Voorwoord uit de Taekwon-do encyclopedie van Generaal Choi Hong Hi , the Founding Father of Taekwon-Do (pagina 14):
Confucius declared; "it is an act of cowardice to fail to speak out against injustice." As history has proven, those who have pursued their dreams earnestly and strenuously with indomitable spirit have never failed to achieve their goals.

Dit is voor mij de bevestiging dat ik mijn mening openbaar moet maken.

Als voorbeeld neem ik hier mijn persoonlijke ervaring met het dangraad examen Taekwondo afgenomen door het Nationaal Dangraad College (NDC) van de NTA, waarvoor ik al twee keer gezakt ben. Ik wil ook aangegeven dat ik geen groot talent voor deze sport heb maar dat jarenlange training toch uiteindelijk effect scoort, ook is men al 46 zoals ik.

Ik wil hier duidelijk benadrukken dat dit een voorbeeld is dat ook op veel andere sporten betrekking heeft. Precies hetzelfde heb ik ook in karate jaren geleden meegemaakt.

Veel mensen trainen zogenoemde "martial arts" zoals Judo, Karate, Jiu-Jitsu, Taekwondo en vele andere richtingen.
De training vindt vaak bij een sportclub plaats. In veel gevallen worden de trainingen door leraren gegeven die hiervoor een passende opleiding hebben gevolgd en die dus bevoegd zijn om les te geven.
De training van vaardigheden zowel geestelijk als fysiek is bij deze tak van sport de eigenlijke sport te noemen. Wedstrijden en examens voor hogere graduaties zijn meetlatten die wel aan kunnen geven hoe ver een leerling gevorderd is, maar die voor de uitvoering in de zin van "DO" ( de kunst, de weg) niet per se nodig zijn.

De leraren van de sportclub mogen tot bepaalde graduaties de examens zelf afnemen.

Vaak zijn deze sportverenigingen bij een overkoepelende organisatie aangesloten. Deze organisaties bepalen het beleid van een bepaalde sport en geven de richting aan in welke de sport zich moet ontwikkelen. Deze overkoepelende organisatie is ook degene die dangraad examens af mag nemen.
Verder verzorgen deze overkoepelende organisaties ook de trainingen voor de leraren die bij hun bond aangesloten zijn.
Dit is allemaal zoals het hoort te zijn.

Veel overkoepelende sportbonden hebben helaas een groot probleem. Bestuursleden en leden van bepaalde commissies hebben veel te veel macht. Deze mensen zitten vaak in een glazen kooi. Naar hun mening zijn zij de enigen die weten hoe de sport uitgeoefend moet worden. Vaak zitten deze commissieleden jarenlang op dezelfde plek. Ze schuiven elkaar en hun vrienden graduaties toe en worden steeds wereldvreemder.

Maar, let op, zoals in het algemene leven gaan ook de ontwikkelingen van een sport steeds verder.
Skiën begon op houten latten zonder kanten en ging over kunststof ski's met geschroefde kanten tot de carving ski's van vandaag. Wie wil beweren dat de skiër niet zijn techniek aan deze veranderingen aan moest passen neemt zich zelf in de maling. Skiën van vandaag gebeurt dus op de meest efficiënte manier die materiaal, techniek en geest toelaat.

Bij het schaatsen is dit niet anders. De ontwikkelingen gingen van de Friese doorloper tot de huidige klapschaats.

Waarom zou dat bij "martial arts" anders zijn? Alleen maar omdat het pak nog op het pak van vroeger lijkt?
Wetenschappelijk en biomechanisch onderzoek is ook bij deze sporten geen vreemd woord. Technieken, standen, bewegingen, alles wordt tot in het kleinste detail uitgezocht om de meest efficiënte manier om een beweging te maken te vinden.

Juist bij Taekwondo heeft onderzoek uitgewezen dat het gebruik van potentiële energie door een op en neergaande beweging tijdens iedere techniek net zoals ontspanning en op het laatste moment van raken volle spanning, technieken veel efficiënter maakt. De kinetische energie van de voorwaartse en de draaibeweging en van de snelle en korte heupbeweging wordt door deze zogenoemde "sinewave" enorm versterkt. De techniek wordt stukken krachtiger dan zonder "sinewave".
Toen ik de "sinewave" voor het eerst uitvoerde dacht ik ook, wat moet ik hier nu mee? Maar ineens kreeg ik het gevoel dat ik echt in de techniek "viel". Er kwam een enorme versnelling in mijn technieken.
Hiermee wil ik gewoon aangeven dat afgezien van het feit dat ieder lichaam anders is ook ontwikkelingen in de sport de prestatie van de beoefenaar enorm kunnen beïnvloeden.

