SOMEREN-PEER-SOMEREN
14 juli 2002
Zeven Dommelstrekers staan vandaag aan de start van de “Internationale wielerklassieker voor vrije renners Someren-Peer-Someren”.Geen zeven echte Dommelstrekers, want we hebben vandaag drie gastrenners in de personen van Michaël Stenzel, Johannes Wilmink en Patric Houthoofd. Het team wordt gecompleteerd met Dave van Seggelen, Gijs Jongeling, Martijn Kabel en Jochem Jansen. Ondergetekende is vandaag ploeglijder, omdat Sjoerd verhinderd is wegens droevige familieomstandigheden. Met het oog op gegarandeerde Dommelstreek valpartijen fungeert vandaag verpleegkundige Ria als mecanicien, verzorger en EHBO-ster.
Onder een drukkende bewolkte hemel start om 13 uur precies de wedstrijd berennerd met ongeveer 130 man. Voor de start blijkt dat KNWU-invloed doorgedrongen is tot de vrije bond. Afhalen volgnummers van de ploegleiderwagens pas na inleveren van wielen bij de neutrale materiaalwagen en opstellen in een zijstraat (Tuinstraat), waarna precies op volgnummer aansluiten achter de renners. Gelukkig begint de ploegleidervergadering nog steeds een met Brabants kwartiertjes vertraging. Met volgnummer 6 kunnen we vandaag weer eens de rennersruggen bestuderen. Met volgnummer 15 in de afgelopen Rogtour was dit een hele toer. De eerste 60 km zien we geen enkele Dommelstreker, ze rijden zowaar allemaal bij de eerste helft van het peloton. Het kan natuurlijk ook zijn dat de ogen achteruit gegaan zijn. We hebben dan ook tijd genoeg om van de lelijke Belgische huizen te genieten en een boterhammetje te eten. Koffie uit de meegenomen thermoskan kunnen we pas na de koers drinken, want een plasje plegen onderweg is niet eenvoudig. Voor je het weet is de karavaan verdwenen en moeilijk in te halen, omdat het verkeer veel te vlug wordt vrijgegeven en Nederlanders niets van een doortrekkende klassieker begrijpen.
Inmiddels was er een kopgroep van 8 renners waar er naar verloop van tijd 2 uit terug vielen. Wereldkampioen Karel Poets was weer van de partij en zonder het team van Restore zou hij wel vooruit blijven. Op km 63 was de tweede valpartij precies op dezelfde plaats waar vorig jaar vier Dommelstrekers ter aarde waren gestort! Grote schrik in de wagen en jawel Martijn stond te voet, echter hij kon zijn weg snel vervolgen en reeds achter wagen 3 van Tempo (met dank aan de ploegleider, waarmee ik nog rond gereden heb) in een mum van tijd terug naar het peloton. Met de nadering van 2 uur koers gingen we door ervaring wijs geworden uitzien naar de blauw-oranje shirtjes en jawel daar ging de eerste Dommelstreker eraf, na een 5 km durende kantrijderij over het industrieterrein van Valkenswaard. Gijs gaf de pijp aan maarten, na zo’n 2 uur en een gemiddelde van 45km/uur; goed getraind voor het crossseizoen. Een paar km verder kneep Dave plotsklaps in de remmen, hij was zijn dure Oakley bril verloren en liep, zonder op of om te kijken, zoekende door de berm (gelukkig gevonden zo bleek later)! Deze manier om een lege pijp te verbergen hebben we tot nu nog nooit gezien! Maar het is dan ook Dave die op dit lumineuze idee komt. Weer iets later kreeg Michaël kramp, maar na een nieuwe volle bidon en een gesloten overweg kon hij weer aansluiten bij het peloton. Helaas 2 km voor Someren was het toch einde oefening voor Michaël. De rugpijn was in de rechter knie gezakt. Is 53x11 niet een beetje te zwaar om te volgen? Karel Poets had inmiddels de kopgroep verlaten en soleerde net als vorig jaar naar de winst met deze keer slechts 15 sec. voorsprong op het peloton. In de aanloop van de pelotonsprint knepen de Dommelstrekers in de remmen. Angst om te vallen of was te snelheid te hoog om te volgen? Allebei waarschijnlijk. De eerste Dommelstreker vinden we op de 42e plaats: Martijn, Patric werd 51e Jochem en Johannes zaten rond de zeventigste plaats. Zo hoefden we niet op de uitreiking van de ploegenprijzen te wachten en konden we na een pilsje, cola of koffie, elkaar een prettige vakantie toe wensend, met een zucht van verlichting (ploegleiding) huiswaarts keren.
Leen Jongeling