocuk kendini dedektif ilan eder, digerleri de kabul etmek zorunda kalir, bir kiz kedinin sahibi olur, adi Mine'dir, (burada yazar ne yaptiginin farkinda degildir) bir mahkeme kurulur, araba lastikleri ust uste konur ve yargic tepeye kurulur. Sag el kaldirilarak, sol el de tasa konarak yemin edilir. O sirada dedektif, ellerini birbirine bir iple baglanmis, dudagi kan icinde bir cocugu zorla surukler. Cocuk aglayarak, onu babasina soylemekle tehdit eder. Cocuklardan biri copden kedinin olusunu cikartir ve mahkemenin ortasina getirir. Bunu, iclerindeki tek kiz, Mine'yi aglatmak icin yapmistir, Mine'nin migdesi bulanir, kediye hic bakmaz ama aglamaz da. Dedektifin getirdigi suclu yargilanir. Suclu alt mahalleden cete savasi yaptiklari bir grubun ele basidir. Dedektife gore kediyi o oldurmustur, elindeki sapan da bunun kanitidir. Herkes hemfikirdir. Cocuk suclu bulunur, sapanina el konulur ve uc ay o mahalleden gecmesi yasaklanarak mahkemeden salinir. Bu sapanla cocuklar kus avina cikarak, cete savasini kazanmanini gururu ile oynamaya devam ederler.

Erkek olayi unutur, artik bir hafta gecmisdir, mevsim kistir ( zaman degisir) Erkek yazardir ya da kendini oyle sanmaktadir. y ile baslamayan cumleler kurmamaya calisarak bir roman yazar cunku y tusu buyuk harfte % olur. Erkek basittir, kolay anlasilir ve nettir. Arada sirada kafa karistirmak icin (yabancilastirma efekti de denebilir) parantezler acar hayatinda ama bunlar da kisa surer. Erkek olayin baslangicidir, olayin kendisi ve sonucudur. Erkek sucludur, katildir, maktuldur, taniktir, anlatici ve okuyucudur ve erkek degildir aslinda.

Erkegin karsi apartmanina bir kadin tasinir. Kim oldugu hakkinda elimizde hic bir bilgi, bulgu, dokuman, kanit ve hayal yoktur (olmasi da anlamsizdir) Tek bildigimiz, evlerin birbirine cok yakin oldugudur ve kadin erkegin tam karsi dairesinde oturmaktadir. Kadin, erkegi gozetlemek icin tutulmus ozel dedektif degildir. Kadin erkege asik olmayacaktir, kadin kedinin sahibi de degildir. Ne kadar zaman gectigini kimse bilmez. (Okuyucu yaziyi yarim birakir, bir baska sayfaya gecer, bir gun tamamen unuttigu icin tekrar okumaya baslar) Kadin her sabah oldugu gibi o gun de perdeyi ceker ve pencereyi acar. (Bunu neden yaptigini bilmez.) Boylece sonunda oykude bir ortak nokta olusur ve kahramanlar kesisir. Ayni anda erkek de perdeyi cekmis ve pencereyi acmistir. Kadin ve erkek goz goze gelirler, ilk kez. Kadin gulumsemekle gulumsememek arasinda tereddut eder. Erkekse hic tereddut etmez. Donuk gozlerle kadina bakar. Kadinin gozunde o an donuklasir. Ikisi icin de bu bir ilktir. Erkek yasaminda ilk kez yercekimine karsi koyamaz ve asagi atlar, yasaminda ilk kez olur. (Sezikinci kattan atlamasi oykunun tesaduflerini bozar mi?) Kadin, bedenin yere carpma sesini duyar, bir ciglik atar, elindeki bardak yere duser. Bunlarin hepsi sirasi ile olur, erkegin olumunun hangi anda oldugunu ise tam olarak tespit edemeyiz. Kadin ilk kez bir olume tanik olmustur. Gozundeki o resim hic silinmez. Kadinin yere dusurdugu bardaktan cam parcalari bilegine sicramistir ve kadinin bilegi kanamaktadir. Kadin bilegini siler, bu olayi hic kimseye anlatmaz, kimse cigligini da duymamistir. Kadin bu sirri icinde tutar. Belki de bu bir cinayettir, olasi degil mi? Herkes suclu olabilir, kadin bile.

Kadin geceler boyu tuhaf dusler gorur, her seferinde dusuyormus gibi sarsilarak uyanir. Bir sure sonra kadin dayanamaz ve gider tum bildiklerini anlatir. Yuzune vuran bir isigin altinda, aglayarak, dort adam golgesi ile konusur, adamlarin hepsinin sesi birbirinin aynidir, belki de bir banttan gelmektedir ses. Adamlar sorgu bittiginde (tam ... surer) kadini serbest birakirlar. Kadin o evden tasinir, baska bir sehre ve cok uzaklara gitmez. Erkegin evine tasinir. Daktiloyu satin alir ve yazmaya baslar (Bunlarin hepsi bir baska oykunun parantezidir aslinda) ve hersey burada baslar.

(Bir sonuc cumlesine hic gerek yoktur, yazinin bir mesaji da yoktur. %azida olum disinda hicbir sey kesin degildir ve karakterlerin gercekle ilgisi coktur, sadece isimleri degistirilmistir ve okuyucu da konusmama hakkina sahiptir, soyleyecegi her sey aleyhine delil olarak kullanilabilir.)