• 
• اختراع وقابلیت ثبت آن
• طرحهای صنعتی
• علائم،علائم جمعی ونامهای تجاری
• مقررات عمومی
• آیین نامه اجرایی
• الحاق ایران به معاهده همکاری ثبت اختراع
• مقررات مقدماتی ثبت اختراع
• اظهارنامه و جست‌وجوی بین‌المللی
• رفع نواقص اظهارنامه
• انتشاربین المللی
• آثار انتشار بین‌المللی
•  مقررات عمومی
•  مقررات نهایی

 

قانون ثبت اختراعات‌، طرحهای صنعتی ‌و علائم تجاری

فصل اول - اختراعات
 ‎‎‎ماده ۱ - اختراع نتیجه فکر فرد یا افراد است که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده‌ای خاص را ارائه می‌کند و مشکلی را دریک حرفه‌، فن‌، فناوری‌، صنعت و مانند آن‌ها حل می‌نماید.
 ‎‎‎ماده ۲ - اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد و از نظر صنعتی‌، اختراعی کاربردی محسوب می‌شود که در رشته‌ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت‌، معنای گسترده آن است و شامل مواردی نظیر صنایع‌دستی‌، کشاورزی‌، ماهیگیری و خدمات نیز می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۳ - گواهینامه اختراع سندی است که اداره مالکیت صنعتی برای حمایت از اختراع صادر می‌کند و دارنده آن می‌تواند از حقوق انحصاری بهره‌مند شود.
 ‎‎‎ماده ۴ - موارد زیر از حیطه حمایت از اختراع خارج است‌:
 ‎‎‎الف - کشفیات‌، نظریه‌های علمی‌، روشهای ریاضی و آثار هنری‌.
 ‎‎‎ب - طرح‌ها و قواعد یا روشهای انجام کار تجاری و سایر فعالیتهای ذهنی و اجتماعی‌.
 ‎‎‎ج - روشهای تشخیص و معالجه بیماریهای انسان یا حیوان‌.
 ‎‎‎این بند شامل فرآورده‌های منطبق با تعریف اختراع و مورد استفاده در روشهای مزبور نمی‌شود.
 ‎‎‎د - منابع ژنتیک و اجزاء ژنتیک تشکیل دهنده آن‌ها و همچنین فرآیندهای بیولوژیک تولید آن‌ها.
 ‎‎‎هـ - آنچه قبلاً در فنون و صنایع پیش‌بینی شده باشد.
فن یا صنعت قبلی عبارت است از هر چیزی که در نقطه‌ای از جهان ازطریق انتشار کتبی یا شفاهی یا ازطریق استفاده عملی و یا هرطریق دیگر، قبل از تقاضا و یا درموارد حق تقدم ناشی از اظهارنامه ثبت اختراع‌، افشاء شده باشد.
 ‎‎‎درصورتی که افشاء اختراع ظرف مدت شش ماه قبل از تاریخ تقاضا یا درموارد مقتضی قبل از تاریخ حق تقدم اختراع صورت گرفته باشد، مانع ثبت نخواهد بود.
 ‎‎‎و - اختراعاتی که بهره‌برداری از آن‌ها خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی و اخلاق‌حسنه باشد.
 ‎‎‎ماده ۵ - چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده به شرح زیر است‌:
 ‎‎‎الف - حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد.
 ‎‎‎ب - اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می‌گیرد.
 ‎‎‎ج - هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند شخصی که اظهارنامه اختراع خود را زود‌تر تسلیم کرده و یا درصورت ادعای حق تقدم هرکدام بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده‌اند، مشروط بر این‌که اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نگردیده یا مسکوت گذاشته نشده باشد، حق ثبت اختراع را خواهند داشت‌.
 ‎‎‎د - حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است و درصورت فوت صاحب حق به ورثه او منتقل می‌شود.
 ‎‎‎هـ - درصورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود، مگر آنکه خلاف آن درقرارداد شرط شده باشد.
 ‎‎‎و - نام مخترع در گواهینامه اختراع قید می‌شود مگر اینکه کتباً از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر اینکه نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است‌.
 ‎‎‎ماده ۶ - اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده می‌شود، باید موضوعی را که حمایت از آن درخواست می‌شود، تعیین کرده‌ و به فارسی تنظیم شود، دارای تاریخ و امضاء بوده و خواسته‌، توصیف ادعا، خلاصه‌ای از توصیف اختراع و درصورت لزوم نقشه‌های مربوطه را دربر داشته باشد. هزینه‌های ثبت اظهارنامه از درخواست کننده ثبت دریافت می‌شود.
 ‎‎‎در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:
 ‎‎‎الف - نام و سایر اطلاعات لازم درخصوص متقاضی‌، مخترع و نماینده قانونی او، درصورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.
 ‎‎‎ب - درمواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست‌، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.
 ‎‎‎ج - ادعای مذکور در اظهارنامه‌، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرائی برای اختراع ارائه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارائه اطلاعات فنی است و نمی‌توان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.
 ‎‎‎ماده ۷ - متقاضی ثبت اختراع تا زمانی که اظهارنامه او برای ثبت اختراع قبول نشده است می‌تواند آن را مسترد کند.
 ‎‎‎ماده ۸ - اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دسته‌ای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل می‌دهند مربوط باشد. دراختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزاء آن موجب بی‌اعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمی‌شود. متقاضی می‌تواند تا زمانی که اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است‌:
 ‎‎‎الف - اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آنکه از حدود اظهارنامه نخست تجاوز نکند.
 ‎‎‎ب - آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای تاریخ تقاضای اولیه بوده و درصورت اقتضاء، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است‌.
 ‎‎‎ماده ۹ - متقاضی می‌تواند همراه بااظهارنامه خود، طی اعلامیه‌ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت ازمالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۲۰ مارس ۱۸۸۳ میلادی‌) و اصلاحات بعدی آن را درخواست نماید. حق تقدم می‌تواند براساس یک یا چند اظهارنامه ملی یا منطقه‌ای یا بین‌المللی باشد که در هر کشور یا برای هر کشور عضو کنوانسیون مذکور تسلیم شده است‌. درصورت درخواست حق تقدم‌:
 ‎‎‎الف - اداره مالکیت صنعتی از متقاضی می‌خواهد ظرف مدت معین‌، رونوشت اظهارنامه‌ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه‌ای که مبنای حق تقدم است‌، گواهی شده باشد.
 ‎‎‎ب - با پذیرش درخواست حق تقدم حمایتهای مذکور در کنوانسیون پاریس شامل آن خواهد بود.
 ‎‎‎درصورت عدم مراعات شرایط مندرج در این ماده و مقررات مربوط به آن‌، اعلامیه مذکور کأن لم یکن تلقی می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۱۰ - بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی‌، متقاضی باید شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی را که در خارج تسلیم کرده و عیناً و ماهیتاً مربوط به اختراع مذکور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی است‌، ارائه دهد. همچنین با درخواست اداره مالکیت صنعتی متقاضی باید مدارک زیر را به اداره مذکور تسلیم کند:
 ‎‎‎الف - تصویر هرگونه نامه و اخطاریه‌ای که متقاضی درمورد نتایج بررسی‌های انجام شده درخصوص اظهارنامه‌های خارج دریافت کرده است‌.
 ‎‎‎ب - تصویر گواهینامه اختراع که براساس اظهارنامه‌های خارجی ثبت شده است‌.
 ‎‎‎ج - تصویر هرگونه تصمیم نهایی مبنی بر رد اظهارنامه خارجی یا رد ثبت اختراع ادعا شده در اظهارنامه خارجی‌.
 ‎‎‎د - تصویر هر تصمیم نهایی مبنی بر بی‌اعتباری گواهینامه اختراع صادر شده براساس اظهارنامه خارجی‌.
 ‎‎‎ماده ۱۱ - اداره مالکیت صنعتی تاریخ تقاضا را‌‌ همان تاریخ دریافت اظهارنامه تلقی خواهد کرد مشروط بر اینکه اظهارنامه در زمان دریافت‌، حاوی نکات زیر باشد:
 ‎‎‎الف - ذکر صریح یا ضمنی این نکته که ثبت یک اختراع تقاضا می‌شود.
 ‎‎‎ب - ذکر نکاتی که شناخت هویت متقاضی را می‌سر می‌کند.
 ‎‎‎ج - توصیف اجمالی اختراع‌.
 ‎‎‎اگر اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط فوق بوده است‌، از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف سی روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا‌‌ همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود ولی اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کأن لم یکن تلقی خواهد شد.
 ‎‎‎ماده ۱۲ - چنانچه در اظهارنامه به نقشه‌هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است‌، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی دعوت می‌کند تا نقشه‌ها را ارائه دهد. اگر متقاضی دعوت را اجابت کرده و نقشه‌های مورد اشاره را ارائه نماید، اداره مذکور تاریخ دریافت نقشه را تاریخ تقاضا تلقی خواهد نمود. درغیر این صورت‌، تاریخ تقاضا را‌‌ همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه‌ها را کأن لم یکن تلقی خواهد کرد.
 ‎‎‎ماده ۱۳ - پس از قید تاریخ تقاضا، اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه را از نظر انطباق با شرایط مندرج در این قانون و آئین‌نامه آن‌، بررسی خواهد کرد و درصورت تشخیص انطباق‌، اقدام لازم را برای ثبت اختراع انجام می‌دهد. درغیر این صورت اظهارنامه را رد و مراتب را به متقاضی ابلاغ می‌کند.
 ‎‎‎ماده ۱۴ - اداره مالکیت صنعتی پس از ثبت اختراع باید:
 ‎‎‎الف - درخصوص ثبت اختراع یک نوبت آگهی منتشر کند.
 ‎‎‎ب - گواهینامه ثبت اختراع را صادر کند.
 ‎‎‎ج - رونوشت گواهینامه ثبت اختراع را بایگانی و پس از دریافت هزینه مقرر، اصل آن را به متقاضی تسلیم کند.
 ‎‎‎د - به درخواست دارنده گواهینامه اختراع‌، تغییراتی را در مضمون و نقشه‌های اختراع‌، به منظور تعیین حدود حمایت اعطاء شده انجام دهد، مشروط بر اینکه در نتیجه این تغییرات‌، اطلاعات مندرج در گواهینامه اختراع ازحدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه‌ای که اختراع براساس آن ثبت شده است‌، تجاوز نکند.
 ‎‎‎ماده ۱۵ - حقوق ناشی از گواهینامه اختراع به ترتیب زیر است‌:
 ‎‎‎الف - بهره‌برداری از اختراع ثبت شده در ایران توسط اشخاصی غیر از مالک اختراع‌، مشروط به موافقت مالک آن است‌. بهره‌برداری از اختراع ثبت شده به شرح آتی خواهد بود:
 ‎‎‎۱ - درصورتی که اختراع درخصوص فرآورده باشد:
 ‎‎‎اول - ساخت‌، صادرات و واردات‌، عرضه برای فروش‌، فروش و استفاده از فرآورده‌.
 ‎‎‎دوم - ذخیره به قصد عرضه برای فروش‌، فروش یا استفاده از فرآورده‌.
 ‎‎‎۲ - درصورتی که موضوع ثبت اختراع فرآیند باشد:
 ‎‎‎اول - استفاده از فرآیند.
 ‎‎‎دوم - انجام هر یک از موارد مندرج در جزء (۱) بند (الف‌) این ماده درخصوص کالاهایی که مستقیماً از طریق این فرآیند به دست می‌آید.
 ‎‎‎ب - مالک می‌تواند با رعایت بند (ج‌) این ماده و ماده (۱۷) علیه هر شخص که بدون اجازه او بهره‌برداریهای مندرج در بند (الف‌) را انجام دهد و به حق مخترع تعدی کند و یا عملی انجام دهد که ممکن است منجر به تعدی به حق مخترع شود، به دادگاه شکایت کند.
 ‎‎‎ج - حقوق ناشی از گواهینامه اختراع شامل موارد زیر نمی‌شود:
 ‎‎‎۱ - بهره‌برداری از کالاهایی که توسط مالک اختراع یا با توافق او در بازار ایران عرضه می‌شود.
 ‎‎‎۲ - استفاده از وسایل موضوع اختراع در هواپیما‌ها، وسائط نقلیه زمینی یا کشتی‌های سایر کشور‌ها که به طور موقت یا تصادفاً وارد حریم هوایی‌، مرزهای زمینی یا آبهای کشور می‌شود.
 ‎‎‎۳ - بهره‌برداریهایی که فقط با اهداف آزمایشی درباره اختراع ثبت شده انجام می‌شود.
 ‎‎‎۴ - بهره‌برداری توسط هر شخصی که با حسن نیت قبل از تقاضای ثبت اختراع یا درمواقعی که حق تقدم تقاضا شده است‌، قبل از تاریخ تقاضای حق تقدم‌‌ همان اختراع‌، از اختراع استفاده می‌کرده یا اقدامات جدی و مؤثری جهت آماده شدن برای استفاده از آن در ایران به عمل می‌آورده است‌.
 ‎‎‎د - حقوق استفاده کننده قبلی که در جزء (۴) بند (ج‌) این ماده قید شده است‌، تنها به همراه شرکت یا کسب و کار یا به همراه بخشی که در آن از اختراع استفاده می‌شده یا مقدمات استفاده از آن فراهم گردیده‌، قابل انتقال یا واگذاری است‌.
 ‎‎‎ماده ۱۶ - اعتبار گواهینامه اختراع با رعایت این ماده‌، پس از بیست‌سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع منقضی می‌شود. به‌منظور حفظ اعتبار گواهینامه یا اظهارنامه اختراع‌، پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال‌، مبلغی که به موجب آئین‌نامه این قانون تعیین می‌شود، توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت می‌گردد. تأخیر در پرداخت، حداکثر تا شش ماه در صورت پرداخت جریمه مجاز است‌.
 ‎‎‎درصورتی که هزینه سالانه پرداخت نشود، اظهارنامه مربوط مسترد شده تلقی و یا گواهینامه اختراع‌، فاقد اعتبار می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۱۷ - دولت یا شخص مجاز از طرف آن‌، با رعایت ترتیبات زیر، می‌توانند از اختراع بهره‌برداری نمایند:
 ‎‎‎الف - درمواردی که با نظر وزیر یا بالا‌ترین مقام دستگاه ذی‌ربط منافع عمومی مانند امنیت ملی‌، تغذیه‌، بهداشت یا توسعه سایر بخشهای حیاتی اقتصادی کشور، اقتضاء کند که دولت یا شخص ثالث از اختراع بهره‌برداری نماید و یا بهره‌برداری از سوی مالک یا شخص مجاز از سوی او مغایر با رقابت آزاد بوده و از نظر مقام مذکور، بهره‌برداری از اختراع رافع مشکل باشد، موضوع در کمیسیونی مرکب از رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، یکی از قضات دیوان عالی کشور با معرفی رئیس قوه قضائیه‌، دادستان کل کشور، نماینده رئیس‌جمهور و وزیر یا بالا‌ترین مقام دستگاه ذی‌ربط مطرح و درصورت تصویب‌، با تعیین کمیسیون مذکور، سازمان دولتی یا شخص ثالث بدون موافقت مالک اختراع‌، از اختراع بهره‌برداری می‌نماید.
 ‎‎‎ب - بهره‌برداری از اختراع محدود به منظوری خواهد بود که در مجوز آمده است و مشروط به پرداخت مبلغ مناسب به مالک مذکور با درنظرگرفتن ارزش اقتصادی مورد اجازه می‌باشد. درصورتی که مالک اختراع یا هر شخص ذی‌نفع دیگر توضیحی داشته باشند، کمیسیون پس از رسیدگی به اظهارات آنان و لحاظ کردن بهره‌برداری در فعالیتهای غیررقابتی اتخاذ تصمیم خواهد کرد. کمیسیون می‌تواند بنا به درخواست مالک اختراع یا سازمان دولتی یا شخص ثالثی که مجوز بهره‌برداری از اختراع ثبت شده را دارد، پس از رسیدگی به اظهارات طرفین یا یکی از آن‌ها در محدوده‌ای که ضرورت اقتضاء نماید، نسبت به تصمیم‌گیری مجدد اقدام کند.
 ‎‎‎ج - درصورتی که مالک اختراع ادعا نماید که شرایط و اوضاع و احوالی که باعث اتخاذ تصمیم شده دیگر وجود ندارد و امکان تکرار آن می‌سر نیست و یا اینکه ادعا نماید سازمان دولتی یا شخص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده نتوانسته طبق مفاد تصمیم و شرایط آن عمل کند، موضوع در کمیسیون مطرح و بررسی و پس از استماع اظهارات مالک اختراع‌، وزیر یا بالا‌ترین مقام دستگاه ذی‌ربط و بهره‌بردار، اجازه بهره‌برداری لغو شده و حسب مورد اجازه بهره‌برداری برای مالک یا بهره‌بردار دیگر صادر می‌شود. با احراز شرایط مقرر در این بند، اگر کمیسیون تشخیص دهد حفظ حقوق قانونی اشخاصی که این اجازه را کسب کرده‌اند، بقاء تصمیم را ایجاب می‌نماید آن تصمیم را لغو نمی‌کند.
 ‎‎‎درمواردی که اجازه بهره‌برداری توسط کمیسیون به شخص ثالثی داده شده است‌، می‌توان آن مجوز را فقط به همراه شرکت یا کسب و کار شخص تعیین شده ازطرف کمیسیون یا به همراه قسمتی از شرکت یا کسب و کاری که اختراع در آن بهره‌برداری می‌شود، انتقال داد.
 ‎‎‎د - اجازه بهره‌برداری موضوع این ماده‌، مانع انجام امور زیر نیست‌:
 ‎‎‎۱ - انعقاد قرارداد بهره‌برداری توسط مالک اختراع‌، با رعایت مقررات این ماده‌.
 ‎‎‎۲ - بهره‌برداری مستمر از حقوق تفویضی توسط مالک اختراع طبق مندرجات بند (الف‌) ماده (۱۵).
 ‎‎‎۳ - صدور اجازه استفاده ناخواسته طبق اجزاء (۱) و (۲) بند (ح‌) این ماده‌.
 ‎‎‎هـ - درخواست اجازه بهره‌برداری از کمیسیون باید همراه دلیل و سندی باشد که به‌موجب آن ثابت شود دستگاه دولتی یا شخص مجاز، از مالک اختراع درخواست بهره‌برداری کرده ولی نتوانسته است اجازه بهره‌برداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید.
 ‎‎‎رعایت مراتب این بند، درصورت فوریت ناشی از مصالح ملی یا موارد حصول شرایط قهریه در کشور کلاً به تشخیص کمیسیون لازم نخواهد بود، مشروط بر آنکه در این قبیل موارد مالک اختراع دراولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
 ‎‎‎و - بهره‌برداری از اختراع توسط سازمان دولتی یا اشخاص ثالثی که توسط کمیسیون تعیین شده‌اند، برای عرضه در بازار ایران است‌.
 ‎‎‎ز - اجازه کمیسیون درخصوص بهره‌برداری از اختراع در زمینه فناوری نیمه‌هادی‌ها، تنها در موردی جایز است که به منظور استفاده غیرتجاری عمومی بوده یا درموردی باشد که وزیر یا بالا‌ترین مقام دستگاه ذی‌ربط تشخیص دهد که نحوه استفاده از اختراع ثبت شده توسط مالک یا استفاده کننده آن غیررقابتی است‌.
 ‎‎‎ح - پروانه بهره‌برداری بدون موافقت مالک‌، در موارد زیر نیز با ترتیباتی که ذکر می‌شود قابل صدور است‌:
 ‎‎‎۱ - درصورتی که در یک گواهینامه اختراع ادعا شده باشد که بدون استفاده از یک اختراع ثبت شده قبلی قابل بهره‌برداری نیست و اختراع مؤخر نسبت به اختراع مقدم‌، متضمن پیشرفت مهم فنی و دارای اهمیت اقتصادی قابل توجه باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مؤخر پروانه بهره‌برداری از اختراع مقدم را درحد ضرورت‌، بدون موافقت مالک آن‌، صادر می‌کند.
 ‎‎‎۲ - درمواقعی که طبق جزء (۱) این بند پروانه بهره‌برداری بدون موافقت مالک صادر شده باشد، اداره مالکیت صنعتی به درخواست مالک اختراع مقدم‌، پروانه بهره‌برداری از اختراع مؤخر را نیز بدون موافقت مالک آن صادر می‌کند.
 ‎‎‎۳ - درصورت درخواست صدور پروانه بهره‌برداری بدون موافقت مالک طبق اجزاء (۱) و (۲) این بند در تصمیم مربوط به صدور هر یک از پروانه‌های مذکور، حدود و کاربرد پروانه و مبلغ مناسبی که باید به مالک اختراع ذی‌ربط پرداخت شود و شرایط پرداخت‌، تعیین می‌شود.
 ‎‎‎۴ - درصورت صدور پروانه بهره‌برداری طبق جزء (۱) انتقال آن فقط به همراه اختراع مؤخر و درصورت صدور پروانه بهره‌برداری طبق جزء (۲) انتقال آن فقط به همراه اختراع مقدم مجاز است‌.
 ‎‎‎۵ - درخواست صدور پروانه بهره‌برداری بدون موافقت مالک مشروط به پرداخت هزینه مقرر می‌باشد.
 ‎‎‎۶ - درصورت صدور پروانه بهره‌برداری بدون موافقت مالک، اجزاء‌ (۱) و (۲) این بند و بندهای (ب‌) تا (و) و نیز بند (ط‌) این ماده قابل اعمال است‌.
 ‎‎‎ط - تصمیمات کمیسیون درمحدوده بندهای این ماده‌، در دادگاه‌عمومی تهران قابل اعتراض است‌.
 ‎‎‎ماده ۱۸ - هر ذی‌نفع می‌تواند ابطال گواهینامه اختراعی را از دادگاه درخواست نماید. درصورتی که ذی‌نفع ثابت کند یکی از شرایط مندرج در مواد (۱)، (۲)، (۴) و صدر ماده (۶) و بند (ج‌) آن رعایت نشده است یا اینکه مالک اختراع‌، مخترع یا قائم مقام قانونی او نیست‌، حکم ابطال گواهینامه اختراع صادر می‌شود.
 ‎‎‎هر گواهینامه اختراع یا ادعا یا بخشی از ادعاهای مربوط که باطل شده است‌، از تاریخ ثبت اختراع باطل تلقی می‌شود. رأی نهایی دادگاه به اداره مالکیت صنعتی ابلاغ می‌گردد و اداره مزبور آن را ثبت و پس از دریافت هزینه‌، آگهی مربوط به آن را دراولین فرصت ممکن منتشر می‌کند.
 ‎‎‎ماده ۱۹ – چنانچه مالک اختراع بخواهد ازاختراع ثبت شده استفاده ‌کند، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور حداکثر ظرف مهلت یک هفته موضوع را به دستگاه یا دستگاههای ذی‌ربط منعکس می‌نماید.
 ‎‎‎دستگاههای مذکور در خصوص امکان بهره‌برداری از اختراع حداکثر ظرف مدت دوماه اظهار نظر نموده و نتیجه را جهت صدور پروانه بهره‌برداری کتباً به سازمان ثبت اسناد و املاک اعلام می‌نماید.

فصل دوم – طرحهای صنعتی

ماده ۲۰- از نظر این قانون‌، هرگونه ترکیب خطوط یا رنگ‌ها و هرگونه شکل سه‌بعدی با خطوط‌، رنگ‌ها و یا بدون آن‌، به‌گونه‌ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی است‌. در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نمی‌باشد.
 ‎‎‎ماده ۲۱ - طرح صنعتی زمانی قابل ثبت است که جدید و یا اصیل باشد. طرح صنعتی زمانی جدید است که ازطریق انتشار به طور محسوس و یا ازطریق استفاده به هرنحو دیگر قبل از تاریخ تسلیم اظهارنامه یا برحسب مورد قبل از حق تقدم اظهارنامه برای ثبت در هیچ نقطه‌ای از جهان برای عموم افشاء نشده باشد. مفاد قسمت اخیر
بند (هـ) و بند (و) ماده (۴) این قانون درخصوص طرحهای صنعتی نیز قابل اعمال است‌.
 ‎‎‎ماده ۲۲ - اظهارنامه ثبت طرح صنعتی که به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می‌شود، همراه نقشه‌، عکس وسایرمشخصات‌گرافیکی‌کالا که‌تشکیل‌دهنده طرح صنعتی هستند و ذکر نوع فرآورده‌هایی که طرح صنعتی برای آن‌ها استفاده می‌شود، خواهد بود. اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، اداره مالکیت صنعتی می‌تواند نمونه واقعی یا ماکتی از آن را نیز به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اظهارنامه مشمول هزینه مقرر برای تسلیم آن خواهد بود.
 ‎‎‎اظهارنامه باید در بردارنده مشخصات طرح باشد و درمواردی که متقاضی‌‌ همان طراح نیست‌، اظهارنامه باید به همراه مدرکی باشد که ذی‌حق بودن متقاضی را برای ثبت طرح صنعتی ثابت نماید.
 ‎‎‎ماده ۲۳ - مفاد مواد (۵)، (۹) و بند (ج‌) مواد (۱۱) و (۱۵) این قانون درخصوص طرحهای صنعتی نیز قابل اعمال است‌.
 ‎‎‎ماده ۲۴ - دو یاچند طرح صنعتی را می‌توان در یک اظهارنامه قید و تسلیم نمود، مشروط بر آن‌که مربوط به یک طبقه‌بندی بین‌المللی و یا مربوط به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء باشد.
 ‎‎‎ماده ۲۵ - ممکن است ضمن اظهارنامه درخواست شود که انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی از تاریخ تسلیم اظهارنامه حداکثر تا دوازده ماه و یا اگر ادعای حق تقدم شده است از تاریخ حق تقدم به تأخیر افتد.
 ‎‎‎ماده ۲۶ - متقاضی می‌تواند تا زمانی که اظهارنامه در جریان بررسی است‌، آن را مسترد نماید.
 ‎‎‎ماده ۲۷ - بررسی‌، ثبت و انتشار آگهی طرح صنعتی به ترتیب زیر خواهد بود:
 ‎‎‎الف - تاریخ اظهارنامه‌‌ همان تاریخ تسلیم آن به اداره مالکیت صنعتی است‌، مشروط بر اینکه در زمان تسلیم‌، اظهارنامه حاوی کلیه اطلاعاتی باشد که شناسایی متقاضی و همچنین نمایش گرافیکی کالای متضمن طرح صنعتی را می‌سر سازد.
 ‎‎‎ب - اداره مالکیت صنعتی پس از وصول اظهارنامه‌، آن را ازنظر مطابقت با مفاد ماده (۲۲) و نیز این‌که طرح صنعتی مذکور، وفق مقررات مندرج در ماده (۲۰) و بند (و) ماده (۴) و مقررات مربوط می‌باشد، بررسی می‌کند.
 ‎‎‎ج - درصورتی که اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد شرایط موضوع بند (ب‌) این ماده رعایت شده است طرح صنعتی را ثبت و آگهی مربوط را منتشر و گواهی ثبت آن را به نام متقاضی صادر می‌نماید در غیر این‌صورت اظهارنامه را مردود اعلام می‌کند.
 ‎‎‎د - هرگاه درخواستی طبق ماده (۲۵) ارائه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی‌، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمی‌شود. در این صورت اداره مالکیت صنعتی‌، یک آگهی حاوی تأخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تسلیم اظهارنامه و مدت تأخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر می‌کند. پس از انقضاء مدت تأخیر درخواست شده‌، اداره مالکیت صنعتی آگهی طرح صنعتی ثبت شده را منتشر خواهد کرد. رسیدگی به دعوی راجع به یک طرح صنعتی ثبت شده درمدت تأخیر انتشار آگهی مشروط به آن است که اطلاعات مندرج در دفا‌تر ثبت و اطلاعات مربوط به پرونده اظهارنامه به شخصی که علیه او دعوی اقامه می‌شود به طور کتبی ابلاغ شده باشد.
 ‎‎‎ماده ۲۸ - حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی‌، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است‌:
 ‎‎‎الف - بهره‌برداری از هر طرح صنعتی که در ایران ثبت شده باشد، توسط اشخاص‌، مشروط به موافقت مالک آن است‌.
 ‎‎‎ب - بهره‌برداری از یک طرح صنعتی ثبت شده عبارت است از: ساخت‌، فروش و وارد کردن اقلام حاوی آن طرح صنعتی‌.
 ‎‎‎ج - مالک طرح صنعتی ثبت شده‌، می‌تواند علیه شخصی که بدون موافقت او افعال مذکور در بند (ب‌) این ماده را انجام دهد یا مرتکب عملی شود که عادتاً موجبات تجاوز آینده را فراهم آورد، در دادگاه اقامه دعوی نماید.
 ‎‎‎د - مدت اعتبار طرح صنعتی پنج سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن خواهد بود. این مدت را می‌توان برای دو دوره پنجساله متوالی دیگر پس از پرداخت هزینه مربوط تمدید نمود. پس از انقضاء هر دوره که از پایان دوره شروع می‌شود، یک مهلت شش ماهه برای پرداخت هزینه تمدید گردیده و همچنین جریمه تأخیر در نظر گرفته خواهد شد.
 ‎‎‎ماده ۲۹ - هر ذی‌نفع می‌تواند از دادگاه ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید. در این صورت باید ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد (۲۰) و (۲۱) رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده پدیدآورنده آن‌طرح یا قائم‌مقام قانونی او نیست‌. مفاد قسمت‌اخیر ماده (۱۸) دراین خصوص نیز اعمال می‌شود.
 

فصل سوم - علائم‌، علائم جمعی و نامهای تجاری

 ‎‎‎ماده ۳۰ - علامت‌، علامت جمعی و نام تجاری عبارتند از:
 ‎‎‎الف - علامت یعنی هر نشان قابل رؤیتی که بتواند کالا‌ها یا خدمات اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد.
 ‎‎‎ب - علامت جمعی یعنی هر نشان قابل رؤیتی که باعنوان علامت جمعی در اظهارنامه ثبت معرفی شود و بتواند مبدأ و یا هرگونه خصوصیات دیگر مانند کیفیت کالا یاخدمات اشخاص حقیقی و حقوقی را که از این نشان تحت نظارت مالک علامت ثبت شده جمعی استفاده می‌کنند متمایز سازد.
 ‎‎‎ج - نام تجارتی یعنی اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد.
 ‎‎‎ماده ۳۱ - حق استفاده انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات این قانون به ثبت رسانده باشد.
 ‎‎‎ماده ۳۲ - علامت درموارد زیر قابل ثبت نیست‌:
 ‎‎‎الف - نتواند کالا‌ها یا خدمات یک مؤسسه را از کالا‌ها و خدمات مؤسسه دیگر متمایز سازد.
 ‎‎‎ب - خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد.
 ‎‎‎ج - مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه درمورد مبدأ جغرافیایی کالا‌ها یا خدمات یا خصوصیات آن‌ها گمراه کند.
 ‎‎‎د - عین یا تقلید نشان نظامی‌، پرچم‌، یا سایر نشانهای مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور، سازمانهای بین‌الدولی یا سازمانهایی که تحت کنوانسیونهای بین‌المللی تأسیس شده‌اند، بوده یا موارد مذکور یکی از اجزاء آن علامت باشد، مگر آنکه توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی‌ربط اجازه استفاده از آن صادر شود.
 ‎‎‎هـ - عین یا به طرز گمراه کننده‌ای شبیه یا ترجمه یک علامت یا نام تجاری باشد که برای‌‌ همان کالا‌ها یا خدمات مشابه متعلق به مؤسسه دیگری در ایران معروف است‌.
 ‎‎‎و - عین یا شبیه آن قبلاً برای خدمات غیرمشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آنکه عرفاً میان استفاده از علامت و مالک علامت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک علامت قبلی لطمه وارد سازد.
 ‎‎‎ز - عین علامتی باشد که قبلاً به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای‌‌ همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به‌لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.
 ‎‎‎ماده۳۳ - اظهارنامه ثبت‌علامت به همراه نمونه علامت وفهرست کالا‌ها یا خدماتی که ثبت علامت برای آن‌ها درخواست شده و براساس طبقه‌بندی قابل اجراء یا طبقه‌بندی بین‌المللی باشد، به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می‌شود. پرداخت هزینه‌های ثبت علامت بر عهده متقاضی است‌.
 ‎‎‎ماده ۳۴ - درصورتی که اظهارنامه دربردارنده ادعای حق تقدم به شرح مذکور در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی باشد که توسط متقاضی یا سلف او در هر کشور عضو کنوانسیون تقاضا شده است‌، طبق مفاد ماده (۹) این قانون رفتار می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۳۵ - متقاضی می‌تواند تا زمانی که اظهارنامه او هنوز ثبت نشده‌، آن را مسترد کند.
 ‎‎‎ماده ۳۶ - اداره مالکیت صنعتی‌، اظهارنامه را ازلحاظ انطباق با شرایط و مقررات مندرج در این قانون بررسی و درصورتی که علامت را قابل ثبت بداند، اجازه انتشار آگهی مربوط به آن را صادر می‌کند.
 ‎‎‎ماده ۳۷ - هر ذی‌نفع می‌تواند حداکثر تا سی روز از تاریخ انتشار آگهی‌، اعتراض خود را مبنی بر عدم رعایت مفاد بند (الف‌) ماده (۳۰) و ماده (۳۲) این قانون به اداره مالکیت صنعتی تسلیم نماید. دراین صورت:
 ‎‎‎۱ - اداره مالکیت صنعتی رونوشت اعتراض‌نامه را به متقاضی ابلاغ کرده و بیست روز به او مهلت می‌دهد تا نظر خود را اعلام کند. متقاضی درصورت تأکید بر تقاضای خود یادداشت متقابلی را به همراه استدلال مربوط به اداره مذکور می‌فرستد. درغیر این‌صورت اظهارنامه وی مسترد شده تلقی خواهد شد.
 ‎‎‎۲ - اگر متقاضی یادداشت متقابلی بفرستد، اداره مالکیت صنعتی رونوشت آن را دراختیار معترض قرار می‌دهد و با درنظر گرفتن نظرات طرفین و مواد این قانون تصمیم می‌گیرد که علامت را ثبت و یا آن را رد کند.
 ‎‎‎ماده ۳۸ - پس از انتشار آگهی اظهارنامه و تا زمان ثبت علامت‌، متقاضی از امتیازات و حقوقی برخوردار است که درصورت ثبت برخوردار خواهد بود. با این حال هرگاه به وسیله متقاضی ثبت درباره عملی که پس از آگهی اظهارنامه‌انجام شده‌، دعوایی مطرح شود و خوانده ثابت کند که در زمان انجام عمل‌، علامت، قانوناً قابل ثبت نبوده است‌، به دفاع خوانده رسیدگی و درمورد ثبت یا عدم ثبت علامت تصمیم مقتضی اتخاذ می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۳۹ - هرگاه اداره مالکیت صنعتی تشخیص دهد که شرایط مندرج در این قانون رعایت شده است علامت را ثبت کرده و آگهی مربوط به ثبت آن را منتشر و گواهینامه ثبت را به‌نام متقاضی صادر می‌نماید.
 ‎‎‎ماده ۴۰ - حقوق ناشی از ثبت علامت‌، مدت اعتبار و تمدید آن به شرح زیر است‌:
 ‎‎‎الف - استفاده از هر علامت که در ایران ثبت شده باشد، توسط
هر شخص غیراز مالک علامت‌، مشروط به موافقت مالک آن می‌باشد.
 ‎‎‎ب - مالک علامت ثبت شده می‌تواند علیه هر شخصی که بدون موافقت وی از علامت استفاده کند و یا شخصی که مرتکب عملی شود که عادتاً منتهی به تجاوز به حقوق ناشی از ثبت علامت گردد، در دادگاه اقامه دعوی نماید. این حقوق شامل موارد استفاده از علامتی می‌شود که شبیه علامت ثبت شده است و استفاده از آن برای کالا یاخدمات مشابه‌، موجب گمراهی عموم می‌گردد.
 ‎‎‎ج - حقوق ناشی از ثبت علامت‌، اقدامات مربوط به کالا‌ها و خدماتی را که توسط مالک علامت یا با موافقت او به کشور وارد و در بازار ایران عرضه می‌گردد، شامل نمی‌شود.
 ‎‎‎د - مدت اعتبار ثبت علامت ده سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت آن می‌باشد. این مدت با درخواست مالک آن برای دوره‌های متوالی ده ساله با پرداخت هزینه مقرر، قابل تمدید است‌. یک مهلت ارفاقی شش ماهه که از پایان دوره شروع می‌شود، برای پرداخت هزینه تمدید، با پرداخت جریمه تأخیر، درنظر گرفته می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۴۱ - هر ذی‌نفع می‌تواند از دادگاه ابطال ثبت علامت را درخواست نماید. دراین‌صورت باید ثابت کند مفاد بند (الف‌) ماده (۳۰) و ماده (۳۲) این قانون رعایت نشده است‌.
 ‎‎‎ابطال ثبت یک علامت از تاریخ ثبت آن مؤثر است و آگهی مربوط به آن نیز دراولین فرصت ممکن منتشر می‌شود.
 ‎‎‎هر ذی‌نفع که ثابت کند که مالک علامت ثبت شده شخصاً یا به وسیله شخصی که از طرف او مجاز بوده است‌، آن علامت را حداقل به مدت سه سال کامل از تاریخ ثبت تا یک ماه قبل از تاریخ درخواست ذی‌نفع استفاده نکرده است‌، می‌تواند لغو آن را از دادگاه تقاضا کند. درصورتی که ثابت شود قوه قهریه مانع استفاده از علامت شده است‌، ثبت علامت لغو نمی‌شود.
 ‎‎‎ماده ۴۲ - با رعایت این ماده و ماده (۴۳)، مواد (۳۱) تا (۴۱) این قانون درمورد علائم جمعی نیز قابل اعمال است‌.
 ‎‎‎در اظهارنامه ثبت علامت جمعی‌، ضمن اشاره به جمعی بودن علامت‌، نسخه‌ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه می‌شود. مالک علامت جمعی ثبت شده‌، باید اداره مالکیت صنعتی را از هرگونه تغییر در ضوابط و شرایط مذکور در صدر این ماده مطلع کند.
 ‎‎‎ماده ۴۳ - علاوه بر موجبات ابطال مذکور در ماده (۴۱)، هرگاه خواهان ثابت کند که مالک علامت ثبت شده از آن به تنهایی و یا برخلاف ضوابط مندرج در ذیل ماده (۴۲) از آن استفاده کرده و یا اجازه استفاده از آن را صادر می‌کند یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه استفاده از آن را بدهد که موجب فریب‌مراکزتجاری یا عمومی نسبت به مبدأ و یا هرخصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می‌کند.
 ‎‎‎ماده ۴۴ - قرارداد اجازه بهره‌برداری از ثبت یا اظهارنامه ثبت علامت باید به طور مؤثر کنترل اجازه دهنده‌بر کیفیت و مرغوبیت کالا و ارائه خدمات توسط استفاده‌کننده را در برداشته باشد. درغیر این صورت یا درصورتی که کنترل به طور مؤثر انجام نگیرد، قرارداد اجازه بهره‌برداری فاقد اعتبار خواهد بود.
 ‎‎‎ماده ۴۵ - ثبت علامت جمعی یا اظهارنامه آن نمی‌تواند موضوع قرارداد اجازه بهره‌برداری باشد.
 ‎‎‎ماده ۴۶ - اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه استفاده از آن برخلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد و یا موجبات فریب مراکز تجاری یا عمومی را نسبت به ماهیت مؤسسه‌ای فراهم کند که اسم یا عنوان معرف آن است‌، نمی‌تواند به عنوان یک نام تجارتی به کار رود.
 ‎‎‎ماده ۴۷ - با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نامهای تجارتی‌، این قبیل نام‌ها حتی بدون ثبت‌، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می‌شوند.
 ‎‎‎هرگونه استفاده از نام تجارتی توسط اشخاص ثالث‌، به صورت نام تجارتی یا علامت یاعلامت جمعی‌، یا هرگونه استفاده از آن‌ها که عرفاً باعث فریب عموم شود، غیرقانونی تلقی می‌شود.

