0.: Τίτλοι Αρχής

Χρόνος

Κείμενο 

Πλάνο

Ήχος

Αλυκή Νάξου 
η λιμνοθάλασσα που πληγώνουμε

Black

κομμάτι Ι

1.: Γενικά - Μυθολογία - Αρχαία Ιστορία - Ενετοκρατία, Τουρκοκρατία, ως τα μέσα του 20ου αι.

Χρόνος

Αφήγηση - Συνέντευξη

Πλάνο

Ήχος

2.5χλμ. νότια της πόλης Νάξου, η Αλυκή Νάξου, είναι ο μεγαλύτερος φυσικός παράκτιος υγρότοπος στις Κυκλάδες. Η έκταση των 1000 στρεμμάτων, είναι καταγραμμένη από το Εθνικό Κέντρο Υγροτόπων Βιοτόπων, ως μία από τις 7 λιμνοθάλασσες της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, χαρτογραφημένη από το Εθνικό Ίδρυμα Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών, και αναγνωρισμένη ως λιμνοθάλασσα από ΥΠΕΧΩΔΕ.  Είναι, μία από τις δύο περιοχές της Νάξου, που έχει ενταχθεί στον κατάλογο προτεινόμενων για το δίκτυο Natura 2000 περιοχών, και μάλιστα με πρώτο βαθμό προτεραιότητας, και μία από τις τρεις, που έχουν καταγραφεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Corine, με την ονομασία "Αλυκές Νάξου". Στα τέλη της 10ετίας του '80, η περιοχή χαρακτηρίστηκε από την ειδική χωροταξική μελέτη Νάξου, ως ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης . 

Κ.31 

κομμάτι Ι

κομμάτι ΙΙ

Το νησάκι Παλάτια στο βόρειο άκρο της πόλης της Νάξου, αποτελεί πόλο έλξης για τους επισκέπτες του νησιού με τον αρχαιοελληνικό ναό του Απόλλωνα και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Εδώ εγκατέλειψε την Αριάδνη ο Θησέας σύμφωνα με τη μυθολογία. 

K.

κομμάτι ΙΙ

Σύμφωνα με μία τοπική παράδοση όμως, ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη στην είσοδο της Αλυκής, απέναντι στο νησάκι Παναγιά. Ήταν εδώ λοιπόν το αρχαίο λιμάνι της Νάξου; 
 
 

κομμάτι ΙΙ

(Γ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΗΣ πρώην πρόεδρος Κοινότητας Αγερσανίου:) Ο λύχνος αυτός, ήταν ένας από τους δύο ή τρεις που βρισκόταν στην ομώνυμη θέση Λύχνος, της Αλυκής. Στα πολύ παλιά χρόνια, τον άναβαν με λίπος, ως φάρο, για τα πλοία που άραζαν στο ποτάμι που εκβάλλει στην Αλυκή, τον Παρατρέχο. Στο γεφύρι του Παρατρέχου, διακρίνονται ακόμα τα αρχαία ναύδετα. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ήταν μισοθαμένος στη λάσπη και  μεταφέρθηκε στο πηγάδι του Κορδόλαιμου,  όπου χρησιμοποιήθηκε ως γούρνα. Πριν από 10 χρόνια, τον μεταφέραμε εδώ στην αυλή της εκκλησίας μας. 
 

Κ.31 22:18 - 23:01

κομμάτι ΙΙ

Σε  παλιούς χάρτες της Νάξου, όπως  του Johannes Van  Keulen του 1683, αναγράφεται η περιοχή της Αλυκής ως porto Saline, δηλ. λιμάνι αλυκών. Κατά τις  ανασκαφές στον παρακείμενο στην Αλυκή αρχαιοελληνικό ναός του Διονύσου στα Ύρια, αποκάλυψαν τμήμα πλακόστρωτου, ίσως Ιεράς Οδού, που συνηθιζόταν στην αρχαιότητα να συνδέει τους ναούς με τα λιμάνια. 
 

κομμάτι ΙΙ

Με την πάροδο των χιλιετιών το λιμάνι μετατράπηκε σε ρηχή λίμνη, από τις προσχώσεις του του ποταμού Παρατρέχου, και τις φερτές ύλες της λεκάνης απορροής του, που ξεκινά από τα ορεινά, διασχίζει το Λιβάδι, και εκβάλει σ' αυτήν. 

