zijn de Flagellanten op tournee 

geweest door Ierland.

Per luxe touringcar van Blok uit Wapserveen (onze eigen vervoerder) vertrokken we om 09.15 uur bij Groene Kruis gebouw en om 09.30 uur bij de Brandweerkazerne. In de bus maakt Klaas P de verrassende kamerindeling bekend, het blijkt dat de touroperator de namen iets te veel door elkaar gehaald heeft. Op naar Amsterdam Airport Schiphol alwaar we met vertraging om 14.05 uur vertrekken, vlucht nummer TV 285 met een toestel van de Transavia naar het vliegveld van Shannon in west Ierland, het vliegtuig is speciaal alleen voor de Flagellantengroep van 38 personen, 6 stewardessen en 2 piloten. Bij het opstijgen mocht Rieks in de cockpit plaats nemen en Willy bij het dalen. Omdat het vliegtuig zo leeg is besluiten we ons eerste optreden te geven voor het cabine personeel en de piloten. Ruim een half uur lang zingen De Flagellanten hun mooiste liederen op 11 kilometer boven de Ierse Zee. De stewardessen maken een dansje met de purser. Om 15.25 uur lokale tijd zetten de Flagellanten de eerste stappen op Ierse bodem op het vliegveld van Shannon.

Nadat we onze eigen koffers hebben gehaald en de douane zijn gepasseerd, stapten we in onze Ierse bus en rijden naar ons hotel in Lisdoonvarna.

Onze chauffeur heet John en komt uit Kilkenny en Jennefer (we noemen haar Jaante) is getrouwd met een Ier en woont in de buurt van Killarney.

Het Burren Castle hotel ligt twee kilometer uit het centrum van deze eerste metropool Lisdoonvarna, een plaats met 3000 inwoners.

In het hotel zal Jaante de kamers toewijzen en spreekt ze af hoe laat wij worden verwacht voor het eerste Ierse 3 gangen diner.We moeten rustig aan doen want er is een belangrijke Ierse voetbalwedstrijd op TV. In de ruime hotelbar wordt door de heren kennis gemaakt met de eerste Guinness en de dames maken al vlot een fles Baileys soldaat.

Het personeel is een mengeling van stagieres uit Afrika, Oostenrijk en Amerika aangevuld met zuchtende Ieren.

Op het orgel van het hotel begint Jaap al spoedig te spelen en merkt niet dat Paul de muzikant hier nier over te spreken is en kwaad weg loopt.

Het eten is prima en na het diner geven De Flagellanten hun eerste optreden in Ierland in The Deerhunter Bar. In de pauzes speelt Jim Mc Dea, de bar zit vol met Ieren, Amerikanen en Duitsers. De eerste CD’s gaan vlot over de toonbank voor 20 pond, ruim Fl. 55,00 !!!!!

De kleding van ons koor trekt veel bekijks en al spoedig noemen ze ons de Kelten.

Laat in de avond komt er nog een film ploeg van de BBC binnen en wil nog wel opnames maken van het koor, echter de meesten liggen reeds op een oor. De BBC maakte opnamen van het Matchmakers festival in Lisdoonvarna, een soort “Jennechies markt”. De boeren uit de omtrek bieden hier hun zoon of dochter aan, aan een geschikte kandidaat met 'de meeste “dairy cows”.

Maandag 25 september: 

Het echte Ierse ontbijt wordt geserveerd 9 uur, nadat iedereen gewekt was om 7.45 uur.

De morgen was geheel vrij naar eigen inzicht te besteden, de meesten maakten een wandeling naar Lisdoonvaarna, waar Harry de plaatselijke kerk wil bezoeken. Koffie drinken is hier moeilijk. In de pubs zijn de Ieren al aan het bier en in de restaurants, de toeristen nog aan het ontbijt.

Het weer is nog steeds zonnig en er heerst een lekkere temperatuur. We gaan nog even langs het Hydro hotel om de uitnodiging te aanvaarden om te komen zingen op woensdagavond om 21.00 uur, maar de manager Markus is niet aanwezig. Het is een zeer groot hotel met zeer veel internationale gasten. We komen langs The Burren Smokehouse en proeven hier hoe verse gerookte zalm smaakt.

Terug op de kamers merken we dat de stagieres uit Afrika, Amerika en Oostenrijk nog wel een een steekje laten vallen

’s Middags vertrekken we om 12 uur en pakken alvast een stukje van de Burren een geweldig maanlandschap waar geen eind aan komt.  