فصل چهارم - مقررات عمومی

 ‎‎‎ماده ۴۸ - هرگونه تغییر در مالکیت اختراع‌، ثبت طرح صنعتی یا ثبت علائم تجاری یا علامت جمعی یا حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مربوط‌، به درخواست کتبی هر ذی‌نفع از اداره مالکیت صنعتی انجام شده و به ثبت می‌رسد و جز درمورد تغییر مالکیت اظهارنامه‌، توسط اداره مذکور آگهی می‌شود. تأثیر این گونه تغییر نسبت به اشخاص ثالث منوط به تسلیم درخواست مذکور است‌.
 ‎‎‎تغییر در مالکیت ثبت علامت یا علامت جمعی درصورتی که در مواردی مانند ماهیت‌، مبدأ، مراحل ساخت‌، خصوصیات یا تناسب با هدف کالا‌ها یاخدمات سبب گمراهی یا فریب عمومی شود، معتبر نیست‌.
 ‎‎‎هرگونه تغییر در مالکیت ثبت یک علامت جمعی یا مالکیت اظهارنامه مربوط به آن منوط به موافقت قبلی رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور می‌باشد.
 ‎‎‎ماده ۴۹ - هرگونه تغییر در مالکیت نام تجاری باید همراه با انتقال مؤسسه یا بخشی از آنکه با نام مزبور شناخته می‌شود، صورت پذیرد.
 ‎‎‎ماده ۵۰ - هرگونه قرارداد اجازه بهره‌برداری از اختراع و طرحهای صنعتی ثبت شده‌، یا علامت ثبت شده یا اظهارنامه مربوط به آن‌ها به اداره مالکیت صنعتی تسلیم می‌شود. اداره مالکیت صنعتی‌، مفاد قرارداد را به صورت محرمانه حفظ ولی اجازه بهره‌برداری را ثبت و آگهی می‌کند. تأثیر این گونه قرارداد‌ها نسبت به اشخاص ثالث منوط به مراعات مراتب فوق است‌.
 ‎‎‎ماده ۵۱ - درصورتی که محل اقامت متقاضی یا مرکز اصلی تجارت وی خارج از ایران باشد، وکیل قانونی او که مقیم و شاغل در ایران است‌، می‌تواند به نمایندگی از او اقدامات لازم را انجام دهد.
 ‎‎‎ماده ۵۲ - تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی و همچنین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه‌های مربوط به کنوانسیونهای ذی‌ربط به عهده سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است‌.
 ‎‎‎ثبت کلیه موضوعات مالکیت صنعتی‌، اعم از اختراع‌، علامت‌، علامت جمعی‌، طرح صنعتی نیز توسط اداره مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور انجام می‌شود. در مواردی که مراجع دیگر به موجب قانون اقدام به بررسی و ثبت می‌نمایند درصورتی از حمایت‌ها و امتیازات مذکور در این قانون بهره‌مند می‌شوند که حسب مورد مالکیت یا اختراع آن‌ها در اداره مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد.
 ‎‎‎ماده ۵۳ - اداره مالکیت صنعتی با استفاده از شیوه‌های نوین‌، دفا‌تر جداگانه‌ای برای ثبت اختراعات‌، طرحهای صنعتی و علائم تجارتی پیش‌بینی می‌کند. علائم جمعی در بخش ویژه‌ای در دفتر ثبت علائم‌، ثبت می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۵۴ - اطلاعات موجود در دفا‌تر ثبت قابل دسترسی همگان بوده و هر شخص می‌تواند برابر مقررات مندرج در آئین‌نامه اجرائی‌، اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت نماید.
 ‎‎‎ماده ۵۵ - اداره مالکیت صنعتی‌، کلیه آگهی‌های مذکور در این قانون را در روزنامه رسمی کشور منتشر خواهد کرد.
 ‎‎‎ماده ۵۶ - اداره مالکیت صنعتی مجاز است هرگونه اشتباه در ترجمه یا نسخه‌برداری‌، اشتباه اداری‌، اشتباه در اظهارنامه و یا اشتباه در هر یک از ثبت‌های انجام شده طبق این قانون یا آئین‌نامه اجرائی را تصحیح کند.
 ‎‎‎ماده ۵۷ - اداره مالکیت صنعتی پس از دریافت هرگونه درخواست کتبی مبنی بر تمدید مهلت انجام هر اقدامی که در این قانون یا آئین‌نامه اجرائی آن پیش‌بینی شده است‌، پس از بررسی شرایط موجود می‌تواند آن را تمدید نماید. این کار پس از اعلام به اشخاص ذی‌نفع طبق مقررات مذکور در آئین‌نامه انجام می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۵۸ - اداره مالکیت صنعتی قبل از اعمال اختیارات قانونی‌، به طرفی که می‌خواهد علیه او تصمیم بگیرد فرصت کافی می‌دهد تا مطالب خود را اعلام نماید. دراین صورت هرگونه تصمیم با لحاظ اعلام مذکور اتخاذ می‌شود.
 ‎‎‎ماده ۵۹ - رسیدگی به اختلافات ناشی از اجراء این قانون و آئین‌نامه اجرائی آن در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاههای عمومی تهران می‌باشد که حداکثر تا شش ماه بعد از تاریخ تصویب این قانون توسط رئیس قوه قضائیه تعیین می‌گردد.
 ‎‎‎تصمیمات اداره مالکیت صنعتی توسط اشخاص ذی‌نفع قابل اعتراض است و دادخواست مربوط باید ظرف دو ماه از تاریخ ابلاغ تصمیم به ذی‌نفع و یا اطلاع او از آن‌، به دادگاه صالح تقدیم گردد. تجدیدنظرخواهی از آراء و نحوه رسیدگی‌، تابع مقررات آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی است‌.
 ‎‎‎ماده ۶۰ - نقض حقوق مندرج در این قانون‌، عبارت است از معنای انجام هرگونه فعالیتی در ایران که توسط اشخاصی غیر از مالک حقوق تحت حمایت این قانون و بدون موافقت او انجام می‌گیرد.
 ‎‎‎علاوه بر مالک حقوق تحت حمایت این قانون‌، هرگاه ثابت شود دارنده اجازه استفاده، از مالک درخواست کرده است تا برای خواسته معینی به دادگاه دادخواست بدهد و مالک امتناع کرده یا نتوانسته آن را انجام دهد، دادگاه می‌تواند علاوه بر صدور دستور جلوگیری از نقض حقوق یا نقض قریب‌الوقوع حقوق‌، به جبران خسارت مربوط نیز حکم صادر کند و یا تصمیم دیگری جهت احقاق حق اتخاذ نماید.
 ‎‎‎ماده ۶۱ - هر شخصی که با علم و عمد مرتکب عملی شود که طبق مواد (۱۵)، (۲۸) و (۴۰) نقض حقوق به شمار آید یا طبق ماده (۴۷) عمل غیرقانونی تلقی شود، مجرم شناخته شده و علاوه بر جبران خسارت به پرداخت جزای نقدی از ده‌میلیون (۱۰۰۰۰۰۰۰) ریال تا پنجاه میلیون (۵۰۰۰۰۰۰۰) ریال یا حبس تعزیری از نود و یک روز تا شش ماه یا هر دوی آن‌ها محکوم می‌شود.
 ‎‎‎در دعوای مدنی راجع به نقض حقوق مالک اختراع در مواقعی که اختراع‌، فرآیند دستیابی به یک فرآورده باشد، درصورت وجود شرایط زیر، مسؤولیت اثبات اینکه فرآورده ازطریق آن فرآیند ساخته نشده است‌، به عهده خوانده دعوی نقض حق خواهد بود. در این صورت دادگاه درصورت ارائه اسناد و مدارک‌، منافع مشروع خوانده دعوی نقض حق را از جهت عدم افشاء اسرار تولیدی و تجاری وی در نظر خواهد گرفت‌:
 ‎‎‎۱ - فرآورده جدید باشد.
 ‎‎‎۲ - احتمال قوی وجود داشته باشد که فرآورده با استفاده از فرآیند مزبور ساخته شده و مالک حقوق ثبت شده علی‌رغم تلاشهای معقول نتوانسته است فرآیندی را که واقعاً استفاده شده‌، تعیین نماید.
 ‎‎‎ماده ۶۲ - درصورت تعارض مفاد این قانون با مقررات مندرج در معاهدات بین‌المللی راجع به مالکیت صنعتی که دولت جمهوری اسلامی ایران به آن‌ها پیوسته و یا می‌پیوندد، مقررات معاهدات مذکور مقدم است‌.
 ‎‎‎ماده ۶۳ - باپیش‌بینی درقانون بودجه سالانه تامعادل پنجاه درصد (۵۰%) از درآمد ارزی ناشی از اجراء مفاد کنوانسیونهای مربوط به ثبت بین‌المللی مالکیت‌صنعتی که از تاریخ تصویب این‌قانون عاید می‌گردد، برای‌ارتقاء و تجهیز اداره مالکیت‌صنعتی و ارتقاء کیفی آن در قانون بودجه سالانه اختصاص می‌یابد.
 ‎‎‎پس از تأیید اداره مالکیت صنعتی‌، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مکلف است ارز مورد نیاز صاحبان ایرانی حقوق مالکیت صنعتی را جهت ثبت بین‌المللی این حقوق برابر تعرفه‌های مذکور در کنوانسیون‌ها و مقررات بین‌المللی با نرخ رسمی تأمین نماید.
 ‎‎‎ماده ۶۴ - آئین‌نامه اجرائی این قانون ظرف یک سال از تاریخ تصویب‌، توسط سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تهیه و به‌تصویب رئیس قوه قضائیه می‌رسد. در آئین‌نامه مذکور به‌ویژه باید تعرفه هزینه‌های مربوط به اظهارنامه‌های ثبت اختراعات و طرحهای صنعتی‌، ثبت علائم و علائم جمعی و تمدید ثبت آن‌ها و جرائم تأخیر در تمدید با رعایت این قانون و مفاد کنوانسیونهای مربوط که جمهوری اسلامی ایران عضویت در آن‌ها را پذیرفته است‌، تعیین شود و درصورت لزوم هر سه سال یک بار قابل تجدید نظر می‌باشد.
 ‎‎‎ماده ۶۵ - اختراعات و علائم تجارتی که قبلاً برابر مقررات سابق ثبت شده‌ است، معتبر بوده و مورد حمایت این قانون قرار می‌گیرد. در این صورت:
 ‎‎‎الف - درمورد اختراعات باید هزینه‌های سالانه مقرر در این قانون‌، برای مدت باقیمانده پرداخت شود.
 ‎‎‎ب - علائم باید درموعد مقرر در‌‌ همان قانون تمدید شده و پس از تمدید براساس طبقه‌بندی بین‌المللی مجدداً طبقه‌بندی شود.
 ‎‎‎ماده ۶۶ - از تاریخ لازم‌الاجراء شدن این قانون، قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب ۱/۴/۱۳۱۰و اصلاحات بعدی آن و آئین‌نامه‌های مربوط به آن ملغی می‌شود.
 ‎‎‎قانون فوق مشتمل بر شصت و شش ماده در جلسه مورخ هفتم آبان‌ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس شورای اسلامی طبق اصل هشتاد و پنجم (۸۵) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب گردید و پس از موافقت مجلس با اجراء آزمایشی آن به مدت پنج‌سال در تاریخ ۲۳/۱۱/۱۳۸۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
غلامعلی حدادعادل
رئیس مجلس شورای اسلامی








 

آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری


مدیرعامل محترم روزنامه رسمی کشور
به پیوست یک نسخه آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری به شماره ۹۱۲۷/۸۷/۱ ـ ۱/۱۱/۱۳۸۷ که در تاریخ ۱/۱۱/۱۳۸۷ به تایید و تصویب ریاست محترم قوه قضائیه رسیده به انضمام یک عدد لوح فشرده مشتمل بر آئین نامه مربوطه و ضمائم آن جهت درج در روزنامه رسمی کشور ارسال می گردد.
رئیس حوزه ریاست قوه قضائیه ـ موحدی

آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

بخش اول: کلیات
ماده ۱
اصطلاحات به کار برده شده در این آئین نامه دارای معانی زیر می باشند:
۱ ـ قانون: منظور قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری است که در تاریخ ۷/۸/۱۳۸۶ طبق اصل ۸۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به تصویب کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی رسیده و اجراء آزمایشی آن به مدت ۵ سال در تاریخ ۳/۱۱/۱۳۸۷ مورد موافقت مجلس قرار گرفته است.
۲ ـ آئین نامه: منظور آئین نامه اجرایی حاضر موضوع ماده ۶۴ قانون می باشد.
۳ ـ سازمان: منظور، سازمان ثبت اسناد و املاک کشور است.
۴ ـ مرجع ثبت: منظور اداره کل مالکیت صنعتی سازمان ثبت اسناد املاک کشور است.
۵ ـ دفتر بین المللی: منظور دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی است.
۶ ـ طبقه بندی بین المللی: منظور طبقه بندی های مرسوم بین المللی، برحسب مورد، به منظور ثبت اختراعات، طرح های صنعتی، و علائم تجاری، براساس جدیدترین ویرایش آن ها است.
۷ ـ کنوانسیون پاریس: منظور کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی مورخ ۱۲۶۱ هجری شمسی (۱۸۸۳ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۱۴/۱۲/۱۳۳۷ به تصویب مجلس شورای ملی رسیده و در تاریخ ۱۷/۸/۱۳۷۷ نیز مجلس شورای اسلامی اصطلاحات بعدی آن را پذیرفته است.
۸ ـ معاهده همکاری در ثبت اختراعات: منظور معاهده همکاری در ثبت اختراعات مورخ ۱۳۴۹هجری شمسی (۱۹۷۰ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۲۴/۷/۱۳۸۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۹ـ آیین نامه معاهده همکاری در ثبت اختراعات: منظور آیین نامه معاهده همکاری در ثبت اختراعات قابل اجرا از سال ۱۳۸۱ هجری شمسی (۲۰۰۲میلادی) می باشد.
۱۰ ـ موافقت نامه مادرید: منظور موافقت نامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم مورخ ۱۲۷۰ هجری شمسی (۱۸۹۱ میلادی با اصلاحات بعدی) است که در تاریخ ۲۸/۵/۱۳۸۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۱ ـ پروتکل مادرید: منظور پروتکل مربوط به موافقت نامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم مورخ ۱۳۶۸ هجری شمسی (۱۹۸۹ میلادی) است که در تاریخ ۲۸/۵/۱۳۸۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۲ ـ آئین نامه مشترک: منظور آئین نامه مشترک موافقت نامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم و پروتکل مربوط به موافقت نامه مذکور قابل اجرا از سال ۱۳۷۹هجری شمسی (۲۰۰۰ میلادی) می باشد که در تاریخ ۲۸/۵/۱۳۸۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است.
۱۳ ـ ثبت بین المللی: منظور ثبت اختراع، طرح صنعتی و علامت تجاری از طریق دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت معنوی است.
بخش دوم: ثبت اختراعات
فصل اول: تسلیم اظهارنامه
ماده ۲ ـ ثبت اختراع مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۳ـ اظهارنامه ثبت اختراع باید در سه نسخه و در فرم مخصوص (الف ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن ها الزامی است. مع ذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد، می تواند خلاصه آن ها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم می تواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت می کند.
ماده ۴ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت اختراع را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آیین نامه به مرجع ثبت تسلیم نماید. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی می گردد.
ماده ۵ ـ اظهارنامه ثبت اختراع باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی، تابعیت و سمت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هرگونه شناسه دیگر آن الزامی است؛
۲ـ اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی، در صورت وجود؛
۳ـ اسم، اقامتگاه و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۴ـ اسم، نشانی و شغل مخترع، در صورتی که متقاضی شخص مخترع نباشد؛
۵ ـ عنوان اختراع به نحوی که اختراع ادعایی را مشخص سازد و مشتمل بر کلماتی مثل «بهتر» و غیره نبوده و ترجیحاً بین سه تا ۱۰ کلمه باشد؛
۶ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهی نامه اختراع در خارج، در صورت درخواست حق تقدم؛
۷ـ اطلاعات مربوط به اظهارنامه اصلی در صورت تکمیلی بودن اختراع؛
۸ ـ تعداد صفحات توصیف، ادعاها، خلاصه توصیف اختراع و نقشه ها؛
۹ـ تعیین طبقه اختراع براساس طبقه بندی بین المللی اختراعات؛
۱۰ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آن ها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور، علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
ماده ۶ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شود:
۱ـ توصیف اختراع؛
۲ـ ادعا یا ادعاهای اختراع؛
۳ـ خلاصه ای از توصیف اختراع؛
۴ـ نقشه یا نقشه ها، در صورت لزوم؛
۵ ـ مدارک مثبت هویت متقاضی و مخترع؛
۶ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم مخترع، چنانچه مخترع نخواهد اسم وی ذکر شود؛
۷ـ مدارک مربوط به حق تقدم که بایدهمزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی؛
۹ـ مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
تبصره۱ـ چنانچه اظهارنامه در زمان تقاضا فاقد شرایط مقرر در ماده ۱۱ قانون باشد، مرجع ثبت از متقاضی دعوت خواهد کرد تا از تاریخ ابلاغ ظرف ۳۰ روز اصلاحات لازم را انجام دهد و تاریخ تقاضا همان تاریخ دریافت اصلاحات مذکور خواهد بود. اگر در مهلت تعیین شده اصلاح صورت نگیرد، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
تبصره۲ـ اگر در اظهارنامه به نقشه هایی اشاره شود که در آن درج یا ضمیمه نشده است مرجع ثبت از متقاضی دعوت می کند تا نقشه ها را ظرف ۳۰ روز ارائه دهد. در صورت ارائه، تاریخ دریافت نقشه ها، تاریخ تقاضا تلقی خواهد شد. در غیر این صورت، مرجع ثبت تاریخ تقاضا را همان تاریخ دریافت اظهارنامه قید نموده و اشاره به نقشه ها را کان لم یکن تلقی خواهد کرد. این مهلت برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده۷ـ هر صفحه از توصیف، ادعا، خلاصه توصیف و نقشه اختراع باید توسط متقاضی یا نماینده قانونی او امضاء گردد.
ماده۸ ـ اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دسته ای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل می دهند مربوط باشد. در غیر این صورت، متقاضی می تواند اظهارنامه مربوط به اختراع خود را به دو یا چند اظهارنامه مجزا و مستقل تقسیم نماید.
ماده ۹ ـ اظهارنامه تقسیمی باید دارای الزامات اظهارنامه اصلی بوده و در تسلیم آن نکات زیر رعایت گردد:
۱ـ شماره و تاریخ اظهارنامه اولیه؛
۲ـ در صورت درخواست حق تقدم از سوی متقاضی، ذکر شماره و تاریخ اظهارنامه نخستین، همراه با محل حق تقدم؛
۳ـ اصلاح توصیف، ادعا، نقشه و خلاصه توصیف مذکور در اظهارنامه اصلی؛
۴ـ مدارک مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه های تقسیمی.
تبصره ـ در صورت ادعای حق تقدم های متعدد برای اظهارنامه اصلی، متقاضی اظهارنامه تقسیمی می تواند از حق تقدم یا حق تقدم هایی که از نظر موضوعی مرتبط با آن اظهارنامه تقسیمی باشد، استفاده کند.
ماده ۱۰ ـ توصیف اختراع باید صریح و همراه با جزئیات کامل و مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ عنوان اختراع به گونه ای که در اظهارنامه ذکر گردیده است؛
۲ـ زمینه فنی اختراع مربوط؛
۳ـ مشکل فنی و بیان اهداف اختراع؛
۴ـ شـرح وضعـیت دانـش پیشـین و سابـقه پیـشرفت هایی که در رابطه بـا اختراع ادعـایی وجـود دارد، به نحوی که برای درک و بـررسی جـدید بودن اختراع کفایت کند؛
۵ ـ ارائه راه حل برای مشکل فنی موجود، همراه با شرح دقیق و کافی و یکپارچه اختراع؛
۶ ـ توضیح اشکال، نقشه ها، نمودارها در صورت وجود، به نحوی که یک متخصص در آن زمینه بتواند اختراع را درک و ارتباط اجزای آن را دریابد. ارجاع به شماره هایی که برای بیان ویژگی های اختراع در نقشه آمده است الزامی است؛
۷ـ بیان واضح و دقیق مزایای اختراع ادعایی نسبت به اختراعات پیشین، به نحوی که ویژگی جدید بودن اختراع و تاثیر فنی آن را روشن سازد؛
۸ ـ توضیح حداقل یک روش اجرایی برای به کارگیری اختراع؛
۹ـ ذکر صریح کاربرد صنعتی اختراع در صورتی که ماهیت اختراع گویای این امر نباشد.
ماده ۱۱ ـ ادعای اختراع باید عناصر اختراعی را که حمایت از آن درخواست شده است، درچارچوب مشخصه های فنی تعیین کند. هر اختراع می تواند مشتمل بر یک یا چند ادعا باشد. ادعا یا ادعاها باید صریح و منجّز بوده و دارای شرایط زیر باشند:
۱ـ معقول بودن تعداد آن ها با توجه به ماهیت اختراع و شماره گذاری ترتیبی آن ها در صورت تعدّد؛
۲ـ از اطلاعات افشاء شده در توصیف اختراع فراتر نرود و به طور کامل در توصیف اثبات و مدلل شده باشد؛
۳ـ ویژگی های فنی قابل حمایت را با استفاده از جملات مثبت، بیان نماید؛
۴ـ جز در موارد غیرقابل اجتناب، از ارجاع به نقشه ها یا توصیف امتناع گردد و تا حد ممکن از به کار بردن عباراتی مانند «همان طور که در توصیف آمد» یا «همان طور که در نقشه ها نشان داده شده» خودداری شود؛
۵ ـ در صورتی که برای فهم ادعا ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد، پس از بیان ادعا، شماره صفحه نقشه و علامت مشخص کننده آن در داخل پرانتز ذکر گردد؛
۶ ـ مشتمل بر شیوه اجرا و مزایای اختراع نباشد.
ماده۱۲ ـ ادعا یا ادعاها ممکن است ناظر بر فرآورده، فرایند، فرایند دستیابی به یک فرآورده و یا ترکیبی از فرایند و فرآورده باشد، مشروط بر اینکه راجع به یک مفهوم اختراعی باشد.
ماده۱۳ ـ خلاصه توصیف اختراع باید مستقیماً زمینه فنی ای که اختراع به آن تعلق دارد را تعیین کند تا در جستجوی سوابق اختراع ادعایی مورد استفاده قرار گیرد. در خلاصه اختراع نکات زیر باید در نظر گرفته شود:
۱ـ با عنوان اختراع شروع شود و مشتمل بر ۷۰ تا ۲۰۰ کلمه باشد؛
۲ـ مشکل فنی، اساس راه حل ارائه شده برای آن و کاربرد یا کاربردهای اصلی اختراع را اجمالاً روشن نماید؛
۳ـ در صورت لزوم، مشتمل بر فرمول های شیمیایی یا معادلات ریاضی باشد تا براساس آن ها ویژگی های اختراع به بهترین شکل بیان شود؛
۴ـ در صورتی که برای توضیح اختراع ارجاع به نقشه ضرورت داشته باشد، پس از توضیح خلاصه هر قسمت باید نشانه های ارجاع دهنده به هریک از نقشه ها در داخل پرانتز ذکر گردد؛
۵ ـ عدم بیان ارزش و مزایای اختراع.
ماده۱۴ ـ خلاصه توصیف فقط برای بیان اطلاعات اختراع به کار می رود و نمی تواند مبنای تفسیر برای تعیین حدود ادعا باشد.
ماده۱۵ ـ چنانچه نقشه ها، نمودارها، و جداول، بخشی از ضمیمه اظهارنامه اختراع باشند در ترسیم آن ها باید نکات زیر رعایت شوند:
۱ـ در یک روی صفحه کاغذ بادوام و در قطع ۴ A، با خطوط پررنگ و یکدست مشکی و غیررنگی کشیده شده و ترجیحاً در رسم آن ها از ابزارهای فنی نقشه کشی استفاده شود و حداکثر حاشیه اوراق به ترتیب از بالا ۵/۲ سانتی متر از چپ ۵/۱ سانتی متر، از راست ۵/۲ سانتی متر و از پایین ۱ سانتی متر باشد؛
۲ـ وضوح و شفافیت نقشه ها به نحوی باشد که امکان تکثیر یا تصویر برداری آن میسر شود؛
۳ـ تمام عناصر نقشه یا نمودار دارای مقیاس یکسان باشد مگر آنکه برای فهم اختراع، برجسته نمودن بخش خاصی از نقشه و یا نمودار ضروری باشد؛
۴ـ تا حد امکان به صورت عمودی در صفحه قرار گیرد؛
۵ ـ اعداد، حروف و نشانه ها به طور روشن ذکر شده و خوانا باشند؛
۶ ـ شامل نشانه هایی باشد که در توصیف بتوان به آن ها ارجاع داد؛
۷ ـ صفحات باید به ترتیب شماره گذاری شده و ترجیحاً نشان دهنده شماره آن صفحه از کل صفحات باشد؛
۸ ـ هیچ توضیحی نباید روی نقشه ها وجود داشته باشد مگر در مورد جداول و نمودارها؛
۹ـ در صورتی که هریک از نقشه ها، نمودارها و جداول در بیش از یک صفحه باشد، کل صفحات باید بدون حذف بخشی از آن ها، شامل نشانه هایی مستقل از شماره صفحات باشد به نحوی که ارتباط و تمامیت قسمت ها را با یکدیگر روشن سازد.
ماده۱۶ـ در صورتی که در اظهارنامه، توصیف، خلاصه توصیف، ادعا یا ادعاها و نقشه ها، به واحدهای اندازه گیری وزن و حرارت، انرژی، نور، صدا، مغناطیس، و از این قبیل امور اشاره شده باشد، از قواعد متعارف باید استفاده شود.
ماده۱۷ـ سایر ضمائم اظهارنامه، به جز نقشه، نمودار و جدول، باید روی کاغذ دارای قطع ۴ A درج و نکات ذیل در مورد آن ها مراعات گردد:
۱ـ متن آن ها به صورت تایپ شده ارائه گردد و فاصله بین سطور بیش از ۵/۱ سانتی متر نباشد؛
۲ـ فرمول های شیمیایی و ریاضی ممکن است به صورت دستی نوشته شوند؛
۳ـ صفحات باید دارای حاشیه ۳ سانتی متری در بالا و سمت راست و ۲ سانتی متری از پایین و سمت چپ باشند؛
۴ـ شماره گذاری صفحات، باید به عدد فارسی و به نحوی باشد که شروع قسمت توصیف اختراع با شماره یک آغاز و به ترتیب تا پایان ادعاها و خلاصه اختراع شماره گذاری شود چنانچه اظهارنامه همراه با نقشه، نمودار و جدول باشد ابتدای آن ها باید با شماره های جدید از یک شماره گذاری شوند؛
۵ ـ اوراق نباید تا خورده و پاره شده باشند و فقط یک روی کاغذ نوشته می شود.
ماده ۱۸ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون، درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت اختراع باید درخواست خود را وفق فرم مخصوص و به همراه مدارکی که حاکی از این حق باشد به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ طبقه بندی بین المللی مرتبط با اظهارنامه اصلی؛
۳ـ کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیم شده است و چنانچه اظهارنامه منطقه ای یا بین المللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر ماخذ آن.
ماده۱۹ ـ در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، مدت حق تقدم از زمان مقدم ترین آن ها محاسبه می گردد.
ماده ۲۰ ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت اختراع، ۱۲ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از روز تعطیل، محاسبه خواهد شد.
فصل دوم: انتقال، اصلاح، استرداد و ثبت اظهارنامه
ماده ۲۱ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطاء هرگونه اجازه بهره برداری از آن باید حسب مورد به درخواست کتبی منتقل الیه یا مالک اختراع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مربوط خواهد بود.
ماده۲۲ ـ چنانچه متقاضی بخواهد اصلاحاتی را در مورد توصیف، خلاصه توصیف اختراع یا نقشه ها انجام دهد باید صفحاتی از ضمائم که این اصلاحات مربوط به آن ها است را دوباره تایپ کند، به نحوی که کل آن ها یک سند یکپارچه را تشکیل دهد.
اضافه کردن بین خطوط، چسباندن، حاشیه نویسی، یا اصلاح به صورت زیرنویس و اقداماتی از این قبیل ممنوع است.
ماده۲۳ ـ متقاضی می تواند تا قبل از ثبت اختراع، اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجاوز ننماید. درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها انجام می پذیرد.
ماده۲۴ـ اظهارنامه اختراع ممکن است با درخواست کتبی متقاضی مسترد گردد. در صورت تعدد متقاضیان، این درخواست باید به امضای همه آن ها رسیده و متضمن عنوان اختراع، شماره و تاریخ اظهارنامه باشد. در صورت استرداد اظهارنامه، هزینه های پرداختی مسترد نخواهد شد.
تبصره ـ در صورتی که اظهارنامه مسترد شده مبنای اظهارنامه های تقسیم شده دیگری قرار گرفته باشد، اظهارنامه های بعدی هم مسترد شده تلقی می گردد.
ماده ۲۵ ـ توسعه یا بهبود یک اختراع می تواند موضوع اظهارنامه تکمیلی نیز قرار گیرد، مشروط بر اینکه مکمل و مبین همان اختراعی باشد که در اظهارنامه اصلی ادعا شده است. در این صورت:
۱ـ شماره و تاریخ اظهارنامه اصلی در اظهارنامه تکمیلی ذکر می گردد؛
۲ـ تکمیلی بودن اختراع در قسمت توصیف بعد از عنوان درج می شود؛
۳ـ اعطای گواهی نامه اختراع به اظهارنامه تکمیلی مشروط به اعطای گواهی نامه اختراع به اظهارنامه اصلی است؛
۴ـ در صورت ثبت اختراع اصلی، آگهی ثبت اختراع تکمیلی متضمن شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه اصلی است.
تبصره۱ـ در صورت رد اظهارنامه تکمیلی در مهلتی که برای اعتراض به رد وجود دارد، متقاضی می تواند اظهارنامه خود را به طور مستقل ارائه دهد، مشروط بر آنکه مفهوم اختراعی آن با اظهارنامه اصلی یکسان نباشد در این صورت، شماره ای جدید به اظهارنامه مستقل داده می شود و از همان تاریخ اظهارنامه تکمیلی حق تقدم خواهد داشت.
تبصره۲ـ صدور گواهی نامه اختراع تکمیلی تابع همان مقرراتی خواهد بود که برای گواهی نامه اصلی تعیین شده است ولی مدت اعتبار گواهی نامه تکمیلی نمی تواند از مدت اعتبار گواهی نامه اصلی تجاوز نماید.
ماده ۲۶ ـ استفاده از مهلت ارفاقی مقرر در بند هـ ماده ۴ قانون از جمله ناظر بر موارد زیر است:
۱ـ افشاء به دلیل یا در نتیجه سوء استفاده اشخاص ثالث یا ذی حق قبلی متقاضی انجام شده باشد؛
۲ـ افشاء در نتیجه شرکت در یک نمایشگاه رسمی باشد که در این فرض متقاضی باید گواهی شرکت در این نمایشگاه را که به تایید مسئولان ذی ربط رسیده همراه با درج این مطلب که اختراع فقط در نمایشگاه مذکور به نمایش گذاشته شده است، ظرف ۳۰ روز از تاریخ تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت تسلیم نماید.
تبصره ـ منظور از نمایشگاه رسمی نمایشگاهی است که توسط دولت یا ادارات ذی صلاح داخلی تشکیل می شود و یا توسط دولت یا اشخاص ذی صلاح در یک کشور عضو کنوانسیون پاریس و در سطح بین المللی برگزار می گردد. در فرض اخیر گواهی مسوولان ذی ربط نمایشگاه رسمی باید به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد.
ماده ۲۷ ـ مرجـع ثبـت پس از دریافت اظـهارنامه و ضمایـم مربـوط و احراز شرایط مقرر در ماده ۱۱ قانون، آن را در دفتر ثبت وارد و بر روی هریک از نسخ اظهارنامه، تاریخ دریافت اظهارنامه و شماره آن را قید نموده و نسخه دوم آن را همراه با ضمائم، که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضاء و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه، سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ در خصوص اظهارنامه هایی که با پست سفارشی ارسال می شوند، در صورت ثبت اظهارنامه ها، نسخه دوم آن ها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبـت با پست سفارشی به عنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهـد شد. در صـورت عـدم ثبت نـیز مراتب به همین ترتیب به اطـلاع متقاضیـان خواهـد رسید. پاسـخ اظهارنامه های واصله در چارچوب ماده۱۶۷ این آیین نامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل سوم: بررسی اظهارنامه و ثبت اختراع
ماده ۲۸ ـ مرجع ثبت، پس از دریافت اظهارنامه و ضمائم مربوط، آن را ظرف ۶ ماه از حیث انطباق با شرایط شکلی و ماهوی مندرج در قانون و این آیین نامه بررسی می نماید.
تبصره۱ـ مرجع ثبت در صورت ضرورت می تواند از مراجع ذی ربط اعم از خصوصی یا دولتی و یا از متخصصان و کارشناسان امر برای احراز شرایط ماهوی اختراع استعلام و کسب نظر نماید. مهلت پاسخ به استعلام و اعلام نظر حداکثر ۳ ماه خواهد بود.
تبصره۲ـ اظهارنظر مراجع و اشخاص مذکور جنبه مشورتی داشته و عدم پاسخ به استعلام و کسب نظر مانع از بررسی و اتخاذ تصمیم مرجع ثبت نیست.
تبصره۳ـ استعلام و کسب نظر از مراجع و اشخاص مذکور می تواند براساس قراردادهای منعقده با آن ها صورت گیرد.
ماده ۲۹ ـ چنانچه پس از بررسی اظهارنامه و ضمائم آن، انجام اصلاحات یا تکمیل اظهارنامه و ضمائم آن ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین مواردی که نیاز به اصلاح یا تکمیل دارند کتباً از متقاضی می خواهد تا ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به انجام اصلاحات یا تکمیل مدارک اقدام نماید. در غیر این صورت اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد. مهلت تعیین شده در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۳۰ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر اعطای گواهی نامه اختراع کتباً به متقاضی اعلام شده و متقاضی باید ظرف مدت ۳۰ روز پس از اعلام جهت پرداخت هزینه های مربوط به ثبت اختراع و انتشار آگهی موضوع ماده ۳۲ این آیین نامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه ها درمهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۳۱ ـ اختراع با قید مراتب زیر طبق فرم (الف ـ۲) در دفتر ثبت اختراع ثبت می شود:
۱ ـ شماره وتاریخ اظهارنامه با قید ساعت و روز و ماه و سال؛
۲ ـ شماره و تاریخ ثبت اختراع؛
۳ـ اسم و نشانی و تابعیت مالک اختراع؛
۴ـ اسم و نشانی و تابعیت مخترع در صورتی که متقاضی شخص مخترع نیست مگر اینکه مخترع کتباً تقاضا نموده باشد که نامش در گواهی نامه اختراع ذکر نشود؛
۵ ـ اسم و نشانی نماینده قانونی مخترع، اگر ثبت اختراع توسط وی تقاضا شده باشد؛
۶ ـ عنوان اختراع؛
۷ـ طبقه بندی بین المللی اختراع با ذکر زمینه علمی ای که اختراع در آن طبقه قرار می گیرد؛
۸ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۹ـ مدت حمایت.
تبصره۱ـ در دفتر ثبت اختراع، برای هر اختراع دو صفحه اختصاص می یابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که جزئاً یا کلاً نسبت به موضوع اختراع صورت می گیرد، در صفحات مزبور قید می گردد.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک اختراع یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت اختراعات برسد.
ماده۳۲ ـ پس از ثبت اختراع، آگهی مربوط به ثبت، ظرف ۳۰ روز با قید مراتب مذکور در ماده ۳۱ این آیین نامه در روزنامه رسمی منتشر می گردد. آگهی مزبور به امضاء رئیس اداره ثبت اختراعات رسیده و برای انتشار تسلیم روزنامه رسمی می شود.
ماده۳۳ ـ پس از انتشار آگهی ثبت اختراع و تحویل نسخه منتشر شده یا منعکس درسایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت، گواهی نامه اختراع صادر و به متقاضی یا نماینده قانونی وی تسلیم خواهد شد. گواهی نامه اختراع بایستی با استفاده از فناوری روز تهیه و مشتمل بر نسخه ای از توصیف ـ ادعا ـ خلاصه توصیف و نقشه بوده و منگنه و مهر شده و به امضاء رئیس اداره ثبت اختراعات برسد. گواهی نامه اختراع طبق فرم (الف ـ ۳) باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ شماره وتاریخ اظهارنامه؛