κομμάτι ΙΙ

Η παράδοση θέλει την αλυκή πλακοστρωμένη, ένα από τα  έργα που η Αριάδνη είχε αναθέσει στον έναν από τους τρεις μαστόρους που αγαπούσε, για να διαλέξει για άνδρα της εκείνον που θα τέλειωνε πρώτος το έργο που ανέλαβε. Αν και δεν υπάρχουν ίχνη πλακόστρωσης της Αλυκής, τα άλλα δύο έργα που αναφέρει η ίδια παράδοση, το αρχαίο υδραγωγείο από τις Μέλανες ως τη πόλη, και ο αρχαιοελληνικός πύργος της Πλάκας σώζονται ως σήμερα. 

κομμάτι ΙΙ

κομμάτι ΙΙΙ

Στη νότια πλευρά της λιμνοθάλασσας λειτουργούσαν αλυκές για εκατονταετίες. Από την περίοδο της ενετοκρατίας, 13ος - 16ος αι., η Νάξος ήταν σταθμός του βενετσιάνικου εμπορίου αλατιού. 

Στην "Στατιστική εικόνα της Νάξου του 1833", αλλά και  στην "Έκθεση Γάλλου προξένου, του 1835, για τη Νάξο" αναφέρεται ότι οι αλυκές, δίνουν 200.000 κιλά αλάτι τον χρόνο. 
Τις αλυκές, νοίκιαζαν από το Κράτος ιδιώτες.  Με το ενοίκιο από τις αλυκές, και  τις προσόδους από τα μοναστήρια και το σμυρίγλι, πληρώνονταν τότε οι δάσκαλοι των αλληλοδιδακτικών σχολείων. 

Το 1947 ακόμα οι αλυκές παρήγαγαν 1000 τόνους αλάτι το χρόνο. 

Μέχρι τη δεκαετία του 1950 που έπαψαν να λειτουργούν, υπήρχαν εκεί  μεγάλες αυλές από χώμα, όπου έμπαινε θαλασσινό νερό, και εξατμιζόταν. 

κομμάτι ΙΙΙ

(Γ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΗΣ πρώην πρόεδρος Κοινότητας Αγερσανίου:) Το νερό το αντλούσαν από τη θάλασσα υπήρχε απέναντι ένας ανεμόμυλος, και όταν δεν φύσαγε ο αγέρας για να δουλέψει ο ανεμόμυλος βάζανε μαγγανομηχανή. Το ρίχνανε μέσα στις αυλές που είναι απέναντι μας, και από κει και πέρα γινότανε το αλάτι. Αφού γινότανε το αλάτι, στην αρχή τα πολύ παλιά χρόνια το παίρνανε με ζιμπίλια και το μεταφέρνανε οι εργάτες στο σωρό, ε, μετά βάλανε ένα βαγόνι το οποίο τραβούσανε γαιδουρομούλαρα, και ανεβαίνανε πάνω στο σωρό.
 

Κ.31 23:39 - 24:18 

κομμάτι ΙΙΙ

(Γ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΗΣ πρώην πρόεδρος Κοινότητας Αγερσανίου:) Ο μεγάλος σωρός γινόταν εδώ απέναντι, γινόταν σα πυραμίδα  τον σκεπάζανε με κεραμίδια, για να μην το  λιώσει η βροχή. 

Κ31 25:59 - 26:09

κομμάτι ΙΙΙ

Στο αλατοπηγείο υπήρχε βέβαια και φύλακας. Το σπιτάκι που στεγαζόταν ο φύλακας στέκεται ακόμα ερειπωμένο. 

κομμάτι ΙΙΙ

(Γ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΗΣ πρώην πρόεδρος Κοινότητας Αγερσανίου:) Το αλάτι μεταφερόταν στη Χώρα με γαιδουρομούλαρα, αποκλειστικά από αγρσανιώτες που είχανε συστήσει κι ένα σωματείο μεταφοράς άλατος.

