Επιστημονικά Βιβλία Εκδόσεις Κάτοπτρο

Η δημιουργία των νεφών επηρεάζεται από τις κοσμικές ακτίνες

Από σελίδα του Physics News Update 22 Νοεμβρίου 2000

Οι κοσμικές ακτίνες από τον γαλαξία μας παίζουν σπουδαίο ρόλο στον έλεγχο της συνολικής κάλυψης από νέφη πάνω από την Γη, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες ερευνητών στο Δανικό Διαστημικό Ινστιτούτο της Copenhagen.
Σύμφωνα με τον Henrik Svensmark του ανωτέρου Ινστιτούτου οι διεργασίες στο βάθος του διαστήματος μπορεί να επηρεάζουν το γήινο κλίμα και πως  κατά τον τελευταίο ενδεκαετή κύκλο δραστηριότητας του ήλιου, η κάλυψη της γης με νέφη ήταν συσχετισμένη περισσότερο με τη ροή κοσμικών ακτίνων προερχομένων από τον υπόλοιπο γαλαξία παρά από την ακτινοβολία του ηλίου.

Οι κοσμικές γαλακτικές ακτίνες (Galactic cosmic rays) περιέχουν κυρίως ενεργητικά πρωτόνια που εκπέμπονται από τα άστρα του γαλαξία μας, και αποτελούν την κύρια πηγή της ιονόσφαιρας που επιδράει στον σχηματισμό των νεφών. Επειδή το στρώμα των νεφών έχει μια αλληλεπίδραση και με την ηλιακή ακτινοβολία και με την θερμότητα της ατμόσφαιρας, ο συσχετισμός των κοσμικών γαλακτικών ακτίνων και των νεφών χαμηλής στάθμης δηλώνει μια σύνδεση μεταξύ των κλιματικών αλλαγών του πλανήτη μας και της ροής των κοσμικών ακτίνων. 
Προφανώς το ηλιακό μαγνητικό πεδίο αλληλεmδράει με τις κοσμικές ακτίνες: όταν είναι ισχυρό, το πεδίο του ήλιου δεσμεύει περισσότερες κοσμικές ακτίνες, οι οποίες ιονίζουν μόρια του αέρα στη χαμηλότερη ατμόσφαιρα και κατ' αυτό τον τρόπο πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην κάλυψη της γης με νέφη καθώς και σε άλλα φαινόμενα σχετικά με τον καιρό. Δηλαδή οι έντονες ηλιακές δραστηριότητες, οδηγούν σε ισχυρούς ηλιακούς ανέμους που   προστατεύουν την ατμόσφαιρα απο νέφη που δημιουργούνται λόγω των κοσμικ'ων ακτίνων.

Από την άλλη μεριά, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Leeds (Μεγάλη Βρεττανία), παρατήρησαν μια άμεση και ταχύτατη σύνδεση μεταξύ της ατμοσφαιρικής χημείας και της υπεριώδους ακτινοβολίας από τον Ηλιο.  Κατά τη διάρκεια του 97% ηλιακών εκλείψεων πάνω από το Ascot της Αγγλίας, η τοπική συγκέντρωση του όζοντος έπεσε έως και 60% των συνηθισμένων ημερήσιων επιπέδων, και γρήγορα επέστρεψαν στα συνηθισμένα επίπεδα μετά το τέλος των γεγονότων (εκλείψεων). Η μελέτη έδειξε τη δυναμική σύνδεση μεταξύ ηλιακού φωτός και της φωτοχημείας των αερίων της ατμόσφαιρας που μπορεί να συνεισφέρει στην συνολική θέρμανση του πλανήτη μας, τον σχηματισμό του smog (αιθαλομίχλης) και την όξινη βροχή.