 |
 |
|
02 เมษายน 2547 :: by จารุวรรณ ยั่งยืน
" บุคคลในสามก๊กที่ข้าพเจ้ายกย่อง "
หากมีใครถามดิฉันว่า เริ่มอ่านสามก๊กมาตั้งแต่เมื่อไหร่........
จะเป็นการผิดกติกาหรือเปล่าคะ ถ้าหากว่าจะบอกว่าเป็นคนที่อ่านสามก๊ก ไม่เคยจบ(เพราะกลัวนัก กลัวหนากับคำว่า คนอ่าน สามก๊ก ครบ 3 รอบ แล้วคบไม่ได้)....แต่จะเป็นการอ่านแบบเจาะเป็นตอนๆตามแต่เวลาที่มี- โดยเริ่มอ่านมาเรื่อยๆตั้งแต่ช่วงประมาณ เมื่อ 4 ปีที่แล้ว เนื่องเพราะอยากรู้วิธีคิดของคนสนิทใกล้ ๆตัว ที่ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่อ่านหนังสือสามก๊ก กลายเป็นจุดที่สร้างแรงบันดาลใจในการหยิบหนังสือเล่มนี้ มาอ่าน เพื่อที่จะได้รู้เท่าทัน((แต่ปรากฎว่าตามไม่ทันค่ะ แพ้ตลอดในเรื่องของการพลิกแพลงมาใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ก็นั่งขำผสมคอตก เมื่อมาเจอคำตอบถึงบางวิธีการที่คนใกล้ตัวใช้จากหนังสือเล่มนี้ แต่ว่าเจอเมื่อช้าไปค่ะ ไม่สามารถตั้งรับหรือพลิกแพลงสถานการณ์เพื่อต่อกรได้แล้วค่ะ นอกจากยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นโดยดุษฎี ((เพราะงั้นเห็นด้วยค่ะ ว่าคนอ่านสามก๊กครบสามรอบต้องระวัง ยิ่งหากเจออ่านหลายเวอร์ชั่น และต้องเป็นการอ่านแบบเจาะกลยุทธิ์ ของตัวละครต่างๆในเรื่องนี้ ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตจริง ยิ่งต้องระวังมากขึ้น)
และมาอ่านอีกครั้ง ก็ช่วงประมาณปีที่แล้วนี้ละคะ แต่เป็นการในเชิงวิเคราะห์กลยุทธิ์เน้นทางการบริหาร จัดการ เพื่อใช้ประยุกต์ในชีวิตการทำงานเพิ่มมากขึ้น แทนการอ่านเพียงเพื่อให้รู้แค่แนวคิดของคน(บางคน) เหมือนในอดีต
ตอนนีกำลังหาเวลาอ่าน....ซุนวู หนังสือที่ได้ชื่อว่าเป็นสุดยอดของแนวคิดทางกลยุทธ์ บริหารจัดการ อยู่ค่ะ........
และหากมีใครถามดิฉันถึง
ความประทับใจและประโยชน์จากการอ่านสามก๊กและนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน ดิฉันก็คงจะตอบว่า
ความหลากหลายของบุคคลิก ลักษณะการมอง การคิด ของตัวละคร
เป็นตัวแบบในการสังเกตพฤติกรรมและวิเคราะห์ให้ถึงตัวตนที่ลึกซึ้งของคนรอบตัว โดยไม่ยึดในกรอบความคิดหรือใช้แบบทดสอบตายตัวมาวัด เพราะแต่ละคนมีที่มาและเบ้าหลอมที่แตกต่าง คนในโลกไม่มีที่สมบูรณ์แบบ คนที่เก่งวิชาการ อาจกลายเป็นคนโง่เง่าในโลกของการใช้ชีวิตร่วมกับคนในสังคม และทำให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งถึง ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคนว่าเต็มไปด้วยความสลับซับซ้อนยิ่งนัก