Κ31 26:18 - 26:29 

κομμάτι ΙΙΙ

κομμάτι IV

Παλιότερα η λιμνοθάλασσα  χρησιμοποιούνταν ως φυσικό ιχθυοτροφείο, το "ταλιάνι", λέξη που προέρχεται  από το τούρκικο Dalyan, που σημαίνει ιχθυοτροφείο. 

κομμάτι IV

(Γ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΗΣ πρώην πρόεδρος Κοινότητας Αγερσανίου:)
Την Αλυκή τη νοικιάζανε εδώ οι ψαράδες οι λεγόμενοι ταλιανιτζήδες, από το κράτος, έπειτα από δημοπρασία. Μέσα στην Αλυκή θρέφανε τα ψάρια, στη μπούκα, είχανε τα καλαμωτά και μπαίνανε τα ψάρια μέσα, δίπλα στα καλαμωτά υπήρχανε τα μανδριά, τα οποία βάζανε τα ψάρια μέσα και τα πιάνανε όποτε θέλανε οι ψαράδες, ε, μέσα στη λίμνη τα ψαρεύανε με μια βάρκα η οποία λεγότανε κουρίτα, που αυτή με ένα κοντάρι κινιότανε μέσα λόγω βάθους.

Κ.31 28:50 - 29:29 

κομμάτι IV

Το σπίτι του ψαρά, που υπάρχει και σήμερα, ήταν στο νησάκι στα βόρεια της λίμνης, το "νησί της Παναγιάς" όπως λεγόταν, καθώς κάποτε εκεί υπήρχε εκκλησία της Παναγίας, που γκρεμίστηκε. 
Η παραγωγή σε τσιπούρες, κεφαλόπουλα, λαβράκια, ήταν μεγάλη, αλλά είχε και  καβούρια, αχιβάδες, γαρίδες, και χέλια, τα οποία τα ψάρευε όποιος ήθελε. 

Την καθαρή Δευτέρα ιδιαίτερα, οι κάτοικοι των κοντινών χωριών πήγαιναν στην Αλυκή, έβγαζαν αχιβάδες και αχινούς και καθόντουσαν παρέες παρέες, τρώγανε και πίνανε και συνεχίζονταν το γλέντι μέχρι το πρωί. 
Την δύσκολη περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής,  η κρυφή,  παράνομη αλιεία, σε απόμερα σημεία της Αλυκής, έδωσε ζωή σε πολλές οικογένειες. 

κομμάτι IV

κομμάτι V 

2.: Αιτίες υποβάθμισης του υγρότοπου

Χρόνος

Αφήγηση - Συνέντευξη

Πλάνο

 Ήχος

Την αποξήρανση της αλυκής, ζήτησαν μερικοί κάτοικοι του Αγερσανίου πιστεύοντας, ότι έτσι θα μειωθεί η αλάτωση των εδαφών, και θα αυξηθεί η σοδειά τους. Η αποξήρανση ξεκίνησε ως πολιτική υπόσχεση, που πραγματοποιήθηκε. 

"Δια του υπ' αριθμ., 43/19.12.57 πρακτικού, του Συμβουλίου Εγγειοβελτιωτικών έργων, του Υπουργείου Γεωργίας, εγκρίθη, όπως κατασκευαστούν δια των εν Νάξω μηχανικών μέσω του στρατού, η περιφερειακή τάφρος της Αλυκής Νάξου ως και η διευθέτηση του ποταμού Περίτση". 
Τον Νοέμβριο του 1958 οι κάτοικοι του Αγρεσανίου πανηγυρίζουν για την αποξήρανση της Αλυκής: Σε 3 χρόνια πρόκειται να παραδοθούν περίπου 8.000στρ. σε αγρότες, και να αποτραπεί η αλμύρινση των πηγαδιών. 

Στις αρχές της 10ετίας του '60 δημιουργήθηκε το φράγμα, ανάχωμα μήκους 1000 μ. μεταξύ λιμνοθάλασσας και θάλασσας, που δεν αποξήρανε όμως την λιμνοθάλασσα, αλλά κατέστρεψε το φυσικό ιχθυοτροφείο της. 