۲ـ شماره و تاریخ ثبت اختراع؛
۳ـ اسم، نشانی و تابعیت دارنده اختراع؛
۴ـ اسم، نشانی و تابعیت مخترع، مگر اینکه مخترع کتباً از مرجع ثبت درخواست عدم ذکر نام خود را نماید؛
۵ ـ عنوان اختراع؛
۶ ـ طبقه بندی بین المللی اختراع؛
۷ـ ذکر تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم، درصورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن؛
۸ ـ مدت حمایت.
ماده ۳۴ ـ در صورت تعدد متقاضی ثبت اختراع، به درخواست آن ها، میزان سهم هریک در گواهی نامه اختراع به تفکیک قید خواهد شد. در غیر این صورت، حقوق ناشی از اختراع بالسویه خواهد بود.
ماده ۳۵ـ در صورت تقاضای مالک اختراع ثبت شده برای صدور پروانه بهره برداری، مرجع ثبت حداکثر ظرف یک هفته از تاریخ تقاضا مراتب را به انضمام سوابق اختراع به دستگاه یا دستگاه هایی که مرتبط با موضوع اختراع تشخیص می دهد، منعکس و پس از اخذ نظرات آن ها نسبت به صدور پروانه مذکور اقدام خواهد کرد. چنانچه مراجع یادشده ظرف مهلت مقرر در ماده ۱۹ قانون پاسخ ندهندیا پاسخ منفی دهند، مرجع ثبت تکلیفی برای صدور مجوز بهره برداری ندارد.
تبصره ـ درصورتی که اخذ نظرات مراجع ذی ربط قانوناً مستلزم پرداخت هزینه باشد، تادیه این هزینه به عهده متقاضی پروانه بهره برداری است.
فصل چهارم: صدور پروانه اجباری بهره برداری
ماده ۳۶ـ درخواست صدور پروانه اجباری بهره برداری اختراع باید از جانب وزیر یا بالاترین مقام دستگاه دولتی یا اشخاص مجاز از سوی آن ها، تسلیم دبیرخانه کمیسیون گردد. این درخواست باید همراه دلیل و مدرکی باشد که به موجب آن ثابت شود، دستگاه دولتی یا شخص مجاز از طرف او، از مالک درخواست بهره برداری کرده ولی نتوانسته اجازه بهر ه برداری را با شرایط معقول و ظرف مدت زمان متعارف تحصیل نماید. رعایت مراتب فوق، در صورت فوریت ناشی از مصالح ملی در کشور به تشخیص کمیسیون موضوع ماده ۱۷ قانون لازم نخواهد بود و تصمیم کمیسیون در این خصوص بلافاصله به اجرا درمی آید، مشروط بر آنکه در این قبیل موارد مالک اختراع در اولین فرصت ممکن از تصمیم کمیسیون مطلع شود.
ماده ۳۷ـ دبیرخانه پس از دریافت درخواست پروانه اجباری بهره برداری، ظرف ۱۰ روز موضوع را به مالک اختراع ابلاغ می کند. مالک اختراع موظف است مراتب را به اشخاصی که مجوز بهره برداری از اختراع مورد نظر را دارند اطلاع دهد. مخترع و اشخاصی که مجوز بهره برداری از اختراع مورد نظر را دارند باید ظرف ۳۰ روز نظرات خود را به صورت مدلل و مستند کتباً به دبیرخانه ارائه نمایند که دردفتر مخصوص به ثبت رسیده وجهت تصمیم گیری تسلیم کمیسیون خواهد شد.
ماده ۳۸ـ دبیرخانه حداقل ۱۰ روز قبل از تشکیل جلسه کمیسیون، باید زمان آن را به متقاضی پروانه اجباری و مالک اختراع و اشخاص ذی نفع اطلاع دهد. اشخاص مذکور می توانند در جلسه حضور پیدا کنند. کمیسیون پس از استماع اظهارات آن ها تصمیم مقتضی اتخاذ و مراتب را اعلام خواهد نمود.
ماده ۳۹ـ درصورت اعطای پروانه اجباری، کمیسیون باید شرایط بهره برداری، نام سازمان دولتی بهره بردار یا شخص مجاز از طرف او، مدت بهره برداری، مبلغ مذکور در بند ب ماده ۱۷ قانون به تشخیص کارشناس رسمی، اقدامات اجرایی، مدت زمان لازم برای انجام اقدامات اجرایی توسط بهره بردار، محدوده جغرافیایی و موارد مجاز استفاده از اختراع را دقیقاً مشخص نماید.
تبصره ـ پرداخت هزینه های کارشناسی برای تعیین مبلغ مذکور در این ماده به عهده بهره بردار خواهد بود.
ماده ۴۰ ـ تصمیم کمیسیون مبنی بر اعطاء پروانه اجباری بهره برداری باید در دفتر ثبت اختراع قید و به هزینه متقاضی در روزنامه رسمی کشور منتشر و به مالک اختراع و سایر اشخاص ذی نفع ابلاغ گردد.
ماده ۴۱ـ چنانچه پس از بررسی مدارک و استماع اظهارات طرفین، کمیسیون تشخیص دهد که درخواست ارائه شده منطبق با شرایط مندرج در ماده ۱۷ قانون نمی باشد، درخواست را رد و نتیجه را از طریق دبیرخانه به متقاضی و اشخاص ذی نفع ابلاغ می نماید.
ماده۴۲ـ مالک اختراع یا سازمان دولتی و همین طور شخص ثالثی که پروانه اجباری بهره برداری برای او صادر شده است ظرف ۲۰ روز پس از دریافت ابلاغ موضوع ماده۴۰ این آیین نامه می تواند نسبت به تصمیم کمیسیون درخواست بررسی مجدد نماید. چنانچه کمیسیون درخواست تجدیدنظر را قانع کننده تشخیص دهد، جلسه ای را حداکثر ظرف ۳۰ روز پس از وصول درخواست، برای رسیدگی به اظهارات متقاضی تجدیدنظر و در صورت لزوم طرف او تشکیل خواهد داد و در مورد شرایط و مدت پروانه اجباری بهره برداری اتخاذ تصمیم می نماید. در غیر این صورت درخواست مذکور رد می گردد. نحوه تشکیل کمیسیون، مهلت ها و ابلاغ تصمیمات کمیسیون مطابق با این آیین نامه خواهد بود.
ماده ۴۳ ـ مالک اختراع می تواند درخواست لغو پروانه اجباری بهره برداری صادره از سوی کمیسیون را بنابه دلائلی که در بند (ج) ماده ۱۷ قانون آمده است، همراه با مدارک و مستندات مربوط به دبیرخانه کمیسیون تسلیم نماید. دبیرخانه موظف است ظرف ۳۰ روز از تاریخ تسلیم درخواست، مراتب را همراه با دلائل به بهره بردار اعلام تا چنانچه پاسخی داشته باشد ظرف ۳۰ روز به دبیرخانه اعلام نماید. مرجع مذکور اظهارات طرفین به انضمام مدارک و مستندات ارائه شده را جهت اتخاذ تصمیم به کمیسیون ارسال می دارد. کمیسیون پس از بررسی اظهارات مالک اختراع، وزیر یا بالاترین مقام دستگاه ذی ربط و بهره بردار، تصمیم مقتضی را اتخاذ می نماید. چنانچه تصمیم کمیسیون مبنی بر لغو پروانه بهره برداری باشد، حسب مورد اجازه بهره برداری برای مالک یا بهره بردار دیگر صادر می گردد. در صورتی که حفظ حقوق قانونی اشخاصی که اجازه را کسب کرده اند، ابقاء تصمیم را ایجاب نماید، کمیسیون نسبت به ابقاء آن اقدام می نماید.
تصمیم کمیسیون مبنی بر لغو یا ابقاء پروانه اجباری بهره برداری همراه با مدت و شرایط مربوط از سوی دبیرخانه به طرفین ابلاغ خواهد شد.
ماده۴۴ ـ هرگونه تصمیم کمیسیون مبنی بر اعطای پروانه اجباری بهره برداری یا رد آن از سوی متقاضی یا مالک اختراع قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون می باشد. این اعتراض باید ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم کمیسیون به ذینفع و یا اطلاع او از آن صورت گیرد.
ماده ۴۵ ـ به منظور انجام کلیه وظایف اداری کمیسیون موضوع بند (الف) ماده ۱۷ قانون، دبیرخانه ای به ریاست مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی در مرجع ثبت تشکیل می شود.
ماده۴۶ ـ مرجع ثبت پس از دریافت درخواست صدور پروانه اجباری بهره برداری، موضوع بند (ح) ماده ۱۷ قانون، باید آن را در دفتر مخصوص ثبت و ظرف ۱۰ روز از زمان دریافت همراه با دلایل، مدارک و مستندات به دارنده حق اختراع مقدم یا موخر ابلاغ نماید. دارنده حق اختراع مقدم یا موخر باید نظرات و دلایل و مدارک خود را ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ به مرجع ثبت تسلیم نماید. مرجع ثبت، مدارک و مستندات طرفین را جهت اتخاذ تصمیم تسلیم کمیسیون مذکور در ماده۱۷۰ این آیین نامه خواهدکرد. کمیسیون پس از استماع اظهارات طرفین، در مورد اعطای پروانه اجباری بهره برداری و شرایط و حدود و مبلغ قابل پرداخت به تشخیص کارشناس رسمی، یا رد درخواست، تصمیم گیری خواهد کرد. در صورت اعتراض به تصمیم کمیسیون، تا قبل از نهایی شدن تصمیم دادگاه در این مورد، پروانه اجباری بهره برداری صادره از سوی کمیته معلق خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه دارنده حق اختراع مقدم یا موخر مقیم ایران نباشد، مهلت های مذکور در این ماده به دو برابر افزایش می یابد.
فصل پنجم: تغییرات، انتقالات و اعراض در مورد اختراع ثبت شده
ذمالک اختراع مکلف است هرنوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت، اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهره برداری از اختراع یا انتقال و یا اعراض از مالکیت اختراع ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید. اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آیین نامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقه بندی بین المللی اختراع ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک اختراع می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه اختراع اعمال شود.
ماده۴۸ـ درخواست مالک اختراع مبنی بر تغییرات در مضمون و نقشه های اختراع، باید به صورت کتبی و با ذکر شماره و تاریخ اختراع به مرجع ثبت تسلیم گردد. انجام این تغییرات، مشروط به آن است که در نتیجه این تغییرات، اطلاعات مندرج در گواهی نامه اختراع، از حدود اطلاعات مذکور در اظهارنامه اولیه، تجاوز نکند.
ماده۴۹ـ هرنوع انتقال گواهی نامه اختراع باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ اصل گواهی نامه اختراع؛
۲ـ مدرک قانونی که دلالت بر انتقال نماید؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه ها.
ماده ۵۰ ـ در آگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است:
۱ـ عنوان اختراع، با ذکر طبقه بندی مربوط؛
۲ـ تاریخ ثبت انتقال؛
۳ـ شماره ثبت اختراع در ایران؛
۴ـ اسم، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید؛
۵ ـ اسم ونشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران، در صورت وجود.
ماده ۵۱ ـ مالک اختراع می تواند بهره برداری از اختراع خود را ضمن رعایت ماده ۱۷ قانون به طور جزیی یا کلی برای تمام یا بخشی از مناطق جغرافیایی مورد حمایت، به هر شکل قانونی به دیگران واگذار نماید. اجازه بهره برداری می تواند انحصاری یا غیر انحصاری باشد. مجوز بهره برداری باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد غیرانحصاری تلقی می گردد، مگر اینکه دلایل انحصاری بودن ارائه شده باشد. درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید مشتمل بر مدارک زیر باشد:
۱ـ نسخه ای از مجوز بهره برداری که حاوی امضاء گواهی شده طرفین باشد؛
۲ ـ اصل گواهی نامه اختراع؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه ها.
تبصره ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده۵۲ ـ در موارد زیر مرجع ثبت از ثبت مجوز بهره برداری خودداری کرده و مراتب را به اطلاع متقاضی می رساند:
۱ـ درخواست مربوط به اختراعی باشد که قبلاً در مورد آن مجوز بهره برداری انحصاری به ثبت رسیده است؛
۲ـ اختراع مورد اعتراض واقع شده و اعتبار آن در حال بررسی در مراجع قضایی باشد؛
۳ـ هزینه سالانه گواهی نامه اختراع پرداخت نشده باشد.
ماده ۵۳ ـ چنانچه مانعی برای ثبت مجوز بهره برداری از اختراع وجود نداشته باشد، مرجع ثبت مجوز مربوط را به صورت محرمانه حفظ و مراتب را در روزنامه رسمی منتشر می کند. این آگهی مشتمل بر موارد زیر خواهد بود:
۱ـ اسامی مالک و بهره بردار؛
۲ـ عنوان اختراع؛
۳ـ تاریخ و شماره ثبت اختراع؛
۴ـ مدت بهره برداری؛
۵ ـ انحصاری یا غیر انحصاری بودن آن.
ماده۵۴ ـ در صورت فوت مالک گواهی نامه اختراع و باقی بودن مدت اعتبار اختراع، مرجع ثبت به درخواست وراث یا احد از وراث نام ورثه یا وراث را به عنوان مالک در ظهر گواهی نامه اختراع قید و مراتب را با ذکر میزان سهم هریک در دفتر ثبت اختراعات ثبت خواهد کرد. درخواست ثبت باید کتبی و همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ اصل دادنامه انحصار وراثت یا رونوشت مصدق آن؛
۲ـ اصل گواهی نامه اختراع؛
۳ـ مدارک دال بر پرداخت هزینه ها؛
۴ـ مدارک نمایندگی قانونی.
ماده ۵۵ ـ مالک اختراع می تواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده معتبر اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک اختراع رسیده است؛
۲ـ اصل گواهی نامه اختراع ثبت شده؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک اختراع از حقوق خود نسبت به اختراع ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری از اختراع، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع ثبت، مسترد نخواهد شد.
ماده۵۶ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهره بردای، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت ثبت شده در خارج انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت اختراع در ایران قید و به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه بهره برداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت اختراع، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده۵۷ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از اختراع ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت اختراع، ثبت و در ظهر گواهی نامه اختراع درج می گردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذی نفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی می شود.
موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشند. ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل ششم: اعتراض به رد و بـه تقاضای ثبـت و اقامه دعـوای ابـطال گواهی نامه اختراع
ماده ۵۸ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت، ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آیین نامه، تسلیم شود. پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد. مهلت مذکور برای متقاضی مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
ماده ۵۹ ـ هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت اختراع اعتراض داشته باشد باید اعتراض خود را در دو نسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد. اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد، کتباً از متقاضی می خواهد که ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت مذکور در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۶۰ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت نسبت به اختراعی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده است، در صورتی که اختراع قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای اختراع خود مطابق قانون و این آیین نامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و حق ثبت اختراع و تمام مخارج مربوط به آن را تادیه نماید. مرجع ثبت با رعایت ماده ۵۹ این آیین نامه موظف است ظرف ۱۰ روز از وصول اعتراض، نسخه ای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود. هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض تمکین نماید درخواست او برای ثبت اختراع مسترد شده تلقی می گردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ می شود تا در صورتی که اختراع وی به ثبت نرسیده است، برطبق اظهارنامه ای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰ روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آیین نامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که اعتراض معترض مبنی بر داشتن برخی حقوق، غیر از حق مالکیت، نسبت به اختراعی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است؛ مگر اینکه اختراع قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت اختراع به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آیین نامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ در صورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت اختراع نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ در صورتی که معترض مقیم ایران نباشد، مهلت های مذکور در این ماده به دو برابر افزایش می یابد.
ماده ۶۱ ـ در صورت درخواست ابطال گواهی نامه اختراع، ذی نفع می تواند با اثبات یکی از موارد مذکور در ماده ۱۸ قانون دادخواست خود را تسلیم دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون نماید. دادخواست ابطال باید همراه مدارک ذیل باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینه ها؛
۳ـ وکالت نامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
ماده ۶۲ ـ هرگاه ثبت اختراع باطل شود، از تاریخ ثبت باطل تلقی می شود. رای نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ می گردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه محکوم له، آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در روزنامه رسمی منتشر می کند. محکوم له می تواند مخارج مزبور را در جزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند. آگهی مذکور شامل عنوان اختراع و ذکر خلاصه ای از مفاد رای نهایی دادگاه در این خصوص خواهد بود.
فصل هفتم: اظهارنامه بین المللی طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات
ماده۶۳ ـ اظهارنامه بین المللی که طبق معاهده همکاری در ثبت اختراعات از سوی اتباع ایرانی یا مقیمین در ایران تسلیم مرجع ثبت می گردد، مرجع ثبت به عنوان اداره مبدا عمل خواهد نمود.
ماده۶۴ ـ در صورتی که در اظهارنامه های بین المللی، ایران به عنوان «کشور تعیین شده» و «کشور منتخب» جهت ثبت بین المللی معرفی شده باشد، مرجع ثبت ضمن رعایت تشریفات مقرر در معاهده و آیین نامه مربوط تقاضای ثبت اختراع را طبق قانون و این آیین نامه مورد بررسی قرار خواهد داد.
ماده۶۵ ـ علاوه بر هزینه هایی که برای ثبت بین المللی طبق معاهده و آیین نامه مربوط پرداخت می گردد، جهت بررسی اظهارنامه بین المللی و مدارک آن، هزینه ای طبق جدول هزینه ها دریافت خواهد شد. در صورت تایید اظهارنامه، چگونگی ارسال آن به دفتر بین المللی و هزینه های مربوط به عهده متقاضی خواهد بود.
فصل هشتم: هزینه ها
ماده۶۶ ـ با توجه به ماده ۱۶ قانون، اعتبار گواهی نامه اختراع بیست سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه است. برای حفظ اعتبار گواهی نامه باید، هزینه ای سالانه ظرف دوماه قبل از انقضای یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و هر سال بعد از آن به همین ترتیب تا تاریخ اعتبار گواهی نامه، طبق جدول هزینه ها تادیه گردد والا ثبت اختراع از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
اگر مالک اختراع یا نماینده قانونی وی تا شش ماه پس از انقضای موعد، علاوه بر هزینه سالانه جریمه ای معادل نصف هزینه سالانه اختراع را پرداخت نماید ثبت اختراع به اعتبار خود باقی خواهد ماند.
بخش سوم: ثبت طرح های صنعتی
فصل اول: تسلیم، اصلاح، استرداد، انتقال و ثبت اظهارنامه
ماده ۶۷ ـ ثبت طرح صنعتی مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۶۸ ـ اظهارنامه ثبت طرح صنعتی باید در ۲ نسخه و در فرم مخصوص (ط ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط، به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن ها الزامی است، مع ذلک اگر ترجمه کامل این مدارک برای متقاضی میسر نباشد می تواند خلاصه آن ها را به فارسی ضمیمه نماید. مرجع ثبت در صورت لزوم می تواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند. چنانچه اصطلاحات فناوری و علمی به کار رفته در اسناد مذکور، معادل فارسی نداشته باشند، ذکر همان اصطلاحات کفایت می کند.
ماده۶۹ ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت طرح صنعتی را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا درچارچوب ماده ۱۶۷ این آیین نامه به مرجع ثبت تسلیم نماید. تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام، تاریخ اظهارنامه تلقی می گردد.
ماده۷۰ ـ اظهارنامه طرح صنعتی باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، نشانی، کدپستی، شماره ملی، تابعیت و سمت متقاضی یا نماینده قانونی وی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر الزامی است؛
۲ـ اسم، اقامتگاه و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۳ـ اسم و اقامتگاه طراح در صورتی که متقاضی همان طراح نباشد؛
۴ـ ذکر کالا و طبقه ای که متقاضی درخواست ثبت طرح برای آن را دارد؛
۵ ـ تاریخ، محل و شماره اظهارنامه یا گواهی نامه طرح صنعتی در خارج، در صورت درخواست حق تقدم؛
۶ ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آن ها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه برفارسی باید به حروف لاتین باشد و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
ماده۷۱ ـ دو یا چند طرح صنعتی مربوط به یک طبقه از طبقه بندی بین المللی و یا به یک مجموعه یا ترکیبی از اجزاء، ولو مربوط به طبقات مختلف چنانچه با هم استعمال گردند، را می توان در یک اظهارنامه قید و به مرجع ثبت تسلیم نمود.
ماده۷۲ ـ در صورتی که متقاضی، دو اظهارنامه دارای طرح های صنعتی مشابه را در یک تاریخ تسلیم نماید، بنابه درخواست متقاضی، مرجع ثبت می تواند یکی از اظهارنامه ها را به عنوان طرح صنعتی اصلی و دیگری را به صورت طرح صنعتی متمم بپذیرد.
ماده ۷۳ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شوند:
۱ـ مدارک مثبت هویت متقاضی و طراح؛
۲ـ مدارک نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید؛
۳ـ اگر طرح صنعتی دو بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده به عنوان نمونه؛
۴ـ اگر طرح صنعتی سه بعدی باشد، پنج نمونه از شکل یا تصویر گرافیکی یا پنج نمونه از طرح ترسیم شده از تمامی جوانب طرح؛
۵ ـ در طرح صنعتی سه بعدی، مرجع ثبت می تواند ماکتی از آن را به همراه اظهارنامه درخواست نماید. اندازه ماکتی که متقاضی از مدل طرح خود ارائه می دهد، باید حداکثر ۲۰×۲۰×۲۰ سانتی متر و وزن آن حداکثر ۲ کیلوگرم و از ماده ای بادوام و غیرفاسد شدنی باشد. شکل های گرافیکی و ترسیم شده باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۱۰ سانتی متر بوده و قابل نصب بر چهار صفحه مقوا در قطع A۴ و با جوهر مشکی باشد؛
۶ ـ درخواست کتبی به تاخیر انداختن انتشار آگهی ثبت طرح صنعتی و تعیین مدت آن، در صورت تمایل؛
۷ ـ درخواست کتبی مبنی بر عدم ذکر اسم طراح، چنانچه طراح نخواهد اسم وی ذکر شود؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه اظهارنامه و در صورتی که اظهارنامه شامل دو یا چند طرح صنعتی است، رسید مربوط به پرداخت هزینه های اضافی؛
۹ـ مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود.
تبصره۱ـ طرح چاپ شده اشکال و تصاویر گرافیکی یا ترسیم شده، موضوع بندهای ۳ و ۴ فوق، باید حداکثر در ابعاد ۲۰×۲۰ سانتی متر باشد و در آن رنگی بودن یا نبودن اشکال و تصاویر تصریح گردد.
تبصره۲ـ در صورت ارائه ماکتی از مدل طرح، مرجع ثبت می تواند ماکت مزبور را ممهور به مهر و تاریخ نموده به متقاضی اعاده نماید.
تبصره۳ـ در فرضی که اظهارنامه حاوی طرح های صنعتی متعدد باشد، تصاویر یا اشکال یا مدل ها به صورت جداگانه ارائه شده و به وسیله شماره از یکدیگر متمایز می گردند.
ماده ۷۴ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون، درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت طرح صنعتی باید درخواست خود را که حاکی از این حق باشد، به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر نکات زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ طبقه بندی بین المللی مرتبط با اظهارنامه اصلی؛
۳ـ کشور یا کشورهایی که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیم شده است و چنانچه اظهارنامه منطقه ای یا بین المللی مبنای حق تقدم باشد، ذکر ماخذ آن.
ماده۷۵ ـ در صورتی که متقاضی مدعی دو یا چند اظهارنامه پیشین باشد، مدت حق تقدم از زمان مقدم ترین آن ها محاسبه می شود.
ماده۷۶ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت طرح صنعتی، ۶ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از روز تعطیل محاسبه خواهد شد.
ماده۷۷ـ استفاده از مهلت ارفاقی مقرر در بند هـ ماده ۴ قانون برای ثبت طرح صنعتی، با انجام تغییرات لازم، مشمول مقررات ماده ۲۶ این آیین نامه خواهد بود.
ماده ۷۸ـ متقاضی می تواند تا قبل از ثبت طرح صنعتی، اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر اینکه از حدود اظهارنامه نخست تجاوز ننماید. درخواست اصلاح با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها انجام می پذیرد.
ماده۷۹ـ متقاضی یا نماینده قانونی او در هر زمان قبل ازثبت طرح صنعتی می تواند ضمن تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، اظهارنامه خود را مسترد دارد.
درصورت استرداد اظهارنامه، هزینه های پرداختی مسترد نخواهدشد.
ماده۸۰ ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای هرگونه اجازه بهره برداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذی نفع به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها خواهد بود.
ماده ۸۱ ـ مرجع ثبت، مقدمتاً صحت تنظیم اظهارنامه را از لحاظ شناسایی هویت متقاضی و نمایش گرافیکی طرح صنعتی مورد رسیدگی قرار داده و پس از وارد نمودن اظهارنامه در دفتر ثبت، نسخه دوم آن را همراه با ضمائم که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است بعد از امضا و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه و سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ در خصوص اظهارنامه هایی که با پست سفارشی ارسال می شوند، درصورت ثبت اظهارنامه ها، نسخه دوم آن ها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبت با پست سفارشی، به عنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهد شد. در صورت عدم ثبت نیز مراتب به همین ترتیب به اطلاع متقاضیان خواهد رسید. پاسخ اظهارنامه های واصله در چارچوب ماده ۱۶۷ این آیین نامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل دوم: بررسی اظهارنامه و ثبت طرح صنعتی
ماده۸۲ ـ مرجع ثبت ظرف ۶۰ روز از تاریخ وصول، اظهارنامه و ضمائم آن را از لحاظ رعایت جنبه های شکلی و سایر شرایط مقرر در قانون و این آیین نامه و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقه بندی بین المللی، مورد بررسی قرار می دهد.
ماده۸۳ ـ مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمائم آن مشاهده نماید، مراتب را به صورت مکتوب و با قید جزییات به متقاضی ابلاغ تا ظرف مهلت مقرر در این آیین نامه اقدام به رفع نقص نماید.
چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید، مرجع ثبت اظهارنامه را رد و مراتب را کتباً با ذکر علت یا علل رد به متقاضی ثبت ابلاغ خواهد کرد.
تبصره ـ مهلت رفع نقص برای متقاضیان ایرانی تا ۳۰ روز و برای متقاضیان مقیم خارج از کشور تا ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ محاسبه می شود.
ماده ۸۴ ـ طرح های صنعتی زیر قابل حمایت نیستند:
۱ـ طرح هایی که جدید یا اصیل نباشند؛
۲ـ طرح هایی که تنها در نتیجه عملکرد فنی محصول ایجاد می شوند؛
۳ـ طرح های حاوی نمادها یا نشان های رسمی؛
۴ـ طرح های مخالف نظم عمومی یا اخلاق حسنه.
طرح صنعتی جدید با رعایت مفاد ماده ۲۱ قانون، طرحی است که قبل از تسلیم اظهارنامه و یا قبل از تاریخ ادعای حق تقدم، همانند آن به عموم عرضه نشده باشد.
طرح صنعتی در صورتی اصیل محسوب می شود که به طور مستقل توسط طراح پدید آمده و کپی و تقلید طرح های موجود نباشد، به نحوی که از دید یک کاربر آگاه، متفاوت از طرح هایی باشد که قبلاً در اختیار عموم قرار گرفته است.
ماده ۸۵ ـ هرگاه تقاضای ثبت طرح صنعتی مورد پذیرش مرجع ثبت قرار گیرد، مراتب کتباً به متقاضی اعلام شده و وی باید ظرف ۳۰ روز پس از تاریخ اعلام، جهت پرداخت هزینه های مربوط به ثبت طرح صنعتی و انتشار آگهی موضوع ماده ۸۶ این آیین نامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه ها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۸۶ ـ مرجع ثبت پس از ثبت طرح صنعتی، مراتب را ظرف ۳۰ روز جهت اطلاع عموم در روزنامه رسمی آگهی می نماید. آگهی مزبور شامل موارد زیر می باشد:
۱ ـ شماره و تاریخ اظهارنامه؛
۲ـ شماره و تاریخ ثبت طرح صنعتی؛
۳ـ اسم و نشانی طراح مگر آن که طراح کتباً درخواست کند که نامش ذکر نشود؛
۴ـ اسم و اقامتگاه متقاضی یا نماینده وی؛
۵ ـ ذکر کالا و طبقه ای که طرح مورد تقاضا مربوط به آن می باشد؛
۶ ـ تعیین تاریخ، محل و شماره حق تقدم، در صورت وجود؛
۷ـ تصویر یا تصاویری که طرح را معرفی کند و تصریح به رنگی یا غیررنگی بودن تصویر؛
۸ ـ اشاره به ماکت طرح، در صورت ارائه؛
۹ـ مدت اعتبار ثبت.
تبصره ـ هرگاه درخواستی طبق ماده ۲۵ قانون ارائه شده باشد، پس از ثبت طرح صنعتی، نمونه طرح و مفاد اظهارنامه منتشر نمی شود. در این صورت مرجع ثبت، یک آگهی حاوی تاخیر انتشار طرح صنعتی مذکور و اطلاعات مربوط به هویت مالک طرح ثبت شده و تاریخ تنظیم اظهارنامه و مدت تاخیر مورد درخواست و سایر امور ضروری را منتشر می کند. پس از انقضاء مدت تاخیر درخواست شده، مرجع ثبت آگهی طرح صنعتی ثبت شده را صادر و برای انتشار تسلیم روزنامه رسمی خواهد کرد. هزینه انتشار آگهی های مذکور در این تبصره به عهده متقاضی ثبت طرح صنعتی خواهد بود.
ماده۸۷ ـ ثبت طرح صنعتی با قید مراتب زیر و طبق فرم (ط ـ ۲) در دفتر ثبت طرح صنعتی انجام می پذیرد:
۱ـ تاریخ کامل (ساعت، روز، ماه و سال) و شماره ثبت اظهارنامه؛
۲ـ تاریخ و شماره ثبت طرح صنعتی؛
۳ـ اسامی کالاها و طبقاتی که طرح صنعتی برای آن ها اختیار شده است؛
۴ـ ذکر مشخصات طرح یا طرح های صنعتی به طور اجمال با تعیین اجزایی که متقاضی می خواهد حق استعمال انحصاری آن را به خود اختصاص دهد؛
۵ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۶ ـ اسم، محل اقامت و تابعیت مالک طرح و نماینده او در صورتی که اظهارنامه توسط نماینده قانونی تسلیم شده باشد؛
۷ـ اسم و نشانی و تابعیت طراح، در صورتی که متقاضی شخص طراح نیست، مگر اینکه طراح کتباً تقاضا نموده باشد که اسمش در گواهی نامه طرح صنعتی ذکر نشود؛
۸ ـ مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی.
تبصره۱ ـ در دفتر ثبت طرح صنعتی برای هر طرح دو صفحه اختصاص می یابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که نسبت به طرح صنعتی صورت می گیرد، در صفحات مزبور قید می گردد.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک طرح صنعتی یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت طرح های صنعتی برسد.
ماده۸۸ ـ پس از ثبت طرح صنعتی و انتشار آگهی مربوط به آن و تحویل نسخه منتشرشده یا منعکس در سایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت، گواهی نامه ای طبق فرم (ط ـ ۳) که حاوی نکات زیر باشد با الصاق تصویر یک نمونه کامل از طرح و منگنه و ممهور کردن آن، به مالک طرح یا نماینده قانونی وی تسلیم می شود:
۱ـ تاریخ وصول اظهارنامه و شماره ثبت آن در دفتر ثبت اظهارنامه؛
۲ـ تاریخ و شماره ثبت طرح یا طرح ها؛
۳ـ اسم و اقامتگاه و تابعیت مالک طرح؛
۴ـ اسم، نشانی و تابعیت طراح، مگر اینکه طراح کتباً از مرجع ثبت درخواست عدم ذکر اسم خود را نماید؛
۵ ـ ذکر کالا یا کالاهایی که طرح ثبت شده مربوط به آن ها می باشد و طبقه و یا طبقاتی که مورد تایید قرار گرفته است؛
۶ ـ مدت اعتبار طرح و تاریخ انقضای آن؛
۷ـ ذکر تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم، در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن؛
۸ ـ تصویر یا تصاویری که طرح را معرفی کند و تصریح به رنگی یا غیررنگی بودن آن.
این گواهی نامه با استفاده از فناوری روز تهیه و به امضاء رئیس اداره ثبت طرح های صنعتی می رسد


