اين
اجلاس صرف نظر
از مجموعه
سخنرانيهای
سخنرانانش از
يک منظر نشان
از کم سليقگی
بانيان آن در
تعيين روز
برگزاری آن
داشت.
برگزاری
اجلاسی با
موضوع ايران
در 48 ساعتی
تحويل سال نوی
ايرانيان و
همزمان با
خاموشـــــی
دوهفته
ای مطبوعات در
ايران بواسطه
تعطيلات
نوروز، لطمه
سنگينی به
انعکاس خبری اين
نشست در محافل
مطبوعاتی و
سياسی داخل
ايران زد.
اما
مواضع غير
منتظره
آلبرايت در
آغاز بکار اين
اجلاس آنقدر
برای مشتاقان
بهبود
مناسبات ميان
ايران و
آمريکا هيجان
آور و شوق
انگيز بود که
بعد از
تعطيلات
نوروزی در
ايران شخصيت
ها و مطبوعات
علاقه مند به
موضوع، آنرا
پی گيری کنند.
اجلاس
مزبور با
مباشرت انجمن
آسيائی،
دانشگاه جُرج
تاون، و مرکز
مطالعات
خاورميانه در هتلی
لوکس واقع در
مرکز شهر
واشنگتن دی سی
صبح روز 28
اسفند با
سخنرانی
افتتاحيه
دکتر هوشنگ امير
احمدی عضو
ارشد انجمن
ايران و
آمريکا کار
خود را آغاز
کرد.
اميراحمدی
استاد
دانشگاه
راتگرز است که
در کنار تدريس
تمايل خود
نسبت به
فعاليت های
سياسی را نيز
پنهان نمی کند.
وی در
انتخابات
رياست
جمهوری
سال 76 ايران
براساس يک
برآورد اوليه
با فرض قطعی
بودن پيروزی
ناطق
نوری،وزن
سياسی خود را
در کفه ترازوی
محافظه کارها
قرار داد با
اين هدف که در
آينده بتواند
از قرابت با
رئيس جمهور
جديد ايران
جهت مساعدت به
روند بهبود
مناسبات تهران
ـ واشنگتن
بهره ببرد.
اما شکست
غيرمنتظره ناطق
نوری ،
اميراحمدی را
همچون ديگر
متحدين ناطق
برای مدتی به
محاق بُرد.
اما
واقعگرائی
جهان سياست
اين فرصت را
به اميراحمدی
داد تا پس از
سه سال
مُجدداً بخت
خود را جهت
بازگشت به
عرصه سياست
ايران و
آمريکا هر چند
با تأخير
بيآزمايد.
طی
سه سال فترت
اميراحمدی و
انجمن ايران و
آمريکا،
سياست تنش
زدائی رئيس
جمهور خاتمی و
پافشاری بر
دکترين
گفتگوی تمدنها
اکنون انجمن
ايران و
آمريکا را
ترغيب کرده تا
با تکيه بر
تلاشهای صورت
گرفته قبلی و
استفاده از
اين فرصت که
انجمن ايران و
آمريکا يگانه
کانون جدی
موجود در
آمريکا جهت
هدايت تلاشهای
نزديک کننده
دو کشور در
کُريدوری
ثابت است، به
ايفای نقش در
روند بهبود
مناسبات دو کشور
بپردازند.
خصوصاً آنکه
ديپلماتهای
عالی رُتبه
ايران در
آمريکا نيز
بنا به سنت
محافظه کاری
ساختاری حاکم
بر وزارت
خارجه ايران، ناتوان
تر از آنند که
نقش حائز
اهميتی در
مناسبات
متصلب تهران و
واشنگتن عهده
دار شوند.
اينکه
بعد از نطق
آلبرايت اوج
نبوغ
ديپلماتهای
ايرانی حاضر
در آن اجلاس
تنها متوجه آن
شده بود که
آلبرايت واژه
«فارس» را از
پسوند خليج طی
سخنانش از قلم
انداخته،
نشان دهنده
سنگوارگی و
عقب افتادگی
ديپلماتهای
نسل ولايتی از
عرصه تحولات
حرفه ای جهان
سياست است.
در
مجموع يگانگی
انجمن ايران و
آمريکا در ايالات
متحده اين
توان را به آن
داد تا با
آوردن آلبرايت
در اجلاس خود
و اخذ سخنرانی
آشتی جويانه
با ايرانيان
از وی، نفوذ
خود را به رُخ
دولت ايران
بکشاند.