We rijden via de Corcsrew route naar Ballyvaughan, Een presentatie over het ontstaan van The Burren krijgen we in het infocentre, alwaar we ook lunchen.

Vandaar gaan we via de prachtige kustweg langs Black Head en de enorme steenmassa van De Burren naar de prachtige Cliffs of Moher, waar we genoten van dit natuurverschijnsel, jammer dat het begon te miezeren. We hebben geen papegaaiduikers en ook geen Aran eilanden gezien. Met een aantal mensen uit Holland Michigan USA maken wij een afspraak ook daar wel te willen optreden op een groots festival, ze beloven daarop terug te komen. Via een van de prachtige smalle wegen gaan we weer terug naar ons hotel in Lisdoonvarna om 17.00 uur.

We kopen nog een Pint en hebben wederom een prima diner. Een aantal besluiten de stad te verkennen op zoek naar DE muziek, maar het zal een oefenavond worden met nieuwe nummers, maar de Ieren en Amerikanen willen meer horen, dus toch weer een onofficieel optreden in The Deer Hunter Bar, tot slot Mc Namara op accordeon, de Gieterse Daansers op de vloer met de Boerenplof en de Amerikanen in polonaise door de bar.

Dinsdag 26 september: 

Na het stevige ontbijt vertrekken we vandaag om 10.30 uur, naar Burratty Castle, een zeer indrukwekkend 15e eeuws kasteel, compleet gerestaureerd en goed ingericht, met een openluchtmuseum. Dit Folk Park biedt een getrouwe nabootsing van een dorp uit begin van deze eeuw, compleet met pubs, boerderijen, winkels en mensen in authentieke kostuums. Buiten het Folk Park bevindt zich de wereld beroemde pub Dirty Nellie’s, hier willen we foto’s gaan maken, echter het weer is niet gunstig, maar een pint smaakt hier uitstekend. Natuurlijk traden wij hier op verzoek van smerige Nellie zelf op, met slechts enkele nummers, omdat de behuizing nogal klen was en we overstemd werden door lallerige Engelsen.             

Via een van rijk begroeide smalle wegen gaan we weer terug naar ons hotel in Lisdoonvarna. Onderweg verkleden we ons in de berm bij het vervallen kasteel van “Rooie Marie”, wie zeer veel edelen de dood in joeg. Voor het kasteel liep een wel zeer grote Rooie stier welke de drama’s van Rooie Marie wel overleefde. Hier maken we foto's, misschien wel voor onze volgende CD.

Om 17.30 komen we terug en het is inmiddels prachtig weer geworden, we duiken met z’n allen de bar en eten een uur later heerlijk lamsvlees.

Een deel gaat de stad verkennen om de echte Ierse muziek te vinden en dat lukt uitstekend. Langs de zeer donkere wegen storten ze onderweg wel in een greppel maar dit mocht de pret niet drukken. Adri doet de klompendans, slechts in een tweetal kroegen vinden ze nog de echte Ierse muziek, gespeeld door een Nederlander en twee Engelsen. Voor de rest zitten in de Bars en Restaurants slechts mannen met een orgel of gitaar. Om 12 uur zijn ze terug in het hotel met de taxi, waar het een prachtige avond is geweest met zeer veel muzikanten uit de streek. Paul de boze organist van zondag had het helemaal voor elkaar overal kwamen de muzikanten vandaan en hadden samen met het koor de avond van hun leven. Ook een van de Amerikaanse stagiaires heeft nog prachtig gezongen

Woensdag 27 september: 

Als de dagen vorderen lijkt ook het ontbijt steeds steviger te worden, geen uitslapen want we vertrekken 10.30 uur. Adri verteld eerst zijn verhaal van gisteravond in geuren en kleuren

Vandaag kijkt een ieder zijn of haar ogen uit omdat we wederom de Burren gaan bezoeken, het unieke kalksteengebied met zeer zeldzame plantensoorten en een netwerk van ondergrondse rivieren.  Na een korte rit regenachtige rit, komen we aan Aillwee Cave een onderaardse grot gevonden door de hond van een boer welke met “berenbotjes” weer naar boven kwam. De grot wordt sinds 1975 geëxploiteerd, het is een prachtig uitgeslepen grot waar we doorheen gaan en op het diepste punt, doet de rondleidster het licht uit, waarop het koor inzet met “Goodnight Ladie” en de dame in verlegenheid brengt. De akoestiek was hier voortreffelijk.