* دوم

فصل سوم: تمدید ثبت طرح صنعتی
ماده ۸۹ ـ با توجه به بند د ماده ۲۸ قانون، مالک طرح صنعتی می تواند با پرداخت هزینه مقرر، درخواست تمدید اعتبار ثبت طرح صنعتی را برای دو دوره پنجساله متوالی دیگر بنماید. درخواست تمدید ثبت، ظرف شش ماه قبل از انقضای مدت اعتبار ثبت طرح صنعتی در هر دوره، به عمل خواهد آمد.
تبصره ـ در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت یادشده، امکان درخواست آن ظرف مهلت ۶ ماه پس از پایان اعتبار ثبت طرح صنعتی، با پرداخت جریمه تاخیر طبق جدول هزینه ها وجود دارد، والا ثبت طرح صنعتی از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
ماده ۹۰ ـ درخواست تمدید ثبت طرح صنعتی در دو نسخه توسط مالک طرح ثبت شده یا نماینده قانونی او تهیه و پس از امضاء و الصاق تصویر نمونه طرح و رسید پرداخت هزینه مربوط، به مرجع ثبت تسلیم می گردد.
مرجع ثبت پس از دریافت درخواست تمدید ثبت و ضمائم، آن را در دفتر مربوط وارد کرده و برروی هریک از نسخ درخواست، تاریخ دریافت و شماره آن را قید و نسخه دوم آن را که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضاء و مهر به عنوان رسید به درخواست کننده مسترد خواهد کرد.
ماده ۹۱ ـ درخواست تمدید ثبت طرح صنعتی باید حاوی نکات ذیل باشد:
۱ـ شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه و طرح صنعتی ای که تمدید آن مورد درخواست است؛
۲ـ طبقه یا طبقات کالاهای موضوع طرح صنعتی؛
۳ـ اسم و آخرین نشانی کامل مالک طرح صنعتی ثبت شده یا نماینده قانونی وی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
مدارک مثبت هویت متقاضی، رسید مربوط به پرداخت هزینه تمدید، حداقل شش نمونه از طرح و مدارک نمایندگی قانونی، درصورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید، باید به همراه درخواست تمدید ارائه شود.
ماده ۹۲ ـ تمدید ثبت، دنباله ثبت اصلی، در دفتر ثبت طرح به عمل خواهد آمد و پس از انتشار آگهی مربوط، گواهی نامه تمدید ثبت طبق فرم (ط ـ ۴) صادر و تسلیم مالک طرح یا نماینده قانونی وی خواهدشد. گواهی نامه تمدید شامل مندرجات گواهی نامه اصلی، با انجام تغییرات لازم، و نیز مدت اعتبار طرح صنعتی و تاریخ انقضای آن خواهد بود.
تبصره۱ـ در موقع تمدید ثبت، مرجع ثبت مکلف است طبقه محصولات را مطابق با جدیدترین ویرایش طبقه بندی بین المللی در دفتر، ثبت و گواهی نامه تمدید ثبت طرح صنعتی را براساس آن تصحیح نماید. هزینه تغییر طبقات ناشی از اعمال ویرایش جدید طبقه بندی بین المللی و هزینه انتشار آگهی مربوط در روزنامه رسمی به عهده مالک علامت خواهد بود.
تبصره۲ـ تمدید ثبت طرح صنعتی نمی تواند هیچ تغییری در آخرین شکل ثبت آن به وجود آورد. در غیر این صورت، مقررات تغییر طرح صنعتی موضوع ماده ۹۳ این آیین نامه قابل اعمال خواهد بود.
فصل چهارم: تغییرات، انتقالات و اعراض در مورد طرح صنعتی ثبت شده
ماده ۹۳ـ مالک طرح صنعتی مکلف است هر نوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت و اقامتگاه یا اعطاء اجازه بهره برداری از طرح یا انتقال و یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید. اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آیین نامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقه بندی بین المللی طرح صنعتی ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک طرح صنعتی می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه طرح صنعتی اعمال شود.
ماده۹۴ـ در مواردی که مالک طرح اجازه بهره برداری از طرح را به دیگری واگذار کند، مدارک و اسناد رسمی مثبت این اجازه باید جهت ثبت در دفتر مربوط، به مرجع ثبت ارائه شود. در این فرض مرجع ثبت، مفاد مجوز را به صورت محرمانه حفظ، لکن اجازه بهره برداری را ثبت و آگهی می کند.
تبصره ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده ۹۵ ـ هرنوع انتقال گواهی نامه طرح صنعتی باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید همراه با مدارک ذیل تسلیم مرجع ثبت گردد:
۱ـ آخرین گواهی نامه معتبر طرح صنعتی؛
۲ـ سند رسمی حاکی از انتقال؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه ها.
ماده ۹۶ ـ درآگهی تغییر مالکیت ذکر موارد زیر ضروری است:
۱ـ عنوان طرح
۲ـ تاریخ ثبت انتقال؛
۳ـ شماره ثبت طرح در ایران، با ذکر کالا یا کالاهایی که طرح ثبت شده مربوط به آن می باشد؛
۴ـ اسم، اقامتگاه و تابعیت مالکان قدیم و جدید؛
۵ ـ اسم و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران، در صورت وجود.
ماده ۹۷ ـ مالک طرح صنعتی می تواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده معتبر، اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک طرح صنعتی رسیده است؛
۲ـ اصل گواهی نامه طرح صنعتی ثبت شده؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک طرح صنعتی از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری از طرح صنعتی، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع ثبت، مسترد نخواهد شد.
ماده۹۸ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهره برداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ ثبت طرح صنعتی در ایران قید و به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه بهره برداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری، یا اعراض از مالکیت طرح صنعتی، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده ۹۹ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از طرح صنعتی ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت طرح صنعتی، ثبت و در ظهر گواهی نامه طرح صنعتی درج می گردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذی نفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی می شود. موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند، در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشند. ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل پنجم: اعتراض به رد و به تقاضای ثبت و اقامه دعوای ابطال گواهی نامه طرح صنعتی
ماده ۱۰۰ ـ تصمیم مرجع ثبت مبنی بر رد اظهارنامه، از سوی متقاضی قابل اعتراض است. اعتراض باید در دو نسخه به صورت کتبی و همراه با دلایل و مستندات مربوط و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت ظرف مدت ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ تصمیم، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آئین نامه تسلیم شود. پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد. مهلت مذکور برای متقاضی مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
ماده ۱۰۱ ـ هرشخصی که نسبت به تقاضای ثبت طرح صنعتی اعتراض داشته باشد باید اعتراض خود را در دونسخه به مرجع ثبت تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد. اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید مربوط به پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت باتعیین موارد، کتباً از متقاضی می خواهد که ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت مذکور در این ماده برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۱۰۲ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت، نسبت به طرح صنعتی ای باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده است در صورتی که طرح صنعتی قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای طرح صنعتی خود مطابق قانون و این آیین نامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و حق ثبت طرح صنـعتی و تمام مخارج مربوط به آن را تادیه نماید. مرجع ثبت موظف است با رعایت ماده۱۰۱ این آیین نامه، ظرف ۱۰ روز از تاریخ وصول اعتراض نسخه ای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود.
هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض تمکین نماید، درخواست او برای ثبت طرح صنعتی مسترد شده تلقی می گردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ می شود تا در صورتی که طرح صنعتی وی به ثبت نرسیده باشد، برطبق اظهارنامه ای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آیین نامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که اعتراض معترض مبنی بر ادعای داشتن برخی حقوق، غیر از حق مالکیت، نسبت به طرح صنعتی ای باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است، مگر اینکه طرح صنعتی قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت طرح صنعتی به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آیین نامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ درصورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت طرح صنعتی نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ چنانچه معترض مقیم ایران نباشد، مهلت های مذکور در این ماده به دوبرابر افزایش می یابد.
ماده ۱۰۳ ـ هر ذینفع می تواند از دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون، ابطال ثبت طرح صنعتی را درخواست نماید. در این صورت باید طی دادخواستی ثابت کند که یکی از شرایط مندرج در مواد (۲۰) و (۲۱) قانون رعایت نشده است و یا کسی که طرح صنعتی به نام وی ثبت شده، پدیدآورنده واقعی آن طرح یا قائم مقام قانونی او نیست.
دادخواست مقرر در این ماده باید دارای ضمائم زیر باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینه ها؛
۳ـ وکالت نامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
ماده ۱۰۴ ـ هرگاه ثبت طرح صنعتی باطل شود، از تاریخ ثبت، باطل تلقی می شود. رای نهایی دادگاه به مرجع ثبت ابلاغ می گردد و مرجع مذکور آن را ثبت و به هزینه محکوم له، آگهی مربوط به آن را در اولین فرصت ممکن در روزنامه رسمی منتشر می کند. محکوم له می تواند مخارج مزبور را درجزء خسارت از محکوم علیه مطالبه کند. آگهی مذکور شامل مشخصات طرح صنعتی و ذکر خلاصه ای از مفاد رای نهایی دادگاه در این خصوص خواهدبود.
بخش چهارم: ثبت علائم
فصل اول: تسلیم، استرداد، ثبت و رد اظهارنامه
ماده ۱۰۵ ـ ثبت علامت مستلزم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است.
ماده ۱۰۶ـ اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص (ع ـ ۱) و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.
تبصره ـ در صورتی که اسناد ضمیمه اظهارنامه و سایر اسناد مربوط به زبان دیگری غیر از فارسی باشد، ارائه اصل مدارک مورد نیاز همراه با ترجمه عادی کامل آن الزامی است. مرجع ثبت در صورت لزوم می تواند در جریان بررسی اظهارنامه، ترجمه رسمی مدارک مذکور را مطالبه کند.
ماده ۱۰۷ ـ متقاضی باید اظهارنامه ثبت علامت را به صورت حضوری یا با پست سفارشی و یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آیین نامه به مرجع ثبت تسلیم نماید.
ماده ۱۰۸ ـ اظهارنامه ثبت علامت باید حاوی نکات زیر باشد:
۱ـ اسم، شماره ملی، نشانی، کدپستی و تابعیت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت، اقامتگاه، محل و شماره ثبت، تابعیت، مرکز اصلی و عنداللزوم هر شناسه دیگر آن الزامی است.
۲ـ اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی، در صورت وجود؛
۳ـ اسم، نشانی و کد پستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند، در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد؛
۴ـ الصاق نمونه ای از علامت در کادر مربوط؛
۵ ـ توصیف و تعیین اجزاء علامت و تعیین حروف مشخص در صورتی که علامت مورد درخواست ثبت مشتمل بر حروف خاص باشد؛
۶ ـ ذکر کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها به کار می رود، با تعیین طبقه یا طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی بین المللی؛
۷ـ ذکر حق تقدم، در صورت درخواست؛
۸ ـ رشته فعالیت مالک علامت؛
۹ـ ذکر علامت جمعی در صورتی که ثبت آن مورد درخواست باشد؛
۱۰ـ در صورتی که علامت مشتمل بر کلمه یا کلماتی غیر از فارسی باشد، درج آوانویسی و ترجمه آن؛
۱۱ـ ذکر رنگ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی خاص علامت باشد؛
۱۲ـ ذکر سه بعدی بودن علامت در صورت درخواست ثبت آن؛
۱۳ـ تعیین ضمائم.
تبصره۱ـ در صورت تسلیم اظهارنامه و سایر اسناد مربوط توسط اشخاص حقوقی، امضاء آن ها از طرف اشخاص مجاز، ضروری است.
تبصره۲ـ در صورت تعدد متقاضی ثبت، شخصی که به نمایندگی از سایرین حق مراجعه و مکاتبه با مرجع ثبت و انجام سایر تشریفات اداری لازم، جز دریافت گواهی نامه علامت، را دارد، باید با ذکر اقامتگاه، تعیین شود.
تبصره۳ـ اسم و نشانی متقاضی مقیم خارج از کشور علاوه بر فارسی باید به حروف لاتین نیز نوشته و با همان حروف نیز ثبت و آگهی شود.
تبصره۴ ـ در کلیه امور راجع به ثبت و انتشار علائم، مرجع ثبت طبقه بندی کالا و خدمات را براساس طبقه بندی بین المللی مورد بررسی قرار می دهد. در صورت وجود عناصر تصویری در علامت، رعایت طبقه بندی مربوط الزامی و به عهده مرجع ثبت است.
ماده ۱۰۹ ـ برای ثبت هر علامت باید از اظهارنامه جداگانه استفاده شود. استفاده از یک اظهارنامه برای ثبت یک علامت جهت کالا ها و خدمات مندرج در یک یا چند طبقه بلامانع است.
ماده ۱۱۰ ـ شخصی که تقاضای ثبت چندین علامت را به طور همزمان می نماید باید برای هریک از آن ها مطابق مقررات این آیین نامه، اظهارنامه جداگانه ای تسلیم کند. در این صورت، اگر تقاضا ها توسط نماینده قانونی به عمل آمده باشد، مدرک اصلی نمایندگی به یکی از اظهارنامه ها و یک رونوشت مصدق آن به هریک از اظهارنامه های دیگر باید ضمیمه شود.
ماده ۱۱۱ ـ مدارک زیر باید ضمیمه اظهارنامه شود:
۱ـ با لحاظ ماده ۱۱۰ این آیین نامه، نسخه اصلی نمایندگی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید؛
۲ـ ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر ۱۰ &#۶۱۶۲۰;۱۰ سانتی متر باشد. اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد، ارائه خواهد شد.
چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید. در هر حال، علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد؛
۳ـ در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دوبعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند، الزامی است؛
۴ ـ مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف ۱۵ روز از آن تاریخ تسلیم شود؛
۵ ـ ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنابه تشخیص مرجع ثبت؛
۶ ـ نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار، اتحادیه یا دستگاه مرتبط، در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد؛
۷ ـ مدارک مثبت هویت متقاضی؛
۸ ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی؛
۹ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.
ماده۱۱۲ ـ در صورتی که متقاضی طبق ماده ۹ قانون درخواست حق تقدم کرده باشد، هنگام تقاضای ثبت علامت باید درخواست خود را به همراه مدارکی که حاکی از این حق باشد، به مرجع ثبت تسلیم نماید. این درخواست باید مشتمل بر موارد زیر باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه اصلی؛
۲ـ کشوری که اظهارنامه اصلی در آنجا تسلیم شده و یا در صورت منطقه ای یا بین المللی بودن اظهارنامه، اداره ای که اظهارنامه در آنجا تسلیم شده است؛
تبصره۱ـ درخواست حق تقدم باید همزمان با تاریخ تسلیم اظهارنامه تسلیم شود.
تبصره۲ـ هرگاه حق تقدم دو یا چند اظهارنامه اصلی ادعا شود، می توان با رعایت تبصره (۱) فوق، اطلاعات آن ها را در یک درخواست قید و تسلیم نمود. در این صورت مبنای احتساب حق تقدم تاریخ تسلیم نخستین اظهارنامه خواهد بود.
تبصره۳ـ در صورتی که حق تقدم ادعایی شامل کلیه کالاها و خدمات مندرج در اظهارنامه قبلی نباشد، اشاره به کالاها یا خدماتی که مورد ادعا است، ضروری است.
ماده۱۱۳ ـ مدت زمان حق تقدم در ثبت علامت، ۶ ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه اصلی خواهد بود. در این مورد روز تسلیم جزء مدت محسوب نخواهد شد و اگر آخرین روز مصادف با روز تعطیل باشد، این مدت تا آخرین ساعت اولین روز اداری بعد از تعطیل محاسبه خواهد شد.
ماده ۱۱۴ ـ تاریخ اظهارنامه همان تاریخ وصول اظهارنامه یا تاریخ داده پیام است، مشروط بر اینکه در زمان تسلیم حاوی اطلاعات زیر باشد:
۱ـ اسم متقاضی؛
۲ـ نشانی ای که ابلاغ ها باید در آنجا صورت گیرد؛
۳ـ نمونه ای از علامت؛
۴ـ کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها ثبت می شود؛
۵ ـ پرداخت حق ثبت اظهارنامه.
ماده ۱۱۵ ـ متقاضی می تواند تا قبل از انتشار آگهی موضوع ماده ۱۲۰ این آیین نامه ضمن درخواست کتبی از مرجع ثبت نسبت به اصلاح نشانی، تغییر نماینده قانونی و کاهش کالاها و خدمات موضوع علامت اقدام نماید. اعمال این اصلاح منوط به پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها خواهد بود.
ماده۱۱۶ ـ متقاضی یا نماینده قانونی وی در هر زمان قبل از ثبت علامت می تواند ضمن درخواست کتبی از مرجع ثبت، اظهارنامه خود را مسترد دارد. در صورت استرداد اظهارنامه، هزینه های پرداختی مسترد نخواهد شد.
ماده ۱۱۷ ـ مرجع ثبت پس از دریافت اظهارنامه و ضمائم مربوط، و احراز شرایط مقرر در ماده ۱۱۴ این آیین نامه، آن را در دفتر ثبت وارد و برروی هریک از نسخ اظهارنامه، تاریخ دریافت اظهارنامه و شماره آن را قید نموده و نسخه دوم آن را که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است، بعد از امضا و مهر و قید تاریخ (ساعت، روز، ماه، سال) وصول آن با تمام حروف، به عنوان رسید به متقاضی مسترد خواهد کرد.
تبصره ـ درخصوص اظهارنامه هایی که با پست سفارشی ارسال می شوند، در صورت ثبت اظهارنامه ها، نسخه دوم آن ها همراه با ضمائم توسط و به هزینه مرجع ثبت با پست سفارشی به عنوان رسید به متقاضیان مسترد خواهد شد. در صورت عدم ثبت نیز مراتب به همین ترتیب به اطلاع متقاضیان خواهد رسید. پاسخ اظهارنامه های واصله درچارچوب ماده ۱۶۷ این آیین نامه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
فصل دوم: بررسی و انتشار آگهی اظهارنامه
ماده ۱۱۸ ـ مرجع ثبت ظرف ۳۰ روز از تاریخ وصول اظهارنامه و ضمائم، آن را از لحاظ رعایت جنبه های شکلی و شرایط مقرر در قانون و این آیین نامه و همچنین تطبیق طبقه یا طبقات اعلامی با طبقه بندی بین المللی مورد بررسی قرار می دهد.
ماده ۱۱۹ ـ مرجع ثبت چنانچه پس از بررسی، ایرادات و نواقصی را در اظهارنامه و ضمائم آن مشاهده نماید، مراتب را به صورت مکتوب و با قید جزییات به متقاضی ابلاغ می کند تا ظرف مهلت مقرر اقدام به رفع نقص نماید.
چنانچه متقاضی در مهلت مقرر قانونی به هر علتی نتواند نقایص اعلامی را رفع نماید، مرجع ثبت، اظهارنامه را رد و مراتب را کتباً با ذکر علت یا علل رد به متقاضی ثبت ابلاغ
خواهد کرد.
تبصره ـ مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم در ایران ۳۰ روز و برای اشخاص مقیم در خارج از کشور ۶۰ روز از زمان ابلاغ محاسبه می شود.
ماده ۱۲۰ ـ مرجع ثبت پس از پذیرش اظهارنامه ثبت علامت، مراتب را به متقاضی ابلاغ وآگهی مربوط را جهت اطلاع عموم منتشر می نماید. آگهی مزبور باید شامل موارد ذیل باشد:
۱ـ تاریخ و شماره اظهارنامه؛
۲ـ در صورت ادعای حق تقدم، تاریخ و شماره اظهارنامه و کشوری که درخواست ثبت اولیه در آنجا صورت گرفته است؛
۳ـ نمونه علامت؛
۴ـ اجراء علامت با ذکر رنگ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی علامت باشد؛
۵ ـ فهرست کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها مورد استفاده قرار می گیرد؛ با اشاره به طبقه یا طبقات مربوط طبق طبقه بندی بین المللی؛
۶ ـ نام و نشانی متقاضی؛
۷ ـ نام و نشانی نماینده قانونی در صورتی که اظهارنامه توسط نماینده تسلیم شده باشد.
تبصره ـ در صورتی که متقاضی ظرف ۳۰ روز پس از دریافت ابلاغ، هزینه انتشار آگهی فوق را پرداخت نکند، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
ماده ۱۲۱ ـ در صورت رد اظهارنامه ثبت علامت به استناد بندهای (الف) و (ب) ماده ۳۰ و ماده ۳۲ قانون، مرجع ثبت ملزم است دلایل رد را کتباً به متقاضی ابلاغ نماید.
از لحاظ مواد اشاره شده، در مواردی علامت عین یا شبیه علامت دیگر تشخیص داده شده و رد می گردد که علامت مذکور قبلاً به اسم دیگری ثبت یا تقاضای ثبت شده باشد یا شباهت آن از لحاظ شکل ظاهر یا تلفظ یا کتابت و یا سایر ویژگی ها با علامت دیگری که قبلا ثبت یا تقاضای ثبت شده به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه بیندازد.
متقاضی می تواند ظرف مهلت مقرر نسبت به رد اظهارنامه اعتراض خود را در دو نسخه و با پرداخت هزینه رسیدگی به رد ثبت، از طریق مرجع ثبت به کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آیین نامه تسلیم نماید. پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد.
مهلت اعتراض برای اشخاص مقیم ایران ۳۰ روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور۶۰ روز از تاریخ ابلاغ خواهد بود.
تبصره ـ در صورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به رد ثبت قابل استرداد نخواهد بود.
فصل سوم: انتقال، اصلاح و اعتراض به اظهارنامه
ماده ۱۲۲ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اعطای اجازه بهره برداری از آن باید به درخواست کتبی هر ذی نفع، به مرجع ثبت اعلام و در پرونده مربوط درج گردد. اعمال این تغییر منوط به پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها خواهد بود.
تبصره ـ انتقال جزئی حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه مستلزم تسلیم اظهارنامه جداگانه توسط منتقل الیه است.
ماده۱۲۳ـ بعد از انتشار آگهی موضوع ماده ۱۲۰ این آیین نامه، هر گونه اصلاحی که به وسیله متقاضی در خود علامت و یا درکالاها یا خدمات مربوط به آن صورت گیرد مستلزم تسلیم اظهارنامه جدید است. چنین اظهارنامه ای به ترتیب مقرر در قانون و این آیین نامه بررسی می گردد. هرگاه اصلاحات تقاضا شده مورد پذیرش مرجع ثبت قرار گیرد موضوع آگهی می شود.
ماده ۱۲۴ـ هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض داشته باشد باید ظرف مهلت ۳۰ روز از تاریخ انتشار آگهی موضوع ماده ۱۲۰ این آیین نامه اعتراض خود را در دو نسخه مبنی بر عدم رعایت مفاد بندهای (الف) و (ب) ماده۳۰ و ماده۳۲ قانون به مرجع ثبت تسلیم نماید.
پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد. اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد، کتباً از متقاضی می خواهد که ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۱۲۵ ـ هرگاه اعتراض معترض مبنی بر ادعای حق مالکیت نسبت به علامتی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت و آگهی شده است، در صورتی که علامت قبلاً به نام او ثبت نشده است، باید همزمان با اعتراض، برای علامت خود، مطابق قانون و این آیین نامه تقاضای ثبت کرده و حق ثبت اظهارنامه و علامت برحسب طبقات و تمام مخارج مربوط به آن را تادیه نماید. مرجع ثبت موظف است با رعایت ماده ۱۲۴ این آیین نامه، ظرف ۱۰ روز از تاریخ وصول اعتراض نسخه ای از اعتراض نامه را به انضمام رونوشت مدارک و دلایل استنادی به متقاضی ثبت ابلاغ نماید. متقاضی مکلف است از تاریخ ابلاغ اعتراض نامه، پاسخ مکتوب خود را ظرف ۲۰ روز نسبت به اعتراض وارده به مرجع ثبت تسلیم نماید. عدم پاسخ متقاضی به ابلاغ در مهلت مقرر به منزله تمکین وی خواهد بود.
هرگاه متقاضی کتباً به اعتراض معترض تمکین نماید درخواست او برای ثبت علامت مسترد شده تلقی می گردد و مراتب کتباً به معترض ابلاغ می شود تا در صورتی که علامت وی به ثبت نرسیده باشد، بر طبق اظهارنامه ای که همزمان با اعتراض تسلیم کرده است نسبت به ثبت آن اقدام کند. در صورت عدم تمکین متقاضی، مرجع ثبت مراتب را ظرف ۱۰ روز به معترض ابلاغ کرده و وی از این تاریخ ۲۰ روز مهلت دارد که اعتراض خود را از طریق مرجع ثبت تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آیین نامه نماید. همین ترتیب در موردی نیز باید رعایت شود که اعتراض معترض مبنی بر ادعای داشتن برخی حقوق، غیراز حق مالکیت، نسبت به علامتی باشد که اظهارنامه ثبت آن تسلیم مرجع ثبت شده ولی هنوز در ایران به ثبت نرسیده است، مگر اینکه علامت قانوناً قابل ثبت نباشد. در این فرض نیازی به تسلیم اظهارنامه ثبت علامت به مرجع ثبت نخواهد بود. تصمیم کمیسیون طبق ماده ۱۷۲ این آیین نامه قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است.
تبصره۱ـ در صورتی که اظهارنامه تسلیمی به هر دلیلی منتهی به ثبت علامت نشود مبالغ پرداختی از این بابت، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۲ـ درصورت رد اعتراض در کمیسیون، هزینه رسیدگی به اعتراض، قابل استرداد نخواهد بود.
تبصره۳ـ چنانچه معترض مقیم ایران نباشد، مهلت های مذکور در این ماده به دو برابر افزایش می یابد.
فصل چهارم: ثبت علامت و تمدید ثبت
ماده۱۲۶ ـ پس از انتشار آگهی ثبت علامت، موضوع ماده ۱۲۰ این آیین نامه و تحویل نسخه منتشر شده یا منعکس در سایت روزنامه رسمی توسط متقاضی به مرجع ثبت، ظرف ۳۰ روز از تاریخ انتشار، در صورتی که مرجع ثبت تشخیص دهد شرایط مندرج در قانون و این آیین نامه رعایت شده و نسبت به تقاضای ثبت علامت نیز اعتراض نشده و یا اعتراض رد شده است، علامت را پس از پرداخت هزینه های مربوط در دفتر ثبت علامت، ثبت می کند.
تبصره ـ در صورت عدم تحویل نسخه منتشرشده یا منعکس در سایت روزنامه رسمی به مرجع ثبت ظرف مهلت مقرر در این ماده، اظهارنامه کان لم یکن تلقی خواهدشد.
ماده ۱۲۷ ـ متقاضی باید ظرف مدت ۳۰ روز پس از اعلام کتبی مرجع ثبت مبنی بر تایید نهایی علامت، نسبت به پرداخت هزینه های ثبت علامت و انتشار آگهی موضوع ماده ۱۲۹ این آیین نامه اقدام نماید. در صورت عدم پرداخت هزینه ها در مهلت مقرر فوق، اظهارنامه کان لم یکن تلقی می گردد. این مهلت برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.
ماده ۱۲۸ ـ ثبت علامت در دفترثبت طبق فرم (ع ـ ۲) با قید مراتب ذیل به عمل خواهد آمد:
۱ـ اسم و نشانی و تابعیت مالک علامت؛
۲ـ اسم و نشانی نماینده قانونی او، در صورت وجود؛
۳ـ الصاق یک نمونه از علامت در محلی که به این امر اختصاص داده شده است؛
۴ـ تعیین اجزا علامت با ذکر رنگ، در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی علامت باشد؛
۵ ـ تاریخ کامل (ساعت، روز، ماه و سال) و شماره ثبت اظهارنامه و تاریخ و شماره ثبت علامت؛
۶ ـ فهرست کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها استفاده می شود، با اشاره به طبقه یا طبقات آن ها طبق طبقه بندی بین المللی؛
۷ ـ در صورت ادعای حق تقدم و پذیرش آن، تاریخ، شماره و محل تسلیم اظهارنامه مقدم؛
۸ ـ مدت اعتبار ثبت علامت.
تبصره۱ـ در دفتر ثبت برای هرعلامت دو صفحه اختصاص می یابد و هر تغییر و اصلاح و همچنین نقل و انتقالاتی که جزئاً یا کلاً نسبت به علامت صورت می گیرد، در صفحات مزبور قید می گردد. در صورت نیاز به صفحات اضافی مرجع ثبت می تواند از دفتر متممی به این منظور استفاده نماید.
تبصره۲ـ درج مراتب فوق پس از تکمیل باید به امضاء مالک علامت یا نماینده قانونی وی و همچنین رئیس اداره ثبت علائم تجاری برسد.
ماده ۱۲۹ ـ مرجع ثبت مکلف است ظرف ۳۰ روز پس از ثبت علامت، آگهی حاوی کلیه مراتب مندرج در ماده ۱۲۸ این آیین نامه را جهت اطلاع عموم منتشر نماید.
ماده۱۳۰ـ پس از ثبت علامت و انتشار آگهی آن و تحویل نسخه منتشر شده یا منعکس در سایت روزنامه رسمی، گواهی نامه ای طبق فرم (ع ـ ۳) که حاوی موارد مذکور در بندهای (۱) (۳) (۴) (۵) (۶) (۷) ماده ۱۲۸ این آیین نامه و همچنین مدت اعتبار علامت ثبت شده و تاریخ انقضای آن باشد، پس از امضاء و مهر رئیس اداره ثبت علائم تجاری، به مالک علامت یا نماینده قانونی او تسلیم می شود.
تبصره ـ گواهی نامه علامت با استفاده از فناوری روز تهیه می شود.
ماده ۱۳۱ ـ با توجه به بند د ماده ۴۰ قانون، مالک علامت می تواند با پرداخت هزینه مقرر، درخواست تمدید اعتبار ثبت علامت را برای دوره های متوالی ده ساله بنماید. درخواست تمدید ثبت ظرف یک سال قبل از انقضای مدت اعتبار ثبت علامت در هر دوره، به عمل خواهد آمد.
تبصره ـ در صورت عدم درخواست تمدید ثبت ظرف مهلت یادشده، امکان درخواست آن ظرف مهلت ۶ ماه پس از پایان اعتبار ثبت علامت، با پرداخت جریمه تاخیر به میزان نصف هزینه ثبت علامت وجود دارد، والا ثبت علامت از درجه اعتبار ساقط خواهد شد.
ماده۱۳۲ ـ درخواست تمدید ثبت علامت در دو نسخه توسط مالک علامت ثبت شده یا نماینده قانونی او تهیه و پس از امضاء به مرجع ثبت تسلیم می شود.
مرجع یادشده پس از دریافت درخواست تمدید ثبت و ضمائم، آن را در دفتر مربوطه وارد و برروی هریک از نسخ درخواست، تاریخ دریافت و شماره آن را قید و نسخه دوم آن را که دارای همان مشخصات نسخه اصلی است بعد از امضاء و مهر به عنوان رسید به درخواست کننده مسترد خواهد کرد.
ماده۱۳۳ ـ درخواست تمدید ثبت باید حاوی موارد ذیل باشد:
۱ـ شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه و علامتی که تمدید آن مورد درخواست است؛
۲ـ طبقه یا طبقات کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها ثبت شده است؛
۳ـ اسم و نشانی کامل مالک علامت ثبت شده یا نماینده قانونی وی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
تبصره۱ـ درخواست تمدید ثبت وقتی پذیرفته می شود که هزینه تمدید پرداخت شده باشد.
تبصره۲ـ در موقع تمدید ثبت، مرجع ثبت مکلف است طبقه کالاها و خدمات را مطابق با جدیدترین ویرایش طبقه بندی بین المللی علامت، در دفتر ثبت و گواهی نامه تمدید ثبت علامت را براساس آن تصحیح نماید. هزینه تغییر طبقات ناشی از اعمال ویرایش جدید طبقه بندی بین المللی به عهده مالک علامت خواهد بود.
تبصره۳ـ مالک علامت می تواند ضمن درخواست تمدید، درخواست جداگانه ای را برای تقلیل طبقه یا کالاها و خدماتی که علامت برای آن به ثبت رسیده است، بدون پرداخت هزینه ثبت تغییر، تسلیم مرجع ثبت نماید.
تبصره۴ـ در صورت تغییر طبقات یا کالاها، مندرجات این ماده با انجام تغییرات لازم، به هزینه مالک علامت، در روزنامه رسمی آگهی می شود.
ماده ۱۳۴ ـ مدارک زیر باید به درخواست تمدید ضمیمه گردد:
۱ـ مدارک مثبت هویت متقاضی؛
۲ـ حداقل شش نمونه از علامت با رعایت ماده ۱۰۸ این آیین نامه؛
۳ـ رسید مربوط پرداخت هزینه ها؛
۴ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورتی که درخواست توسط نماینده به عمل آید.
ماده ۱۳۵ ـ با رعایت تبصره های ۲ و ۳ ماده ۱۳۳ این آیین نامه، تمدید ثبت علامت نمی تواند هیچ تغییری در آخرین شکل ثبت آن به وجود آورد. در غیر این صورت مقررات تغییر علامت قابل اعمال خواهد بود.
ماده ۱۳۶ ـ تمـدید ثبـت علامت دنباله ثبـت اصلـی در دفـتر ثبت می شود و گواهی نامه تمدید ثبت طبق فرم (ع ـ ۴) صادر و تسلیم مالک علامت یا نماینده قانونی وی می گردد.
گواهی نامه تمدید ثبت شامل مندرجات گواهی نامه اصلی با انجام تغییرات لازم، و نیز مدت اعتبار و تاریخ انقضای آن خواهد بود
فصل پنجم ـ علامت جمعی
ماده ۱۳۷ ـ مقررات مواد ۱۰۵ تا ۱۳۶ این آیین نامه، با انجام تغییرات لازم، و به شرط رعایت موارد زیر در مورد علائم جمعی نیز قابل اعمال است:
۱ـ اظهارنامه ثبت علامت جمعی در صورتی پذیرفته خواهد شد که مطابق ماده ۴۲ قانون، در اظهارنامه به جمعی بودن علامت اشاره شده و نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن نیز ضمیمه گردد؛
۲ـ در ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی، باید خصوصیات مشترک یا کیفیت کالاها و خدمات تولیدی در یک منطقه جغرافیایی معین یا مورد تایید که تحت آن ها اشخاص می توانند از علامت مذکور استفاده کنند و همچنین ضمانت اجراهای مربوط به عدم رعایت شرایط و ضوابط یادشده تعیین گردد؛
۳ـ آگهی ثبت علامت جمعی که مطابق ماده ۱۲۰ این آیین نامه انجام خواهد شد، باید همچنین شامل خلاصه ای از ضوابط و شرایط استفاده از آن علامت باشد؛
۴ـ هرگونه تغییر در ضوابط و شرایط حاکم بر استفاده از علامت جمعی باید به صورت مکتوب توسط مالک آن علامت به مرجع ثبت اعلام شود. اعلامیه یاد شده باید در دفتر ثبت قید شود. تغییرات مذکور قبل از ثبت هیچگونه اثری ندارد.
خلاصه ای از تغییرات به عمل آمده باید توسط مرجع ثبت آگهی شود.
۵ ـ علاوه بر مالک علامت جمعی ثبت شده، سایر اشخاص مجاز نیز می توانند با رعایت شرایط و ضوابط مربوط، از علامت یادشده استفاده نمایند.
تبصره ـ متقاضی ثبت علامت جمعی در ارتباط با بندهای (۱) و (۲) فوق مکلف است گواهی مقام صلاحیتدار، اتحادیه یا دستگاه مرتبط را اخذ و به مرجع ثبت تسلیم نماید.
فصل ششم ـ تغییرات، انتقالات و اعراض در مورد علامت ثبت شده
ماده ۱۳۸ ـ مالک علامت مکلف است هرنوع تغییر راجع به اسم، نشانی، تابعیت و اقامتگاه یا اعطاء اجاره بهره برداری از علامت یا انتقال و یا اعراض از علامت ثبت شده را کتباً و همراه با مدارک مربوط جهت ثبت در سوابق به مرجع ثبت اعلام نماید. اعمال این تغییرات با رعایت مقررات قانون و این آیین نامه خواهد بود.
تبصره ـ چنانچه در طبقه بندی بین المللی علامت ثبت شده تغییراتی به وجود آید، مالک علامت می تواند از مرجع ثبت درخواست کند که تغییرات مذکور در گواهی نامه علامت اعمال شود.
ماده۱۳۹ ـ هرگونه انتقال مالکیت علامت ثبت شده باید در مرجع ثبت به ثبت برسد. در درخواست کتبی برای ثبت انتقال باید نکات زیر صریحاً قید شود:
۱ـ شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران؛
۲ـ اسم و نشانی و تابعیت منتقل الیه (مالک جدید) یا نماینده قانونی وی، در صورت وجود؛
۳ـ در صورت انتقال جزئی، بیان کالاها و خدماتی که علامت نسبت به آن ها منتقل شده است.
اصل آخرین گواهی نامه معتبرعلامت، سند انتقال علامت که به امضاء مالک پیشین علامت و منتقل الیه رسیده است، مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود، و رسید مربوط به پرداخت هزینه ها باید ضمیمه درخواست شود.
تبصره۱ـ تا زمانی که انتقال انجام شده در دفتر مربوط ثبت نشده باشد، مرجع ثبت فقط شخصی را که علامت به نام او ثبت شده مالک خواهد شناخت.
تبصره۲ـ انتقال قهری علامت با رعایت مقررات این ماده توسط ورثه و با ارایه رونوشت مصدق گواهی انحصار وراثت با تعیین سهم الارث به ثبت می رسد.
ماده۱۴۰ ـ اگر انتقال راجع به قسمتی از کالاها یا خدمات موضوع علامت ثبت شده باشد، خروج آن از مالکیت مالک اولیه علامت، به صورت مشخص درپی علامت ثبت شده در دفتر ثبت علامت تجاری، ثبت و چنانچه با انتقال مزبور طبقه، یا طبقاتی کلاً از حیطه علامت ثبت شده خارج گردد، در این صورت به آن طبقه یا طبقات شماره یا شماره های فرعی از شماره (۱) به تعداد طبقات مزبور تعلق می گیرد و هرگاه انتقال صرفاً مربوط به کالا ها یا خدمات، بدون انتقال کلی طبقه مربوط واقع شده باشد، بدواً به طریق فوق شماره گذاری شده و پس از آن شماره فرعی از شماره فرعی طبقه مرتبط محسوب و به همین طریق به دنبال علامت ثبت شده درج می گردد.
تبصره۱ـ هرگاه انتقالات موضوع این ماده در دفتر متمم منعکس گردد، می بایست به شماره ثبت اصلی علامت ثبت شده و صفحه و دفتر مربوط اشاره شود.
تبصره۲ـ در صورت انتقال جزیی کالاها و خدمات موضوع علامت، مدت اعتبار بخش منتقل شده نمی تواند بیشتر از مدت اعتبار باقی مانده علامت ثبت شده در گواهی نامه ثبت آن باشد.
تبصره۳ـ در صورت انتقال جزئی کالاها و خدمات موضوع علامت، منتقل الیه می تواند درخواست صدور گواهی نامه علامت برای مدت باقی مانده از دوره اعتبار علامت ثبت شده را نماید.
تبصره۴ـ چنانچه علامت ثبت شده در موعد مقرر تمدید نگردد، مانع از تمدید علامت برای آن دسته از کالاها و خدماتی که قبل از موعد تمدید جزئاً منتقل شده اند، نخواهد بود.
تبصره۵ ـ نقل و انتقالات جزئی کالاها و خدمات موضوع علامت باید در ظهر آخرین گواهی نامه معتبر علامت نیز منعکس گردد.
ماده ۱۴۱ ـ مالک علامت می تواند اجازه بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هر شکل قانونی به دیگری اعطا نماید.
در مجوز بهره برداری همچنین باید صریحاً به این نکته اشاره شود که آیا اجازه به صورت انحصاری صادر می شود یا خیر و نیز این که آیا اجازه گیرنده فعلی حق اعطای اجازه های بعدی را دارد یا خیر. اگر انحصاری یا غیر انحصاری بودن بهره برداری از علامت در مجوز ذکر نشود هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد، غیر انحصاری تلقی می گردد.
ماده۱۴۲ ـ مرجع ثبت مکلف است وجود شرایطی را در زمینه کنترل اجازه دهنده بر کیفیت و مرغوبیت کالاها یا خدمات موضوع علامت توسط اجازه گیرنده را در مجوز بهره برداری احراز کند، در غیر این صورت، مجوز بهره برداری قابل ثبت نخواهد بود.
ماده۱۴۳ ـ درخواست ثبت مجوز بهره برداری باید توسط مالک علامت با تصریح به موارد ذیل تسلیم مرجع ثبت شود:
۱ـ اسم و نشانی و تابعیت اجازه گیرنده و نماینده قانونی وی در صورت وجود؛
۲ـ بیان کالاها یا خدماتی که اجازه بهره برداری نسبت به آن ها اعطاء شده است، در صورتی که اجازه فقط نسبت به بخشی از کالاها یا خدمات باشد.
مدارک ذیل باید به درخواست ثبت مجوز بهره برداری منضم گردد:
۱ـ مدرک قانونی مبنی بر اعطاء اجازه بهره برداری که به امضاء اجازه دهنده و اجازه گیرنده رسیده است؛
۲ـ اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت؛
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، درصورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه ها.
تبصره۱ـ مرجع ثبت پس از ثبت مجوز بهره برداری و انتشار آگهی موضوع ماده ۱۴۶ این آیین نامه، در صورت درخواست، گواهی ثبت مجوز بهره برداری را برای اجازه گیرنده صادر خواهد کرد.
تبصره۲ـ مراتب فسخ یا خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری در صورتی که در چارچوب متن قرارداد و مطابق قوانین و مقررات مربوط باشد، نیز به موجب مقررات این ماده، با انجام تغییرات لازم، قابل ثبت خواهد بود.
ماده ۱۴۴ ـ مالک علامت می تواند با تسلیم درخواست کتبی به مرجع ثبت، از حقوق خود نسبت به علامت ثبت شده معتبر اعراض حاصل نماید. مدارک ذیل باید به درخواست اعراض منضم گردد:
۱ـ اقرارنامه رسمی مبنی بر اعراض که به امضاء مالک علامت رسیده است؛
۲ـ اصل آخرین گواهی نامه معتبر علامت،
۳ـ مدارک نمایندگی قانونی، در صورت وجود؛
۴ـ رسید مربوط به پرداخت حق ثبت تغییرات.
تبصره۱ـ اعراض مالک علامت از حقوق خود نسبت به علامت ثبت شده مشروط به این است که بهره برداری از علامت، در زمانی که ثبت آن معتبر بوده است، جزئاً یا کلاً به دیگری واگذار نشده باشد.
تبصره۲ـ در صورت اعراض، حق ثبت و سایر هزینه های پرداختی به مرجع ثبت مسترد نخواهد شد.
ماده ۱۴۵ ـ در صورتی که انتقال، اعطاء اجازه بهره بردای، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت علامت ثبت شده در خارج از کشور انجام شده باشد، اصل یا رونوشت مصدق سند مربوط که در آن شماره و تاریخ علامت ثبت شده در ایران قید و به تایید نمایندگی جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد، دلیل انتقال، اعطاء اجازه بهره برداری، فسخ و خاتمه پیش از موعد مجوز بهره برداری یا اعراض از مالکیت علامت، برای ثبت آن در ایران خواهد بود.
ماده ۱۴۶ ـ کلیه تغییرات و انتقالات یا فسخ و خاتمه و یا اعراض از علامت ثبت شده در صفحه مخصوص مربوط به ثبت علامت، ثبت و در ظهر گواهی نامه علامت درج می گردد و جز در مورد تغییر نشانی، به هزینه ذی نفع ظرف ۳۰ روز از تاریخ ثبت در روزنامه رسمی آگهی می شود. موارد مذکور تا زمانی که به ثبت نرسیده اند در مقابل اشخاص ثالث قابل استناد نمی باشند. ثبت آن ها منوط به پرداخت هزینه های مقرر در جدول هزینه ها و در صورت لزوم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
فصل هفتم ـ ابطال ثبت علامت
ماده۱۴۷ـ ابطال ثبت علامت مطابق مواد ۴۱ و ۴۳ قانون در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون و با تقدیم دادخواست به عمل می آید.
دادخواست ابطال باید دارای ضمائم زیر باشد:
۱ـ اصل یا رونوشت مصدق کلیه اسناد و مدارک مثبت ادعای ابطال؛
۲ـ رسید مربوط به پرداخت ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه، به شرح مذکور در جدول هزینه ها؛
۳ـ وکالت نامه، در صورتی که دادخواست توسط وکیل تسلیم شود.
تبصره ـ ابطال بخشی از علامت یا ابطال ثبت علامت نسبت به بعضی از کالاها و یا خدمات ثبت شده نیز مطابق مقررات همین فصل به عمل می آید.
ماده۱۴۸ ـ هرگاه دادگاه در مورد ابطال علامت ثبت شده رای نهایی صادر نماید مراتب را به مرجع ثبت ابلاغ می کند و مرجع مذکور موظف است مطابق حکم دادگاه، بخشی از علامت یا ثبت علامت را به طور کامل یا فقط نسبت به بعضی از کالاها و یا خدمات مورد حکم در دفتر مربوط ابطال و مراتب را در روزنامه رسمی آگهی نماید.
ماده۱۴۹ ـ آگهی مربوط به ابطال براساس مفاد رای دادگاه با درج موارد زیر منتشر خواهد شد:
۱ـ ذکر علامت و شماره و تاریخ ثبت آن؛
۲ـ اشاره به ابطال بخشی از علامت یا اینکه علامت به طور کامل یا در ارتباط با بعضی از کالاها و یا خدمات ابطال شده است؛
۳ـ اعلام عدم اعتبار گواهی نامه ای که به موجب رای نهایی دادگاه باطل شده است.
تبصره ـ هزینه آگهی مزبور به عهده محکوم له می باشد. وی می تواند هزینه مذکور را در جزء خسارت از محکوم علیه مطالبه نماید.
فصل هشتم ـ ثبت بین المللی علامت براساس موافقت نامه و پروتکل مادرید
ماده ۱۵۰ ـ ثبت بین المللی علامت مستلزم تسلیم اظهار نامه به مرجع ثبت است.
ماده۱۵۱ـ اتباع ایرانی یا اشخاصی که در ایران اقامت داشته و یا دارای یک مقر واقعی و موثر صنعتی و تجاری باشند، می توانند حسب مورد به استناد اظهارنامه یا علامت ثبت شده در مرجع ثبت، تقاضای ثبت بین المللی نمایید.
ماده۱۵۲ ـ اظهارنامه ثبت بین المللی علامت در فرم رسمی و حسب مورد به زبان های تعیین شده، در سه نسخه تهیه و تسلیم مرجع ثبت خواهد شد.
تبصره ـ اظهارنامه ثبت بین المللی توسط مرجع ثبت و متقاضی امضاء می شود.
ماده۱۵۳ ـ اظهارنامه ثبت بین المللی وقتی پذیرفته می شود که مدارک زیر به آن ضمیمه شده باشد:
۱ـ مدارک مثبت هویت متقاضی؛
۲ـ اظهارنامه یا گواهی نامه ثبت علامت در ایران؛
۳ـ وکالت نامه، چنانچه تقاضا توسط وکیل به عمل آمده باشد،
۴ـ رسید مربوط به پرداخت هزینه بررسی اولیه.
ماده۱۵۴ ـ مرجع ثبت مکلف است مشخصات اظهارنامه ثبت بین المللی را با مشخصات علامت یا اظهارنامه ثبت شده در ایران مطابقت نماید.
در صورت احراز مطابقت مشخصات و پس از پرداخت هزینه های مقرر طبق موافقت نامه و پروتکل مادرید توسط متقاضی، مرجع ثبت اظهارنامه ثبت بین المللی را در دفتر ثبت اظهارنامه وارد و برروی هریک از نسخ اظهارنامه تاریخ دریافت و شماره آن را قید نموده و با امضاء آن، نسخه اول اظهارنامه را که حاوی اعلامیه مذکور در آیین نامه مشترک می باشد به متقاضی جهت ارسال به دفتر بین المللی تسلیم می نماید. اظهارنامه مذکور باید حداکثر ظرف ۱۵ روز از تاریخ ثبت در دفتر ثبت اظهارنامه به دفتر بین المللی فرستاده شود. نسخه دوم اظهارنامه که دارای همان مشخصات نسخه اول است، به عنوان سابقه در مرجع ثبت بایگانی می شود. نسخه سوم به عنوان رسید به متقاضی مسترد می گردد.
در صورت عدم مطابقت مشخصات، متقاضی باید آن را اصلاح نماید. در غیر این صورت اظهارنامه بین المللی پذیرفته نخواهد شد.
ماده۱۵۵ ـ هرگاه اظهارنامه اصلی، ثبت ناشی از آن یا ثبت اصلی حسب مورد ظرف ۵ سال از تاریخ ثبت بین المللی اعتبار خود را در ایران از دست دهد، مرجع ثبت مراتب را طی اطلاعیه ای به دفتر بین المللی اعلام کرده و در آن کالاها و خدماتی که مشمول تصمیم لغو قرار گرفته اند ذکر و از دفتر بین المللی درخواست خواهد کرد که ثبت بین المللی را در حدود لازم باطل نماید.
هرگاه اقدام قانونی مربوط به لغو اعتبار مذکور در فوق پس از انقضای ۵ سال همچنان در جریان باشد و منتهی به یک تصمیم قطعی نگردد، مرجع ثبت باید مراتب را به دفتر بین المللی اطلاع دهد. در صورت اتخاذ تصمیم قطعی، مرجع ثبت باید مراتب را ضمن ذکر کالاها یا خدماتی که مشمول تصمیم مربوط قرار گرفته اند، به دفتر بین المللی اطلاع داده و از آن درخواست کند که ثبت بین المللی را در حدود لازم باطل نماید.
ماده ۱۵۶ ـ چنانچه براساس اطلاعیه واصله از دفتر بین المللی، ایران به عنوان یکی از کشورهای تعیین شده در اظهارنامه ثبت بین المللی باشد، مرجع ثبت ضمن رعایت تشریفات مقرر در موافقت نامه و پروتکل مادرید، اظهارنامه مذکور را طبق قانون و این آیین نامه از لحاظ ماهوی مورد بررسی قرار می دهد. بررسی تغییرات بعدی علامت پذیرفته شده نیز مشمول همین ترتیبات است.
ماده ۱۵۷ ـ مرجع ثبت پس از انتشار آگهی اظهارنامه ثبت بین المللی در روزنامه رسمی و انقضای مهلت ۳۰ روز، در صورت نبودن معترض مکلف به پذیرش علامت است و در این صورت شماره و تاریخ ثبت اظهارنامه در دفتر بین المللی، در حکم شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران خواهد بود.
ماده۱۵۸ ـ متقاضی ثبت بین المللی علامت، در صورت رد پذیرش اظهارنامه یا اعتراض به تقاضای ثبت، می تواند اعتراض خود را در چارچوب مواد ۱۲۱، ۱۲۴ و ۱۲۵ این آیین نامه تسلیم کمیسیون موضوع ماده ۱۷۰ این آئین نامه نماید.
ماده۱۵۹ ـ هرگاه متقاضی ثبت بین المللی علامت، در ایران اقامت نداشته باشد، جهت تسلیم اعتراض یا هرگونه پاسخ یا اطلاعیه ای باید وکیلی که در ایران اقامت دارد را به مرجع ثبت معرفی نماید.
ماده۱۶۰ ـ هرگاه مالک علامت ثبت شده در ایران متعاقباً ثبت بین المللی همان علامت که در ایران نیز مشمول حمایت است را کسب کند، ثبت بین المللی آن علامت بنابه درخواست و اعراض متقاضی از مالکیت علامت ثبت شده در ایران، جایگزین ثبت در ایران می گردد، مشروط بر اینکه تمامی کالاها و خدمات موضوع علامت ثبت شده در ایران در فهرست کالاها و خدمات مشمول ثبت بین المللی نیز باشد.
جایگزینی ثبت بین المللی، به حقوق مکتسبه ی علامت ثبت شده ی قبلی هیچ لطمه ای وارد نخواهد کرد.
در صورت درخواست مالک، مراتب جایگزینی یادشده، توسط مرجع ثبت در دفتر ثبت وارد و در روزنامه رسمی آگهی می شود.
بخش پنجم: مقررات عمومی
فصل اول: هزینه ها
ماده ۱۶۱ ـ هزینه های مقرر در قانون و آیین نامه حاضر مطابق جدول هزینه ها، که ضمیمه این آیین نامه است در حسابی خاص که به نام اداره کل مالکیت صنعتی مفتوح می گردد، پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۶۲ ـ هزینه های مقرر در جدول هزینه ها جهت انجام اقدامات لازم باید طبق مقررات قانون و این آیین نامه پرداخت گردد. در غیر این صورت مرجع ثبت از انجام اقدامات مربوط خودداری خواهد نمود.
تبصره ـ پرداخت هزینه های پیش بینی شده مستقیماً یا در چارچوب ماده ۱۶۷ این آیین نامه، از طریق الکترونیکی صورت خواهد گرفت.
ماده۱۶۳ـ حق ترجمه و هزینه رونوشت مصدق اسناد و مدارک تسلیمی به مرجع ثبت مطابق آیین نامه های مربوط به مترجمین و این آیین نامه توسط ذی نفع پرداخت خواهد شد.
ماده ۱۶۴ ـ کلیه هزینه های بررسی و ثبت بین المللی اختراعات، طرح های صنعتی و علائم طبق معاهدات بین المللی که جمهوری اسلامی ایران به آن ها ملحق شده است و همچنین هزینه انتشار آگهی های مربوط در روزنامه رسمی طی فرایند ثبت، در بودجه سالانه سازمان پیش بینی شده و برای این منظور در اختیار مرجع ثبت قرار خواهد گرفت.
ماده ۱۶۵ ـ هزینه سالانه اختراعاتی که تا پیش از تاریخ لازم الاجرا شدن قانون و این آیین نامه به ثبت رسیده اند برای مدت باقی مانده حمایت، بر مبنای این آیین نامه پرداخت خواهد شد. درخصوص علائم تجاری ثبت شده ای که پس از تاریخ فوق تمدید می شوند، هزینه تمدید طبق جدول هزینه ها محاسبه خواهد شد.
سایر امور مرتبط با اختراعات و علائم ثبت شده براساس مقررات قانون و این آیین نامه انجام خواهد گرفت.
ماده ۱۶۶ ـ سازمان در اجرای ماده ۶۳ قانون هر ساله باید حداکثر تا ۵۰ درصد معادل ریالی عواید حاصل از اجراء مفاد کنوانسیون های مربوط به ثبت بین المللی مالکیت صنعتی را در بودجه کل کشور در ردیف های هزینه ای جداگانه پیش بینی و به معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری پیشنهاد نماید.
وجوه مذکور به تشخیص مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی صرف ارتقاء و تجهیز اداره کل مالکیت صنعتی و ارتقاء کیفی آن از جمله برگزاری کارگاه های آموزشی، استفاده از مشاوره های تخصصی، اطلاع رسانی و ارتقاء آگاهی های عمومی در زمینه حقوق مالکیت صنعتی و انتشار کتب و نشریات و سایر اقدامات لازم به منظور ارتقاء و تجهیز اداره کل مالکیت صنعتی در این خصوص خواهد شد.
فصل دوم: ثبت الکترونیکی و نحوه دسترسی به اطلاعات
ماده ۱۶۷ ـ مرجع ثبت مکلف است با تجهیز امکانات فنی نسبت به الکترونیکی کردن کلیه مراحل اعم از ثبت داخلی یا بین المللی اختراعات، طرح های صنعتی و علائم، از قبیل تسلیم، بررسی، اصلاح و ثبت اظهارنامه، انتشار آگهی و ثبت این مالکیت ها و تمدید اعتبار آن یا اعمال هرگونه تغییرات و انتقالات و همچنین پرداخت های مقرر، اقدامات مقتضی را معمول دارد.
تبصره ـ تبادل اطلاعات مربوط به ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم با سازمان ها و موسسات ذی ربط می تواند به صورت الکترونیکی انجام شود.
ماده ۱۶۸ ـ اطلاعات اولیه مربوط به اختراعات، طرح های صنعتی و علائم ثبت شده، به تشخیص مرجع ثبت قابل دسترسی عموم به طور مستقیم یا از طریق الکترونیکی خواهد بود. به منظور تسهیل در جستجوی سوابق و کسب اطلاعات مورد نیاز، مرجع ثبت می تواند سوابق مربوط به اختراعات، طرح های صنعتی و علائم ثبت شده را از طریق موسسات طرف قرارداد نیز به طور الکترونیکی ارائه نماید. که در این صورت متقاضیان می بایست هزینه های مقرر در این قراردادها را برای دریافت خدمات مورد نیاز پرداخت نمایند.
ماده ۱۶۹ ـ سه سال پس از انقضای مدت حمایت یا در صورت ابطال، پرونده های مربوط به ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علامت، حسب مورد، امحاء و فقط نسخه الکترونیکی آن ها نگهداری می شود
بالا
فهرست اصلی