برنامه
اجلاس
واشنگتن صرف
نظر از
سخنرانی آلبرايت
مشتمل بر دو
پانل صبح و
بعدازظهر بود
که در آنها
رابرت پلترو،
رئيس انجمن
ايران و آمريکا،
ويليام ميلر،
رابرت گالوسی
و ريچارد سولومون
از آمريکا و
از ايران هادی
نژاد حسينيان
نماينده
جمهوری
اسلامی ايران
در نيويورک،
محمد جعفر
محلاتی
و از دانشگاه
تهران ناصر
هاديان و هادی
سمتی در کنار
سيامک نمازی
به ايراد
سخنرانی
پرداختند.
بعد
از سخنرانی
آلبرايت همه
چشم ها به
اظهارات
بعدازظهر
هادی
نژادحسينيان
عالی رُتبه ترين
ديپلمات
ايران در
آمريکا دوخته
شده بود.اما
نطق وی نيز
متضمن نکته
جديدی برای
بانيان اجلاس نبود.
اجلاس
واشنگتن با
پوشش خبری و
همزمان CNN همراه بود
که کريستين
امانپور نقش
کليدی را در
مُراسله
اخبار اين
اجلاس را
بعهده داشت.
خصوصاً آنکه
در حاَشيه اين
اجلاس قرار
بود مراسم تقديری
نيز از وی
توسط انجمن
ايران و
آمريکا در
پايان همان شب
صورت پذيرد.
حضور
امانپور اين
فرصت را فراهم
کرد تا يکبار ديگر
اما بصورت
حضوری اختلاف
نظرهای خود را
در خصوص گزارش
خبری ـ تحليلی
Perspective وی با
يکديگر به بحث
و مناقشه
بگذاريم.(1)
بعداز
تحرير مقاله
انتقادی
«توهّم» (2) نسبت
به گزارش Perspective
امانپور
اين نخستين
بار بود که
حضوراً با
يکديگر مواجه
می شديم.
امانپور
طی اين ملاقات
که در معيت
همسرش «جيمز
روبين»
صورت گرفت
کماکان اصرار
بر ارزشمندی گزارش
خبری خود داشت
و در مجموع هيچکدام
موفق به قانع
کردن يکديگر
نشديم.
اجلاس
واشنگتن ساعت
17 به کار خود
پايان داد و
پس از آن طی
ضيافت شامی که
انجمن در همان
هتل ترتيب
داده بود
مراسم تقدير
از کريستين
امانپور با
حضور چهره های
سرشناس
آمريکائی
برگزار شد.
در
کنار جيمز
روبين سخنگوی
وزارت خارجه
آمريکا،
سياستمداران
آمريکائی:
ريچارد مورفی
معاون پيشين
وزارت خارجه
آمريکا،
روسکو
سوتهارت سفير
سابق ايالات
متحده و رئيس
مرکز مطالعات
خاورميانه،
رابرت پلترو
رئيس انجمن
ايران و
آمريکا و از
ايران دکتر
هادی سمتی و
ناصر هاديان
از دانشگاه
تهران و سيامک
نمازی مدير
شرکت بين
المللی Future
Alliances و محمد جعفر
محلاتی سفير
پيشين ايران
در سازمان ملل
در مراسم حضور
داشتند و پس
از پايان
مراسم و ضيافت
شام مدعوين
بمناسبت عيد
نوروز به جشن
و شادی!
پرداختند.
در
اوج
پايکوبيهای
سرخوشانه
مدعوين
درحاليکه
گوشه چشمی به
بيمارستان
سينای تهران و
پيکر و انديشه
توانمند سعيد
حجاريان
داشتم که در
مرز مرگ و
زندگی،
دوستدارانش
را دلنگران خود
گذاشته بود و
با عنايت به
تمامی سالهای
سختی که مردان
و زنان سلحشور
و نجيب ايران
طی 21 سال گذشته
پابپای
انقلاب و
نظامشان
گذرانده بودند،
به ياد پرسش
زيرکانه جمال
عبدالناصر
رئيس جمهور
فقيد مصر طی
ملاقات با
مارشال تيتو
در باغ ييلاقی
و زيبای وی در
بلگراد اُفتادم
که خطاب به
مارشال پرسيد:
«آيا
براستی همه
مردم جمهوری
سوسياليستی
يوگسلاوی
برخوردار از
چنين باغ
مصفائی
هستند!؟»
داريوش
سجادی
روزنامه
پيام آزادی
17/فروردين/79
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) ـ Perspective گزارشی
تحليلی از
روند جنبش
اصلاح طلبی
ايران بعد از
روی کار آمدن
رئيس جمهور
خاتمی بود که
در آن امانپور
با تلقی و فهم
مُعَوّج خود
از روند اصلاح
طلبی در
ايران،
تصويری نارسا
از وضعيت
سياسی ـ
اجتماعی
ايران را به
بينندگانش
ارائه می کرد.
اين گزارش در 25
فوريه 2000 از
شبکه خبری CNN پخش شد.
(2) ـ
مقاله توهّم ـ
روزنامه پيام
آزادی ـ
9/اسفند/78