De grot is zo lek als een mandje, overal stroomt water uit de berg. Als we na de koffie de grot uit komen schijnt de zon weer en heeft Willy een zeer pijnlijke pols, van de val???? De Burren ligt weer perfect in de zon. Met de bus nemen we een zeer smalle weg over de bergen naar de grafheuvel van de Burren en maken een korte wandeling over de steenmassa. We rijden verder naar de vissersplaats Kilvarna aan de baai van Galway, waar de boten op het droge liggen. We gebruiken hier een late lunch en bekijken de haven en rijden weer terug naar Lisdoonvarna. Door de overvloedige regenval staat hier en daar de weg en de landerijen blank. Om half vijf zijn we terug, kopen een pint en gaan badderen en om 20.45 zal de bus ons naar brengen om een optreden te verzorgen op het Matchmakers festival in het grote Hydro hotel. In dit grote hotel zitten honderden toeristen uit Duitsland, Amerika en Ierland. Ook hebben we inmiddels een behoorlijke fanclub van Amerikanen welke met ons meegaan, net als alle personeelsleden.

Het optreden voor zo'n 300 mensen is een groot succes, De Kelten moeten morgen weer komen. Ook zijn er organisatoren van een shantyfestival in Liverpool, waar reeds contact mee was, welke de Flagellanten in 2001 graag op het festival in hun stad willen hebben. Later op de avond gaat de bus weer naar het hotel, waar ook personeel en de fans de avond voortzetten in de bar tot in de late uurtjes.

Donderdag 28 september:

Na het echt wel nodige ontbijt maken we vandaag een tocht door de binnenlanden richting Noord Ierland, naar ons Hotel in Donegal, The Abbey voor de een na laatste nacht. Het is zonnig vandaag, onderweg komen we langs Galway en stoppen in Sligo voor de lunch.Voor de koffie hebben we dan al een stop gemaakt in Ballantine bij Duffy’s bar. De lady van het huis weet niet wat haar overkomt. Velen helpen haar dan ook om de koffie en the er zo snel mogelijk doorheen te krijgen. Als toegift zingen we natuurlij Goodnicht Ladie. In de bus krijgen we het totale verhaal over het wel en wee van Ierland en noord-Ierland. De conclusie is dat het heel erg goed gaat met Ierland, ze strijken veel geld op van de EU en er worden zeer vele grote nieuwe huizen gebouwd. In Sligo eten we iets en krijgen we een aanbod om die avond te zingen, maar helaas was het te duur. We maken we een stop in Clomacnoise bij het graf van WB Yates en bij het ganggraf in Creev’n Kern.

Als de regen weer valt arriveren we in Donegal, na de opfrisbeurt gaat iedereen de stad verkennen en geld uitgeven daarna gaan we genieten van het geweldige diner. Na het toetje geven we een welkomstconcert in het de bar van het hotel. De avond is er voor een bezoek aan een van de vele pubs, wij komen met een vrij grote groep terecht in de Tavern met live muziek van O’Connel de Ier en zijn vrouw. Ze spelen prima en vele nummers van ons en wij zingen dan ook driftig mee. Ameland doen we als toegift voor het stel, maar ze krijgen er zelf ook geen genoeg van en doen er nog een uurtje en een toegift bij. Op het late uur is er niets meer open, dus gaan we naar het hotel, echter de Bar waar we gezongen hadden was nog open, dus nemen we nog een Kilkenny. Adri komt voorbij met drie schonen en gaat naar de disco. Weer redden we het niet om voor 01,30 op bed te komen, zelfs niet na een rit van 300 kilometer.

 Vrijdag 29 september:  

  Vandaag is alweer de laatste dag van onze vakantie, we maken de rit naar Dublin door de prachtige uitgestrekte velden en meren (loch Erne het begin van de Shannon) van hartje Ierland. Adri en de familie Groen worden pas laat wakker, dus ontbijten hoort er niet meer bij. Adri wil zijn verhaal van de vorige avond niet kwijt voor de microfoon, maar het ging over .com en over “strieken mit ’n pareplu”, De stemmen van de zangers worden bij de dag slechter, maar het weer is prachtig als we uit Donegal, het dal van de vreemdelingen wegrijden. Als dank voor het optreden schenken enige “Hollandse”Amerikanen uit Michigan enige aandenkens uit deze stad aan iedere zanger.