* سوم

فصل سوم: کمیسیون
ماده ۱۷۰ ـ در اجرای بند ح ماده ۱۷ و ماده ۵۸ قانون، کمیسیونی مرکب از اعضاء زیر تشکیل می شود:
۱ـ رئیس اداره ثبت اختراعات، اداره ثبت طرح های صنعتی یا اداره ثبت علائم تجاری، حسب مورد؛
۲ـ نماینده ای از جانب مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی؛
۳ـ یک کارشناس یا متخصص که در صورت لزوم می تواند خارج از سازمان باشد.
تبصره۱ـ ریاست کمیسیون به عهده نماینده مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی قرار دارد.
تبصره۲ـ تصمیم گیری در کمیسیون با اکثریت آراء است. این تصمیمات برای مرجع ثبت لازم الاتباع خواهد بود.
تبصره۳ـ کارشناس رسیدگی کننده نمی تواند نسبت به همان موضوع در کمیسیون شرکت نماید.
تبصره۴ـ کمیسیون دارای یک عضو علی البدل خواهد بود که از بین کارشناسان و توسط مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی تعیین خواهد شد.
تبصره۵ ـ چنانچه حضور اعضاء کمیسیون مستلزم پرداخت حق الزحمه باشد، پس از تایید مدیرکل اداره کل مالکیت صنعتی، از محل اعتبارات سازمان تامین و پرداخت خواهد شد.
ماده۱۷۱ ـ رئیس کمیسیون موضوع ماده فوق حداقل ۱۰ روز قبل از تشکیل جلسه کمیسیون، تاریخ تشکیل جلسه، ساعت و محل آن را حسب مورد به متقاضی ثبت یا به طرفین اختلاف و یا به نماینده قانونی آنان ابلاغ خواهد کرد. این اشخاص می توانند در جلسه حضور پیدا کنند.
ماده ۱۷۲ ـ کمیسیون پس از رسیدگی، تصمیم خود را به صورت مستند و مستدل اعلام می نماید. تصمیم کمیسیون از سوی مرجع ثبت به متقاضی یا به طرفین اختلاف ابلاغ شده و ظرف ۶۰ روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون است. در این صورت معترض به تصمیم کمیسیون باید مبلغی را به شرح مذکور در جدول هزینه ها، به عنوان ودیعه در صندوق دادگستری گذاشته و رسید آن را ضمیمه دادخواست خود نماید. از مبلغ مزبور در صورتی که معترض محکوم به بی حقی شود، خسارت طرف پرداخت شده و چنانچه طرف بیش از مبلغ مذکور خسارت دیده باشد، برای مازاد به دادگاه مذکور رجوع خواهد کرد.
فصل چهارم: اطلاع رسانی و صدور گواهی اصلی و المثنی
ماده۱۷۳ ـ مرجع ثبت موظف است در اجرای ماده ۱۲ کنوانسیون پاریس و سایر کنوانسیون های مالکیت صنعتی مرتبط با آن، ازجمله موافقت نامه مادرید و پروتکل آن و همچنین معاهده همکاری در ثبت اختراعات، نشریه ای را به منظور انتشار خلاصه اختراعات، طرح های صنعتی و علائم ثبت شده با ذکر مشخصات مالکان آن ها و هرگونه اطلاع رسانی در زمینه مالکیت های صنعتی و مباحث راجع به آن در اداره کل مالکیت صنعتی منتشر نماید. درآمد حاصل از انتشار نشریه فوق، در چارچوب ماده۱۶۶ این آیین نامه هزینه می گردد.
ماده ۱۷۴ ـ مرجع ثبت مکلف است گواهی نامه های اختراع، طرح صنعتی و علامت را با استفاده از جدیدترین شیوه های فناوری موجود به منظور جلوگیری از جعل، صادر نماید.
ماده ۱۷۵ ـ در صورت مفقود شدن یا از بین رفتن گواهی نامه اختراع، طرح صنعتی و علامت، مالک می تواند با پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها، تقاضای صدور المثنی نماید. بدین منظور وی بایستی طریق از بین رفتن یا گم شدن گواهی نامه را کتباً به مرجع ثبت اعلام و استشهادیه ای مبنی بر شهادت و اظهار اطلاع حداقل ۳ نفر که هویت و امضاء آن ها به گواهی یک نفر از شهود مذکور رسیده و هویت و امضاء نامبرده به گواهی یکی از دفاتر اسناد رسمی رسیده باشد، ضمیمه نماید. مراتب فقدان گواهی نامه های اختراع، طرح صنعتی و علامت به هزینه درخواست کننده یک نوبت در روزنامه رسمی کشور آگهی می شود. در صورتی که تا ۱۰ روز از تاریخ انتشار آگهی در روزنامه رسمی کشور، اعتراض نرسیده یا در صورت اعتراض، اصل گواهی نامه توسط معترض ارائه نشده باشد، اداره مالکیت صنعتی اقدام به صدور المثنی گواهی نامه مفقودی می نماید. رسیدگی به اعتراضات واصله با دادگاه صالح می باشد.
تبصره ـ صدور المثنی برای گواهی نامه های مفقودشده و یا از بین رفته که به اشخاص مقیم خارج از کشور تعلق داشته باشد، مستلزم تسلیم اعلامیه ای است که از سوی دفتر اسناد رسمی کشور محل اقامت صادر شده و به تایید نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده و تشریفات مقرر در فوق نیز رعایت شده باشد.
فصل پنجم: تصحیح اشتباهات، تمدید مهلت و ترتیبات انتقال
ماده ۱۷۶ ـ تصحیح اشتباهات اداری اعم از اشتباهات تایپی، املایی و از قلم افتادن حروف و اعداد یا نظایر آن به درخواست متقاضی یا به تشخیص مرجع ثبت، توسط این مرجع انجام می پذیرد. درخواست تصحیح اشتباهات اداری توسط اشخاص باید همراه با ارائه نسخه ای از سند که اشتباه در آن مشخص شده صورت گیرد. اشتباهات اداری تصحیح شده به تشخیص مرجع ثبت در روزنامه رسمی منتشر می شود.
ماده ۱۷۷ ـ هرگونه درخواست تمدید مهلت در ارتباط با مراحل ثبت اختراع، طرح صنعتی و علامت علاوه بر موعد تعیین شده در قانون و این آیین نامه باید کتباً توسط متقاضی تسلیم مرجع ثبت گردد. مرجع مذکور می تواند پس از بررسی شرایط فقط برای یک بار مهلت های تعیین شده در این آیین نامه را تمدید نماید. تمدید مهلت از طرف این مرجع به اطلاع اشخاص ذی نفع رسانده می شود.
ماده ۱۷۸ ـ انتقال حق مالکیت ناشی از تسلیم اظهارنامه یا اختراع، طرح صنعتی و علامت ثبت شده یا اعطاء اجازه بهره برداری از آن ها یا اعراض از حق نسبت به اختراع، طرح صنعتی و علامت ثبت شده، به موجب سند رسمی به عمل می آید. دفترخانه اسناد رسمی قبل از تنظیم سند مربوط، نسبت به آخرین وضعیت اظهارنامه مورد نظر یا اختراع، طرح صنعتی و علامت ثبت شده از لحاظ تمدید، تغییر، انتقال، صدور اجازه بهره برداری و سایر موارد لازم از مرجع ثبت استعلام می نماید. پاسخ استعلام مذکور مستلزم پرداخت هزینه مقرر در جدول هزینه ها است.
فصل ششم: دادخواهی و مقررات مختلف
ماده ۱۷۹ـ با توجه به ماده ۵۹ قانون، رسیدگی به دعاوی حقوقی و کیفری مرتبط با قانون و این آیین نامه در صلاحیت شعبه یا شعب خاصی از دادگاه های عمومی تهران است که توسط رئیس قوه قضاییه تعیین و در صورت امکان در اداره کل مالکیت صنعتی مستقر می شوند. در مورد دعاوی کیفری، چنانچه جرم از خارج از تهران واقع یا کشف و یا متهم در خارج از تهران دستگیر شده باشد، در این صورت تحقیقات مقدماتی در محل وقوع یا کشف جرم یا دستگیری متهم به عمل آمده و پرونده برای رسیدگی به دادگاه های مذکور در فوق ارجاع می شود.
ماده ۱۸۰ ـ چنانچه در ضمن رسیدگی کیفری، متهم برای دفاع از خود موضوع مالکیت اختراع، طرح صنعتی، علامت و نام تجاری را مطرح کند، دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون، خود باید به این موضوع رسیدگی نماید.
ماده ۱۸۱ ـ در مورد خساراتی که خواه از مجرای حقوقی و خواه از مجرای کیفری در دعاوی مربوط به اختراعات، طرح های صنعتی، علائم و نام های تجاری مطالبه می شود، خسارت شامل ضررهای وارده خواهد بود.
ماده ۱۸۲ ـ مالک هر اختراع، طرح صنعتی، علامت و نام تجاری یا قائم مقام قانونی وی برحسب مورد می تواند به موجب امر نزدیک ترین دادگاه عمومی محلی که کالاهای مورد ادعا در آن محل است صورت مشروحی از کالاهایی که به ادعای او با حق حاصل از اختراع یا طرح صنعتی و یا علامت تجاری او مخالف است بردارد. اجرای امر فوق در صورتی که کالاها هنوز در گمرک باشند، به وسیله مامورین گمرک والا به وسیله مامور اجرا به عمل خواهد آمد.
توقیف کالاهای مزبور وقتی ممکن است که امر دادگاه تصریح به آن داشته باشد. امر دادگاه در هریک از دو صورت فوق بنابه دادخواست مالک اختراع، طرح صنعتی، علامت و نام تجاری یا قائم مقام قانونی وی صادر می گردد. به دادخواست مزبور باید رونوشت مصدق گواهی نامه اختراع، طرح صنعتی و علامت، حسب مورد، ضمیمه گردد. اگر مالک اختراع، طرح صنعتی، علامت و نام تجاری تقاضای توقیف کالاهای مذکور فوق را نماید باید تضمین کافی بدهد که عندالاقتضاء از محل مزبور کلیه خسارات وارده به طرف جبران گردد.
ماده ۱۸۳ ـ در دعاوی حقوقی و کیفری راجع به حقوق حاصله از ثبت اختراع، طرح صنعتی، علامت و نام تجاری، معترض می تواند در هر مرحله از مراحل رسیدگی، از مراجع قضایی، اعم از دادگاه یا دادسرا که پرونده در آنجا مطرح است درخواست صدور قرار تامین دلیل و دستور توقیف محصولات ناقض حقوق ادعایی و تقاضای صدور دستور موقت نسبت به عدم ساخت، فروش یا ورود این محصولات را بنماید. مراجع قضایی موظفند نسبت به قبول تقاضای مذکور موافقت نمایند و می توانند قبل از صدور قرارهای مزبور از متقاضی تضمین کافی بخواهند. اجرای دستور فوق در صورتی که محصولات در گمرک باشند توسط مامورین گمرک والا توسط ضابطین خواهد بود.
تبصره۱ـ دادسرا می تواند راساً دستور توقیف کالاهای دارای علامت تقلبی، اعم از اینکه وارد چرخه تجاری شده یا نشده باشند، را صادر نماید.
تبصره۲ـ صدور دستور موقت و قرار تامین وفق مقررات آیین دادرسی خواهد بود.
ماده ۱۸۴ ـ اگر مدعی تا ۳۰ روز از تاریخ امر مذکور در ماده ۱۸۲ این آیین نامه از مجرای حقوقی یا از طریق کیفری در دادگاه صالح مقرر در ماده ۵۹ قانون طرح دعوی ننماید، توقیفی که به عمل آمده است باطل و کان لم یکن بوده و وی طبق ماده مذکور مسئول خسارات وارده به طرف خواهد بود.
ماده ۱۸۵ ـ مرجع ثبت مکلف است احکام نهایی صادره از دادگاه را در آن قسمت که مربوط به ادارات تابعه است اجرا نماید. چنانچه در جریان اجرای حکم، ابهامی وجود داشته باشد، دادگاهی که حکم را صادرکرده است، رفع ابهام می نماید.
تبصره ـ حکم نهایی عبارت از حکمی است که به واسطه طی مراحل قانونی و یا به واسطه انقضاء مدت اعتراض، تجدید نظر و فرجام، دعوایی که حکم در آن موضوع صادر شده از دعاوی مختومه محسوب شود.
ماده۱۸۶ـ طریقه ابلاغ های موضوع قانون و این آیین نامه همان است که در مقررات آیین دادرسی مدنی مقرر است.
ماده۱۸۷ ـ نحوه اعتراض به اظهارنامه ثبت بین المللی اختراع، طرح صنعتی و علامت تجاری و رسیدگی به آن براساس قانون و این آیین نامه خواهد بود.
ماده۱۸۸ ـ رسیدگی به اعتراضات وارده به تقاضای ثبت اختراع، طرح صنعتی و علامت تجاری متعلق به اشخاص مقیم خارج از کشور مستلزم معرفی نماینده قانونی در ایران است.
ماده۱۸۹ ـ تجدید نظر از آراء محاکم و نحوه رسیدگی، تابع مقررات آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی یا کیفری است.
ماده ۱۹۰ ـ در اجرای ماده ۵۲ قانون که نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در سازمان جهانی مالکیت معنوی و اتحادیه های مربوط به کنوانسیون های ذی ربط، و در داخل کشور، تصدی امور مربوط به مالکیت صنعتی، به عهده سازمان ثبت اسناد و املاک کشور نهاده شده است، رئیس سازمان می تواند دستورالعمل های لازم در اجرای مقررات مربوط و این آئین نامه را صادر نماید.
ماده ۱۹۱ ـ ضمائم این آئین نامه جزء لاینفک آن محسوب می شود.
ماده ۱۹۲ ـ این آئین نامه در ۱۹۲ ماده و ۱۰۴ تبصره و سه ضمیمه مشتمل بر جدول هزینه ها، طبقه بندی های بین المللی و فرم های اظهارنامه، گواهی نامه، گواهی نامه تمدید و مندرجات دفاتر ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تنظیم شده که سازمان ثبت اسناد و املاک کشور مامور اجرای آن است و در تاریخ۱/۱۱/۱۳۸۷ تصویب می گردد و از تاریخ اجرای این آیین نامه، آیین نامه اصلاحی اجرای قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات، مصوب ۱۳۳۷، ملغی می شود.



رئیس قوه قضائیه ـ سیدمحمود هاشمی شاهرودی



ضمائم
ضمیمه یک
جدول هزینه ها
(به ریال)

۱ـ اختراع

ضمائم ضمیمه یک جدول هزینه ها (به ریال)
۱ـ اختراع

اقلام هزینه: ۱ـ حق ثبت اظهارنامه و اظهارنامه تقسیمی
شخص حقیقی: ۱۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۲ـ هزینه ثبت سالانه
شخص حقیقی: سال اول تا پنجم، هر سال معادل ۱۰۰۰۰۰ ریال سال ششم تا سال دهم، هر سال معادل ۲۰۰۰۰۰ ریال سال یازدهم تا پانزدهم، هر سال معادل ۳۰۰۰۰۰ ریال سال شانزدهم تا بیستم، هر سال معادل ۴۰۰۰۰۰ ریال
شخص حقوقی: ۱۰ برابر مبلغ تعیین شده برای اشخاص حقیقی

اقلام هزینه: ۳ـ جریمه تاخیر در پرداخت هزینه سالانه
شخص حقیقی ـ شخص حقوقی: معادل نصف قسط سالانه در دوره های پنج ساله مربوط

اقلام هزینه: ۴ـ هزینه استعلام برای انتقال، اجازه بهره برداری یا اعراض
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۵۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۵ ـ حق ثبت انتقال قراردادی و قهری
شخص حقیقی: ۳۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳۰۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۶ ـ حق ثبت مجوز بهره برداری یا فسخ و خاتمه آن
شخص حقیقی ـ شخص حقوقی: نصف هزینه انتقال قراردادی و قهری

اقلام هزینه: ۷ـ هزینه هربار اصلاح اظهارنامه و ضمائم آن
شخص حقیقی ـ شخص حقوقی: معادل حق ثبت اظهارنامه

اقلام هزینه: ۸ ـ حق ثبت انتقال اظهارنامه یا اجازه بهره برداری از آن
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۵۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۹- حق ثبت تغییرات (غیراز انتقال مالکیت و اجازه بهره برداری)
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۵۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۰- هزینه صدور گواهی المثنی
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۱- هزینه رونوشت مصدق
شخص حقیقی: ۵۰۰۰
شخص حقوقی: ۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۲- هزینه اخذ تاییدیه تسلیم اظهارنامه یا صدور گواهی نامه اختراع
شخص حقیقی: ۱۵. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۳- هزینه رسیدگی به اعتراض به رد ثبت
شخص حقیقی: ۵۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۷۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۴- هزینه رسیدگی به اعتراض به تقاضای ثبت
شخص حقیقی: ۱. ۵۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳. ۰۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۵- ودیعه تسیلم دادخواست ابطال به دادگاه
شخص حقیقی: ۳. ۰۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴. ۵۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۶- هزینه بررسی اظهارنامه ثبت بین المللی به عنوان اداره مبدا
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۵۰۰. ۰۰۰

توضیح: در مورد متقاضیان خارجی که در اجرای مقررات کنوانسیون پاریس، تقاضاهای خود را مستقیماً تسلیم مرجع ثبت (اداره ثبت اختراعات اداره کل مالکیت صنعتی) می نمایند، می بایست معادل ارزی مبلغ ریالی تعیین شده در جدول هزینه ها را مطابق نرخ رسمی بپردازند.

۲ـ طرح صنعتی

۲ـ طرح صنعتی


اقلام هزینه: ۱ـ حق ثبت اظهارنامه به ازای یک طبقه
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: هزینه هر طبقه اضافی در اظهارنامه
شخص حقیقی: ۲۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۶۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۲ـ حق ثبت به ازاء یک طبقه برای پنج سال اول
شخص حقیقی: ۴۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱. ۳۵۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: حق ثبت هر طبقه اضافی برای پنج سال اول
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۳ـ حق ثبت تمدید به ازاء یک طبقه برای پنج سال دوم
شخص حقیقی: ۹۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۲. ۷۰۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: حق ثبت تمدید هر طبقه اضافی برای پنج سال دوم
شخص حقیقی: ۲۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۶۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۴ـ حق ثبت تمدید به ازاء یک طبقه برای پنج سال سوم
شخص حقیقی: ۴۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱. ۳۵۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: حق ثبت تمدید هر طبقه اضافی برای پنج سال سوم
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۵ ـ جریمه تاخیر در تمدید ثبت دوره پنج ساله دوم
شخص حقیقی: ۲۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۶۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۶ ـ جریمه تاخیر در تمدید ثبت دوره پنج ساله سوم
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۷ـ هزینه استعلام برای انتقال، اجازه بهره برداری یا اعراض
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۸ ـ حق ثبت انتقال قراردادی و قهری
شخص حقیقی: ۳۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۹۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۹ـ حق ثبت مجوز بهره برداری یا فسخ و خاتمه آن
شخص حقیقی ـ شخص حقوقی: نصف هزینه انتقال قراردادی و قهری

اقلام هزینه: ۱۰ـ هزینه هر بار اصلاح اظهارنامه و ضمائم آن
شخص حقیقی: ۲۵. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۷۵. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۱ـ حق ثبت انتقال اظهارنامه یا اجازه بهره برداری از آن
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۲ـ حق ثبت تغییرات (غیر از انتقال مالکیت و اجازه بهره برداری)
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۳ـ هزینه صدور گواهی المثنی
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۴ـ هزینه رونوشت مصدق
شخص حقیقی: ۵. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۵ـ هزینه اخذ تاییدیه تسلیم اظهارنامه یا صدور گواهی نامه طرح صنعتی
شخص حقیقی: ۱۵. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴۵. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۶ـ هزینه رسیدگی به اعتراض به رد ثبت
شخص حقیقی: ۵۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۷۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۷ـ هزینه رسیدگی به اعتراض به تقاضای ثبت
شخص حقیقی: ۱. ۵۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳. ۰۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۸ـ ودیعه سلیم دادخواست ابطال به دادگاه
شخص حقیقی: ۳. ۰۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴. ۵۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۹ـ هزینه بررسی اظهارنامه ثبت بین المللی به عنوان اداره مبدا
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۵۰. ۰۰۰

توضیح: در مورد متقاضیان خارجی که در اجرای مقررات کنوانسیون پـاریس، تقاضاهای خود را مستقیماً تسلیم مرجع ثبت (اداره ثبت طرح های صنعتی اداره کل مالکیت صنعتی) می نمایند، می بایست معادل ارزی مبلغ ریالی تعیین شده درجدول هزینه ها را مطابق نرخ رسمی بپردازند.

۳ـ علامت تجاری

۳ـ علامت تجاری

اقلام هزینه: ۱ـ حق ثبت اظهارنامه به ازاء یک طبقه
شخص حقیقی: ۲۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴۰۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: هر طبقه اضافی
شخص حقیقی: ۲۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۲ـ حق ثبت علامت به ازاء یک طبقه
شخص حقیقی: ۱. ۲۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۲. ۴۰۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: حق ثبت هر طبقه اضافی
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۲۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۳ـ حق ثبت تمدیددوره های ده ساله
شخص حقیقی ـ شخص حقوقی: معادل حق ثبت علامت

اقلام هزینه: ۴ـ جریمه تاخیر در تمدید ثبت
شخص حقیقی ـ شخص حقوقی: معادل نصف حق ثبت علامت

اقلام هزینه: ۵ ـ هزینه استعلام برای انتقال، اجازه بهره برداری یا اعراض
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۶ ـ حق ثبت انتقال قراردادی و قهری به ازاء هر طبقه (با هر تعداد کالا و خدمات)
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۲۰۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: حق ثبت انتقال برای هر طبقه اضافی
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۷ـ حق ثبت مجوز بهره برداری یا فسخ و خاتمه آن به ازاء یک طبقه (با هر تعداد کالا و خدمات)
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۲۰۰. ۰۰۰
اقلام هزینه: حق ثبت اجازه بهره برداری یا فسخ و خاتمه آن به ازای هر طبقه اضافی
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۸ ـ هزینه هربار اصلاح اظهارنامه و ضمائم آن
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۹ـ حق ثبت انتقال اظهارنامه یا اجازه بهر ه برداری از آن
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۰ـ حق ثبت تغییرات (غیر از انتقال مالکیت و اجازه بهره برداری)
شخص حقیقی: ۵۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۱ـ هزینه صدور گواهی المثنی
شخص حقیقی: ۱۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۲۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۲ـ هزینه رونوشت مصدق
شخص حقیقی: ۵۰۰۰
شخص حقوقی: ۱۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۳ـ هزینه اخذ تاییدیه تسلیم اظهارنامه یا صدورگواهی نامه
شخص حقیقی: ۱۵. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۴ـ هزینه رسیدگی به اعتراض به رد ثبت
شخص حقیقی: ۵۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۷۵۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۵ـ هزینه رسیدگی به اعتراض به تقاضای ثبت
شخص حقیقی: ۱. ۵۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۳. ۰۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۶ـ ودیعه تسلیم دادخواست ابطال به دادگاه
شخص حقیقی: ۳. ۰۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴. ۵۰۰. ۰۰۰

اقلام هزینه: ۱۷ـ هزینه بررسی اظهارنامه ثبت بین المللی به عنوان اداره مبدا
شخص حقیقی: ۲۰۰. ۰۰۰
شخص حقوقی: ۴۰۰. ۰۰۰

توضیح: در مورد متقاضیان خارجی که در اجرای مقررات کنوانسیون پاریس، تقاضاهای خود را مستقیماً تسلیم مرجع ثبت (اداره ثبت علائم اداره کل مالکیت صنعتی) می نمایند، می بایست معادل ارزی مبلغ ریالی تعیین شده درجدول هزینه ها را مطابق نرخ رسمی بپردازند.

ضمیمه
بالا
فهرست اصلی


* چهارم

ضمیمه دو
طبقه بندی های بین المللی برای ثبت مالکیت های صنعتی
۱ـ طبقه بندی بین المللی اختراعات

بخش الف: نیازهای انسانی
زیر بخش: کشاورزی
زیربخش: مواد غذایی ـ تنباکو
زیربخش: اقلام شخصی یا خانگی
زیربخش: سلامتی و بهداشت، سرگرمی و تفریحات
بخش ب: انجام عملیات مختلف؛ حمل ونقل و ترابری
زیربخش: جداسازی، مخلوط کردن
زیربخش: عملیات مختلف شکل دادن
زیربخش: چاپ ونشر
زیربخش: حمل ونقل، ترابری
زیربخش: فناوری ساختارهای ذره بینی، نانو فناوری
بخش ج: شیمی ـ متالورژی
زیربخش: شیمی
زیربخش: متالورژی
بخش د: منسوجات، کاغذ
زیربخش: منسوجات یا سایر مواد قابل انعطاف که به صورت دیگری ارائه نمی شوند
زیربخش: کاغذ
بخش هـ: ساختمان ها و بناهای ثابت
زیربخش: ساختمان
زیربخش: حفاری زمین و صخره، استخراج معدن
بخش و: مهندسی مکانیک، روشنایی، گرمایش و اسلحه ها و انفجار
زیربخش: انواع موتور یا پمپ
زیربخش: مهندسی به مفهوم عام آن
زیربخش: روشنایی، گرمایش
زیربخش: انواع اسلحه، انفجار
بخش ز: فیزیک
زیربخش: وسایل
زیربخش: صنعت هسته ای
بخش ح: برق


۲ـ طبقه بندی بین المللی طرح صنعتی
طبقه۱: مواد غذایی
طبقه۲: پوشاک و اقلام و لوازم خرازی
طبقه ۳: کالاهای مسافرتی، چمدان، چتر آفتابی و لوازم شخصی که در جای دیگر ذکر نشده اند
طبقه ۴: انواع برس و قلم مو
طبقه ۵: اقلام ساخته شده از منسوجات، مواد ورقی طبیعی یا مصنوعی
طبقه ۶: اسباب و اثاثیه منزل
طبقه ۷: اقلام خانگی، که در جای دیگری قید نشده اند
طبقه ۸: ابزارآلات و یراق آلات
طبقه ۹: بسته بندی ها و ظروف مخصوص حمل ونقل یا جابه جایی کالا
طبقه ۱۰: ساعت مچی و دیواری و سایر لوازم اندازه گیری، کنترل و علامت دادن
طبقه ۱۱: اقلام تزئینی و زیورآلات
طبقه۱۲: وسایل حمل و نقل یا بالا بردن
طبقه ۱۳: تجهیزات تولید، توزیع یا تبدیل برق
طبقه ۱۴: تجهیزات ضبط، ارتباطات یا بازیابی اطلاعات
طبقه ۱۵: ماشین آلاتی که در جای دیگر قید نشده اند
طبقه ۱۶: دستگاه های عکاسی، سینماتوگرافی و بصری
طبقه ۱۷: آلات موسیقی
طبقه ۱۸: ماشین آلات چاپ و ماشین های اداری
طبقه ۱۹: نوشت افزار و لوازم اداری، مواد تدریس و آموزش و مواد مورد استفاده نقاشان
طبقه ۲۰: تجهیزات فروش و تبلیغات، تابلوها
طبقه ۲۱: انواع بازی، اسباب بازی، چادر و اقلام ورزشی
طبقه ۲۲: تسلیحات، اقلام آتش بازی و نورافشانی، لوازم برای شکار، ماهیگیری و دفع آفات
طبقه ۲۳: تجهیزات توزیع مایعات، لوازم بهداشتی، تجهیزات گرمایشی، تهویه و تهویه مطبوع، سوخت جامد
طبقه ۲۴: لوازم و تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی
طبقه ۲۵: واحدهای ساختمانی و عناصر ساختمانی
طبقه ۲۶: دستگاه های روشنایی
طبقه ۲۷: ملزومات استفاده از توتون و ملزومات مورد استفاده سیگاری ها
طبقه ۲۸: محصولات دارویی و آرایشی، اقلام و دستگاه های پیرایشی
طبقه ۲۹: تجهیزات و ادوات ضدخطر آتش سوزی، برای پیش گیری از سوانح و برای نجات
طبقه ۳۰ اقلام لازم برای مراقبت از حیوانات و جابه جایی آن ها
طبقه ۳۱: ماشین ها و لوازم برای تهیه مواد خوراکی و آشامیدنی که در جای دیگر ذکر نشده اند
طبقه ۳۲: موارد مختلف و گوناگون

۳ـ طبقه بندی بین المللی علائم صنعتی و تجاری

طبقه۱ـ مواد شیمیایی مورداستفاده در صنایع، علوم، عکاسی و همچنین کشاورزی، باغبانی و جنگلبانی؛ رزین های مصنوعی پردازش نشده؛ پلاستیک های پردازش نشده؛ کودهای گیاه؛ ترکیبات اطفاء حریق؛ مواد آبکاری و جوشکاری فلزات؛ مواد شیمیایی برای نگهداری مواد غذایی؛ مواد دباغی؛ چسب های صنعتی.
طبقه۲ـ رنگ، روغن؛ جلا؛ لاک؛ مواد ضدرنگ زدگی و جلوگیری کننده از فاسد شدن چوب؛ مواد رنگی؛ مواد تثبیت رنگ، رزین یا صمغ های خام طبیعی؛ فلزات به صورت پودر یا ورق برای نقاشان ساختمان، چاپگرها و هنرمندان.
طبقه۳ـ ترکیبات سفیدکننده و سایر مواد مخصوص شستشوی لباس؛ مواد مخصوص تمیز کردن، براق کردن، لکه گیری و سائیدن؛ صابون؛ عطریات، روغن های اسانس، مواد آرایشی؛ لوسیون های مو؛ گرد و خمیر دندان.
طبقه۴ ـ روغن ها و گریس های صنعتی؛ روان کننده ها، ترکیبات گردگیری، مرطوب کردن و جذب رطوبت؛ انواع سوخت (شامل سوخت موتور) و مواد روشنایی؛ انواع شمع و فتیله چراغ.
طبقه۵ ـ مواد داروئی و بیطاری؛ مواد بهداشتی برای مصارف پزشکی؛ مواد رژیمی برای مصارف پزشکی، غذای کودکان؛ انواع گچ شکسته بندی، لوازم زخم بندی؛ مواد پرکردن دندان، موم دندانسازی؛ ضدعفونی کننده ها؛ مواد نابودکننده حشرات موذی؛ قارچ کش، مواد دفع نباتات هرزه.
طبقه ۶ ـ فلزات عادی و آلیاژهای آن ها؛ مواد ساختمانی فلزی؛ ساختمان های فلزی قابل حمل؛ مواد فلزی خطوط راه آهن؛ کابل و سیم های غیربرقی از جنس فلزات عادی؛ آهن آلات، اقلام کوچک فلزی؛ لوله و مجراهای فلزی؛ گاوصندوق؛ اجناس ساخته شده از فلزات عادی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ سنگ های معدنی فلزات.
طبقه۷ ـ انواع ماشین و ماشین های افزار؛ انواع موتور (به استثناء موتور وسائط نقلیه زمینی)؛ قفل و بست حلقه های اتصال قطعات ماشین ها و قطعات انتقال قوه (به غیر از اتصالات و اجراء انتقال قوه وسائط نقلیه زمینی)؛ لوازم و ابزار کشاورزی (به استثنای ابزارهای دستی)؛ ماشین جوجه کشی.
طبقه۸ ـ انواع ابزار و لوازم دستی (که با دست کار می کنند)؛ سرویس کارد و قاشق و چنگال، سلاح کمری، تیغ.
طبقه۹ـ اسباب و آلات علمی، دریانوردی، مساحی، عکاسی، سینمایی، بصری، وزن کردن، اندازه گیری، علامت دادن، کنترل و مراقبت (نظارت)، نجات و آموزش؛ اسباب و لوازم هدایت، قطع و وصل، تبدیل، ذخیره سازی، تنظیم یا کنترل جریان برق؛ آلات و اسباب ضبط، انتقال یا تکثیر صوت یا تصویر؛ اسباب ذخیره اطلاعات مغناطیسی، دیسک های قابل ضبط؛ ماشین های فروش خودکار و مکانیسم دستگاه هایی که به سکه کار می کنند؛ صندوق های ثبت مبلغ دریافتی، ماشین های حساب، تجهیزات داده پردازی و رایانه ای؛ دستگاه آتش نشانی.
طبقه ۱۰ ـ آلات و ابزار جراحی، پزشکی، دندانسازی و بیطاری، اندام های مصنوعی، دندان و چشم مصنوعی؛ اقلام ارتوپدی؛ مواد بخیه زنی.
طبقه ۱۱ ـ دستگاه های روشنایی، حرارتی، مواد بخار، طبخ، خنک کردن، تهویه، تامین آب بهداشتی.
طبقه ۱۲ ـ وسائط نقلیه، دستگاه های حمل و نقل زمینی، دریایی یا هوایی.
طبقه ۱۳ ـ اسلحه گرم؛ مهمات و انواع پرتابه (از قبیل موشک، خمپاره و غیره)؛ مواد منفجره؛ مواد وسایل آتشبازی.
طبقه ۱۴ ـ فلزات گرانبها و آلیاژهای آن ها و کالاهایی که با فلزات گرانبها ساخته شده یا با آن ها روکش شده اند و در سایر طبقات ذکر نشده اند؛ جواهرات، سنگ های گرانبها؛ اسباب و لوازم ساعت سازی و زمان سنجی.
طبقه ۱۵ ـ آلات موسیقی.
طبقه ۱۶ ـ کاغذ، مقوا و کالاهای ساخته شده از آن ها که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ مطالب چاپ شده، مواد صحافی؛ عکس؛ نوشت افزار؛ چسب برای مصارف تحریری یا خانگی؛ لوازم نقاشی؛ قلم مو نقاشی؛ ماشین تحریر و لوازم ملزومات دفتری (به استثنای مبلمان) مواد آموزشی و تدریس (به استثنای دستگاه ها)؛ مواد پلاستیکی برای بسته بندی (که در سایر طبقات ذکر نشده اند)؛ حروف و کلیشه چاپ.
طبقه۱۷ ـ لاستیک، کائوچو، صمغ، آزبست (پنبه نسوز)، میکا (سنگ طلق) و کالاهای ساخته شده از این مواد که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ پلاستیک دارای شکل و قالب خاص برای استفاده در تولید سایر کالاها؛ مواد بسته بندی، درپوش گذاری، انسداد و عایق بندی؛ لوله های قابل ارتجاع غیرفلزی.
طبقه ۱۸ ـ چرم و چرم مصنوعی و کالاهای ساخته شده از آن ها که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ پوست حیوانات؛ چمدان، کیسه و کیف های مسافرتی؛ چتر، چتر آفتابگیر و عصا؛ شلاق، یراق و زین و برگ.
طبقه ۱۹ ـ مواد و مصالح ساختمانی (غیرفلزی)؛ لوله های غیرفلزی سخت و غیرقابل انعطاف برای استفاده در ساختمان؛ آسفالت، قیر و قطران؛ ساختمان های متحرک غیرفلزی؛ بناهای یادبود غیرفلزی.
طبقه۲۰ ـ مبلمان و اثاثیه، آیینه، قاب عکس؛ کالاهای ساخته شده از چوب، چوب پنبه، نی، حصیر، شاخ، استخوان، عاج، استخوان آرواره نهنگ، صدف، کهربا، صدف مروارید، کف دریا و بدل کلیه این مواد یا ساخته شده از پلاستیک (که در سایر طبقات ذکر نشده اند).
طبقه ۲۱ ـ ظروف خانگی یا لوازم آشپزخانه (که از فلزات قیمتی ساخته یا روکش نشده اند)؛ شانه و ابر و اسفنج؛ انواع برس قلم مو (به استثنای قلم موهای نقاشی)؛ مواد ساخت برس؛ لوازم نظافت و تمیزکاری؛ سیم ظرفشویی؛ شیشه کار شده یا نیمه کار شده (به استثنای شیشه مورد استفاده درساختمان ها) شیشه آلات، اشیاء ساخته شده از چینی و سفال که در طبقات دیگر ذکر نشده اند.
طبقه۲۲ـ طناب، ریسمان، تور، چادر، سایبان، برزنت (تارپولین)، بادبان و شراع، کیسه و گونی که در طبقات دیگر ذکر نشده است؛ مواد لایی و لایه گذاری و پوشال (به استثنای لاستیک و پلاستیک)؛ مواد خام لیفی برای نساجی.
طبقه ۲۳ ـ انواع نخ و رشته برای مصارف پارچه بافی و نساجی.
طبقه ۲۴ ـ محصولات نساجی و پارچه ای که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ انواع روتختی و رومیزی.
طبقه ۲۵ ـ انواع لباس و پوشاک، پاپوش و پوشش سر.
طبقه ۲۶ ـ انواع توری و قلابدوزی، روبان، بند (نوار) حاشیه و قیطان؛ دکمه، قزن قفلی، سنجاق و سوزن ته گرد؛ گل های مصنوعی.
طبقه ۲۷ ـ انواع فرش، قالیچه، حصیر و زیرانداز، لینولیوم و سایر کف پوش ها، آویزهای دیواری (غیرپارچه ای).
طبقه ۲۸ ـ انواع بازی و اسباب بازی؛ لوازم ورزشی و ژیمناستیک که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ تزئینات درخت کریسمس.
طبقه ۲۹ ـ گوشت، گوشت ماهی، گوشت طیور و شکار؛ عصاره گوشت؛ سبزیجات و میوه جات به صورت کنسرو، خشک شده و پخته شده؛ انواع ژله، مربا و کمپوت؛ تخم مرغ، شیر و محصولات لبنی؛ روغن ها و چربی های خوراکی.
طبقه ۳۰ـ قهوه، چای، کاکائو، شکر، برنج، نشاسته کاسار یا مانیوک (تاپیوکا)، نشاسته نخل خرما (ساگو)، بدل قهوه؛ آرد و فرآورده های تهیه شده از غلات، نان، نان شیرینی، شیرینی جات، شیرینی یخی؛ عسل، ملاس یا شیره قند؛ مایه خمیر، گرد مخصوص شیرینی پزی یا پخت نان؛ نمک، خردل؛ سرکه، انواع سس (چاشنی) ادویه جات، یخ.
طبقه ۳۱ ـ محصولات کشاورزی، باغداری و جنگلبانی و دانه هایی که در طبقات دیگر ذکر نشده اند؛ حیوانات زنده؛ میوه و سبزیجات تازه؛ بذر؛ گیاهان و گل های طبیعی؛ غذای حیوانات؛ مالت (جو سبز خشک شده).
طبقه ۳۲ ـ ماء الشعیر؛ آب های معدنی و گازدار و سایر نوشیدی های غیرالکلی؛ آبمیوه و شربت های میوه ای؛ شربت و ترکیبات مخصوص ساخت نوشابه.
طبقه ۳۳ ـ....
طبقه ۳۴ـ تنباکو، لوازم تدخین؛ کبریت.
خدمات
طبقه ۳۵ ـ تبلیغات؛ مدیریت تجاری؛ امور اداری تجارت؛ کارهای دفتری و اداری.
طبقه ۳۶ ـ بیمه؛ امور مالی؛ امور پولی؛ امور مربوط به معاملات املاک و مستغلات.
طبقه ۳۷ ـ ساختمان سازی؛ تعمیر و بازسازی؛ خدمات نصب.
طبقه ۳۸ ـ مخابرات از راه دور.
طبقه ۳۹ ـ حمل و نقل؛ بسته بندی و نگهداری کالاها؛ تهیه مقدمات و ترتیب دادن مسافرت ها.
طبقه ۴۰ ـ بهسازی و عمل آوری مواد.
طبقه ۴۱ ـ آموزش و پرورش؛ دوره های کارآموزی وتعلیمی؛ تفریح و سرگرمی؛ فعالیت های ورزشی و فرهنگی.
طبقه ۴۲ ـ خدمات علمی و فناوری و تحقیق و پژوهش و طراحی در این زمینه؛ خدمات تجزیه و تحلیل و تحقیقات صنعتی؛ طراحی و توسعه نرم افزار و سخت افزارهای رایانه ای.
طبقه ۴۳ ـ خدمات عرضه اغذیه و نوشابه؛ تامین مسکن و محل اقامت موقت.
طبقه ۴۴ ـ خدمات پزشکی؛ خدمات بیطاری؛ مراقبت های بهداشتی؛ و زیبایی برای انسان ها یاحیوانات؛ خدمات کشاورزی، باغداری و جنگلداری.
طبقه ۴۵ ـ خدمات شخصی یا اجتماعی که توسط دیگران برای رفع نیازهای افراد ارائه می شوند؛ خدمات امنیتی برای محافظت از افراد، اموال و دارایی ها؛ خدمات حقوقی.

 

 

 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به معاهده همکاری در ثبت اختراعات

 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ماده واحده - به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داده می‌شود به معاهده همکاری در ثبت اختراعات مصوب ۲۹ خرداد ۱۳۴۹ هجری شمسی (برابر با ۱۹ ژوئن ۱۹۷۰ میلادی‌) - اصلاح شده در ۶ مهر ۱۳۵۸ هجری شمسی (۲۸ سپتامبر ۱۹۷۹ میلادی‌) و تجدیدنظر شده در ۱۴ مهر ۱۳۶۲ هجری شمسی (۳ فوریه ۱۹۸۴ میلادی‌) و ۱۱ مهر ۱۳۸۰ هجری شمسی (۳ اکتبر ۲۰۰۱ میلادی‌) - ملحق گردد و اسناد الحاق را نزد امین اسناد معاهده تودیع نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎تبصره ۱ - موارد حق شرط مقرر در ماده (۶۴) معاهده برای دولت جمهوری اسلامی ایران محفوظ است و دولت درصورت اقتضاء می‌تواند نسبت به اسقاط حق شرطهای مقرر در ماده مزبور اقدام نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎تبصره ۲ - اعمال مفاد ماده (۵۹) معاهده توسط دولت جمهوری اسلامی ایران منوط به رعایت اصل یکصد و سی و نهم (۱۳۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است‌.
تبصره ۳- لازم الاجراء شدن اصلاحیه‌های ناشی از اجراء بند (ب) جزء (۳) ماده (۶۱) معاهده منوط به تصویب در مجلس شورای اسلامی می‌باشد.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
معاهده همکاری در ثبت اختراعات کشورهای متعاهد،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎با ابراز علاقه به مشارکت در پیشرفت علم و تکنولوژی‌،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎با ابراز علاقه به تکمیل حمایت قانونی از اختراعات‌،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎با ابراز علاقه به تسهیل و کم هزینه کردن کسب حمایت برای اختراعات درموردی که کسب حمایت در چند کشور مورد نظر باشد،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎با ابراز علاقه برای تسهیل و تسریع در دسترسی عمومی به اطلاعات فنی موجود در اسنادی که اختراعات جدید را توصیف می‌نماید،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎با ابراز علاقه به ترویج و تسریع توسعه اقتصادی در کشورهای درحال توسعه ازطریق اتخاذ تدابیری در سطح ملی و منطقه‌ای باهدف افزایش کارآیی نظامهای حقوقی آنان در زمینه حمایت از اختراعات ازطریق ارائه اطلاعات سهل‌الوصول درباره دسترسی به راه‌حلهای فناوری قابل اعمال نسبت به نیازهای خاص آنان و تسهیل در دسترسی به حجم دائماً فزاینده فناوری نوین‌،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎و با اعتقاد به این‌که انجام همکاری‌ها بین کشور‌ها، نیل به اهداف فوق‌الذکر را تاحدزیادی تسهیل خواهد نمود، این معاهده را بین خود منعقد ساخته‌اند.