Το 1990, το φράγμα χρησιμοποιήθηκε στη χάραξη του δρόμου προς τις τουριστικές περιοχές του νησιού. Το 2001, μέσα από το φράγμα πέρασε ο αγωγός διοχέτευσης των επεξεργασμένων λυμάτων του Βιολογικού Καθαρισμού, προς το ακρωτήριο της Στελίδας. Σκέψεις είχαν διατυπωθεί και στο Δημοτικό Συμβούλιο Νάξου, για την αξιοποίηση τού, κατά  93%, καθαρού αυτού νερού, για την διατήρηση της στάθμης της λιμνοθάλασσας όλο  το χρόνο. 

Κ.31

κομμάτι V

κομμάτι VI

Το 1982-4 άρχισε στο ανατολικό τμήμα της Αλυκής, η κατασκευή του αεροδιαδρόμου  του αεροδρομίου του νησιού, μήκους περίπου 1000μ. 

Με την επιλογή αυτής της θέσης δεν συμφωνούσαν όλοι.  Τον Απρίλη του 1980, ο Σύλλογος Αγερσανίου δηλώνει πως, όπως και όλοι οι κάτοικοι του Αγερσανίου,  είναι αντίθετος με την κατασκευή του αεροδρομίου στην αλυκή, επειδή φοβάται ότι θα απαλλοτριωθούν τα καλύτερα ποτιστικά χωράφια της περιοχής, και ότι, με τη μεταβολή της φυσικής ροής του νερού των ποταμών, θα αλμυρίσουν τα πηγάδια της περιοχής. 
Η τοποθεσία όμως, ήταν μία εύκολη πολιτική λύση, καθώς, η αλυκή ήταν δημόσια γη και δεν χρειαζόταν απαλλοτριώσεις.

Για την εξασφάλιση της τεράστιας ποσότητας μπαζών, που απαιτούνταν για την κατασκευή του αεροδρομίου, κόπηκε ο αντικρινός  στη πόλη, λόφος της Στελίδας. 

Το Αεροδρόμιο, εγκαινιάσθηκε το 1992. 

Κ.31

κομμάτι VI

κομμάτι VI

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι εγκατελλειμένες αυλές των αλυκών, άρχισαν να γίνονται τόπος ανεξέλεκτης απόθεσης μπαζών και απορριμμάτων, από τις ταχύτατα αναπτυσσόμενες τουριστικά κοντινές περιοχές. 
Σήμερα, υλικά κατεδαφίσεων, μπετά που έχουν περισσέψει από ανεγέρσεις οικοδομών, και κάθε είδους οικιακά απορρίμματα, σχηματίζουν πλέον μικρούς λόφους στο νότιο τμήμα των αυλών, ενώ μπουκάλια φυτοφαρμάκων, κολυμπούν στα μαυρισμένα από τα απόβλητα των ελαιουργείων,  γύρω κανάλια. 

Κ.31

κομμάτι VI

κομμάτι VII

3.: Αξίες της αλυκής

Χρόνος

Αφήγηση - Συνέντευξη

Πλάνο

Ήχος

Παρά την υποβάθμιση που έχει υποστεί, η Αλυκή εξακολουθεί να ξεχωρίζει ως ο σημαντικότερος υδροβιότοπος στο Νότιο Αιγαίο, λόγω της μεγάλης ποικιλότητας των οικοτόπων της και της βιολογικής της ποικιλότητας, του μεγάλου ορνιθολογικού, περιβαλλοντικού, αισθητικού και επιστημονικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει. 

κομμάτι VII

Όσον αφορά στη  βιολογική ποικιλότητα, έχουν ως τώρα εντοπισθεί 74 είδη χλωρίδας, ενώ τα τελευταία 10 χρόνια έχουν καταγραφεί 122 είδη πουλιών, και ακόμα κουνάβια,  σκαντζόχοιροι, νεροχελώνες, βάτραχοι, νερόφιδα, κεφαλόπουλα, ασπόνδυλα, κοχύλια,  έντομα, και στη νησίδα Παναγιά αγριοκούνελα. Από τα είδη αυτά, 23 σημαντικά, κυρίως ενδημικά, σπάνια ή προστατευόμενα είδη φυτών και ζώων. 