Een koffiestop in Cavan, in de bar schenken ze alleen maar bier, dus naar het restaurant, de koffie smaakt prima, maar buiten is het prima toeven in de zon.

We slapen 'snachts in het luxueus Westpark Golf Hotel aan de rand van Dublin, maar eerst gaan we Dublin verkennen. Als we de stad in rijden dan begint het te plenzen en dit zou ook niet meer ophouden. We hebben drie uur de tijd om Molly Molone op te zoeken en een van de vele pubs

We stappen uit bij het Trinity College maar we kopen eerst een paraplu en zoeken O’Connelstreet op. Met een select gezelschap struinen we de hoofdstraat door en aan het eind in een zijstraat is de Groaty’s pub waar we onderdak zoeken. Een schitterende grote pub vol vlaggen van Olympische Spelen. Deze bar lijk op die uit de serie Cheers. We drinken een pint en eten iets en keren om 17.00 zoals afgesproken weer in de bus. De weg naar het hotel is niet te lang maar het is erg druk in de stad, dus we zijn bijna een uur bezig, voordat we in het hotel arriveren. Jaante deelt nog mede dat het hotel slechts een wijn vergunning heeft en derhalve lid is van de blauwe knoop.

Maar ja wat is een café zonder bier voor de Flagellanten. Ook hier hebben we weer prachtige kamers en krijgen we ook weer een prima diner dit keer met veel water. Ons afscheids concert kunnen / en willen we hier niet geven. Onze bus is vertrokken, dus besluiten we om op kosten van De Jong met de taxi te gaan. Er komen er 9 voorrijden, echter deze Ieren willen er een slaatje uitslaan en een Flagellant laat zich niet bedonderen, dus afnokken en wij gaan met de billenwagen naar de pub van O’Brien, waar we na een kwartier aankomen. Het is aardig druk binnen en een van de taxichauffeurs staat bij de deur en druipt gelijk af.

Binnen zingen we nog wat en maken gezellig de tijd vol totdat O’Brien hemzelf om 12.00 uur de deur sluit en iedereen verzoekt de tent te verlaten, zelfs de slapende Lute en Hendrik moeten naar huis. Wij gaan over de donkere dreven van Ierland terug naar het hotel en nemen onderweg een hond mee voor Jaap. De laatste groep had wat langer werk, want Gerrit was er weer bij. Lammie moest uitwijken voor een auto en sprong pardoes in de greppel/sloot en ging kopje onder.

zaterdag 30 september:

Op komen aan alle leuke dingen weer een einde, en hopen de Flagellanten weer gezond en wel voet in Nederland te zetten.

Om 6.45 uur gaat de wekker sliepen wederom perfect en genieten van ons laatst eggs and bacon. De reisleiding krijgt een CD-Rom en CD van ons. In de bus nemen we ook nog even afscheid van de twee “Goodnight Ladie”en “Goodbey Jhonny” Helaas blijft Klaas z’n koffer in het hotel achter, maar de Taxi brengt deze graag na voor 75,00.

Eerst nog even de laatste munten omwisselen voor leuke surprises voor de thuisblijvers en nog een laatste pint in de schitterende pub op het vliegveld. We vliegen terug met Air Lingus, vluchtnummer 618 in een Airbus 123 en vertrekken om 12.15 uur lokale tijd we zullen landen om ongeveer 14.30 uur op schiphol, alwaar de bus van Blok ons om 15.30 uur zal vertrekken de aankomst zal om ongeveer 17.30 uur zijn in Giethoorn. Ook in de Hollandse bus nog een keer de Fureys, de voorzitter bedankt en complimenteert de groep voor de afgelopen week.

Een aantal dames hebben besloten een Iers zanggroepje op te richten en zoeken leden, eerst onder de Flagellanten dames. Andere dames bedanken de Flagellanten dat ze mee mochten en hopen spoedig op nieuwe reizen. En inderdaad zijn we om half zes weer bij de brandweer kazerne waar enige fans ons opwachten en ophalen.

Het was een onvergetelijke reis naar Ierland, waar we veel hebben genoten van het landschap en van de schitterende muziek waar we zelf zoveel van zingen. Niet alleen Ieren hebben kennis kunnen maken maar ook veel Amerikanen, Duitsers en andere nationaliteiten.

     Tot zover het overzicht van een schitterende tournee dwars door Ierland