Dogumla beraber baslar bu his. Kucukken hep birseyler eksiktir; herseyde. Kendimizde, icimizde, cevremizde. Huysuzluklar hircinliklar bundandir. Sonra yavas yavas eksikler azalmaya baslar. Hersey, biraz daha olmasi gerektigi gibi gorunmeye baslar. Genclikle beraber yine bazi eksiklikler ortaya cikar, sonra yine yoluna girer. Yas ilerledikce bizler de eksilmeye baslariz, boylece yine eksiklikler kendini gosterir, kimimizde bu omrumuzun sonuna kadar gider, kimimizde ise yavas ya da cabucak herseyin tam oldugu bir doneme girilir. Artik eksik diye bisey yoktur; cunku farkina varacak kadar eksiksiz degilizdir artik.

Beynimiz benzerlikleri ve degismeden suren seyleri saptayarak hayati sadelestirir bizim icin. Ayni sekilde suren sesleri duymaz oluruz. Kipirdamadan oturunca hissetmemeye baslariz. Hareket etmeyen seyleri gormeyiz. Hep ayni sekilde hareket edenleri de gormeyiz. Hani fizikteki temel yasalardandir ya, uzayda duran durur, giden ayni hizla gitmeye devam eder. Iste aynen beynimizde de boyle. Degisime ugramayan seyler bilincimizden cikar.

Duyularimizla olusturdugumuz cevremiz degisiyorsa farkederiz. Degismiyorsa biz degismeye baslariz. Hep bilinci uyaracak biseyler olusturmaya calisiriz. Bu da biryerde sonlanirsa artik bilincimiz de yok olur.

Duyularimiz ne kadar hassas, beynimiz ne kadar gelismisse cevremizi o kadar iyi algilariz, duraganmis gibi algilayana kadar daha uzun sure canli tutar bizi, cevremiz ve beynimiz.

Sonra giden birsey durur, var olan bir ses kesilir. Ve o an biz birseylerin eksildigini anlariz. Ama neyin? Hep ayni oldugu icin bilincimizden yok ettigimiz ve bu nedenle artik ne oldugunu bilemedigimiz bir seyin. Baslangiclari, yeni hareketleri, sesleri, olaylari, dokunuslari hemen algilariz, nedir, ne sekildedir, ne renktir ... Ama birsey eksikse o nedir? Belki en fazla o artik sadece eksikligi bilinen sey, belki bir ses, belki bir goruntu, isik, bu kadarini bilebiliriz, "ama ne?", bunu bize soyleseler de artik bilemeyiz, emin olamayiz.

Birseyin ortaya cikmasi ayrintilari olan bir bilgi. Ancak ortadan kalkmasi bizi biraz da rahatsiz eden, ne oldugunu tam kavrayamadigimiz bir eksiklik hissi...

Cevremizdeki eksiklikleri arastirarak ya da baskalarindan ogrenerek anlayabiliriz. Ama eksiklik kendimizde ise bunu bilemeyiz, soylense de anlayamayiz.

Eksik matematikteki eksiden baska birsey degil. Hani eksiyle artinin carpimi eksi, eksiyle eksinin carpimi arti...

Hersey eksik yani hersey tamam baslariz, sonra:
Biz eksik cevre tam, birseyler eksik, anlayamadigimiz...
Biz tam cevre tam, hersey tamam...
Biz tam cevre eksikse hissettigimiz eksiklik...
Biz eksik, cevre eksik ama gonlumuz rahat!

Oyle bir rahatlik ki artik yolculuga hazir...