FISHAMSEE

Sprokkie in zijn kindertijd
	Ongeveer drie weken oud en weegt amper dertig gram. Het is een heel gedoe om hem elke dag drie keer eten te geven. Omdat hij het zelf nog niet kent moet hij Hij zit dan wel heel schoon voor zijn etensbakske, waarvoor het dient heeft'em nog niet ontdekt. Als hij dan al eens een zaadje pakt, dan speelt hij er wat mee en speekt het daarna terug uit. Maar eten moet en zal'em doen, dan maar speciaal 'babyvoer' voor vogels : poeder opwarmen en met water aanlengen tot een plakkerige brij die hij met een spuitje ingegeven wordt. augustus 2004


Verjaardagsfeestje van Bart
	Terwijl Myriam met een excuus Bart van huis heeft weggelokt, versieren wij samen met Leo en Suzanne de woonkamer. Wat later komen ook vrienden en kennissen binnen. Bart wist van niks, een klein vermoeden hattem wel, maar das ook niet moeilijk, als het stilaan de gewoonte wordt verrassingsfeestjes te organi- seren... binnenkort moeten we als verrassing eens GEEN feestje organiseren. haha Gezellig feestje met hapkes en muziek. Helaas hebbek weeral de nacht maar A kan nog blijven tot een stuk in de nacht en met Frank & Vicky mee naar huis.

BBQ Devos-Lemmens bij Nancy en Kris (27 aug)
	Nancy, een collega van Annick had met Kanaal 2 een bbq-feest gewonnen van Devos-Lemmens. Het enige wat ze moesten voorzien was een locatie waar alle gasten konden zitten en de plaats moest bereikbaar zijn per camion. Nancy en Kris mochten tot 250 man (!!) uitnodigen. Waar vinden zoveel vollek, was hun eerste gedachte, en dan komt het volgende : waar gade die allemaal zetten ?!! Rechts Annick's boezemvriendin Leen en ventje Garry. Zoals ge kunt zien is het allemaal goed gekomen. Het was heel geslaagd, ook al kenden we buiten een tafel collega's van A er bijna geen vollek. Nancy's zus Sonja was ook van de partij. De foto rechts hiernaast is de laatste die met de A-40 genomen is. Deze BBQ heeft hij helaas niet overleefd (lees: Sonja).



Met de collega's naar 't Stad (11 sept)
	Elk jaar krijgen we van onze werkgever een budget om te spenderen aan een of andere activiteit die de teamgeest binnen de ploeg zou moeten bevorderen. Dit jaar hebben we er wat werk van gemaakt om in de nazomer iets te doen en zo nog wat van het weer te profiteren. 's Middags afgesproken om met de Flandria een tocht door de haven te maken. Vanaf Londenbrug tot aan de Berendrecht- en Zandvlietsluis : Europa's grootste sluizencomplex, recht in onzen achtertuin. Een boottocht van tweeënhalf uur. Daarna naar een rasecht Japans restaurant in centrum Antwerpen. Heel lekker, maar ge hebt er niet mee gegeten. Per tafel beschikte over ne kok, hij heeft een karreke vol met eten waar hij heel de avond zoet mee is. Maar omdat er tussenin telkens een kleine pauze is, kunde precies blijven eten. Een Japans restaurant bezoeken doede eigenlijk voor de show van het klaarmaken, zoals de foto hier rechts een beetje demonsteren... Ge moet ook wat chance hebben met de kok, onze 'summi' was nog aan het leren en veel spectaculair gegoochel kwam er nog niet aan te pas. Er zijn koks bij die precies nog aan het Chinees Staatscircus een opleiding gevolgd hebben, zo jongleren ze met hun inoxen peper en zout-bussen, hakken ze roerei in stukjes en lanceren ze het naar je bord (of naar je mond!!). Maar den deze was dus vrij rustig, de geflambeerde ossehaas was zijn spectaculairste showke, kan ook wel tellen qua indruk maken.