κομμάτι VII

Ο  υγροβιότοπος συγκεντρώνει τα περισσότερα είδη σπάνιων, απειλούμενων και προστατευόμενων ειδών, συνολικά 61 είδη στον αριθμό, 48 είδη απόλυτα εξαρτώμενων από τον υγρότοπο. 

Ακόμα όταν η κεντρική και ορεινή Νάξος καλύπτονται από χιόνια, στη λιμνοθάλασσα  καταφεύγουν για να τραφούν, και τα αρπακτικά πουλιά, όπως όρνια και γεράκια που κατά καιρούς έχουν περισυλλεγεί εξαντλημένα, από ζωόφιλους και αποσταλεί στο Κέντρο Περίθαλψης και Προστασίας Αγρίων Ζώων και Πουλιών της Πάρου, "Αλκυόνη". 

κομμάτι VII

Η αλυκή θεωρείται πολύ σημαντικός υγρότοπος για τα μεταναστευτικά πουλιά, καθώς βρίσκεται σε κύρια μεταναστευτική οδό πουλιών, και αποτελεί έναν από τους κύριους σταθμούς τους, προσφέροντας τροφή και ανάπαυση.

Μεταναστευτικός σταθμός από τέλη Φλεβάρη ως τέλη Μάη για 76 είδη πουλιών, όπως 

κομμάτι VII

 Μεταναστευτικός σταθμός για άλλα 40 είδη πτηνών από Ιούλιο ως τέλος Σεπτέμβρη, όπως 

κομμάτι VII

Τόπος διαχείμασης υδρόβιων και παρυδάτιων πουλιών προερχόμενων από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη από Νοέμβρη ως Μάρτη για 23 είδη, όπως 

κομμάτι VII

Τόπος φωλιάσματος για 5 είδη, όπως 

κομμάτι VII

Αβαθείς κολπίσκοι με υφάλους, αμμώδεις παραλίες, σταθερές και κινούμενες θίνες με αμμόλοφους ως 3μ. θίνες με κέδρα ή σκίνους, αλίπεδα με αλμυρίθρες, υφάλμυρα έλη με βούρλα, καλαμιώνες, φρύγανα, συνθέτουν μία σπάνια ποικιλότητα οικοτόπων. 

κομμάτι VII

(ΔΑΝΑΗ ΜΑΥΡΟΥ δημοσιογράφος Μεσόγειος FM:) "Το καλοκαίρι γινόμαστε εδώ στον σταθμό αποδέκτες πλήθους τηλεφωνημάτων ακροατών, επισκεπτών του νησιού μας, που εκφράζουν, είτε τον θαυμασμό τους προς το φυσικό τοπίο, όπως τις θίνες με τους κέδρους και τους αμμόλοφους και μας ρωτάνε μάλιστα πώς σχηματίστηκαν, είτε εκφράζουν την αγανάκτηση τους για την αλλοίωση του τοπίου, την αισθητική ρύπανση από τουριστικά καταλύματα πάνω στην άμμο, ή σχεδόν πάνω στις λίμνες, για τα τεράστια πάρκιν στα οποία μεταβάλλονται οι αλυκές  το καλοκαίρι, για τα αμέτρητα μονοπάτια που ανοίγουν οι τουρίστες πάνω στους αμμόλοφους για να φτάσουν στις παραλίες ποδοπατώντας θάμνους και αγριολούλουδα ή χειρότερα ανεβαίνουν με τα τζιπ ή με μηχανές κρος στις αμμοθίνες, ή κατασκηνώνουν ανεξέλεγχτα για σέρφινγκ στις αμμουδιές, οπότε μιλάμε πλέον για γενοκτονία των εύθραυστων ειδών. Και αναρωτιέμαι: γιατί τελικά καταστρέφουμε αυτά ακριβώς που θαυμάζουμε;". 