โดยเฉพาะแนวติด วิธีการของตัวละครที่ชื่อโจโฉ ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงในโลกปัจจุบัน หลายคนในโลกของทุนนิยม ล้วนแล้วแต่มีแนวคิดที่ไม่ได้แตกต่างจากโจโฉ แทบทุกองค์กรธุรกิจ ใช้คนอย่างคุ้มค่า เพื่อให้บรรลุเป้าหมายสูงสุดที่องค์กรต้องการ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่บุคคลนั้นไม่สามารถทำได้ตามเงื่อนไขตกลงหรือมีแนวคิดที่แตกต่าง นั้นย่อมหมายถึงความไม่มั่นคงในตำแหน่งและอาชีพในองค์กรนั้น แต่หากเราเท่าทัน วิธีการคิด ของคนอื่น เราก็สามารถผ่านจุดวิกฤติไปได้อย่างสวยงาม
ตัวละครอย่างโจโฉ ....ทำให้ต้องเตือนตัวเองอยู่เสมอ ถึง ความจริง ในเรื่องเหล่านี้ ไม่ว่าจะอยู่ในบทบาทของลูกน้องหรือผู้บริหาร เราต้องมีเป้าหมาย และ ต้องระมัดระวัง คนเราต้องมีความแน่วแน่และจุดหมายที่ชัดเจน ยิ่งใหญ่ รู้จักใช้และมีกลอุบายที่เหมาะกับสถานการณ์ นอกเหนือจากมีสติปัญญาที่รู้เท่าทัน รู้จักการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ ต้องรู้จักการจัดการปัญหาบนความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตลอดเวลา โดยเลือกใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสมและไม่ตายตัวแต่สอดคล้องกับเหตุการณ์
หนังสือสอนคน ตัวละครสอนชีวิต และตัวละคร(ปนจริง)อย่างโจโฉ นี่ล่ะค่ะ ที่ทำให้ดิฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ
แหม....เกริ่นมานานมาก ไม่มีอะไรคะ กำลังจะนำโยงมาที่ บทความที่ได้รับรางวัลยอดเยี่ยม การประกวดบทความของสนพ.บ้านพระอาทิตย์ เรื่อง บุคคลในสามก๊กที่ข้าพเจ้าชื่นชอบ ของสนพ.บ้านพระอาทิตย์ค่ะ หยิบ มาให้อ่านกันค่ะ ประกาศผลไปปลายปี ที่แล้ว แต่เพิ่งมีการมอบรางวัลไปเมื่อวันที่ 27 มีนาคม 2547 ท่ามกลางความวุ่นวายเล็กน้อย -แต่ในที่สุดก็ผ่านไปได้ด้วยดี (ชอบสำนักพิมพ์นี้จังคะ ให้เขียนน้อย 2 แผ่น แต่รางวัลเยอะ 50,000 บาท แต่โดนหักภาษี ไป 3000 กว่าบาทแน่ะค่ะ กรมสรรพากรขาาาาาาาาาาโหดจังเลยนะคะ โหดจัง)
บทความเรื่อง.........หนังสือสอนคน ตัวละครสอนชีวิต
ตัวละครหลายตัวในเรื่อง สามก๊ก ในมุมมองของข้าพเจ้า ล้วนแล้วแต่มีมุมน่าชื่นชม และยกย่อง ไม่ว่าจะเป็นกวนอู ที่ได้ชื่อว่าเป็นแบบฉบับของความซื่อสัตย์ ที่มิตรและศัตรูล้วนแล้วแต่ให้การยกย่อง จนกระทั้งเมื่อตัวตาย ก็ยังได้ยกฐานะเป็นเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์ ขงเบ้ง นักรบผู้ออกรบเพียงแค่พัดเล่มเดียว ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้รักษาสัจจะ และมีปัญหาที่เฉียบแหลมเป็นอาวุธที่ทรงอานุภาพ เล่าปี่ ผู้ที่ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจน ถึงประโยชน์มหาศาลของความอ่อนน้อมถ่อมตน แต่เหล่านั้น ก็ล้วนแล้วแต่แสดงให้เห็น เพียงแค่มุมมอง ของเหล่ายอดคนที่ยืนอยู่ฝ่ายธรรมะ ที่เหล่าคนดีไม่ต้องระแวงระวังเมื่ออยู่ใกล้