	Na het restaurant kriskras door het stad richting Grote Markt en zo belanden we in de kelders van De Pelgrom. Daar nog wat babbelen en degusteren en den avond zit erop... dik negen uur met mekaar op schok.. een record !!
31 ste in't Pakhuis, Bangelijk.
	Amai weeral een jaar d'erbij. We hadden al veels positiefs gehoord van de keuken van't Pakhuis. Voor een goei 10 euro kunde elke week een ander typisch Vlaams gerecht eten. Dees week bvb goulash met puree. Den T-bone steak of "bonensteak" op z'n Joskes gezegd, is een aanrader. 550 gram zwaar stuk vlees -weliswaar met t-bone erbij. Je krijgt veel en mals vlees voorgeschoteld met gebakken witloof en patatten in de schil zwemmend in een lekker béarnaise-sauske... mmm. Doe daar nog een groot glas Bangelijke bij en het maal is compleet, den avond ook stillekes aan...


Altijd het zonneke in huis
	Vanaf nu hebben we altijd het zonneke in huis. Na de stoelendans met de meubels vorig jaar kwam een hele muur vrij, een zee van ruimte maar al bij al nogal leeg. In een creatieve bui vrij impulsief maar doordacht (kanda?) ineens een tekening op de muur gezet en ingekleurd... Linksboven hoe het tot voor kort was en nooit meer zal zijn en rechtsonder het resultaat van een creatief uurke op ne zaterdagmiddag...

Met Greg en Kim gaan wandelen in de Ardennen
	Wat is er meer en typischer Belgisch dan op ne schone herfstdag een stevige wandeling te maken in de heuvelachtige Ardennen ? Een schoon wandeling en een straf biereke erna, mijn gedacht !! Zo gezegd, zo gedaan. Met Greg en Kim richting zuiden en een dikke 160 km later in een dorp waar er warempel kabouters nog bestaan, halt gehouden. Veel bomen zijn hun bladeren al aan het verliezen maar toch ziet de omgeving nog groen genoeg. Een heel schoon wandeling, ze vertrekt aan de ene kant van het dorp, gaat bergop om daarna langs de heuvelrug Nog een steile klim langs boomwortels de helling op, wat verderop idem afdaling en zo komen we aan een kabbelende beek. De woef heeft er dorst van gekregen en wel goesting om te zwemmen. Langs de breder geworden beek volgen we de weg, we passeren nog een bruggeske over de kabbelende water en een km later staan we terug in het befaamde dorp. Daarna wordt lichaam en geest verwend. Lichaam en geest?, klinkt als sluikreclame... maar neen, het gaat hier niet over de blauw-rode stier in blik maar over een lokaal kabouterbierke dat wereldwijd bekend is. Precies twee kinderen zo fier op hun kabouterdrankske.. en goed in de wind ook wel. Lang leeve -hips- dardenne... en ons vrouwke dat BOB speelt op den terugweg ! Maar eerst naar Houffalize waar we na een klein wandelinkske en het obligatoire terrasbezoek nog een zalig frietje steken op het dorpsplein zelve...




Nationaal Park De Biesbosch, NL (12 okt)
	Van de heuvels in de Ardennen naar het tegenovergestelde : het vlakke landschap van Nederland. De Biesbosch is een deltavormig natuurgebied waar de Maas en de Amer samenkomen. Het is een overstromingsgebied dat dienst doet als buffer bij overvloedige regenval. Er komen hier dus weinig mensen in dit afgelegen gebied en dat maakt het juist een ideale plek voor vele vogels om te rusten tijdens hun grote trek. Bij een grote vogeltelling afgelopen zomer hebben ze op één dag niet minder dan vier visarenden geteld, verschillende bedreigde reigersoorten, ijsvogels, wilde ganzen, etc. Ook veel futen en kluten (een paradijs voor Kama en Seele "Warempel, Helmut, een fuut - Neen, d'as een kluut - een fuut zeg ik je !- neen een kluut - KNAL - het is een roodborstje"). woehaha Een hele trits amfibieën vind je hier uiteraard ook. Voedsel voor de reigers en andere jagers. 's Avonds halt gehouden in Breda en er zelfs lekker gegeten. In een Italiaans restaurant. Ik ben al vergeten hoe het noemde maar het was heeeel lekker, een soort stoofpotje met aubergines en gehakt en Italiaanse kaas en nog vanalles. Annick volle talloor pasta, de beste die ze ooit gegeten heeft. Dik gescoord, voor relatief weinig geld.