مقررات مقدماتی

ماده ۱ - تأسیس اتحادیه
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - کشورهای طرف این معاهده (که از این پس «کشورهای متعاهد» نامیده می‌شوند) اتحادیه‌ای را به منظور همکاری در تسلیم اظهارنامه‌، جست‌وجو و بررسی اظهارنامه‌های حمایت از اختراعات و ارائه خدمات خاص فنی تشکیل می‌دهند. این اتحادیه به نام «اتحادیه بین‌المللی همکاری در ثبت اختراعات‌» نامیده خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - هیچ‌یک از مقررات این معاهده در جهت تضعیف حقوقی که به‌موجب مقررات مندرج در کنوانسیون پاریس برای حمایت از حقوق مالکیت صنعتی برای اتباع یا مقیمین کشورهای عضو آن کنوانسیون مقرر گردیده تفسیر نخواهد شد.
ماده ۲ - تعاریف
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎در این معاهده و آئین‌نامه مگر این‌که به‌گونه دیگری به صورت صریح ذکر شده باشد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - «اظهارنامه‌» به اظهارنامه‌ای برای حمایت از یک اختراع اطلاق می‌شود و اشاره به «اظهارنامه‌» به معنای اشاره به اظهارنامه‌های گواهی ثبت اختراعات‌، گواهینامه مخترعین‌، گواهینامه‌های اختراع اشیاء مصرفی‌، گواهینامه‌های مدلهای اشیاء مصرفی‌، ورقه اختراع تکمیلی یا گواهینامه تکمیل اختراع‌، گواهینامه‌های تکمیل اختراع مخترعین و گواهینامه‌های تکمیل اشیاء مصرفی خواهد بود،
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اشاره به «ورقه اختراع‌» به اشاره به ورقه ثبت اختراعات‌، گواهینامه مخترعین‌، گواهینامه ثبت اختراع اشیاء مصرفی‌، گواهینامه ثبت مدلهای مصرفی‌، گواهینامه تکمیل اختراع‌، گواهینامه تکمیل اختراع مخترعین و گواهینامه‌های تکمیل اختراع اشیاء مصرفی تفسیر می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - «ورقه اختراع ملی‌» به ورقه اختراعی اطلاق می‌شود که به وسیله یک مرجع ملی صادر شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - «ورقه اختراع منطقه‌ای‌» به ورقه اختراعی اطلاق می‌شود که ازطرف مرجع ملی یا مرجع بین‌الدولی که دارای اختیار صدور ورقه‌های اختراع معتبر در بیش از یک کشور باشد صادر شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - «اظهارنامه منطقه‌ای‌» به اظهارنامه‌ای برای ثبت اختراع در سطح منطقه‌ای اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - اشاره «اظهارنامه ملی‌» به اشاره به اظهارنامه‌ها برای ورقه‌های اختراع ملی و ورقه‌های اختراع منطقه‌ای به جز اظهارنامه‌هایی که به‌موجب این معاهده تسلیم شده است‌، تفسیر می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - «اظهارنامه بین‌المللی‌» به اظهارنامه‌ای اطلاق می‌شود که به‌موجب این معاهده تسلیم شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ - اشاره به «اظهارنامه‌» به اشاره به اظهارنامه‌های ملی و اظهارنامه‌های بین‌المللی تفسیر می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۹ - اشاره به «ورقه اختراع‌» به اشاره به ورقه‌های اختراع ملی و ورقه‌های اختراع منطقه‌ای تفسیر می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۰ - اشاره به «قانون ملی‌» به اشاره به قانون ملی یک کشور متعاهد تفسیر می‌شود، یا درصورتی که اظهارنامه منطقه‌ای و یا ورقه اختراع منطقه‌ای مطرح باشد به اشاره به معاهده‌ای تفسیر می‌شود که به‌موجب آن تسلیم اظهارنامه‌های منطقه‌ای و یا صدور ورقه اختراع منطقه‌ای صورت می‌پذیرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۱ - «تاریخ حق تقدم‌» از لحاظ محاسبه مهلت‌ها به موارد زیر اطلاق می‌شود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - درموردی که اظهارنامه بین‌المللی حاوی یک ادعای حق تقدم به‌موجب ماده (۸) باشد، تاریخ مزبور تاریخ تسلیم اظهارنامه‌ای است که در آن حق تقدم ادعا شده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - درصورتی که طبق ماده (۸)، اظهارنامه بین‌المللی حاوی چندین حق تقدم باشد، تاریخ مزبور تاریخ تسلیم اولین اظهارنامه‌ای است که در آن حق تقدم ادعا شده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - درموردی که اظهارنامه بین‌المللی حاوی ادعای حق تقدم طبق ماده (۸) نباشد، تاریخ تسلیم بین‌المللی اظهارنامه مذکور ملاک خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۲ - «اداره ملی‌» به مرجع دولتی یک کشور متعاهد اطلاق می‌شود که مسؤولیت صدور ورقه اختراع به آن محول است‌. اشاره به «اداره ملی‌» همچنین به اشاره به هر مرجع بین‌الدولی تفسیر می‌شود که چندین کشور وظیفه صدور ورقه اختراع منطقه‌ای را به آن محول نموده‌اند، مشروط بر این‌که لااقل یکی از آن کشور‌ها جزء کشورهای متعاهد باشد و همچنین کشورهای فوق‌الاشعار به آن مرجع اجازه داده باشند تعهدات و اختیاراتی که این معاهده و آئین‌نامه آن درمورد ادارات ملی مقرر داشته را به عهده بگیرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۳ - «اداره تعیین شده‌» به اداره ملی یک کشور یا اداره‌ای که از طرف کشور مذکور عمل می‌کند و به موجب مقررات فصل اول این معاهده توسط متقاضی تعیین شده باشد اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۴ - «اداره منتخب‌» به اداره ملی یک کشور یا اداره‌ای که ازطرف کشور مذکور عمل می‌کند و آن را متقاضی طبق مقررات فصل دوم این معاهده انتخاب نموده باشد، اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۵ - «اداره دریافت کننده‌» به اداره ملی یا سازمان بین‌الدولی اطلاق می‌شود که اظهارنامه بین‌المللی به آن تسلیم می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۶ - «اتحادیه‌» به اتحادیه بین‌المللی همکاری در ثبت اختراعات اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۷ - «مجمع‌» به مجمع اتحادیه اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۸ - «سازمان‌» به سازمان جهانی مالکیت معنوی اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۹ - «دفتر بین‌المللی‌» به دفتر بین‌المللی سازمان اطلاق می‌شود و تا زمانی که دفتر بین‌المللی متحد حمایت از مالکیت معنوی (BIRPI) وجود داشته باشد، به آن دفتر اطلاق می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲۰ - «مدیرکل‌» به مدیرکل سازمان و تا زمانی که دفتر بین‌المللی متحد حمایت از مالکیت معنوی (BIRPI) وجود دارد به مدیر آن دفتر اطلاق می‌شود.

فصل اول - اظهارنامه بین‌المللی و جست‌وجوی بین‌المللی

ماده ۳ - اظهارنامه بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - اظهارنامه‌های حمایت از اختراعات در هر یک از کشورهای متعاهد را می‌توان به‌صورت اظهارنامه‌های بین‌المللی طبق این معاهده تسلیم نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اظهارنامه بین‌المللی برابر این معاهده و آئین‌نامه شامل تقاضا، توصیف‌، یک یا چند ادعا و عنداللزوم یک یا چند نقشه و یک خلاصه خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - خلاصه صرفاً به منظور ارائه اطلاعات فنی است و نمی‌توان از آن برای منظور دیگر خصوصاً تفسیر حدود حمایت مورد درخواست استفاده نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - اظهارنامه بین‌المللی باید:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) به یکی از زبانهای مقرر شده تنظیم شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) در آن الزامات مربوط به شکل اظهارنامه و ضمائم آن رعایت شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) الزامات مقرر شده مربوط به وحدت اختراع در آن رعایت شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۴) مشمول پرداخت هزینه‌های مقرر شده باشد.
ماده ۴ - تقاضا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - تقاضا حاوی موارد زیر خواهد بود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) درخواستی دایر بر این‌که به اظهارنامه بین‌المللی طبق این معاهده رسیدگی شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) تعیین کشور یا کشورهای متعاهد که طبق اظهارنامه بین‌المللی‌، حمایت از اختراع در آن کشور یا کشور‌ها، مورد نظر است (کشورهای تعیین شده‌) ;‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ اگر برای هر یک از کشورهای تعیین شده امکان ثبت اختراع منطقه‌ای وجود داشته باشد و متقاضی مایل باشد که ورقه اختراع منطقه‌ای را به جای ورقه اختراع ملی تحصیل نماید این موضوع باید در تقاضا ذکر شود;‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ اگر به موجب یک معاهده ثبت اختراع منطقه‌ای‌، متقاضی نتواند اظهارنامه خود را به کشورهای خاصی از اعضای آن معاهده محدود نماید تعیین یکی از آن کشور‌ها و اظهار تمایل دایر به تحصیل ورقه اختراع منطقه‌ای‌، به عنوان تعیین تمامی کشورهای عضو آن معاهده خواهد بود;‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ اگر به موجب قانون ملی کشور تعیین شده‌، تعیین آن کشور دارای اثر اظهارنامه برای تحصیل ورقه اختراع منطقه‌ای باشد، تعیین آن کشور قرینه‌ای خواهد بود دایر بر تمایل به تحصیل ورقه اختراع منطقه‌ای‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) نام و سایر اطلاعات و مشخصات مقرر شده درباره متقاضی و نماینده او (درصورت وجود نماینده‌).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۴) عنوان اختراع‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۵) نام و سایر اطلاعات مقرر شده درباره مخترع درموردی که به‌موجب قانون ملی حداقل یک کشور تعیین شده‌، ارائه این اطلاعات در زمان تسلیم اظهارنامه ملی ضروری باشد. درغیر این صورت این مشخصات را می‌توان در تقاضا یا در اطلاعیه جداگانه خطاب به هر یک از ادارات تعیین شده ارائه نمود که قانون ملی آن‌ها ارائه چنین مشخصاتی را ضروری دانسته ولی درعین حال اجازه می‌دهد که بتوان آن‌ها را در زمان مؤخرتری نسبت به زمان تسلیم اظهارنامه ملی ارائه کرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - تعیین هر کشور مستلزم پرداخت هزینه‌های مقرر شده ظرف مهلت تعیین شده خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - تعیین یک کشور به منزله این است که حمایت مورد نظر متشکل از اعطاء ورقه اختراع به‌وسیله یا برای آن کشور تعیین شده خواهد بود مگر در مواردی که متقاضی خواهان هر یک از انواع دیگر حمایت مندرج در ماده (۴۳) باشد. درمورد این بند مقررات بند (۲) ماده (۲) جاری نخواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - عدم ذکر نام و سایر اطلاعات و مشخصات مقرر شده درباره مخترع در تقاضا، در هیچ‌یک از کشورهای تعیین شده‌ای که قانون ملی آن‌ها ارائه چنین مشخصات و اطلاعاتی را الزامی دانسته ولی اجازه می‌دهد که بتوان آن‌ها را مؤخر بر تسلیم اظهارنامه ارائه نمود دارای هیچ اثری نخواهد بود. برعدم تسلیم چنین اطلاعات و مشخصات طی اطلاعیه جداگانه در هیچ‌یک از کشورهای تعیین شده‌ای که قوانین ملی آن‌ها ارائه چنین مشخصاتی را الزامی نداند اثر مترتب نخواهد بود.
ماده ۵ - توصیف
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎توصیف اختراع باید اختراع را به قدر کافی کامل و روشن افشاء نماید به نحوی که شخصی که در آن رشته مهارت دارد بتواند آن اختراع را عملی کند.
ماده ۶ - ادعا‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎در ادعا یا ادعا‌ها، باید موضوعی که حمایت برای آن درخواست می‌شود تعریف گردد. ادعا‌ها باید واضح و منجز بوده و به وسیله توصیف کاملاً تأیید شوند.
ماده ۷ - نقشه‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - با رعایت مقررات جزء (۲) بند (۲) این ماده ارائه نقشه‌ها زمانی الزامی است که برای فهم اختراع ضروری باشند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - هرگاه تبیین ماهیت اختراع مستلزم ارائه نقشه‌ها باشد ولو این‌که وجود نقشه‌ها برای اختراع ضروری نباشد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) متقاضی می‌تواند این نقشه‌ها را به هنگام تسلیم اظهارنامه بین‌المللی ارائه نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) هر اداره تعیین شده می‌تواند از متقاضی بخواهد که نسبت به تسلیم این نقشه‌ها در مهلت مقرر اقدام نماید.
ماده ۸ - ادعای حق تقدم
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - اظهارنامه بین‌المللی همان‌طور که در آئین‌نامه مقرر گردیده می‌تواند حاوی اعلامیه‌ای باشد که حاکی از ادعای حق تقدم یک یا تعداد بیشتری اظهارنامه قبلی که برای یا در هر کشور عضو «کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی‌» تسلیم شده‌اند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - با رعایت مفاد جزء (ب‌) این بند شرایط مربوط و اثرناشی از هر ادعای حق تقدم اعلام شده طبق بند (۱) این ماده به نحو مقرر در ماده (۴) کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی تجدیدنظر شده در استکهلم خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اظهارنامه بین‌المللی که برای آن حق تقدم به استناد یک یا چند اظهارنامه که قبلاً در، یا برای یک کشور عضو تسلیم گردیده ادعا شده باشد می‌تواند حاوی تعیین کشور مزبور به عنوان کشور تعیین شده نیز باشد. هرگاه در اظهارنامه بین‌المللی حق تقدم یک یا چند اظهارنامه ملی تسلیم شده در، یا برای یک کشور تعیین شده مورد ادعا بوده یا درموردی که حق تقدم در یک اظهارنامه بین‌المللی که فقط یک کشور را تعیین نموده مورد ادعا باشد شرایط و اثر ادعای حق تقدم در آن کشور تابع قانون ملی کشور مزبور خواهد بود.
ماده ۹ - متقاضی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هر شخص مقیم یا تابع یک کشور متعاهد می‌تواند اظهارنامه بین‌المللی را تسلیم نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - مجمع می‌تواند به مقیمین و اتباع هر کشور عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی که طرف این معاهده نمی‌باشند اجازه دهد تا نسبت به تسلیم اظهارنامه‌های بین‌المللی اقدام نمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مفاهیم مربوط به اقامت و تابعیت و به‌کارگیری این مفاهیم درمواردی که متقاضیان متعدد وجود داشته باشند و یا درمواردی که متقاضیان برای همه کشورهای تعیین شده یکسان نباشند در آئین‌نامه تعریف شده‌اند.
ماده ۱۰ - اداره دریافت کننده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎اظهارنامه بین‌المللی به اداره دریافت کننده مقرر شده‌ای تسلیم خواهد شد که آن را طبق مقررات این معاهده و آئین‌نامه کنترل و بررسی خواهد نمود.
ماده ۱۱ - تاریخ تسلیم اظهارنامه بین‌المللی و اثرات مترتب بر آن
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - اداره دریافت کننده‌، تاریخ دریافت اظهارنامه بین‌المللی را به‌عنوان تاریخ تسلیم بین‌المللی اظهارنامه تلقی خواهد نمود مشروط بر این‌که در زمان دریافت اظهارنامه وجود شرایط زیر برای آن اداره محقق باشد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) متقاضی به دلایل اقامتی یا تابعیتی فاقد حق تسلیم اظهارنامه بین‌المللی به اداره دریافت کننده نباشد،.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) اظهارنامه بین‌المللی به زبان تعیین شده تنظیم شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) اظهارنامه بین‌المللی حداقل حاوی نکات زیر باشد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اشاره دال بر اینکه اظهارنامه تسلیمی با هدف و قصد و نیت اظهارنامه بین‌المللی تنظیم شده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - تعیین حداقل یک کشور متعاهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - نام متقاضی به نحو مقرر.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - قسمتی که از ظاهر آن معلوم شود به توصیف اختصاص دارد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هـ - قسمتی که از ظاهر آن معلوم شود که به ادعا یا ادعا‌ها اختصاص دارد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر اداره دریافت کننده در زمان دریافت اظهارنامه بین‌المللی تشخیص دهد که الزامات مندرج در بند (۱) این ماده رعایت نشده است‌، در آن صورت متقاضی را وفق مقررات آئین‌نامه دعوت می‌نماید تا اصلاحات لازم را به عمل آورد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - چناچه متقاضی دعوت مزبور را اجابت نماید و اصلاحات را انجام دهد، اداره دریافت‌کننده وفق آئین‌نامه تاریخ دریافت نسخه اصلاح شده را به‌عنوان تاریخ تسلیم اظهارنامه ملاک عمل قرار خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - با رعایت بند (۴) ماده (۶۴)، هر اظهارنامه بین‌المللی که الزامات مقرر مندرج در جزءهای (۱) تا (۳) بند (۱) این ماده را رعایت و تاریخ تسلیم بین‌المللی را دریافت نماید از تاریخ تسلیم بین‌المللی دارای اثر اظهارنامه ملی عادی در هر یک از کشورهای تعیین شده خواهد بود و تاریخ مزبور به عنوان تاریخ واقعی تسلیم در هر یک از کشورهای تعیین شده تلقی خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - هر اظهارنامه بین‌المللی که الزامات مندرج در جزءهای (۱) تا (۳) بند (۱) این ماده را رعایت نموده باشد در حکم تسلیم اظهارنامه ملی عادی به معنای مقرر در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی خواهد بود.
ماده ۱۲- ارسال اظهارنامه بین‌المللی به دفتربین‌المللی ومرجع جست‌وجوی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - یک نسخه از اظهارنامه بین‌المللی در اداره دریافت کننده نگهداری می‌شود (نسخه اصلی‌) و نسخه دیگر (نسخه بایگانی‌) برای دفتر بین‌المللی ارسال می‌گردد. نسخه دیگری نیز (نسخه جست‌وجو) به مرجع جست‌وجوی بین‌المللی مذکور در ماده (۱۶) به نحو مقرر در آئین‌نامه ارسال می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - نسخه بایگانی در حکم نسخه اصلی اظهارنامه بین‌المللی خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - اگر دفتر بین‌المللی نسخه بایگانی را ظرف مهلت تعیین شده دریافت ننماید، اظهارنامه بین‌المللی مسترد شده تلقی خواهد شد.
ماده ۱۳ - امکان دسترسی به نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی برای هر یک از ادارات تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هر اداره تعیین شده می‌تواند از دفتر بین‌المللی بخواهد که نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی را قبل از انجام مکاتبات موضوع ماده (۲۰) برای آن اداره ارسال نماید و این دفتر نسخه مزبور را دراسرع وقت ممکن پس از گذشت یک سال از تاریخ حق تقدم برای اداره تعیین شده خواهد فرستاد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - متقاضی می‌تواند در هر زمانی که مایل باشد نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی خود را به هر یک از ادارات تعیین شده‌، ارسال دارد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - متقاضی هر زمان که مایل باشد می‌تواند از دفتر بین‌المللی بخواهد که نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی را به هر یک از ادارات تعیین شده‌، ارسال نماید و این دفتر نسخه مزبور را در اسرع وقت ممکن به اداره تعیین شده‌، خواهد فرستاد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - هر اداره ملی می‌تواند به دفتر بین‌المللی اعلام نماید که مایل به دریافت نسخه‌های موضوع جزء (ب‌) این بند نمی‌باشد. در چنین حالتی جزء (ب‌) مزبور درمورد آن اداره قابل اعمال نخواهد بود.

ماده ۱۴ - برخی نواقص در اظهارنامه بین‌المللی

 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اداره دریافت کننده اظهارنامه بین‌المللی این موضوع را بررسی خواهد نمود که اظهارنامه مزبور دارای هر یک از نواقص زیر نباشد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) فقدان امضاء به‌نحو مقرر در آئین‌نامه‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) عدم ذکر مشخصات متقاضی به نحوی که مقرر شده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) نداشتن عنوان‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۴) نداشتن خلاصه‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۵) عدم رعایت الزامات مربوط به شکل اظهارنامه و ضمائم آن درحد مقرر در آئین‌نامه‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اگر اداره دریافت کننده‌، تشخیص دهد که اظهارنامه بین‌المللی دارای هر یک از نواقص فوق می‌باشد از متقاضی دعوت به‌عمل خواهد آورد تا ظرف مهلت مقرر اظهارنامه را اصلاح نماید و درصورت عدم اصلاح‌، اظهارنامه مسترد شده تلقی خواهد شد و اداره دریافت‌کننده مراتب را اعلام خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اگر اظهارنامه بین‌المللی به نقشه‌هایی اشاره کند که در واقع منضم به اظهارنامه نباشد، اداره دریافت کننده مراتب را به متقاضی اعلام خواهد نمود و مشارالیه ظرف مهلت مقرر شده می‌تواند آن‌ها را ارائه نماید. اگر متقاضی نقشه‌ها را ارائه دهد تاریخ تسلیم تقاضای بین‌المللی تاریخی خواهد بود که در آن تاریخ نقشه‌ها به‌وسیله اداره دریافت کننده وصول شده باشد درغیر این صورت هرگونه ارجاع به نقشه‌ها کان‌لم یکن تلقی خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر اداره دریافت کننده تشخیص دهد که در ظرف مهلت مقرر شده هزینه‌های مقرر در جزء (۴) بند (۴) ماده (۳) پرداخت نگردیده یا هیچ‌یک از هزینه مقرر در بند (۲) ماده (۴) در ارتباط با هر یک از کشورهای تعیین شده پرداخت نشده است در آن صورت اظهارنامه بین‌المللی مسترد شده تلقی می‌گردد و اداره دریافت کننده اظهارنامه نیز مراتب را اعلام خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اگر اداره دریافت کننده تشخیص دهد که ظرف مهلت مقرر هزینه تعیین شده به‌موجب بند (۲) ماده (۴) درمورد یک یا چند کشور از کشورهای تعیین شده (ولی نه همه آن‌ها) پرداخت شده است‌، در آن صورت موضوع تعیین کشورهایی که درمورد آن‌ها ظرف مهلت مقرر هزینه‌ای پرداخت نشده‌، مسترد شده تلقی خواهد شد و اداره دریافت کننده اظهارنامه بین‌المللی نیز مراتب را به همین نحو اعلام خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - اگر پس از تعیین تاریخ بین‌المللی‌، اداره دریافت کننده ظرف مدت مقرر شده تشخیص دهد که هر یک از الزامات مذکور در جزءهای (۱) الی (۳) بند (۱) ماده (۱۱) در آن تاریخ انجام نشده است اظهارنامه مذکور مسترد شده تلقی خواهد شد و اداره دریافت کننده مراتب را به همین نحو اعلام خواهد نمود.
ماده ۱۵ - جست‌وجوی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هر اظهارنامه بین‌المللی مشمول جست‌وجوی بین‌المللی خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - هدف از جست‌وجوی بین‌المللی کشف سوابق مربوط درمورد اختراع ادعائی است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - جست‌وجوی بین‌المللی براساس ادعا‌ها با توجه مقتضی به توصیف و نقشه‌ها (درصورت وجود) انجام خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - مرجع جست‌وجوی بین‌المللی مذکور در ماده (۱۶) به کشف هرچه بیشتر سوابق مربوط به اختراع ادعائی درحد امکان اهتمام خواهد ورزید و درهر مورد مدارک مقرر در آئین‌نامه را ملحوظ نظر قرار خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - درصورت تجویز قانون ملی کشور متعاهد، هر متقاضی که اظهارنامه ملی را به اداره ملی آن کشور یا اداره عمل کننده برای آن کشور تسلیم می‌نماید می‌تواند با رعایت شرایط مقرر در قوانین ملی مزبور درخواست نماید که جست‌وجویی شبیه جست‌وجوی بین‌المللی (جست‌وجوی از نوع بین‌المللی‌) درمورد چنین اظهارنامه‌ای معمول گردد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - درصورت تجویز قانون ملی کشور متعاهد، اداره ملی کشور یا اداره عمل کننده برای آن کشور می‌تواند هر اظهارنامه ملی تسلیم شده را مشمول جست‌وجو از نوع بین‌المللی قرار دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - چنانچه اظهارنامه ملی‌، اظهارنامه بین‌المللی تلقی شود و به اداره مذکور در جزءهای (الف‌) و (ب‌) این بند تسلیم شده باشد، جست‌وجو از نوع بین‌المللی توسط مرجع جست‌وجوی بین‌المللی مذکور در ماده (۱۶) که صالح برای جست‌وجوی بین‌المللی است انجام خواهد گرفت‌. اگر اظهارنامه ملی به زبانی باشد که به تشخیص مرجع جست‌وجوی بین‌المللی فاقد شرایط لازم برای بررسی است جست‌وجو از نوع بین‌المللی براساس ترجمه تهیه شده وسیله متقاضی به زبانی که برای اظهارنامه‌های بین‌المللی مقرر گردیده و مورد قبول مرجع جست‌وجوی بین‌المللی برای اظهارنامه‌های بین‌المللی باشد، انجام خواهد شد و درمواردی که اظهارنامه ملی و ترجمه آن لازم باشد به شکل مقرر برای اظهارنامه‌های بین‌المللی تسلیم خواهد شد.
ماده ۱۶ - مرجع جست‌وجوی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - جست‌وجوی بین‌المللی توسط مرجع جست‌وجوی بین‌المللی انجام خواهد شد که می‌تواند یا یک اداره ملی و یا یک سازمان بین‌الدولی نظیر مؤسسه بین‌المللی اختراع باشد، که از جمله وظایف آن تهیه گزارشهای جست‌وجوی مستند درخصوص سابقه اختراع ادعائی درمورد اختراعات موضوع اظهارنامه‌ها است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اگر تا زمان تأسیس «مرجع واحد جست‌وجوی بین‌المللی‌» مراجع متعدد جست‌وجوی بین‌المللی وجود داشته باشد، هر اداره دریافت کننده‌، طبق مقررات موافقتنامه قابل اجراء مذکور در جزء (ب‌) بند (۳)، مرجع یا مراجع بین‌المللی برای جست‌وجو درمورد اظهارنامه‌های بین‌المللی تسلیم شده به آن اداره را تعیین خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - مراجع جست‌وجوی بین‌المللی به وسیله مجمع منصوب خواهند شد. هر اداره ملی و هر سازمان بین‌الدولی که واجد شرایط مذکور در جزء (ج‌) این بند باشد می‌تواند به‌عنوان مرجع جست‌وجوی بین‌المللی تعیین گردد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - این انتصاب مشروط به رضایت اداره ملی یا سازمان بین‌الدولی مورد نظر برای انتصاب و نیز انعقاد موافقتنامه‌ای بین آن اداره یا سازمان و دفتر بین‌المللی که به تأیید مجمع برسد خواهد بود. این موافقتنامه حقوق و تعهدات طرفین‌، بالاخص تعهدات رسمی اداره یا سازمان فوق‌الذکر درمورد اعمال و رعایت کلیه قواعد عمومی جست‌وجوی بین‌المللی را مشخص خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - حداقل الزامات و شرایط لازم‌، بالاخص درخصوص نیروی انسانی و اسناد که هر اداره یا سازمان باید قبل از انتصاب و همچنین در طول مدت انتصاب همواره آن‌ها را رعایت نماید در آئین‌نامه تعیین خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - انتصاب برای مدت معینی صورت خواهد گرفت و این مدت قابل تمدید برای دوره‌های بعدی است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هـ - مجمع قبل از تصمیم‌گیری درخصوص انتصاب هر اداره ملی یا سازمان بین‌الدولی یاتصمیم‌گیری درباره تمدید دوره انتصاب یا قبل از تصویب خاتمه انتصاب‌، اظهارات اداره یا سازمان مربوطه را استماع و پس از تشکیل کار گروه (کمیته‌) همکاری فنی موضوع ماده (۵۶) این معاهده نظر آن کار گروه (کمیته‌) را نیز اخذ خواهد نمود.
ماده ۱۷ - آئین کار مرجع جست‌وجوی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - آئین کار مرجع جست‌وجوی بین‌المللی تابع مقررات این معاهده‌، آئین‌نامه و همچنین موافقتنامه‌ای خواهد بود که دفتر بین‌المللی آن را طبق مفاد این معاهده و آئین‌نامه با مرجع مذکور منعقد خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر مرجع جست‌وجوی بین‌المللی تشخیص دهد که:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) اظهارنامه بین‌المللی به موضوعی مرتبط است که به‌موجب آئین‌نامه نیازی به جست‌وجوی مرجع جست‌وجوی بین‌المللی ندارد و درمورد خاص مرجع مذکور تصمیم به عدم جست‌وجو بگیرد، یا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) عدم رعایت الزامات مقرر درباره توصیف‌، ادعا‌ها یا نقشه‌ها تا آن حد باشد که جست‌وجوی بین‌المللی معنادار را متعذر سازد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎در این دو حالت مرجع مذکور مراتب را اعلام و به متقاضی و دفتر بین‌المللی اطلاع خواهد داد که گزارش جست‌وجوی بین‌المللی تهیه نخواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اگر معلوم شود که هر یک از وضعیت‌های مذکور در جزء (الف‌) بند (۲) فوق فقط درخصوص برخی از ادعاهای خاص مصداق دارد، در گزارش جست‌وجوی بین‌المللی موضوع درمورد این ادعا‌ها مشخص و درمورد سایر ادعا‌ها گزارش مذکور طبق ماده (۱۸) این معاهده تنظیم خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر مرجع جست‌وجوی بین‌المللی‌، تشخیص دهد که اظهارنامه بین‌المللی الزام مربوط به رعایت وحدت اختراع به نحو مذکور در آئین‌نامه را رعایت ننموده از متقاضی درخواست می‌کند که هزینه اضافی را پرداخت نماید. مرجع جست‌وجوی بین‌المللی گزارش جست‌وجوی خود را براساس آن قسمت‌هایی که اظهارنامه بین‌المللی تهیه خواهد نمود که به اولین اختراع ذکر شده در ادعا‌ها (اختراع اصلی‌) مربوط است مشروط بر این‌که هزینه‌های اضافی لازم ظرف مهلت مقرر درمورد آن قسمتهای اظهارنامه بین‌المللی پرداخت شده باشد که به اختراعاتی مربوط می‌شود که درقبال آن‌ها هزینه‌های فوق‌الذکر پرداخت گردیده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - قانون ملی هر کشور تعیین شده می‌تواند مقرر نماید که هرگاه اداره ملی آن کشور تشخیص دهد که درخواست موضوع جزء (الف‌) بند (۳) مرجع جست‌وجوی بین‌المللی کاملاً موجه بوده و درصورتی که متقاضی کلیه هزینه‌های اضافی را نپرداخته باشد و در نتیجه بخش مربوطه اظهارنامه بین‌المللی مورد جست‌وجو قرار نگرفته است‌، آن بخش‌ها تا حدی که آثار آن در کشور، مورد نظر است‌، مسترد شده تلقی خواهد شد مگر آنکه متقاضی هزینه ویژه را به اداره ملی آن کشور پرداخت کند.
ماده ۱۸ - گزارش جست‌وجوی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - گزارش جست‌وجوی بین‌المللی در مهلت مقرر و شکل تعیین شده تهیه خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - مرجع جست‌وجوی بین‌المللی گزارش جست‌وجوی بین‌المللی را به محض تهیه برای متقاضی و دفتر بین‌المللی ارسال خواهد کرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - گزارش جست‌وجوی بین‌المللی یا اعلامیه مذکور در جزء (الف‌) بند (۲) ماده (۱۷) به نحو مقرر در آئین‌نامه ترجمه خواهد شد. ترجمه مذکور توسط یا تحت مسؤولیت دفتر بین‌المللی تهیه می‌گردد.
ماده ۱۹ - اصلاح ادعا‌ها نزد دفتر بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - متقاضی‌، پس از دریافت گزارش جست‌وجوی بین‌المللی‌، این حق را دارد که برای یک بار و در ظرف مهلت معین اصلاحیه‌هایی را درخصوص ادعاهای مذکور در اظهارنامه بین‌المللی به دفتر بین‌المللی تسلیم نماید. همزمان با این اقدام وی می‌تواند یادداشت مختصری را به نحو مقرر در آئین‌نامه تسلیم نموده و طی آن اصلاحیه را تشریح و اثراتی را که این اصلاحیه‌ها ممکن است بر توصیف و نقشه‌ها داشته باشد، مشخص نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - در اصلاحیه‌ها افشاء اختراع نباید فرا‌تر از حدی باشد که دراظهارنامه بین‌المللی تسلیمی آمده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - اگر قانون ملی هر کشور تعیین شده افشاء موضوع اختراع دراصلاحیه‌ها را فرا‌تر از آنچه در اظهارنامه بین‌المللی تسلیمی آمده اجازه دهد در آن صورت بر عدم رعایت بند (۲) این ماده هیچ‌گونه اثری در آن کشور مترتب نخواهد بود.
ماده ۲۰ - مکاتبه با ادارات تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اظهارنامه بین‌المللی همراه با گزارش جست‌وجوی بین‌المللی (شامل هر یک از موارد مذکور در جزء (ب‌) بند (۲) ماده (۱۷) و یا اعلامیه مذکور در جزء (الف‌) بند (۲) ماده (۱۷) این معاهده به نحو مقرر در آئین‌نامه به هر یک از ادارات تعیین شده ارسال خواهد شد، مگر این‌که اداره تعیین شده این الزامات را کلاً و یا بعضاً اسقاط نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مکاتبه همراه با ترجمه گزارش یا اعلامیه مربوط (به نحو مقرر) خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - چنانچه طبق بند (۱) ماده (۱۹) این معاهده به ادعا‌ها اصلاحیه وارد شده باشد، دراین‌صورت باید همراه با مکاتبه یا متن کامل ادعاهای تسلیم شده‌، توام با متن کامل ادعا‌ها پس از اصلاح‌، یا متن کامل ادعاهای تسلیم شده به انضمام متن اصلاحیه‌ها ارسال گردد. همچنین چنانچه طبق بند (۱) ماده (۱۹) اعلامیه‌ای نیز تهیه شده باشد اعلامیه مذکور هم ارسال خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - بنا به تقاضای اداره تعیین شده یا متقاضی‌، مرجع جست‌وجوی بین‌المللی نسخه‌ای از اسناد مذکور در گزارش جست‌وجوی بین‌المللی را طبق آئین‌نامه حسب مورد به اداره مذکور یا متقاضی ارسال خواهد نمود.