แตกต่างกับโจโฉ ตัวละครที่ได้ชื่อว่า เป็นเจ้าของความโหดร้ายอำมหิตและหลายร้อยเล่ห์ แต่มีสติปัญญาที่เฉียบแหลม รวมถึงความมั่นคง เด็ดเดี่ยว กล้าคิด กล้าตัดสินใจและไม่ยอมแพ้กับความพ่ายแพ้ ไม่ปล่อยให้ชีวิตยึดติดอยู่กับโชคชะตา และเป็นคนที่ขีดเส้นทางเดินของชีวิตด้วยตัวเอง เหล่านี้ ล้วนเป็นองค์ประกอบที่ทำให้ โจโฉ เป็นตัวละคร ที่โดดเด่น และเป็น บุคคลในสามก๊กที่ข้าพเจ้ายกย่อง เพราะโจโฉ คือ ตัวละคร ที่เปิดเผย มุมมืด ในโลกของความจริง เป็นตัวกลางของความเป็นจริงในโลกทุนนิยม ที่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ
โจโฉ สอนให้ข้าพเจ้ารู้จักการสังเกตและวิเคราะห์ให้ถึงตัวตนที่ลึกซึ้งของคนรอบตัว โดยไม่ยึดในกรอบความคิดหรือใช้แบบทดสอบตายตัวมาวัด เพราะแต่ละคนมีที่มาและเบ้าหลอมที่แตกต่าง คนในโลกไม่มีที่สมบูรณ์แบบ คนที่เก่งวิชาการ อาจกลายเป็นคนโง่เง่าในโลกของการใช้ชีวิตร่วมกับคนในสังคม โจโฉทำให้ข้าพเจ้ามีโอกาสได้สัมผัส และทำให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งถึง ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคนว่าเต็มไปด้วยความสลับซับซ้อนยิ่งนัก
แม้โจโฉ จะมีความไม่ดีอยู่ในบางมุม แต่ความเด็ดเดี่ยว มั่นคง ทำอะไรด้วยความชัดเจนและเด็ดขาด เมื่อมีภัยมาถึงตัวก็สะทกสะท้านหรือหลบหนีไปอย่างขาดสติ แต่ใช้ปัญญา ผสมความเด็ดเดี่ยว พลิกวิกฤติเป็นโอกาส กล้าที่คิดจะทำอะไรที่ผิดแผกแตกต่างจากบุคคลอื่น ไม่ท้อถอยเมื่อสิ้นหวัง และไม่รีรอที่จะฉกฉวยทุกโอกาสที่ผ่านเข้ามา โดยไม่ยอมให้ผ่านไป เมื่อได้อำนาจ ก็ใช้ศิลปะในการปกครอง คงอำนาจให้อยู่กับตัวและปกครองกระทำการต่างๆด้วยความเฉียบขาด ศิลปะการใช้คนและปกครองคนของโจโฉไม่ถือความโกรธแค้น ในอดีต มาเป็นอารมณ์ พิจารณายกย่องและใช้คนจากความสามารถ รู้จักการประเมินความสำคัญของคนรอบข้างอย่างถูกต้อง โดยยึดหลักความสามารถไม่ใช่หลักความอาวุโส ใช้ความสามารถเป็นที่ตั้ง ในการใช้คนทุกชนิด อาศัยความชอบหรือผิด ให้รางวัลหรือให้โทษ โดยไม่คำนึงถึงความใกล้ชิด ทำให้ทุกคนมีความขยันขันแข็งในการปฎิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัด
แม้ โจโฉ จะใช้ ความสามารถเป็นที่ตั้ง ในการใช้คน แต่ก็มีขีดจำกัดอยู่ในใจ โดยการเลือกใช้ความโหดเหี้ยม เฉียบขาด กำจัดฝ่ายตรงข้ามที่แทรกซึมเข้ามา โดยไม่คำนึงถึงอะไรทั้งสิ้น ภายนอกเหมือนไม่สนใจคิดเรื่องความโกรธแค้นแต่หนหลัง แม้กระทั้งทราบว่ามีการลักลอบติดต่อกับข้าศึกของเหล่าแม่ทัพนายกองก็ไม่สนใจสอบถาม แต่กลับตั้งกองตรวจสอบ ไม่แตกต่างกับหน่วยสืบราชการลับ ขึ้นมาดำเนินการแทน