De overkoepelende sportbonden moeten zoals reeds eerder genoemd het beleid en de te volgen lijnen uitzetten. Het moet voor mensen die in commissies van een dergelijke organisaties zitten en verplichting zijn om alle ontwikkelingen die zich in "hun" sport voordoen steeds te evalueren en die kant te kiezen, die de beste onderbouwing heeft en zich het beste verder ontwikkeld.
Helaas gaat dat meestal niet op. Deze mensen zijn juist bang hun macht te verliezen. Ze willen hun "kennis" niet op straat gooien en houden aan hun antieke opvattingen vast. Dat ze dat doen is hun eigen keuze. Wie wil graag zijn macht kwijt raken? Naar anderen luisteren, die betere ideeën hebben en deze ook goed toe kunnen lichten zijn ze al lang verleerd. Meestal zijn ze zelfs bang om zich aan te passen omdat ze dan zelf ook weer opnieuw moeten leren. En een meester hoeft niets meer te leren, toch???

Er ontstaan in de regel steeds twee kampen binnen deze bonden. Het conservatieve kamp, dat niet wil veranderen, en het progressieve kamp dat voor verandering openstaat.

Leraren die de kennis op hun leerling over moeten brengen worden in een spagaat gedwongen. Ze weten enerzijds dat de vooruitstrevende richting de enig juiste is, maar moeten er ook rekening mee houden dat kandidaten die dan voor deze commissie examen moeten doen als wraak voor dit examen zullen zakken.

De leerlingen die zoals ik zakken, zijn zich van geen schuld bewust. Ze hebben alles zo uitgevoerd als ze het geleerd hebben dus moeten ze ook hun beloning krijgen, of niet?

Er zijn op deze manier al tig bonden binnen de vechtsporten ontstaan en er lijkt geen eind aan te komen. Het probleem is altijd weer hetzelfde. Het progressieve en het conservatieve kamp groeien steeds verder uit elkaar. Op een gegeven moment zijn de meningsverschillen dermate groot dat een van de partijen het hazenpad kiest.

Macht hebben is mooi. Macht uitoefenen nog mooier. Helaas voor de machthebbers is het zo dat dictaturen steeds minder kans krijgen omdat burgers steeds mondiger worden. Het wordt steeds eenzamer aan de top. Steeds meer mensen wenden zich af en zoeken hun heil ergens anders. Vooral vooruitstrevende mensen laten zich niet steeds maar aan het lijntje houden.
Uiteindelijk valt er niets meer te regeren. Maar dan is het te laat. Een bond zonder leden houdt vanzelf op te bestaan.

Ik heb volgende aanbevelingen:
1) de commissies binnen en bond moeten om de twee tot drie jaar door andere mensen bezet worden, het mag niet zo zijn dat een paar mensen decennialang het zeggenschap over het beleid van een bond hebben
2) iedere poging van belangenverstrengeling moet voorkomen worden
3) commissieleden dienen een schriftelijk verslag uit te brengen welke richting de bond kiest en deze richting moet voor iedereen duidelijk zijn
4) dit verslag moet ieder jaar opnieuw worden vastgelegd en is voor iedereen bindend
5) afwijken van de gekozen richting tijdens een periode van een jaar is voor geen van de partijen mogelijk
6) het kiezen van een richting kan het beste via stemming binnen de bond gebeuren en mag niet van boven opgelegd worden
7) kiest men een richting heeft men alle facetten van deze richting te volgen en moet deze richting duidelijk bij alle trainingen voor zowel leraren als leerlingen die de bond geeft uitgedragen worden. Dit schept duidelijkheid!
8) Wijkt men om gegronde redenen op bepaalde punten van de gekozen richting af, dient dit eerst met de leden van alle commissies binnen de bond en met alle leraren besproken te worden. Komt het tot overeenstemming worden deze punten met beelden en tekst digital voor iedereen vastgelegd en iedereen mag deze afwijkingen via de website van de bond bekijken. Komt men niet tot overeenstemming is de eerder gekozen richting verplicht.
9) kandidaten krijgen bij het examen een nummer, de examinatoren geen achtergrondinformatie van welke school welke leerling komt om "vriendjespolitiek" en machtsmisbruik te voorkomen

Voor zover mijn commentaar.

Afsluitend wil ik nog een passend item uit de Taekwondo Encyclopedie toevoegen (pagina 30 - punt D):

Self-criticism:
No one is wise from the moment of birth. As human being we have many faults and are prone to make mistakes. However, once having acquired knowledge we learn to correct this shortcomings.
It would not be impossible to eventually become perfect human beings. For this purpose it is essential not be idyllic towards learning and continue to be willing to criticize oneself.
It is said that Confucius and his pupils practised self-criticism by repeating the following three times daily:
1) Have I neglected others' request because of selfishness
2) Have I behaved with a sincere attitude towards friends
3) Have I inspired others with certainty, while being uncertain myself
4) Have I neglected to practise virtue
5) Have I errored in my studies
6) Have I avoided acting with righteousness
7) Have I corrected myself immediately upon realising my fault

Reinhard Mögele