ماده ۲۱ - انتشار بین‌المللی

 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - دفتر بین‌المللی اظهارنامه‌های بین‌المللی را منتشر خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - با رعایت استثنائات مقرر در بند (ب‌) این بند و بند (۳) ماده (۶۴) انتشار بین‌المللی اظهارنامه بین‌المللی بلافاصله پس از خاتمه مدت هجده ماه از تاریخ حق تقدم آن اظهارنامه صورت خواهد پذیرفت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - متقاضی می‌تواند از دفتر بین‌المللی بخواهد که نسبت به انتشار اظهارنامه بین‌المللی وی در هر زمانی قبل از خاتمه مدت مذکور در جزء (الف‌) فوق اقدام نماید. دراین صورت دفتر بین‌المللی به‌‌ همان نحو به صورت مقرر در آئین‌نامه اقدام خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - گزارش جست‌وجوی بین‌المللی و یا اعلامیه مذکور در جزء (الف‌) بند (۲) ماده (۱۷) به نحو مقرر در آئین‌نامه انتشار خواهد یافت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - زبان و شکل انتشار بین‌المللی و جزئیات دیگر تابع آئین‌نامه خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - چنانچه قبل از تکمیل مقدمات فنی مربوط به انتشار بین‌المللی‌، اظهارنامه بین‌المللی مسترد و یا مسترد شده تلقی گردیده باشد، انتشار بین‌المللی صورت نخواهد گرفت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - اگر اظهارنامه بین‌المللی حاوی عبارات و یا نقشه‌هایی باشد که به عقیده دفتر بین‌المللی خلاف اخلاق حسنه یا نظم عمومی تلقی شود یا این‌که به عقیده آن دفتر، اظهارنامه بین‌المللی مذکور حاوی عباراتی باشد که برحسب تعریف آئین‌نامه موهن تلقی گردد، آن دفتر می‌تواند عبارات‌، نقشه‌ها و تقریرات را از انتشار خود حذف و محل و تعداد کلمات یا نقشه‌های حذف شده را مشخص نموده و درصورت تقاضا نسخه‌ای از بخش‌های حذف شده را دراختیار قرار دهد.
ماده ۲۲ - رونوشت‌، ترجمه و پرداخت هزینه به ادارات تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - درصورتی که مکاتبه در ماده (۲۰) قبلاً انجام نشده باشد، متقاضی نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی و ترجمه آن را (به نحو مقرر) ضمن پرداخت هزینه‌های ملی (عنداللزوم‌) حداکثر تا سی ماده از تاریخ حق تقدم به اداره تعیین شده ارائه خواهد نمود. هرگاه به موجب قانون ملی یک کشور تعیین شده ذکر نام و سایر اطلاعات مقرر درباره مخترع الزامی بوده ولی به موجب قانون مزبور ارائه این مشخصات در تاریخی مؤخر بر تاریخ تسلیم اظهارنامه ملی مجاز باشد، در آن صورت متقاضی‌، این مشخصات را حداکثر تا انقضای سی ماه از تاریخ حق تقدم به اداره ملی یا اداره‌ای که برای کشور عمل می‌کند ارائه خواهد نمود مگر در مواردی که تقاضا حاوی مشخصات و اطلاعات مذکور باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - هرگاه مرجع جست‌وجوی بین‌المللی طبق جزء (الف‌) بند (۲) ماده (۱۷) اعلامیه‌ای را صادر نماید دایر بر این‌که گزارش جست‌وجوی بین‌المللی تهیه نخواهد شد. مهلت مقرر برای انجام اقدامات مذکور در بند (۱) این ماده‌‌ همان مدتی است که در بند (۱) مقرر شده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - هر قانون ملی می‌تواند برای اجراء اقدامات مذکور در بندهای (۱) یا (۲) فوق مبادرت به تعیین مهلتی نماید که تاریخ انقضای آن دیر‌تر از مهلت مقرر در بندهای فوق باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ماده ۲۳ - تأخیر تشریفات ملی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هیچ اداره تعیین شده مجاز نخواهد بود که اظهارنامه بین‌المللی را قبل از خاتمه مهلت مقرر در ماده (۲۲) به جریان انداخته یا مورد بررسی قرار دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - علی‌رغم مفاد بند (۱) این ماده هر اداره تعیین شده می‌تواند بنا به تقاضای صریح متقاضی‌، اظهارنامه بین‌المللی را در هر زمان که متقاضی بخواهد به جریان انداخته و یا مورد بررسی قرار دهد.
ماده ۲۴ - امکان بلااثر شدن در کشورهای تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - درمورد جزء (۲) زیر مشروط به رعایت مقررات ماده (۲۵) اثر اظهارنامه بین‌المللی مقرر در بند (۳) ماده (۱۱) در هر یک از کشورهای تعیین شده متوقف خواهد شد و این امر دارای‌‌ همان آثار مترتب بر استرداد اظهارنامه ملی در آن کشور خواهد بود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) درصورتی که متقاضی اظهارنامه بین‌المللی یا تعیین آن کشور را مسترد نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) درصورتی که طبق بند (۳) ماده (۱۲)، جزء (ب‌) بند (۱) ماده (۱۴)، جزء (الف‌) بند (۳) ماده (۱۴) یا بند (۴) ماده (۱۴) اظهارنامه بین‌المللی مسترد شده تلقی شود یا طبق جزء (ب‌) بند (۳) ماده (۱۴) موضوع تعیین آن کشور مسترد شده تلقی گردد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) - درصورتی که متقاضی اقدامات مذکور در ماده (۲۲) را ظرف مدت تعیین شده انجام ندهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - علی‌رغم مفاد بند (۱) فوق هر اداره تعیین شده می‌تواند اثر مقرر در بند (۳) ماده (۱۱) را حفظ نماید حتی در مواردی که طبق بند (۲) ماده (۲۵) حفظ این اثر لازم نباشد.
ماده ۲۵ - بررسی در ادارات تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هرگاه اداره دریافت کننده از اعطاء تاریخ ثبت بین‌المللی امتناع ورزد یا اعلام نماید که اظهارنامه بین‌المللی مسترد شده تلقی گردیده‌، یا هرگاه دفتر بین‌المللی موردی را به‌موجب بند (۳) ماده (۱۲) تشخیص داده باشد، دفتر بین‌المللی بنا به تقاضای متقاضی فوراً نسخه‌ای از اسناد موجود در پرونده را به هر یک از ادارات تعیین شده که متقاضی از آن‌ها نام برده‌، ارسال خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هرگاه اداره دریافت کننده اعلام نموده باشد که مراتب تعیین کشور خاصی مسترد شده تلقی گردیده است‌، دفتر بین‌المللی بنا به تقاضای متقاضی فوراً نسخه‌ای از اسناد موجود در پرونده را به اداره ملی آن کشور ارسال خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - تقاضای مذکور در جزءهای (الف‌) یا (ب‌) این بند باید ظرف مهلت معین ارائه شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - با رعایت مفاد جزء (ب‌) این بند و مشروط به پرداخت هزینه مقرر در قانون ملی (عنداللزوم‌) و ارائه ترجمه مناسب (به نحو مقرر) ظرف مهلت معین هر اداره تعیین شده تصمیم‌گیری خواهد نمود که آیا مراتب رد، اعلام یا تشخیص مورد مذکور در بند (۱) این ماده منطبق و با رعایت مفاد این معاهده و آئین‌نامه صورت پذیرفته است یا خیر و اگر به این نتیجه برسد که رد یا اعلام ناشی از اشتباه یا غفلت اداره دریافت کننده بوده و تشخیص دفتر بین‌المللی ناشی از اشتباه یا غفلت آن دفتر بوده است‌، در آن صورت تاحدی که به تأثیر در کشور تعیین شده مربوط می‌شود آن اداره اشتباه یا غفلت را مؤثر ندانسته و به‌اظهارنامه بین‌المللی رسیدگی خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هرگاه نسخه بایگانی به‌علت اشتباه یا غفلت متقاضی پس از انقضاء مدت تعیین شده در بند (۳) ماده (۱۲) به دفتر بین‌المللی واصل شود مفاد جزء (الف‌) این بند تنها در شرایط و اوضاع و احوال مذکور در بند (۲) ماده (۴۸) اعمال خواهد شد.
ماده ۲۶ - امکان تصحیح مدارک ارائه شده به ادارات تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هیچ اداره تعیین شده‌ای نمی‌تواند اظهارنامه بین‌المللی را به دلیل عدم رعایت الزامات مقرر در این معاهده و آئین‌نامه رد نماید مگر این‌که ابتدا به‌متقاضی جهت تصحیح آن فرصتی در حد و مطابق آئین کاری که در قانون ملی برای اظهارنامه‌های ملی درموارد مشابه یا قابل مقایسه مقرر است‌، اعطاء نماید.
ماده ۲۷ - الزامات ملی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هیچ قانون ملی نمی‌تواند رعایت الزاماتی درخصوص شکل یا محتوای اظهارنامه بین‌المللی که متفاوت یا اضافه بر آنچه که در این معاهده و آئین‌نامه مقرر شده را خواستار شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - مقررات مذکور در بند (۱) این ماده بر اعمال مفاد بند (۲) ماده (۷) تأثیری ندارد. همچنین مقررات مزبور هیچ قانون ملی را از درخواست مدارک زیر پس از این‌که رسیدگی به اظهارنامه بین‌المللی در اداره تعیین شده آغاز شده باشد، منع نمی‌کند:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) هنگامی که متقاضی شخص حقوقی باشد، نام نماینده مجاز این شخص حقوقی‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) اسنادی که قسمتی از اظهارنامه بین‌المللی نمی‌باشد ولی دلیل ادعا‌ها و اظهارات مندرج در اظهارنامه را تشکیل می‌دهد از جمله تأیید اظهارنامه بین‌المللی به وسیله امضاء متقاضی درموردی که اظهارنامه به هنگام تسلیم از طرف نماینده یا کارگزار متقاضی امضاء شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - درصورتی که کشور تعیین شده به استناد قانون ملی خود تشخیص دهد که متقاضی به علت این‌که مخترع نیست واجد شرایط لازم برای تسلیم اظهارنامه ملی نمی‌باشد، می‌تواند اظهارنامه بین‌المللی را رد نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - درصورتی که قانون ملی الزاماتی را درمورد شکل یا محتوای اظهارنامه‌های ملی مقرر نماید که از نظر متقاضیان مساعد‌تر از الزامات مقرر شده در این معاهده و آئین‌نامه درارتباط با اظهارنامه‌های بین‌المللی باشد، اداره ملی‌، دادگاه‌ها و هر مرجع دیگر کشور تعیین شده یا کشور عمل کننده برای آن می‌توانند به‌جای الزامات مقرر شده در معاهده و آئین‌نامه‌، الزامات ملی را در این باره اعمال نمایند مگر درموردی که متقاضی بر اجراء الزامات مقرر در معاهده و آئین‌نامه درمورد اظهارنامه بین‌المللی خود اصرار ورزد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - هیچ چیز در این معاهده و آئین‌نامه نباید به نحوی تفسیر شود که اجازه دهد آزادی هر کشور متعاهد برای تعیین شرایط ماهوی مربوط به ثبت اختراع به‌نحو دلخواه محدود شود، بالاخص هرگونه مقررات دراین معاهده و آئین‌نامه درارتباط با تعریف سابقه اختراع ادعائی منحصر به اهداف آئین کار بین‌المللی است و درنتیجه هر کشور متعاهد آزاد است تا به‌هنگام تصمیم‌گیری درخصوص قابلیت ثبت یک اختراع که دراظهارنامه بین‌المللی ادعا شده ضوابط قانون ملی خود را درباره سابقه اختراع ادعائی و سایر شرایط مربوط به قابلیت ثبت که تشکیل دهنده الزامات مربوط به شکل و یا محتوای اظهارنامه بین‌المللی نباشد را اعمال نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - قانون ملی می‌تواند از متقاضی بخواهد که مدارک لازم درارتباط با هر شرط ماهوی مربوط به قابلیت ثبت اختراع مقرر در آن قانون را ارائه دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - هر اداره دریافت کننده یا پس از آنکه رسیدگی به اظهارنامه بین‌المللی در اداره تعیین شده آغاز شده باشد، اداره مربوط می‌تواند تا آنجا که به تعیین کارگزار از طرف متقاضی به عنوان نماینده نزد اداره مذکور باشد یا دراختیار بودن نشانی در کشور تعیین شده برای ابلاغ اطلاعیه‌ها مربوط می‌شود قانون ملی را اعمال نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ - هیچ چیز دراین معاهده و آئین‌نامه نباید به نحوی تفسیر شود که آزادی هر کشور متعاهد را در اعمال تدابیر لازم برای حفظ امنیت ملی خود و یا حق اتباع و مقیمین آن کشور را در تسلیم اظهارنامه‌های بین‌المللی به علت حفاظت از منافع عمومی اقتصادی آن کشور محدود نماید.
ماده ۲۸ - اصلاح ادعا‌ها، توصیف و نقشه‌ها در ادارات تعیین شده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - متقاضی از این فرصت بهره‌مند خواهد بود که ظرف مهلت مقرر، ادعا‌ها، توصیف و نقشه‌ها را در هر اداره تعیین شده اصلاح نماید. هیچ اداره تعیین شده‌ای نمی‌تواند قبل از انقضاء مهلت مزبور ورقه اختراعی را اعطاء یا از دادن آن امتناع ورزد مگر با رضایت صریح متقاضی‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اصلاحیه‌ها نباید از حدود افشاء اختراع در اظهارنامه بین‌المللی تسلیمی فرا‌تر رود مگر این‌که قانون ملی کشور تعیین شده چنین امری را اجازه دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - در کلیه مواردی که در این معاهده و آئین‌نامه مقرراتی پیش‌بینی نشده باشد، اصلاحیه‌ها باید طبق قوانین ملی کشور تعیین شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - درصورتی که اداره تعیین شده ارائه ترجمه اظهارنامه بین‌المللی را لازم بداند، اصلاحیه‌ها هم باید به‌‌ همان زبان ترجمه شده باشد.

ماده ۲۹ - آثار انتشار بین‌المللی

 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - تا آنجا که به حمایت از حقوق متقاضی در یک کشور تعیین شده مربوط می‌شود، آثار انتشار بین‌المللی اظهارنامه بین‌المللی در آن کشور با رعایت مقررات بندهای (۲) تا (۴) این ماده‌‌ همان آثاری خواهد بود که قانون ملی کشور تعیین شده برای انتشار الزامی اظهارنامه‌های ملی بررسی نشده در داخل مقرر می‌دارد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اگر زبان مورد استفاده در انتشار بین‌المللی با زبان به‌کار رفته در انتشار به‌موجب قانون ملی در کشور تعیین شده متفاوت باشد قانون ملی کشور مزبور می‌تواند مقرر سازد که اثرات مذکور در بند (۱) این ماده فقط زمانی قابل اعمال باشد که:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) ترجمه به زبان اخیرالذکر به‌نحو مقرر در قانون ملی منتشر شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) ترجمه به زبان اخیرالذکر ازطریق قراردادن آن در معرض بازبینی عمومی به نحو مقرر در قانون ملی در دسترس عمومی قرار گرفته باشد، یا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) ترجمه به زبان اخیرالذکر را متقاضی‌، برای استفاده کننده غیرمجاز بالفعل یا بالقوه اختراع مورد ادعا در اظهارنامه بین‌المللی ارسال نموده باشد، یا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۴) هر دو اقدام مذکور در جزءهای (۱) و (۳) و یا هردو اقدام مذکور در جزءهای (۲) و (۳) محقق شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - درموردی که بنا به تقاضای متقاضی انتشار بین‌المللی قبل از انقضاء هجده‌ماه از تاریخ حق تقدم صورت پذیرفته باشد قانون ملی کشور تعیین شده می‌تواند مقرر نماید که آثار مندرج در بند (۱) این ماده فقط از زمان انقضاء هجده ماه از تاریخ حق تقدم قابل اعمال خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - قانون ملی هر کشور تعیین شده می‌تواند مقرر نماید که آثار مذکور در بند‌ (۱) این ماده فقط از تاریخی قابل اعمال خواهد بود که یک نسخه از اظهارنامه بین‌المللی منتشره طبق ماده (۲۱) به وسیله اداره ملی آن کشور و یا اداره عمل کننده برای آن کشور دریافت شده باشد، اداره مذکور تاریخ دریافت را در اسرع وقت ممکن در روزنامه رسمی خود انتشار خواهد داد.
ماده ۳۰ - ماهیت محرمانه بودن اظهارنامه بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - با رعایت مفاد جزء (ب‌) این بند، دفتر بین‌المللی و مراجع جست‌وجوی بین‌المللی اجازه نخواهند داد که هیچ شخص یا مرجعی قبل از انتشار بین‌المللی اظهارنامه بین‌المللی به آن اظهارنامه دسترسی داشته باشد مگر بنا به تقاضای متقاضی یا اجازه او.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مفاد جزء (الف‌) مذکور در فوق در هر موردی که برای مرجع جست‌وجوی بین‌المللی ارسال می‌شود و موارد ارسال مذکور در ماده (۱۳) و مکاتبات مقرر به‌موجب ماده (۲۰) قابل اعمال نخواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هیچ اداره ملی اجازه دسترسی به‌اظهارنامه بین‌المللی را به‌اشخاص ثالث قبل از تاریخهای ذیل هر کدام نزدیک‌تر باشد نخواهد داد مگر بنا به تقاضای متقاضی و یا اجازه او:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) تاریخ انتشار بین‌المللی اظهارنامه بین‌المللی‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) تاریخ دریافت مکاتبه مربوط به اظهارنامه بین‌المللی طبق ماده (۲۰).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) تاریخ دریافت نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی طبق ماده (۲۲).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مفاد جزء (الف‌) این بند هیچ اداره ملی را از انتشار آگهی یا از مطلع نمودن اشخاص ثالث دایر بر تعیین آن اداره منع نمی‌کند. در هر حال این اطلاع و یا آگهی فقط حاوی اطلاعات زیر خواهد بود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎مشخص نمودن اداره دریافت کننده‌، نام متقاضی‌، تاریخ تسلیم بین‌المللی‌، شماره اظهارنامه بین‌المللی و عنوان اختراع‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - مفاد جزء (الف‌) این بند این ماده هیچ اداره تعیین شده‌ای را از دادن اجازه دسترسی به اظهارنامه بین‌المللی برای اهداف مراجع قضایی منع نمی‌کند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مفاد جزء (الف‌) بند (۲) این ماده درمورد تمامی ادارات دریافت کننده صادق است مگر در موارد ارسال موضوع بند (۱) ماده (۱۲).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - در این ماده واژه «دسترسی‌» شامل هر وسیله‌ای می‌شود که از طریق آن اشخاص ثالث بتوانند اطلاعاتی را ازجمله ازطریق مکاتبه یا انتشار عمومی کسب نمایند به شرط این‌که هیچ اداره ملی به طور کلی اظهارنامه بین‌المللی یا ترجمه آن را قبل از انتشار بین‌المللی انتشار ندهد و یا قبل از انقضای مهلت بیست ماه حق تقدم به شرط این‌که انتشار بین‌المللی تا انقضای مهلت بیست ماه از تاریخ حق تقدم صورت نگرفته باشد.

فصل دوم - بررسی مقدماتی بین‌المللی
ماده ۳۱ - تقاضای بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - برحسب تقاضای متقاضی‌، اظهارنامه بین‌المللی وی طبق مقررات زیر و آئین‌نامه تحت بررسی مقدماتی بین‌المللی قرار خواهد گرفت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر متقاضی به نحوی که در آئین‌نامه تعریف شده تبعه یا مقیم کشور متعاهدی باشد که آن کشور ملزم به فصل دوم باشد و اظهارنامه بین‌المللی وی به اداره دریافت‌کننده یک کشور یا اداره عمل‌کننده از طرف آن تسلیم شده باشد می‌تواند تقاضای بررسی مقدماتی بین‌المللی را به‌عمل آورد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مجمع می‌تواند تصمیم بگیرد که به اشخاص مجاز برای تسلیم اظهارنامه‌های بین‌المللی اجازه داده شود تا مبادرت به تقاضا برای بررسی مقدماتی بین‌المللی بنمایند حتی اگر آنان اتباع یا مقیم کشوری باشند که آن کشور عضو این معاهده نبوده و یا ملزم به فصل دوم نباشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - تقاضای بررسی مقدماتی بین‌المللی باید جدای از اظهارنامه بین‌المللی انجام گیرد و تقاضای مذکور باید حاوی خصوصیات مقرر شده بوده و به شکل و به زبان تعیین شده تنظیم شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - در تقاضا باید کشور یا کشورهای متعاهد که در آن‌ها متقاضی قصد دارد نتایج بررسی مقدماتی بین‌المللی را مورد استفاده قرار دهد مشخص شود (کشورهای منتخب‌) کشورهای متعاهد دیگر نیز می‌توانند بعداً انتخاب شوند. انتخاب فقط می‌تواند مربوط به کشورهای متعاهدی باشد که قبلاً طبق ماده (۴) این معاهده تعیین شده‌اند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - متقاضیان مذکور در جزء (الف‌) بند (۲) این ماده می‌توانند هر کشور متعاهدی را که ملزم به فصل دوم باشد انتخاب نمایند. متقاضیان مذکور در جزء (ب‌) بند‌ (۲) تنها می‌توانند آن دسته از کشورهای متعاهد ملزم به فصل دوم را انتخاب نمایند که آمادگی خود را برای انتخاب شدن توسط متقاضیان مزبور اعلام نموده باشند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - تقاضا مشمول پرداخت هزینه‌های مقرر در مهلت تعیین شده خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - تقاضا به مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی مذکور در ماده (۳۲) تسلیم خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هر انتخاب بعدی به دفتر بین‌المللی تسلیم خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - موضوع انتخاب هر اداره منتخب به آن دفتر اعلام خواهد شد.
ماده ۳۲ - مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - بررسی مقدماتی بین‌المللی به‌وسیله مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی صورت خواهد گرفت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - درمورد تقاضای مذکور در جزء (الف‌) بند (۲) ماده (۳۱) اداره دریافت کننده و درمورد تقاضای مذکور در جزء (ب‌) بند (۲) ماده (۳۱) مجمع طبق موافقتنامه‌های قابل اجراء بین مرجع یا مراجع بررسی مقدماتی بین‌المللی علاقمند به انجام این بررسی از یک طرف و دفتر بین‌المللی از طرف دیگر، اقدام به مشخص نمودن مرجع یا مراجع بررسی مقدماتی بین‌المللی برای بررسی مقدماتی خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مقررات بند (۳) ماده (۱۶) با تغییراتی برحسب اقتضاء درخصوص مراجع بررسی مقدماتی بین‌المللی اعمال خواهد شد.
ماده ۳۳ - بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هدف بررسی مقدماتی بین‌المللی عبارت است از تدوین نظر مقدماتی و غیرالزام‌آور درباره این سؤالات که آیا اختراع ادعائی‌، جدید بوده‌، متضمن یک گام ابتکاری است (ناآشکار بودن‌) و کاربرد صنعتی دارد یا خیر.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - دربررسی مقدماتی بین‌المللی‌، ادعای یک اختراع زمانی جدید تلقی می‌شود که در سابقه اختراع ادعایی به نحو تعریف شده درآئین‌نامه مسبوق نباشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - در بررسی مقدماتی بین‌المللی اختراع ادعایی‌، زمانی متضمن یک گام ابتکاری است که با توجه به سابقه اختراع ادعایی به نحو تعریف شده در آئین‌نامه‌، درتاریخ تعیین شده برای شخصی که متبحر در آن رشته اختراع است آشکار نباشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - در بررسی مقدماتی بین‌المللی‌، ادعای اختراعی‌، زمانی دارای کاربرد صنعتی تلقی می‌شود که بتوان در هر نوع صنعت بنا به ماهیت‌، آن را ساخت یا به کاربرد (به مفهوم فناوری‌) مراد از صنعت مفهوم موسع آن به نحو مذکور در معاهده پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - ضوابط مذکور در فوق صرفاً به منظور بررسی مقدماتی بین‌المللی است‌. هر کشور متعاهد می‌تواند در تصمیم‌گیری خود راجع به این‌که آیا در آن کشور یک اختراع ادعایی قابل ثبت می‌باشد یا خیر، ضوابط اضافی یا متفاوت را اعمال نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - در بررسی مقدماتی بین‌المللی کلیه اسناد مذکور در گزارش جست‌وجوی بین‌المللی لحاظ خواهد شد. همچنین می‌توان هر سند دیگری را که در مورد خاص مرتبط تشخیص داده شود، بررسی نمود.
ماده ۳۴ - آئین کار مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - آئین کار مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی تابع مقررات این معاهده‌، آئین‌نامه و موافقتنامه‌ای است که دفتر بین‌المللی آن را طبق این معاهده و آئین‌نامه با مرجع مذکور منعقد خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - متقاضی دارای این حق خواهد بود که شفاهاً یا کتباً با مراجع بررسی مقدماتی بین‌المللی ارتباط داشته باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - متقاضی دارای این حق خواهد بود که تا قبل از تهیه گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی ادعا‌ها، توصیف و نقشه‌ها را به نحو مقرر و ظرف مهلت معین اصلاح نماید. اصلاحیه نباید از حدود افشاء اختراع ادعایی در اظهارنامه بین‌المللی تسلیمی فرا‌تر رود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - متقاضی لااقل یک نظریه کتبی را از مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی دریافت خواهد نمود مگر این‌که از نظر مرجع مذکور کلیه شرایط زیر محقق باشد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) دراختراع ضوابط مندرج در بند (۱) ماده (۳۳) رعایت شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) اظهارنامه بین‌المللی با الزامات این معاهده و آئین‌نامه تا آنجا که توسط آن مرجع بررسی می‌شود منطبق باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) قصدی برای اظهار عقیده مطابق جمله آخر بند (۲) ماده (۳۵) وجود نداشته باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - متقاضی می‌تواند به نظریه کتبی پاسخ دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر به نظر مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی‌، اظهارنامه بین‌المللی منطبق با الزام مربوط به وحدت اختراع به نحو مذکور در آئین‌نامه نباشد می‌تواند بنا به نظر خود از متقاضی دعوت به عمل آورد تا ادعا‌ها را به نحوی محدود نماید که با الزام مزبور منطبق گردد یا این‌که متقاضی پرداخت هزینه اضافی را متقبل شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - قانون ملی هر کشور منتخب می‌تواند مقرر سازد هرگاه متقاضی به‌موجب جزء (الف‌) بند (۳) این ماده تصمیم بگیرد که ادعا‌ها را محدود نماید در آن صورت آن قسمت از اظهارنامه بین‌المللی که در نتیجه اقدام مذکور مشمول بررسی مقدماتی واقع نمی‌شود، تا آنجا که به آثار در کشور مزبور مربوط می‌شود مسترد شده تلقی گردد مگر این‌که متقاضی هزینه ویژه‌ای را به اداره ملی آن کشور پرداخت نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - اگر متقاضی ظرف مهلت مقرر دعوت مذکور در جزء (الف‌) بند (۳) را اجابت ننماید، مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی یک گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی را درخصوص آن قسمت از اظهارنامه بین‌المللی که ظاهراً جزء اختراع اصلی است‌، تهیه و مراتب را در گزارش منعکس خواهد نمود. قانون ملی هر کشور منتخب می‌تواند مقرر سازد که هرگاه اداره ملی آن کشور تشخیص دهد دعوت مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی موجه است‌، قسمت‌هایی از اظهارنامه بین‌المللی را که به‌اختراع اصلی مرتبط نباشد تا آنجا که به آثار در آن کشور ارتباط پیدا می‌کند مسترد شده تلقی نماید مگر اینکه متقاضی هزینه ویژه‌ای را به آن اداره پرداخت نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی احراز نماید که‌:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) اظهارنامه بین‌المللی مربوط به موضوعی است که طبق آئین‌نامه به انجام بررسی مقدماتی بین‌المللی نیازی ندارد و درمورد خاص‌، آن مرجع تصمیم به عدم اجراء چنین بررسی بگیرد، یا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) توصیف‌، ادعا‌ها یا نقشه‌ها به اندازه‌ای مبهم باشد و یا این‌که ادعا‌ها به‌اندازه کافی با توصیف معمول تأیید نشود به نحوی که نتوان یک نظر وافی به مقصود را درخصوص جدیدبودن‌، گام ابتکاری بودن (ناآشکار بودن‌) و یا قابلیت کاربرد صنعتی داشتن اختراع ادعایی را اتخاذ نمود. مرجع مزبور وارد سؤالات مذکور در بند (۱) ماده (۳۳) نخواهد شد و این نظر و دلایل مربوط به آن را به اطلاع متقاضی خواهد رسانید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اگر معلوم شود که هر یک از حالات مذکور در جزء (الف‌) بند (۴) این ماده فقط در یا در ارتباط با اختراعات مشخص مصداق دارد مفاد جزء (الف‌) بند (۴) فقط درباره آن ادعا‌ها اعمال خواهد شد.
ماده ۳۵ - گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی ظرف مدت مقرر و به شکل تعیین شده تهیه خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی حاوی هیچ‌گونه توضیحی در این خصوص که آیا اختراع ادعایی طبق قانون ملی قابل ثبت است یا خیر و یا به نظر می‌رسد که قابل ثبت می‌باشد یا خیر نخواهد بود. این گزارش در ارتباط با هرادعا، با رعایت مفاد بند (۳) این ماده اعلام خواهد نمود که آیا در ادعا ضوابط جدید بودن‌، گام ابتکاری (ناآشکار بودن‌) و کاربرد صنعتی داشتن به نحو تعریف شده دربندهای (۱) تا (۴) ماده (۳۳) که به منظور بررسی مقدماتی بین‌المللی مقرر شده رعایت گردیده است یا خیر. این توضیح با ذکر اسنادی که به‌نظر مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی نتیجه‌گیری مذکور را در هر مورد باتوجه به اوضاع و احوال تأیید می‌نماید یا با هرگونه ملاحظات دیگری که آئین‌نامه مقرر داشته باشد همراه خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر در زمان تهیه گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی‌، مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی احراز نماید که هرکدام از حالات مذکور در جزء (الف‌) بند (۴) ماده (۳۴) مصداق دارد در گزارش این نظر و دلایل مربوط ذکر خواهد شد. این گزارش حاوی هیچ‌گونه توضیحی به نحو مقرر در بند (۲) نخواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اگر جزء (ب‌) بند (۴) ماده (۳۴) مصداق داشته باشد گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی درارتباط با ادعاهای مورد بحث حاوی توضیحی به نحو مقرر در جزء (الف‌) خواهد بود، درحالی که سایر ادعا‌ها مطرح باشد گزارش حاوی توضیحی به نحو مقرر در بند (۲) خواهد بود.
ماده ۳۶ - ارسال‌، ترجمه و ابلاغ گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی همراه با ضمایم مقرر شده برای متقاضی و دفتر بین‌المللی ارسال خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی و ضمایم آن به زبانهای مقرر ترجمه خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - ترجمه گزارش مذکور به‌وسیله و یاتحت مسؤولیت دفتر بین‌المللی تهیه خواهد شد درحالی که ترجمه ضمایم آن به‌وسیله متقاضی تهیه خواهد گردید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی همراه با ترجمه آن (به نحو مقرر) و ضمایم آن (به زبان اصلی‌) به وسیله دفتر بین‌المللی به هر اداره منتخب ابلاغ خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - متقاضی ترجمه ضمایم را ظرف مهلت تعیین شده‌، به ادارات منتخب ارسال خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - مقررات بند (۳) ماده (۲۰) با اعمال تغییراتی برحسب اقتضاء درباره نسخه‌های هر سندی که در گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی ذکر شده و درگزارش جست‌وجوی بین‌المللی ذکر نشده باشد اجراء خواهد شد.
ماده ۳۷ - استرداد تقاضا یا انتخاب
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - متقاضی می‌تواند هر یک یا کلیه انتخاب‌ها را مسترد نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اگر انتخاب مربوط به همه کشورهای منتخب مسترد شود تقاضا نیز مسترد شده تلقی می‌گردد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هرگونه استردادی به دفتر بین‌المللی اعلام خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - دفتر بین‌المللی نیز بر همین اساس ادارات منتخب ومرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی مربوطه را مطلع خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - با رعایت مقررات جزء (ب‌) این بند، استرداد تقاضا یا استرداد انتخاب یک کشور متعاهد تا آنجا که به آن کشور مربوط می‌شود به منزله استرداد اظهارنامه بین‌المللی در آن کشور تلقی می‌شود مگر این‌که قانون ملی آن کشور به نحو دیگری مقرر نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اگر استرداد تقاضا یا استرداد انتخاب قبل از انقضاء مهلت مقرر در ماده‌ (۲۲) محقق شود این استرداد به منزله استرداد اظهارنامه بین‌المللی نخواهد بود، مع‌ذلک هر کشور متعاهد می‌تواند در قانون ملی خود مقرر سازد که مراتب فوق فقط زمانی مصداق خواهد داشت که اداره ملی آن کشور ظرف مهلت مذکور نسخه‌ای از اظهارنامه بین‌المللی را همراه باترجمه (به نحو معین‌) و هزینه ملی دریافت نموده باشد.
ماده ۳۸ - ماهیت محرمانه بررسی مقدماتی بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - بدون تقاضای متقاضی یا اجازه وی هیچ‌یک ازدفتر بین‌المللی یا مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی‌، اجازه دسترسی به پرونده بررسی مقدماتی بین‌المللی به معنا و شرایط مقرر در بند (۴) ماده (۳۰) را به هیچ شخص یامرجعی در هیچ زمانی نخواهد داد مگر به ادارات منتخب آن هم پس از این‌که گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی تهیه شده‌باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - با رعایت مفاد بند (۱) این ماده و بندهای (۱) و (۳) ماده (۳۶) و جزء (ب‌) بند (۳) ماده (۳۷) دفتر بین‌المللی یا مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی اطلاعی را درزمینه انتشار یا عدم انتشار یک گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی و استرداد و یا عدم استرداد تقاضا و یا انتخاب را ارائه نخواهند نمود مگر بنا به تقاضای متقاضی و یا اجازه او.
ماده ۳۹ - رونوشت‌، ترجمه و پرداخت هزینه به ادارات منتخب
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اگر مراتب انتخاب هر کشور متعاهد قبل از انقضاء نوزدهمین ماه از تاریخ حق تقدم محقق شده باشد مقررات ماده (۲۲) درمورد چنین کشوری قابل اجراء نخواهد بود و متقاضی یک نسخه از اظهارنامه بین‌المللی (مگر در موردی که مکاتبه موضوع ماده‌ (۲۰) قبلاً صورت گرفته باشد) و ترجمه آن (به نحو مقرر) را همراه با پرداخت هزینه ملی (درصورت وجود) تا قبل از انقضاء سی ماه از تاریخ حق تقدم به هر اداره منتخب ارائه خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هر قانون ملی می‌تواند برای اجراء اقدامات مذکور در جزء (الف‌) فوق این ماده مبادرت به تعیین مهلت‌های اضافه بر مهلت مقرر در جزء مزبور نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اگر متقاضی اقدامات مذکور در جزء (الف‌) بند (۱) این ماده را ظرف مهلت مقرر در جزء مزبور یا جزء (ب‌) بند (۱) این ماده انجام ندهد اثر مقرر در بند (۳) ماده‌ (۱۱) در کشور منتخب قطع می‌گردد و این امر‌‌ همان آثار مترتب بر استرداد هر اظهارنامه ملی در آن کشور را خواهد داشت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - حتی اگر متقاضی الزامات مقرر در جزء (الف‌) یا جزء (ب‌) بند (۱) این ماده را رعایت ننماید هر اداره منتخبی می‌تواند اثر مقرر در بند (۳) ماده (۱۱) را حفظ نماید.
ماده ۴۰ - تأخیر بررسی ملی و سایر رسیدگی‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - اگر انتخاب هر کشور متعاهد قبل از انقضاء نوزدهمین ماه از تاریخ حق تقدم محقق شده باشد مفاد ماده (۲۳) در مورد آن کشور قابل اعمال نخواهد بود و اداره ملی یا اداره عمل کننده برای آن کشور، مشروط به رعایت مقررات مندرج در بند (۲) این ماده بررسی و سایر رسیدگی‌ها نسبت به اظهارنامه بین‌المللی را قبل از انقضاء مهلت قابل اعمال مقرر در ماده (۳۹) انجام نخواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - علی‌رغم مقررات بند (۱) این ماده هر اداره منتخبی می‌تواند طبق تقاضای صریح متقاضی در هر زمان بررسی و سایر رسیدگی‌ها نسبت به اظهارنامه بین‌المللی را انجام دهد.
ماده ۴۱ - اصلاح ادعا‌ها، توصیف و نقشه‌ها در ادارات منتخب
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - به متقاضی فرصت داده می‌شود که ادعا‌ها، توصیف و نقشه‌ها را ظرف مهلت مقرر در هر اداره منتخب اصلاح نماید. هیچ اداره منتخبی قبل از انقضاء مهلت مقرر مزبور نسبت به اعطاء و یا عدم اعطاء ورقه ا ختراع اقدام نخواهد نمود مگر با رضایت صریح متقاضی‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - در اصلاحیه‌ها افشاء اختراع ادعائی نباید فرا‌تر از حدی باشد که در اظهارنامه بین‌المللی تسلیمی آمده است مگر این‌که قانون ملی کشور منتخب این امر را مجاز قلمداد نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - اصلاحیه‌ها در کلیه مواردی که در این معاهده و آئین‌نامه پیش‌بینی نشده طبق قوانین ملی کشور منتخب خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - هرگاه یک اداره منتخب‌، تسلیم ترجمه اظهارنامه بین‌المللی را الزامی بداند اصلاحیه‌ها هم باید به‌‌ همان زبانی باشد که اظهارنامه به آن زبان ترجمه شده است‌.
ماده ۴۲ - نتایج بررسی ملی در ادارات منتخب
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هیچ اداره منتخب دریافت کننده گزارش بررسی مقدماتی بین‌المللی نمی‌تواند از متقاضی بخواهد که نسخه‌ها یا اطلاعاتی درباره محتوای هرگونه اسناد درارتباط با بررسی‌‌ همان اظهارنامه بین‌المللی در سایر ادارات منتخب را ارائه نماید.