Pasta bij Bart en Myriam (14 okt)
	Hannes begint al te begrijpen dat hij door zijn handen en voeten te gebruiken toch ook vooruit moet geraken. De juiste manier issem echter nog niet duidelijk. Amusant om te zien. De pasta is tijdens het bereiden min of meer vervangen door chili con carne op eigen wijze. Heel apart maar zekers zo lekker. Voorts nog heel den avond goed gelachen en gezwanst.


Park Paradisio in Henegouwen (15 okt)
	Iets wat al lang op Annick haar verlanglijstje stond is Park Paradisio. Het is beste te vergelijken met Planckendael maar heeft toch zijn eigen karakter. De nadruk ligt hier op vogels. Hoogtepunt is de roof- vogelshow, met hééél grote vliegbeesten die rakelings over je hoofd vliegen. Je hoort en voelt hun vleugels door de vlucht slaan. Woosh woosh woosh wordt nog vervolgd... of niet... enfin, de foto's spreken eigenlijk voor zich...





Garion & Gandalf (16 okt)
	Babysitten op Garion en Gandalf. Nu de gasten wat groter zijn, kunnen ze al eens alleen achter blijven als Lien mee gaat djembéën met Tim.
Vissen op de Oosterschelde met Tom (28 okt)
	Na een paar verwoede pogingen is het dan toch gelukt. Geen regen, teveel wind of verkeerd tij deze keer. Langs de kant is maar langs de kant, met de boot is zoveel leuker en bovendien ga je voor anker bovenop de plek vaar wil vissen. Eerst de geul en de zandbank opzoeken en dan voor anker. De Oosterschelde was nog vrij woelig door de volle maan. De wind stak sneller op dan verwacht en de windrichting maakte het terug uit water halen van de boot ietwat moeilijker. 's Avonds werd onze vangst door Tineke verrukkelijk klaargemaakt en met rode wijn binnengespeeld, achteraf met nog een fleske Bangelijke doorgespoeld.

Schilderwedstrijd Game Garden
	Game Garden is een winkeltje gespecialiseerd in bordspelen. Spelen zoals Het Oog Des Meesters, Dungeons & Dragons, HeroQuest en meer van al dat fraais. Nu de winter voor de deur staat werd de Oog Des Meesters-doos weer boven gehaald en miniaturen geschilderd : orken, goblins, skeletten, elfen en tovenaars... LOTR avant la lettre... Game Garden is de bron van al deze modelminiaturen en omdat ze nu 1 jaar bestaan hebben ze een schilderwedstrijd uitgeschreven. "Waarom ook niet" dacht'ek en heb ook een creatuur mee naar huis gepakt en beschilderd... in de loop van de 2de week van november is de winnaar bekend... ik ben es curieus maar 't zou me vebazen moest het iets worden... Een vijfde plaats in de wedstrijd. Tegen de eerste drie konnek niet op en wat de doorslag heeft gegeven is de beschildering van de "base", het voetstuk. Dat was namelijk te sober geschilderd. Ventje was heel goed maar het geheel dus net te min. Enfin, ik heb er toch een figuur gratis bij.

	Verjaardagsfuif Steven, Raf en Tom in Keikop

		november 2004 het heeft efkes geduurt, maar zonder fototoestel is het ook niet gemakkelijk om foto's te maken. Dan pas realiseerde hoeveel het machientje gebruikt wordt.