โจโฉ ทำให้ข้าพเจ้าตระหนักว่า หน้าที่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด การที่โจโฉไม่คำนึงถึงความแค้นส่วนตัว ก็เพราะถือภารกิจเป็นเรื่องสำคัญในเมื่อต้องการตั้งตนเป็นใหญ่ในแผ่นดิน ก็จะต้องหาทางรวบรวมคนให้ได้มากที่สุดเพื่อแผ่ขยายกำลังอิทธิพล ดังนั้นจึงมองข้ามถึงบุญคุณความแค้นส่วนตัว ขอเพียงแต่ให้เป็นประโยชน์แก่งานที่กำลังปฎิบัติ ก็จะต้องพยายามเปลี่ยนแปลงศัตรูให้เป็นมิตรจนได้ โดยคำนึงถึงเป้าหมายสูงสุดไว้เป็นสำคัญ
แต่ในขณะเดียวกัน ความไม่จริงใจ และความเจ้าเล่ห์ของโจโฉ เมื่อต้องการครอบครองแผ่นดินจึงแสวงหานักรบอย่างเอาเป็นเอาตาย แม้จะได้คนมามาก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้ใจคนมาด้วย หากเห็นว่าคนนั้นมิได้มีน้ำหนึ่งใจเดียวกับแนวคิดของตัวและจะเป็นผลเสียในอนาคต ไม่ว่าคนนั้นจะมีความดีความชอบมากมายและมีตำแหน่งใหญ่โตแค่ไหน โจโฉก็มักจะกำจัดด้วยวิธีการร้อยแปด ซึ่งมันก็สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริงในโลกปัจจุบัน ว่าหลายคนในโลกของทุนนิยม ล้วนแล้วแต่มีแนวคิดที่ไม่ได้แตกต่างจากโจโฉ แทบทุกองค์กรธุรกิจ ใช้คนอย่างคุ้มค่า เพื่อให้บรรลุเป้าหมายสูงสุดที่องค์กรต้องการ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่บุคคลนั้นไม่สามารถทำได้ตามเงื่อนไขตกลงหรือมีแนวคิดที่แตกต่าง นั้นย่อมหมายถึงความไม่มั่นคงในตำแหน่งและอาชีพในองค์กรนั้น แต่หากเราเท่าทัน วิธีการคิด ของคนอื่น เราก็สามารถผ่านจุดวิกฤติไปได้อย่างสวยงาม
โจโฉ สอนให้ข้าพเจ้าเตือนตัวเองอยู่เสมอ ถึง ความจริง ในเรื่องเหล่านี้ ไม่ว่าจะอยู่ในบทบาทของลูกน้องหรือผู้บริหาร เราต้องมีเป้าหมาย และ ต้องระมัดระวัง คนเราต้องมีความแน่วแน่และจุดหมายที่ชัดเจน ยิ่งใหญ่ รู้จักใช้และมีกลอุบายที่เหมาะกับสถานการณ์ นอกเหนือจากมีสติปัญญาที่รู้เท่าทัน รู้จักการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอ ต้องรู้จักการจัดการปัญหาบนความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตลอดเวลา โดยเลือกใช้กลยุทธ์ที่เหมาะสมและไม่ตายตัวแต่สอดคล้องกับเหตุการณ์
โจโฉ ทำให้ข้าพเจ้าแอบอมยิ้ม กับบางมุมของผู้ชายที่ได้ชื่อว่านักรบ ที่ใช้สติปัญญาควบคู่กับความเจ้าเล่ห์ การโวยวาย ด่าทอ หัวเราะ หรือร้องไห้ มันไม่ใช่เพียงแค่อาการ ที่แสดงออกให้รับรู้ถึงความรู้สึก แต่ โจโฉ แยบคายกว่านั้น และทำให้รู้ว่า มารยา ไม่ใช่เฉพาะ มีเพียงแค่ผู้หญิงเท่านั้น ที่เลือกมาใช้
แต่ผู้ชายที่เป็นนักรบ เป็นผู้นำ ก็สามารถหยิบมาใช้ได้ในเวลาที่เหมาะสม เป็นการหยิบเอาอาการของของอารมณ์มาเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นและเป็นศิลปะในการปกครองคนได้อย่างคาดไม่ถึง ความเป็นมีมารยาสาไถยของโจโฉ เป็นหนึ่งไม่มีสองในแผ่นดิน และทำให้สามารถรวบรวมคนมาเป็นพวกของตัวเองได้อย่างนึกไม่ถึง ไม่ว่าจะเป็นตนหัวเราะกับร้องไห้ เผาจดหมาย ตัดผมแทนหัว โกรธกับรัก
