Ah ah ah...
Wie leeft met je mee,
als je vermoeid neervalt in je stoel,
je ogen sluit en afvraagt:
Wie leeft met je mee,
wanneer je denkt,
hoe alleen je bent,
dat het nooit went
Wie leeft met je mee?
(Refrein:)
Baby, je weet toch dat ik al je slechte streken ken,
dat jij bij mij zoals altijd jezelf mag zijn
Jij die weet hoe enkel jij mij happy maakt
en hoe je mij in mijn diepste gedachten raakt,
dat ik hier op je wacht en oh ik droom ervan,
hoe alles weer opnieuw, opnieuw beginnen kan.
$
Wie leeft met je mee,
als het niet gaat,
alles tegenslaat,
je weg wil gaan [*en afvraagt]
Wie leeft met je mee, oh
Wie leeft met je mee,
geef je haar tijd en gelegenheid,
voor tederheid
Wie leeft met je mee?
Refrein
Hoe alles weer opnieuw, opnieuw |: beginnen kan :|
Baby, je weet toch dat ik al je slechte streken ken
Wie leeft met je mee?
dal $egno al fine*