فصل سوم - مقررات عمومی

ماده ۴۳ - درخواست انواع خاص حمایت
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎درمورد هر کشور تعیین شده یا منتخب که قوانین آن‌ها اعطاء گواهینامه‌های مخترعین‌، گواهینامه‌های اختراع اشیاء مصرفی‌، نمونه اشیاء مصرفی‌، ورقه اختراع یا گواهینامه تکمیل اختراع‌، گواهینامه‌های تکمیل ا ختراع مخترعین یا گواهینامه تکمیل اختراع اشیاء مصرفی را مقرر داشته باشد، متقاضی می‌تواند طبق آنچه که در آئین‌نامه آمده اعلام نماید که اظهارنامه بین‌المللی او تا آنجا که به آن کشور ارتباط پیدا می‌کند مربوط به گواهینامه مخترع‌، گواهینامه اشیاء مصرفی یا گواهینامه نمونه اشیاء مصرفی است و نه ورقه اختراع یا این‌که اظهارنامه مزبور برای اعطاء ورقه اختراع یا ورقه تکمیل اختراع‌، گواهینامه تکمیل اختراع مخترع‌، یا گواهینامه تکمیل اختراع اشیاء مصرفی است و اثر مترتبه مربوطه برحسب انتخاب متقاضی خواهد بود. درمورد این ماده و ماده مربوط در آئین‌نامه مفاد بند (۲) ماده (۲) اعمال نخواهد شد.
ماده ۴۴ - درخواست دو نوع حمایت
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎درمورد هرکشور تعیین شده یا منتخب که قوانین آن‌ها اجازه بدهد که تسلیم اظهارنامه برای اعطاء ورقه اختراع یا یکی دیگر از انواع حمایت مذکور در ماده (۴۳) بتواند در عین حال برای اعطاء یکی دیگر از‌‌ همان انواع حمایت مورد استفاده قرار گیرد، متقاضی می‌تواند طبق آنچه که در آئین‌نامه آمده است اعلام نماید که درخواست دو نوع حمایت را دارد اثر مترتب بر این امر تابع مراتب اعلام شده توسط متقاضی خواهد بود. درمورد این ماده مفاد بند (۲) ماده (۲) اعمال نخواهد شد.
ماده ۴۵ - معاهدات اختراع منطقه‌ای
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هر معاهده‌ای که اعطاء ورقه‌های اختراع منطقه‌ای را مقرر سازد (معاهده اختراع منطقه‌ای‌) و به کلیه اشخاصی که طبق ماده (۹) واجد شرایط برای تسلیم اظهارنامه بین‌المللی هستند این حق را بدهد که اظهارنامه‌هایی را برای این نوع اختراعات تسلیم نماید، می‌تواند مقرر نماید که اگر در اظهارنامه‌های بین‌المللی کشوری تعیین و انتخاب شود که هم عضو معاهده اختراع منطقه‌ای و هم این معاهده باشد، اظهارنامه‌های مزبور به‌عنوان اظهارنامه‌های اختراع منطقه‌ای نیز تلقی شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - قانون ملی چنین کشور تعیین شده و یا انتخاب شده‌ای می‌تواند مقرر نماید که هر تعیین یا انتخاب در رابطه با این کشور در اظهارنامه بین‌المللی دارای اثر اظهار تمایل برای تحصیل ورقه اختراع منطقه‌ای طبق معاهده ثبت اختراع منطقه‌ای باشد.
ماده ۴۶ - ترجمه نادرست اظهارنامه بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎اگر به علت ترجمه ناصحیح اظهارنامه بین‌المللی‌، حدود شمول هر ورقه اختراع اعطائی براساس آن ترجمه بیش از محدوده ذکر شده در اظهارنامه بین‌المللی به زبان اصلی باشد، مراجع کشور متعاهد مربوطه می‌توانند بر همین اساس و به صورت عطف به ماسبق دامنه اختراع را محدود سازند و اختراع را تا آنجا که محدوده آن بیش از حدود مذکور در اظهارنامه بین‌المللی به زبان اصلی است کان لم یکن نمایند.
ماده ۴۷ - مهلت‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - جزئیات مربوط به مهلت‌های مذکور در این معاهده تابع آئین‌نامه خواهد‌بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - کلیه مهلت‌های تعیین شده در فصول اول و دوم این معاهده‌، غیر از تجدیدنظر طبق ماده (۶۰)، می‌تواند با تصمیم کشورهای متعاهد تغییر نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - این تصمیمات باید در مجمع یا ازطریق رأی‌گیری مکاتبه‌ای به صورت اتفاق آراء اتخاذ شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - جزئیات آئین کار تابع آئین‌نامه خواهد بود.
ماده ۴۸ - تأخیر در رعایت برخی مهلت‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هرگاه هر مهلت تعیین شده در این معاهده یا آئین‌نامه به علت وقفه در خدمات پستی یا مفقود شدن یا تأخیر غیرقابل اجتناب در پست رعایت نشود عدم رعایت مهلت مزبور در این موارد طبق دلایل و سایر شرایط مقرر در آئین‌نامه موجه تلقی خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشور متعاهد تا آنجا که به آن کشور مربوط می‌شود طبق دلایل مورد قبول در قانون ملی خود هرگونه تأخیر در رعایت هر مهلت را موجه خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هر کشور متعاهد می‌تواند تا آنجا که به آن کشور مربوط می‌شود تأخیر در رعایت هر مهلت را طبق دلایلی به غیر از آنچه که در جزء (الف‌) فوق آمده موجه تلقی نماید.
ماده ۴۹ - حق اقدام در مراجع بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هر وکیل دعاوی‌، کارگزار ثبت اختراع یا شخص دیگری که نزد اداره ملی که به آن اداره اظهارنامه بین‌المللی تسلیم شده است و دارای حق اقدام قانونی باشد واجد شرایط برای اقدام قانونی نزد دفتر بین‌المللی و مرجع جست‌وجوی بین‌المللی و مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی درارتباط با آن اظهارنامه خواهند بود.
فصل چهارم - خدمات فنی
ماده ۵۰ - خدمات اطلاع‌رسانی درمورد اختراع
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - دفتر بین‌المللی می‌تواند ازطریق ارائه اطلاعات فنی و هرگونه اطلاعات مربوطه دیگر که براساس اسناد منتشره‌، اختراعات قبلی و اظهارنامه‌های انتشار یافته در دسترس دارد خدماتی را که (در این ماده «خدمات اطلاع‌رسانی‌» نامیده می‌شود) دراختیار قرار دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - دفتر بین‌المللی می‌تواند این خدمات اطلاع‌رسانی را مستقیماً و یا ازطریق یک یا چند مرجع جست‌وجوی بین‌المللی یا مؤسسات تخصصی ملی یا بین‌المللی که با آن‌ها موافقتنامه منعقد سازد، ارائه نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - خدمات اطلاع‌رسانی به نحوی ارائه خواهند شد که به‌ویژه تحصیل دانش فنی و فناوری و ازجمله مهارتهای انتشار یافته و در دسترس را توسط کشورهای متعاهد درحال توسعه تسهیل نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - خدمات اطلاع‌رسانی در دسترس دولتهای کشورهای متعاهد و اتباع و مقیمین این کشور‌ها قرار داده خواهد شد. مجمع می‌تواند تصمیم بگیرد که این خدمات در دسترس دیگران نیز قرار گیرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هرگونه ارائه خدمت به دولتهای کشورهای متعاهد درقبال پرداخت هزینه صورت خواهد پذیرفت با این قید که هرگاه دولت مربوط‌، دولت یک کشور متعاهد در حال توسعه باشد خدمات مربوطه با هزینه کمتری ارائه خواهد شد، مشروط بر این‌که بتوان مابه‌التفاوت را از محل عواید حاصله از بابت خدمات ارائه شده به دولتهای کشورهای غیرمتعاهد یا از سایر منابع مندرج در بند (۴) ماده (۵۱) تأمین نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - بدیهی است هزینه‌های مذکور در جزء (الف‌) علاوه بر هزینه‌هایی می‌باشد که معمولاً به اجراء خدمات یک اداره ملی یا انجام تعهدات توسط یک مرجع جست‌وجوی بین‌المللی تعلق می‌گیرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - جزئیات مربوط به اجراء مفاد این ماده تابع تصمیمات مجمع و درحدودی که مجمع تعیین خواهد نمود، تابع تصمیمات گروههای کاری خواهد بود که برای این هدف ممکن است مجمع تشکیل دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - مجمع می‌تواند هر زمان که لازم تشخیص دهد روش‌های تأمین مالی مکمل موارد مذکور در بند (۵) این ماده را توصیه نماید.
ماده ۵۱ - کمک‌های فنی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - مجمع‌، کار گروه (کمیته‌) کمک‌های فنی (که در این ماده کارگروه (کمیته‌) نامیده می‌شود) را تشکیل خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اعضای کار گروه (کمیته‌) از میان کشورهای متعاهد و با توجه لازم به حضور و نمایندگی کشورهای درحال توسعه در آن انتخاب خواهند شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مدیرکل بنا به ابتکار خود و یا تقاضای کار گروه (کمیته‌) از نمایندگان سازمانهای بین‌الدولی دست‌اندر کار در امر کمک فنی به کشورهای درحال توسعه دعوت خواهد نمود تا در فعالیت کار گروه (کمیته‌) مشارکت نمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - وظیفه کار گروه (کمیته‌) سازماندهی و نظارت بر کمک‌های فنی به کشورهای متعاهد درحال توسعه برای توسعه نظامهای ثبت اختراع آنان به‌صورت انفرادی یا بریک‌اساس منطقه‌ای است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - کمک‌های فنی ازجمله شامل مواردی‌، ازقبیل آموزش متخصصین‌، اعزام کار‌شناس و تأمین تجهیزات لازم برای نمایش یا اهداف عملیاتی خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - دفتر بین‌المللی تلاش خواهد نمود تا با سازمانهای تأمین مالی بین‌المللی‌، سازمانهای بین‌الدولی به ویژه سازمان ملل متحد، آژانس‌های سازمان ملل متحد و آژانس‌های تخصصی مرتبط با سازمان ملل متحد که دست‌اندرکار کمک‌های فنی هستند از یک طرف و دولتهای کشورهای دریافت کننده کمک‌های فنی ازطرف دیگر موافقتنامه‌هایی را برای تأمین مالی پروژه‌های مربوط به این ماده منعقد سازد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - جزئیات مربوط به اجراء مفاد این ماده تابع تصمیمات مجمع و درحدود مقرر به‌وسیله مجمع‌، تابع تصمیمات گروههای کاری خواهد بود که ممکن است مجمع برای این منظور تشکیل دهد.
ماده ۵۲ - روابط با سایر مقررات معاهده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هیچ مطلبی در این فصل‌، مقررات مالی مذکور در فصول دیگر این معاهده را تحت تأثیر قرار نخواهد داد. مقررات مذکور نیز نسبت به این فصل و یا اجراء آن قابل اعمال نخواهد بود.
فصل پنجم - مقررات اداری
ماده ۵۳ - مجمع
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - مجمع‌، با رعایت مفاد بند (۸) ماده (۵۷) از کشورهای متعاهد تشکیل خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هر دولت متعاهد دارای یک نماینده در مجمع خواهد بود که می‌تواند از کمک نمایندگان علی‌البدل‌، مشاورین و کار‌شناسان استفاده نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - مجمع‌:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - به کلیه امور مربوط به حفظ و توسعه اتحادیه و اجراء این معاهده رسیدگی خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - کلیه وظایفی که اختصاصاً به موجب سایر مقررات این معاهده به آن محول شده را انجام خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - درمورد تهیه مقدمات فراهمایی‌های (کنفرانسهای‌) تجدیدنظر در معاهده به‌دفتر بین‌المللی ارائه طریق خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - گزارش‌ها و فعالیتهای مدیرکل را درارتباط با اتحادیه بررسی و تأیید نموده و درخصوص مسائلی که درصلاحیت اتحادیه می‌باشد، کلیه دستورات مقتضی را به وی ابلاغ خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - گزارشهای و فعالیتهای کار گروه (کمیته‌) اجرائی موضوع بند (۹) این ماده را بررسی و تأیید نموده و دستورات مقتضی را به آن کار گروه (کمیته‌) ابلاغ خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - برنامه سه ساله اتحادیه را تعیین و بودجه سه ساله و حسابهای نهایی آن را تصویب خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - مقررات مالی اتحادیه را تصویب خواهدکرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ - کار گروه‌ها (کمیته‌ها) و گروههای کاری را که برای نیل به اهداف اتحادیه مناسب تشخیص دهد، تشکیل خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۹ - تعیین خواهد نمود که چه کشورهایی غیر از کشورهای متعاهد با رعایت مفاد بند (۸) این ماده وکدام سازمانهای بین‌الدولی و سازمانهای غیردولتی بین‌المللی می‌توانند به‌عنوان ناظر در جلسات آن شرکت نمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۰ - هرگونه اقدام مقتضی دیگر به منظور پیشبرد اهداف اتحادیه و سایر وظایف مقتضی طبق این معاهده را انجام خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - درارتباط با موضوعاتی که مربوط به سایر اتحادیه‌های تحت اداره سازمان باشد نیز، مجمع تصمیمات خود را پس از مشاوره با کارگروه (کمیته‌) هماهنگی سازمان اتخاذ خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ یک نماینده فقط نمایندگی یک کشور را عهده‌دار بوده و به نام یک کشور رأی می‌دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هر کشور متعاهد دارای یک رأی خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - حد نصاب لازم برای تشکیل جلسه نصف کشورهای متعاهد خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - درصورت عدم تشکیل حدنصاب لازم‌، مجمع می‌تواند به غیر از تصمیمات مربوط به آئین کار خود، درباره سایر مسائل اتخاذ تصمیم نماید ولی کلیه تصمیمات آن فقط زمانی معتبر خواهد بود که حدنصاب و اکثریت لازم ازطریق رأی‌گیری مکاتبه‌ای به نحو مقرر در آئین‌نامه حاصل شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - با رعایت جزء (ب‌) بند (۲) ماده (۴۷)، جزء (ب‌) بند (۲) ماده (۵۸)، بند (۳) ماده (۵۸)، جزء (ب‌) بند (۲) ماده (۶۱) تصمیمات مجمع مستلزم دو سوم آراء مأخوذه می‌باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - رأی ممتنع رأی محسوب نخواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ درارتباط با موضوعاتی که انحصاراً به کشورهایی مربوط می‌شود که ملزم به فصل دوم می‌باشند هرگونه اشاره به کشورهای متعاهد در بندهای (۴)، (۵) و (۶) این ماده فقط ناظر به کشورهای ملزم به فصل دوم خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هر سازمان بین‌الدولی که به عنوان مرجع جست‌وجوی بین‌المللی و یا مرجع بررسی مقدماتی تعیین شده باشد به عنوان ناظر در مجمع پذیرفته می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۹ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هرگاه تعداد کشورهای متعاهد از چهل کشور بیشتر شود، مجمع یک کار گروه (کمیته‌) اجرائی را تشکیل خواهد داد. هرگونه اشاره به کارگروه (کمیته‌) اجرائی در این معاهده و آئین‌نامه به منزله اشاره به کار گروه (کمیته‌) مزبور درصورتی است که آن کارگروه (کمیته‌) تشکیل شده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۰ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ تا زمانی که کارگروه (کمیته‌) اجرائی تشکیل شود، مجمع درحدود برنامه و بودجه سه ساله‌، برنامه‌های سالانه و بودجه‌های تهیه شده به وسیله مدیرکل را تصویب خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - مجمع هر دو سال تقویمی یک بار، بنا به دعوت مدیرکل اجلاس عادی خواهد داشت و این اجلاس درصورت نبود اوضاع و احوال استثنایی در‌‌ همان زمان و‌‌ همان مکان انعقاد مجمع عمومی سازمان جهانی مالکیت معنوی برگزار خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مجمع بنا به دعوت مدیرکل و یا تقاضای کار گروه (کمیته‌) اجرائی یا یک چهارم از کشورهای متعاهد اجلاس فوق‌العاده را برگزار خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۲ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ مجمع قواعد آئین کار خود را تصویب خواهد کرد.
ماده ۵۴ - کار گروه (کمیته‌) اجرائی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - درصورتی که مجمع کار گروه (کمیته‌) اجرائی را تشکیل دهد، کارگروه (کمیته‌) مشمول مقررات زیر خواهد بود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - کارگروه (کمیته‌) اجرائی‌، با رعایت بند (۸) ماده (۵۷) متشکل از کشورهایی خواهد بود که مجمع آن‌ها را از میان اعضاء خود انتخاب می‌کند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هر دولت عضو کار گروه (کمیته‌) اجرائی یک نماینده در این کارگروه (کمیته‌) خواهد داشت که می‌تواند از کمک نمایندگان علی‌البدل‌، مشاورین و کار‌شناسان استفاده نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ تعداد کشورهای عضو کارگروه (کمیته‌) اجرائی یک چهارم کشورهای عضو مجمع خواهد بود، برای تعیین رقم اعضایی که باید انتخاب شوند رقم مانده پس از تقسیم تعداد اعضای مجمع به عدد چهار نادیده گرفته می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ در انتخاب اعضای کارگروه (کمیته‌) اجرائی‌، مجمع توجه لازم را به توزیع عادلانه جغرافیایی مبذول خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - دوره عضویت هر عضو کارگروه (کمیته‌) اجرائی از تاریخ اختتام اجلاس مجمع که در آن انتخاب شده است‌، تا تاریخ اختتام اجلاس عادی بعدی مجمع خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - اعضای کارگروه (کمیته‌) اجرائی قابل انتخاب مجدد می‌باشند به شرط آنکه تعداد آن‌ها از دو سوم اعضای کار گروه (کمیته‌) اجرائی تجاوز ننماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - مجمع جزئیات قواعد حاکم بر انتخاب و امکان انتخاب مجدد اعضای کارگروه (کمیته‌) اجرائی را تعیین خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - کارگروه (کمیته‌) اجرائی‌:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) پیش‌نویس دستور کار مجمع را تهیه خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) پیشنهادهایی را درخصوص پیش‌نویس برنامه و بودجه دوساله اتحادیه که به وسیله مدیرکل تهیه می‌شود ارائه خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) حذف شده است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۴) گزارشهای ادواری مدیرکل و گزارشهای سالانه حسابرسی مربوط به حساب‌ها را همراه با نقطه نظرات مقتضی به مجمع تسلیم خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۵) کلیه تدابیر لازم برای اطمینان یافتن از اجراء برنامه اتحادیه به‌وسیله مدیرکل را طبق تصمیمات متخذه مجمع و با توجه به شرایط و اوضاع و احوال بین دو اجلاس عادی مجمع اتخاذ خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۶) کلیه وظایف دیگری را که به‌موجب این معاهده به آن محول است انجام خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - درخصوص امور مربوط به سایر اتحادیه‌های تحت اداره سازمان کار گروه (کمیته‌) اجرائی تصمیمات خود را پس از مشاوره با کارگروه (کمیته‌) هماهنگی سازمان اتخاذ خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - کارگروه (کمیته‌) اجرائی‌، بنا به دعوت دبیرکل‌، هر سال یک بار اجلاس عادی خواهد داشت‌. این اجلاس ترجیحاً در‌‌ همان زمان و‌‌ همان مکان انعقاد اجلاس کار گروه (کمیته‌) هماهنگی سازمان برگزار خواهد گردید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - بنا به دعوت مدیرکل که این دعوت می‌تواند به ابتکار شخصی او بوده‌، یا براساس تقاضای رئیس یا یک چهارم اعضاء کارگروه (کمیته‌) باشد، اجلاس فوق‌العاده کارگروه (کمیته‌) اجرائی تشکیل خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشور عضو کارگروه (کمیته‌) اجرائی دارای یک رأی خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - نصف اعضای کارگروه (کمیته‌) اجرائی حدنصاب را تشکیل خواهند داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - تصمیمات براساس رأی اکثریت ساده مأخوذه اتخاذ خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - رأی ممتنع رأی محسوب نمی‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هـ - یک نماینده فقط نمایندگی یک کشور را عهده‌دار بوده و به نام یک کشور رأی خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۹ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ کشورهای متعاهدی که عضو کارگروه (کمیته‌) اجرائی نباشند و همچنین سازمانهای بین‌الدولی که به‌عنوان مرجع جست‌وجوی بین‌المللی و بررسی مقدماتی بین‌المللی تعیین شده‌اند می‌توانند در اجلاس‌های کارگروه (کمیته‌) به‌عنوان ناظر شرکت نمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱۰ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ کار گروه (کمیته‌) اجرائی قواعد آئین کار خود را تصویب خواهد نمود.
ماده ۵۵ - دفتر بین‌المللی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - دفتر بین‌المللی عهده‌دار انجام وظایف اداری اتحادیه خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - دفتر بین‌المللی عهده‌دار امور مربوط به دبیرخانه نهادهای مختلف اتحادیه خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مدیرکل عالیترین مقام اجرائی اتحادیه و نماینده آن خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - دفتر بین‌المللی یک روزنامه رسمی و سایر نشریات مقرر در آئین‌نامه یا مورد نیاز مجمع را انتشار خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - آئین‌نامه خدماتی که ادارات ملی به منظور کمک به دفتر بین‌المللی و مراجع جست‌وجوی بین‌المللی و بررسی مقدماتی بین‌المللی دراجراء وظایف محوله به موجب این معاهده انجام خواهند داد رامشخص خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - مدیرکل و هر عضو اداری تعیین شده از جانب وی در کلیه جلسات مجمع‌، کارگروه (کمیته‌) اجرائی و هر کارگروه (کمیته‌) یا گروه کاری دیگر که به‌موجب این معاهده یا آئین‌نامه تشکیل می‌شود، بدون حق رأی شرکت خواهند نمود. مدیرکل یا هر عضو اداری تعیین شده از جانب وی به اعتبار سمت اداری خود دبیر نهادهای مزبور خواهند بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - دفتر بین‌المللی طبق ارائه طریق‌های مجمع و با همکاری کار گروه (کمیته‌) اجرائی تهیه مقدمات برگزاری فراهمایی‌های (کنفرانسهای‌) تجدیدنظر در معاهده را فراهم خواهد ساخت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - دفتر بین‌المللی می‌تواند با سازمانهای بین‌الدولی و سازمانهای غیردولتی بین‌المللی درارتباط با تهیه مقدمات فراهمایی‌های (کنفرانسهای‌) تجدیدنظر مشورت نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - مدیرکل و اشخاص تعیین شده از جانب وی در مباحثات فراهمایی‌های (کنفرانسهای‌) تجدیدنظر بدون حق رأی شرکت خواهند نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ - دفتر بین‌المللی هرگونه وظایف محوله دیگر را انجام خواهد داد.
ماده ۵۶ - کار گروه (کمیته‌) همکاری فنی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ مجمع کار گروه (کمیته‌) همکاری فنی (که در این ماده کارگروه (کمیته‌) نامیده می‌شود را ایجاد خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - مجمع با توجه مقتضی به نمایندگی عادلانه کشورهای درحال توسعه‌، ترکیب اعضای کارگروه (کمیته‌) را مشخص نموده و آن‌ها را منصوب خواهد کرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مراجع جست‌وجوی بین‌المللی و بررسی مقدماتی بین‌المللی به اعتبار سمت خود عضو کار گروه (کمیته‌) خواهند بود. درصورتی که چنین مرجعی اداره ملی یک کشور متعاهد باشد، نماینده دیگری غیر از آن از طرف کشور مذکور در کارگروه (کمیته‌) شرکت نخواهد داشت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - تعداد کل اعضای کارگروه (کمیته‌) درصورت کفایت تعداد کشورهای متعاهد بیش از دو برابر تعداد اعضائی خواهد بود که به اعتبار سمت خود در کارگروه (کمیته‌) عضویت دارند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - مدیرکل بنا به ابتکار شخصی خود یا برحسب تقاضای کارگروه (کمیته‌) از نمایندگان سازمانهای ذی‌نفع دعوت خواهد نمود تا در مباحثات مورد علاقه خود در کارگروه (کمیته‌) شرکت نمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هدف کارگروه (کمیته‌) ارائه مشورت و توصیه‌ها به منظور کمک در تحقق موارد زیر است‌:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) بهبود دائمی در ارائه خدمات پیش‌بینی شده در این معاهده‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) تأمین حداکثر درجه یکنواختی و یکسانی در اسناد و روشهای کاری مراجع متعدد جست‌وجوی بین‌المللی و مراجع بررسی مقدماتی بین‌المللی و حداکثر درجه یکنواختی و یکسانی در رعایت کیفیت بالا در گزارشهای این مراجع‌، و
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) حل مشکلات فنی خاص مربوط به ایجاد یک مرجع واحد جست‌وجوی بین‌المللی‌، بنا به ابتکار مجمع یا کار گروه (کمیته‌) اجرائی‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هر کشور متعاهد و هر سازمان بین‌المللی ذی‌نفع می‌تواند درخصوص مسائلی که درصلاحیت کار گروه (کمیته‌) است با آن مکاتبه کند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ کار گروه (کمیته‌) می‌تواند توصیه‌ها و نظر مشورتی خود را خطاب به مدیرکل یا ازطریق او به مجمع‌، کارگروه (کمیته‌) اجرائی کلیه یا برخی از مراجع جست‌وجو و بررسی مقدماتی بین‌المللی و تمام یا بعضی از ادارات دریافت‌کننده ارائه نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - درهرمورد، مدیرکل متن کلیه توصیه‌ها و نظر مشورتی کار گروه (کمیته‌) را به کارگروه (کمیته‌) اجرائی تسلیم خواهد نمود. او همچنین می‌تواند درباره این متون اظهارنظر نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - کارگروه (کمیته‌) اجرائی می‌تواند نظرات خود را درباره هر نظر مشورتی‌، توصیه یا فعالیت دیگر کارگروه (کمیته‌) ابراز نماید. همچنین می‌تواند از کارگروه (کمیته‌) بخواهد که درباره موضوعاتی که در صلاحیت آن قرار دارد مطالعه نموده و گزارش دهد. کارگروه (کمیته‌) اجرائی می‌تواند نظر، توصیه‌ها و گزارش کار گروه (کمیته‌) را همراه با اظهارنظرهای مقتضی‌، به مجمع تسلیم نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ تا تشکیل کارگروه (کمیته‌) اجرائی‌، اشارات مذکور در بند (۶) این ماده به کارگروه (کمیته‌) اجرائی به منزله اشارات به مجمع خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ جزئیات آئین کار کارگروه (کمیته‌) تابع تصمیمات مجمع خواهد بود.
ماده ۵۷ - تأمین مالی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اتحادیه دارای یک بودجه خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - بودجه اتحادیه شامل درآمد وهزینه‌های مربوط به اتحادیه سهم آن در هزینه‌های مشترک اتحادیه‌های تحت اداره سازمان خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - هزینه‌هایی که انحصاراً نتوان آن را به اتحادیه و همچنین یک یا چند اتحادیه تحت اداره سازمان نسبت داد به عنوان هزینه‌های مشترک اتحادیه‌ها درنظر گرفته خواهد شد. سهم اتحادیه دراین هزینه‌های مشترک متناسب با استفاده اتحادیه از آن هزینه‌ها خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ بودجه اتحادیه با توجه مقتضی به الزامات مربوط به هماهنگی داشتن با بودجه‌های سایر اتحادیه‌های تحت اداره سازمان تعیین خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ با رعایت مقررات بند (۵) این ماده‌، بودجه اتحادیه از منابع زیر تأمین خواهد شد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) وجوه دریافتی درقبال خدمات انجام شده به وسیله دفتر بین‌المللی درارتباط با اتحادیه‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) فروش انتشارات دفتر بین‌المللی مربوط به اتحادیه یا حق‌الامتیازهای مربوط به آن‌ها.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) هدایا، اموال مورد وصیت و کمک‌های مالی‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۴) اجاره‌ب‌ها، منافع و سایر درآمدهای متفرقه‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ مبالغ وجوه و دریافتی‌های دفتر بین‌المللی و قیمت انتشارات آن باید به نحوی تعیین شود که در شرایط عادی کافی برای تأمین کل هزینه‌های دفتر بین‌المللی درارتباط با اداره این معاهده باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - درصورتی که یک سال مالی دارای کسری باشد، کشورهای متعاهد، با رعایت مفاد جزءهای (ب‌) و (ج‌) این کسری را تأمین خواهند نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مجمع سهم هر کشور متعاهد را با عطف توجه مقتضی به تعداد اظهارنامه‌های بین‌المللی نشأت گرفته از آن کشور در سالهای مربوطه تعیین خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - درصورت حصول طرق دیگری برای تأمین موقتی کل کسری و یا قسمتی از آن‌، مجمع می‌تواند تصمیم بگیرد که این کسری به سال بعد منتقل شود و کشورهای متعاهد سهمیه‌ای را در این‌خصوص پرداخت ننمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - اگر وضعیت مالی اتحادیه اجازه دهد، مجمع می‌تواند تصمیم بگیرد که هرگونه پرداخت سهمیه به‌موجب جزء (الف‌) به کشورهای متعاهدی که پرداخت مزبور را انجام داده‌اند مسترد گردد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎هـ - کشور متعاهدی که ظرف مدت دو سال از تاریخ مقرر توسط مجمع سهمیه خود را به‌موجب جزء (ب‌) نپردازد ممکن است از حق رأی دادن در هر یک از نهادهای اتحادیه ممنوع شود، مع‌ذلک هر یک از نهادهای اتحادیه می‌توانند درصورتی که قانع شوند که تأخیر در پرداخت به علت شرایط و اوضاع و احوال استثنایی و غیرقابل اجتناب بوده است اجازه دهند که آن کشور به اعمال حق رأی خود در آن نهاد ادامه دهد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ درصورتی که بودجه قبل از آغاز دوره مالی جدید تصویب نشود میزان آن برابر مقررات مالی در سطح بودجه سال قبل خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اتحادیه دارای یک صندوق سرمایه در گردش خواهد بود که با پرداخت در یک نوبت توسط هر کشور متعاهد تشکیل خواهد شد. درصورت عدم تکافو، مجمع ترتیبات لازم را برای افزایش آن اتخاذ خواهد نمود، اگر به قسمتی از وجوه این صندوق نیاز نباشد وجوه مربوط مسترد خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مجمع درمورد پرداخت مبلغ اولیه هر کشور متعاهد به صندوق مزبور یا مبلغ اضافی که آن کشور باید در پرداخت آن مشارکت نماید بر پایه اصول مشابه مقرر در جزء (ب‌) بند (۵) این ماده تصمیم خواهد گرفت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - مجمع شرایط پرداخت را براساس پیشنهاد مدیرکل و پس از استماع نظر کارگروه (کمیته‌) هماهنگی‌سازان تعیین خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎د - هرگونه استرداد با درنظر گرفتن تاریخ‌های پرداخت‌، متناسب با مبالغ پرداختی توسط هر کشور متعاهد خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۸ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - در موافقتنامه منعقده با کشوری که مقر سازمان در قلمرو آن واقع است مقرر خواهد شد هر زمان که وجوه صندوق سرمایه در گردش کافی نباشد دولت مقر، مساعده‌های مالی را اعطاء نماید مبلغ این مساعده‌ها و شرایطی که براساس آن‌ها مساعده‌های مربوط پرداخت می‌شود در هر مورد تابع موافقتنامه‌های جداگانه بین آن کشور و سازمان خواهد بود تا آنجا که به تعهد پرداخت مساعده‌ها مربوط می‌شود، کشور مقر دارای یک‌کرسی به اعتبار این سمت در مجمع و کارگروه (کمیته‌) اجرائی خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - کشور مذکور در بند (الف‌) و سازمان هر کدام حق دارند انصراف خود را از تعهد به پرداخت مساعده کتباً اعلام نمایند این انصراف با گذشت سه سال از تاریخ پایان سال اعلام مزبور مؤثر خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۹ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ حسابرسی حساب‌ها به وسیله یک یا چند کشور متعاهد و یا توسط حسابرسان خارج‌، به نحو مقرر در مقررات مالی صورت خواهد گرفت‌. این حسابرسان را مجمع با موافقت خود آنان تعیین خواهد نمود.
ماده ۵۸ - آئین‌نامه
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ آئین‌نامه منضم به این معاهده متضمن مقررات در موارد زیر خواهد بود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) موضوعاتی که درارتباط با آن‌، این معاهده صراحتاً به آئین‌نامه اشاره می‌کند و یا صراحتاً مقرر می‌دارد که آئین‌نامه مربوطه در آن موارد تعیین تکلیف نموده یا خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) هرگونه الزامات‌، موضوعات یا آئین کار اداری‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) هرگونه جزئیات مفید درارتباط با اجراء مقررات این معاهده‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - مجمع می‌تواند آئین‌نامه را اصلاح نماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - با رعایت مقررات بند (۳) این ماده‌، اصلاحیه‌ها مستلزم سه چهارم آراء مأخوذه می‌باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - آئین‌نامه مقرراتی را که می‌توان آن‌ها را اصلاح نمود به طرق زیرمشخص خواهد ساخت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) فقط با اتفاق نظر، یا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) فقط درمواردی که هیچ یک از کشورهای متعاهد که اداره ملی آن‌ها به‌عنوان مرجع جست‌وجوی بین‌المللی یا مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی عمل می‌نمایند مخالف نباشند و اگر مرجع مزبور یک سازمان بین‌الدولی باشد درصورتی که کشور متعاهد عضو آن سازمان که از سوی سایر کشورهای عضو مجاز در این امر است مخالفت ننماید.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مستثنی ساختن هر یک از مقررات آئین‌نامه از الزامات قابل اعمال در آینده‌، حسب مورد مستلزم اجراء شرایط مذکور در ردیف (۱) جزء (الف‌) یا ردیف (۲) جزء (الف‌) خواهد بود
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - درج هرگونه مقررات در آینده در یک یا سایر الزامات مذکور در جزء (الف‌) این بند مستلزم اتفاق نظر است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ آن دسته از دستورات اداری مدیرکل که باید با نظارت مجمع تحقق یابد را آئین‌نامه مشخص خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ درصورت تعارض بین مقررات این معاهده و آئین‌نامه‌، مقررات معاهده حاکم خواهد بود.
فصل ششم - اختلافات
ماده ۵۹ - اختلافات
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎با رعایت بند (۵) ماده (۶۴)، هرگونه اختلاف بین دو یا چند کشور متعاهد درباره تفسیر یا اجراء این معاهده یا آئین‌نامه که ازطریق مذاکره حل و فصل نشود، را هر یک از کشورهای مربوطه می‌تواند طبق اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری به آن دیوان ارجاع دهد مگر این‌که کشورهای مربوط به روش دیگری جهت حل و فصل توافق نمایند. کشور متعاهدی که اختلاف را در دیوان مطرح می‌کند مراتب را به دفتر بین‌المللی اعلام خواهد نمود. دفتر بین‌المللی موضوع را به اطلاع سایر کشورهای متعاهد خواهد رسانید.
فصل هفتم - تجدیدنظر و اصلاح
ماده ۶۰ - تجدیدنظر در معاهده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - این معاهده می‌تواند هرچند وقت یک بار به وسیله یک فراهمایی (کنفرانس‌) ویژه کشورهای متعاهد مورد تجدیدنظر واقع شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - برگزاری هر فراهمایی (کنفرانس‌) تجدیدنظر بنا بر تصمیم مجمع صورت خواهد گرفت‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - هر سازمان بین‌الدولی که به عنوان مرجع جست‌وجو یا بررسی مقدماتی بین‌المللی تعیین شده باشد به عنوان ناظر در هر فراهمایی (کنفرانس‌) تجدیدنظر پذیرفته خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - بندهای (۵)، (۹) و (۱۱) ماده (۵۳)، ماده (۵۴)، بندهای (۴) الی (۸) ماده (۵۵)، ماده (۵۶) و ماده (۵۷) را می‌توان به وسیله فراهمایی (کنفرانس‌) تجدیدنظر یا طبق مفاد ماده (۶۱) اصلاح نمود.
ماده ۶۱ - اصلاح برخی از مقررات معاهده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشور عضو مجمع‌، مدیرکل و یا کارگروه (کمیته‌) اجرائی می‌توانند پیشنهادهای مربوط به اصلاح بندهای (۵)، (۹) و (۱۱) ماده (۵۳)، ماده (۵۴) بندهای (۴) الی (۸) ماده (۵۵)، ماده (۵۶) و ماده (۵۷) را مطرح نمایند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - پیشنهادهای مذکور را مدیرکل حداقل شش ماه قبل از بررسی آن‌ها به وسیله مجمع به کشورهای متعاهد اعلام خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - اصلاحیه‌های مواد مذکور در بند (۱) این ماده را مجمع تصویب خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - تصویب مستلزم سه چهارم آراء مأخوذه است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هرگونه اصلاحیه به موارد مذکور در بند (۱) این ماده یک ماه پس از این‌که مدیرکل اعلام قبولی کتبی‌، سه چهارم از کشورهای عضو مجمع در زمان تصویب اصلاحیه برابر با روشهای مقرر در قانون اساسی آن‌ها را دریافت نماید، لازم‌الاجراء خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هرگونه اصلاحیه مواد مذکور که به این ترتیب پذیرفته می‌شود در زمان لازم‌الاجراء شدن برای کلیه کشورهای عضو مجمع لازم‌الاتباع خواهد بود. با این قید که هر اصلاحیه‌ای که تعهدات مالی کشورهای متعاهد را افزایش دهد فقط درمورد آن عده از کشورهایی که پذیرش خود را نسبت به چنین اصلاحیه‌ای اعلام نموده باشند لازم‌الاتباع خواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - هر اصلاحیه‌ای که طبق مفاد جزء (الف‌) پذیرفته شده باشد درمورد کلیه کشورهایی که پس از تاریخ لازم‌الاجراء شدن اصلاحیه طبق مفاد جزء (الف‌)، به عضویت مجمع درآیند لازم‌الاتباع خواهد بود.

فصل هشتم - مقررات نهایی

ماده ۶۲ - عضویت در معاهده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هر کشور عضو اتحادیه بین‌المللی حمایت از مالکیت صنعتی می‌تواند به راههای زیر به عضویت این معاهده درآید:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) امضاء و سپس تودیع سند تصویب‌، یا
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) تودیع یک سند الحاق‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - اسناد تصویب یا الحاق نزد مدیرکل تودیع خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مفاد ماده (۲۴) متن تجدیدنظر شده در استکهلم معاهده پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی درمورد این معاهده اجراء خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - بند (۳) این ماده نباید به هیچ‌وجه به معنای به رسمیت شناختن و یا قبول ضمنی یک کشور متعاهد نسبت به وضعیت موجود سرزمینی تلقی شود که کشور متعاهد دیگر، آن سرزمین را طبق بند مذکور مشمول این معاهده نموده است‌.
ماده ۶۳ - لازم‌الاجراء شدن معاهده
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - این معاهده با رعایت مقررات بند (۳) این ماده سه ماه پس از این‌که هشت کشور اسناد تصویب یا الحاق خود را تودیع نمایند مشروط براین‌که حداقل چهار کشور از این هشت کشور هر یک یکی از شرایط زیر را محقق سازند لازم‌الاجراء خواهد شد:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) تعداد اظهارنامه‌های تسلیم شده در کشور مطابق آخرین آمارهای سالانه انتشار یافته توسط دفتر بین‌المللی از ۴۰۰۰۰ متجاوز باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) اتباع یا مقیمین کشور مطابق آخرین آمارهای سالانه انتشار یافته توسط دفتر بین‌المللی حداقل ۱۰۰۰ اظهارنامه را در یک کشور خارجی تسلیم نموده باشند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۳) اداره ملی کشور، طبق آخرین آمارهای سالانه انتشار یافته توسط دفتر بین‌المللی حداقل ۱۰۰۰۰ اظهارنامه را از اتباع یا مقیمین کشورهای خارجی دریافت نموده باشند.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - در این بند واژه اظهارنامه‌ها شامل اظهارنامه‌های مربوط به مدل‌های اشیاء مصرفی نمی‌باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - با رعایت مفاد بند (۳) این ماده هر کشور که در تاریخ لازم‌الاجراء شدن این معاهده برابر بند (۱) این ماده‌، به‌عضویت این معاهده در نیامده باشد، سه ماه پس از آنکه سند الحاق یا تصویب خود را تودیع نماید به این معاهده ملزم خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مع‌ذلک مفاد فصل دوم و مقررات مربوط به آنکه درآئین‌نامه منضم به این معاهده آمده فقط در تاریخی قابل اجراء خواهد بود که در آن تاریخ سه کشور که هرکدام از آن‌ها حداقل یکی از سه الزامات مذکودر در بند (۱) را انجام داده و اعلام ننموده باشند که طبق بند (۱) ماده (۶۴) قصد ملزم شدن به مقررات مذکور درفصل دوم را ندارند، به عضویت این معاهده در آمده باشند. به هرحال این تاریخ زود‌تر از تاریخ لازم‌الاجراء شدن طبق بند (۱) نخواهد بود.
ماده ۶۴ - حق شرط‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشور می‌تواند اعلام نماید که ملزم به مقررات فصل دوم نخواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - کشورهایی که اعلامیه موضوع جزء (الف‌) بند (۱) را صادر می‌نمایند ملزم به مفاد فصل دوم و مقررات مربوط به آن در آئین‌نامه نخواهند بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشوری که طبق جزء (الف‌) بند (۱) اعلامیه‌ای را صادر ننموده باشد می‌تواند اعلام نماید که:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) نسبت به مقررات بند (۱) ماده (۳۹) درخصوص ارائه یک نسخه از اظهارنامه بین‌المللی و ترجمه آن (به نحو مقرر) ملزم نخواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) تأخیر بررسی ملی به نحو مقرر در ماده (۴۰) مانع از انتشار اظهارنامه بین‌المللی و یا ترجمه آن توسط یا ازطریق اداره ملی نخواهد بود مع‌ذلک این امر بدان معنا نیست که کشور از محدودیت‌های مقرر در مواد (۳۰) و (۳۸) مستثنی باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - کشورهایی که چنین اعلامیه‌ای را صادر نمایند ملزم به رعایت مفاد آن خواهند بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشوری می‌تواند اعلام کند، تا آنجا که به آن کشور مربوط می‌شود، انتشار بین‌المللی اظهارنامه‌های بین‌المللی لازم نیست‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هرگاه پس از انقضاء هجده ماه از تاریخ حق تقدم‌، اظهارنامه بین‌المللی حاوی تعیین فقط کشورهایی باشد که اعلامیه‌ای را طبق جزء (الف‌) این بند صادر نموده باشند در آن صورت انتشار اظهارنامه بین‌المللی طبق بند (۲) ماده (۲۱) منتفی است‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - حتی اگر مقررات جزء (ب‌) فوق به اجراء در آید مع‌هذا دفتر بین‌المللی اظهارنامه بین‌المللی را در موارد زیر منتشر خواهد نمود:
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۱) بنا به تقاضای متقاضی به نحو مقرر در آئین‌نامه‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ (۲) هرگاه اظهارنامه ملی یا ورقه اختراع مبتنی بر اظهارنامه بین‌المللی به وسیله یا ازطرف اداره ملی هر کشور تعیین شده که اعلامیه را طبق جزء (الف‌) فوق صادر کرده منتشر شود، بلافاصله پس از انتشار مذکور به شرط انقضاء مدت هجده ماه از تاریخ حق تقدم‌.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر کشوری که قانون ملی آن اثر سابقه اختراعات ادعایی را از تاریخی قبل از تاریخ انتشار مقرر نماید ولی از لحاظ سابقه اختراع ادعایی تاریخ حق تقدم مورد ادعا طبق کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی را‌‌ همان تاریخ واقعی تسلیم اظهارنامه در آن کشور تلقی ننماید می‌تواند اعلام کند که تاریخ تسلیم یک اظهارنامه بین‌المللی درخارج از آن کشور که در آن اظهارنامه بین‌المللی کشور مزبور تعیین شده است با تاریخ تسلیم واقعی در آن کشور از حیث سابقه اختراع ادعایی یکسان نمی‌باشد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هر کشوری که اعلامیه‌ای را برابر جزء (الف‌) فوق صادر نموده باشد تا حد مذکور در اعلامیه ملزم به رعایت مفاد بند (۳) ماده (۱۱) نخواهد بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ج - هر کشوری که اعلامیه‌ای را برابر جزء (الف‌) فوق صادر نماید به صورت همزمان و مکتوب تاریخ و شرایط مربوط به تحقق اثر سابقه اختراع ادعایی هر اظهارنامه بین‌المللی که کشور مزبور را تعیین نموده باشد، در آن کشور اعلام خواهد نمود. اعلام مزبور را می‌توان در هر زمان طی اطلاعیه‌ای خطاب به مدیرکل تغییر داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هر کشور می‌تواند اعلام نماید که خود را ملزم به رعایت ماده (۵۹) نمی‌داند. مفاد ماده (۵۹) درمورد هرگونه اختلاف بین هر کشور متعاهد صادرکننده این اعلامیه و هر دولت متعاهد دیگر اجراء نخواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - هر اعلامیه صادره به موجب این ماده به صورت مکتوب خواهد بود. اعلامیه مذکور می‌تواند هنگام امضاء این معاهده‌، هنگام تودیع سند تصویب یا الحاق‌، یا به‌استثنای مورد مذکور در بند (۵) این ماده در هر زمان بعدی به وسیله اطلاعیه‌ای خطاب به مدیرکل به وی اعلام گردد. درمورد اطلاعیه مذکور اثر اعلامیه شش ماه پس از تاریخ دریافت اطلاعیه مزبور توسط مدیرکل خواهد بود و اظهارنامه‌های بین‌المللی تسلیم شده قبل از انقضاء دوره دوره شش ماهه مذکور را تحت تأثیر قرار نخواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - هرگونه اعلامیه صادره طبق این ماده را می‌توان در هر زمان به وسیله اطلاعیه‌ای خطاب به مدیرکل مسترد نمود. این استرداد سه ماه پس از دریافت اطلاعیه توسط مدیرکل محقق خواهد شد و درمورد استرداد اعلامیه صادره طبق بند (۳) این استرداد، اظهارنامه‌های بین‌المللی تسلیمی قبل از انقضاء مدت سه ماه مذکور را تحت تأثیر قرار نخواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ هیچ حق شرط دیگری نسبت به این معاهده به غیر از حق شرطهای درنظر گرفته شده طبق بندهای (۱) تا (۵) مجاز نیست‌.
ماده ۶۵ - اجراء تدریجی
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - درصورتی که موافقتنامه منعقده با هر مرجع جست‌وجوی بین‌المللی یا مرجع بررسی مقدماتی بین‌المللی‌، به صورت موقت‌، محدودیت‌هایی را درخصوص تعداد یا نوع اظهارنامه بین‌المللی که آن مرجع عهده‌دار رسیدگی به آن می‌شود را مقرر نماید، مجمع تدابیر لازم را برای اجراء تدریجی این معاهده و آئین‌نامه درارتباط با انواع اظهارنامه‌های بین‌المللی مشخص شده اتخاذ خواهد نمود. این مقررات همچنین درباره تقاضاهای مربوط به جست‌وجو از نوع جست‌وجوی بین‌المللی موضوع بند (۵) ماده (۱۵) اجراء خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - مجمع تاریخهایی را که از آن تاریخ‌ها، با رعایت بند (۱) این ماده‌، می‌توان اظهارنامه‌های بین‌المللی را تسلیم و تقاضاهای بررسی مقدماتی بین‌المللی را ارائه نمود معین خواهد کرد. تاریخهای مذکور به ترتیب دیر‌تر از شش ماه پس از لازم‌الاجراء شدن این معاهده طبق مفاد بند (۱) ماده (۶۳) یا پس از قابلیت اجرائی یافتن فصل دوم به موجب بند (۳) ماده (۶۳) نخواهد بود.
ماده ۶۶ - انصراف از عضویت
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - هر کشور متعاهد می‌تواند با صدور اطلاعیه‌ای خطاب به مدیرکل انصراف خود را از عضویت در این معاهده اعلام دارد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - انصراف ازعضویت در معاهده شش ماه پس از تاریخ دریافت اطلاعیه مذکور به‌وسیله مدیرکل محقق خواهد شد. انصراف مزبور نسبت به آثار اظهارنامه‌های بین‌المللی تسلیمی به کشور انصراف دهنده قبل از انقضاء مدت شش ماه مذکور و همچنین نسبت به انتخاب کشور انصراف دهنده قبل از انقضاء این مدت اثری نخواهد داشت‌.
ماده ۶۷ - امضاء و زبان‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ -
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎الف - این معاهده در نسخه‌ای واحد به زبان انگلیسی و فرانسوی امضاء خواهد شد و هر دو متن مزبور از اعتبار یکسان برخوردار خواهند بود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎ب - مدیرکل پس از مشورت با دولتهای ذینفع متون رسمی این معاهده را به زبانهای آلمانی، ژاپنی، پرتغالی‌، روسی‌، اسپانیولی و زبانهای دیگری که ممکن است مجمع تعیین نماید، تهیه خواهد کرد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - این معاهده برای امضاء تا تاریخ سی و یکم دسامبر ۱۹۷۰ (برابر با ۱۳۴۹/۱۰/۱۰ هجری شمسی‌) در واشنگتن مفتوح خواهد بود.
ماده ۶۸ - وظایف امین اسناد
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - نسخه اصلی این معاهده پس از انقضاء تاریخ مذکور در بند (۲) ماده (۶۷) نزد مدیرکل تودیع خواهد شد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - مدیرکل دو نسخه از رونوشت مصدق این معاهده و آئین‌نامه منضم به آن را برای کلیه کشورهای عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی و سایر کشور‌ها درصورت تقاضا ارسال خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - مدیرکل این معاهده را در دبیر خانه سازمان ملل متحد ثبت خواهد نمود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - مدیرکل دو نسخه از رونوشت مصدق هر اصلاحیه این معاهده و آئین‌نامه را برای کلیه کشورهای متعاهد و سایر کشور‌ها درصورت تقاضا ارسال خواهد نمود.
ماده ۶۹ - اطلاعیه‌ها
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎مدیرکل مراتب زیر را به کلیه کشورهای عضو کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی اطلاع خواهد داد.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۱ - امضاء‌ها به موجب ماده (۶۲).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۲ - تودیع اسناد تصویب یا الحاق به موجب ماده (۶۲).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۳ - تاریخ لازم‌الاجراء شدن این معاهده و تاریخی که در آن به موجب بند (۳) ماده (۶۳) فصل دوم لازم‌الاجراء می‌شود.
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۴ - هر اعلامیه صادره به موجب بند (۱) تا (۵) ماده (۶۴).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۵ - استرداد هر اعلامیه صادره به موجب جزء (ب‌) بند (۶) ماده (۶۴).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۶ - مراتب اعلام انصراف از عضویت در معاهده به موجب ماده (۶۶).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎۷ - هرگونه ا علامیه صادره به موجب بند (۴) ماده (۳۱).
 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن معاهده، شامل مقدمه و شصت و نه‌ماده و آئین‌نامه پیوست در جلسه علنی روز سه‌شنبه مورخ بیست و چهارم مهرماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ ۱۶/۸/۱۳۸۶ به تأیید شورای نگهبان رسید.
غلامعلی حدادعادل
رئیس مجلس شورای اسلامی

 ‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎‎

↑ بازگشت به بالا
‎‎‎