ควรร้องไห้กลับหัวเราะ ควรหัวเราะกลับร้องไห้ หรือจากชั่วพริบตาสามารถเปลี่ยนสีหน้าไปได้ถึง 2 อย่างที่ตรงกันข้าม สีหน้าที่กินเลือดกินเนื้อ กับสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เหล่านี้ล้วนเป็นศิลปะการใช้คนที่เห็นอยู่ดาษดื่นในสังคมปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นการใช้พระเดชพระคุณ ขู่ให้กลัวแล้วผูกใจด้วยการให้ชีวิต หรือตบหัวแล้วลูบหลัง ในบางกรณีหากเรามองอย่างรู้เท่าทัน เราก็จะไม่ตกอยู่ในวังวน ของความรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณใคร
การพ่ายแพ้ครั้งสำคัญของโจโฉ คือครั้งทัพเรือแตก บ่งบอกถึงสัจธรรมของโลก ที่แสดงให้เห็นถึงสองสิ่งที่อยู่ใกล้กัน คือ แพ้ กับ ชนะ หากไม่แพ้ ก็ย่อมต้องเป็นฝ่ายชนะ แต่หากไม่ชนะ เราก็ต้องเป็นผู้พ่ายแพ้ แต่โจโฉ ทำให้ข้าพเจ้าได้เห็นถึง ความเป็นผู้ชนะ ของผู้พ่ายแพ้ในสงคราม แม้กองทัพจะแตกพ่าย ถอยร่น อย่างยับเยิน แต่ ปนิธานที่มุ่งมั่น ใจที่เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ของโจโฉ กลับไม่ยอมแพ้ ไม่ยอมท้อถอย ไม่จมอยู่กับความโศกเศร้า แต่คิดที่จะเดินหน้าต่อไป โดยไม่ปล่อยให้โชคชะตามาเป็นผู้กำหนดหรือกล่าวโทษกับความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ไม่กลัวและยอมแพ้ให้กับความทุกข์ และปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับทุกข์
ปนิธานที่มุ่งมั่น ใจที่เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว การไม่โยนความผิดให้กับโชคชะตา ของโจโฉ ทำให้ โจโฉ เป็นบุคคลที่ข้าพเจ้ายกย่องในสามก๊ก เพราะมันสอนให้เรารู้ว่าการที่เราจะเดินไปข้างหน้า บนเส้นทางที่เติบโตสวยงามไม่ว่าจะเป็นเส้นทางการศึกษา หรือการงาน ความมุ่งมั่น และการไม่ท้อถอย และพึงระลึกเสมอว่าหน้าที่เป็นสิ่งที่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใด ความสำเร็จก็มาต้องมาถึงอย่างแน่นอน ในขณะที่สติปัญญาที่เฉียบคมซึ่งรวมถึงมุมร้ายกาจที่เต็มไปด้วยความอำมหิตและเจ้าเล่ห์ ทำให้ข้าพเจ้า เข้าใจลึกซึ้งถึงความสัมพันธ์ระหว่างคนกับคนว่าเต็มไปด้วยความสลับซับซ้อนยิ่งนัก และไม่มีอะไรทีเป็นความสมบูรณ์แบบ
หนังสือสอนชีวิต ตัวละครสอนคน ก็คงไม่ใช่คำกล่าวที่เกินความเป็นจริงสำหรับหนังสือเรื่องสามก๊ก และตัวละคร ชื่อ โจโฉ- ตัวละครที่สอนให้เรารู้ว่า โลกมนุษย์ไม่ได้มีเพียงแค่มุมเดียว แต่มันซับซ้อนยิ่งกว่าที่เราคิดไว้มากมาย!
>> แวะไปที่หน้าสารบัญผลัดกันเขียนค่ะ...:) 
|
|
| |
|
 |
| HOME | WORK'S EXPERIENCE | SIGN &VIEW GUESTBOOK |
| © 2001 "Complain or Opinion" Created
and Published by JaRuWaN yUnG-yUeN All rights reserved. |
| |
|