K.31

κομμάτι VII

4.: Προβλήματα

Χρόνος

Αφήγηση - Συνέντευξη

Πλάνο

Ήχος

(ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΣΑΛΑΚΗΣ κτηνίατρος - συνεργάτης Αλκυόνη στη Νάξο:) "Το 1999 με πρωτοβουλία της Περιβαλλοντικής Ομάδας του Γυμνασίου Νάξου, απαγορεύτηκε το κυνήγι στην περιοχή της Αλυκής, και έχουν αναρτηθεί σε συνεργασία με το δασονομείο και το σύλλογο κυνηγών, τον κυνηγετικό σύλλογο Νάξου, έχουν αναρτηθεί οι πινακίδες οι ανάλογες για την απαγόρευση του κυνηγιού. Αυτό θεωρήθηκε απαραίτητο για να διαφυλαχθεί η άγρια πανίδα της περιοχής η οποία είναι πολύ σημαντική, καθότι ως γνωστό ο υδροβιότοπος είναι ο σημαντικότερος του κεντρικού αιγαίου. Ε, το χειμώνα πάρα πολλά πουλιά, λόγω του βαρύ χειμώνα που είχαμε φέτος, ήρθαν στην Αλυκή, παρόλα αυτά δυστυχώς εμφανίστηκαν κάποιοι ασυνείδητοι οι οποίοι χτύπησαν μέχρι και κύκνους. Ε, αυτό είναι λυπηρό διότι μας εκθέτει και πανευρωπαϊκά, αυτό έχει επιπτώσεις και στον τουρισμό, κι αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουν, γιατί δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να δυσφημούν τον τόπο τους. 

Κ34 0:24 - 1:34 

κομμάτι VΙΙΙ

Ε, και να είναι βέβαια  έκθετοι στα μάτια όλου του κόσμου, ο οποίος έχει συνειδητοποιήσει πια, την αξία της διατήρησης αυτών των ειδών και την ομορφιά τους. Εγώ έχω να προσθέσω, ότι είμαι στην διάθεση οποιουδήποτε βρει κάποιο χτυπημένο η άρρωστο πουλί, είτε άγριο, είτε αρπακτικό είτε περαστικό από τον τόπο μας, να το φέρει εδώ, και σε συνεργασία με την Αλκυόνη, είναι το Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων και πουλιών που βρίσκεται στην Πάρο, το στέλνουμε κατευθείαν εκεί, αν χρειαστεί του δίνουμε τις πρώτες βοήθειες εδώ, το στέλνουμε κατευθείαν εκεί, και πάρα πολλά πουλιά έχουν σωθεί με αυτή τη διαδικασία. 
 

Κ34 1:34 - 2:24 

κομμάτι VΙΙΙ

κομμάτι VΙΙΙ

κομμάτι ΙΧ

5.: Προστασία αναβάθμιση οικοανάπτυξη 

Χρόνος

Αφήγηση - Συνέντευξη

Πλάνο

Ήχος

Από το 1996, η τοπική αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, συνέταξαν μία μελέτη Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης και Διαχείρισης της Αλυκής.  Το 1999, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κυκλάδων,  με τη συνεργασία της Αναπτυξιακής Εταιρίας Κυκλάδων, υπέβαλε  πρόταση στο ΥΠΕΧΩΔΕ, με τίτλο,  "Πρόγραμμα Προστασίας Διαχείρισης του Υγροβιότοπου, Λιμνοθάλασσας Αλυκής Νάξου",  πρόταση που εγκρίθηκε από το Υπουργείο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προς χρηματοδότηση από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλοντος, όμως δεν προχώρησε η υλοποίηση της, και τα χρήματα μεταφέρθηκαν για την αποκατάσταση της λίμνης Κάρλα. 

Η μελέτη προέβλεπε την τοπογράφηση, κτηματογράφηση και οριοθέτηση του υγρότοπου,  το ξεμπάζωμα, και την απομάκρυνση των σκουπιδιών, και την περίφραξη της περιοχής.  Ακόμα, την ευαισθητοποίηση των κατοίκων και τη δημιουργία οικοτουριστικού κέντρου πληροφόρησης και παρατηρητηρίου πουλιών, την τοποθέτηση πληροφοριακών πινακίδων, την  σήμανση μονοπατιών, την έκδοση ενημερωτικού έντυπου υλικού, και τέλος σεμινάρια εκπαίδευσης οικοξεναγών, για την ανάπτυξη του φυσιολατρικού τουρισμού, και του οικοτουρισμού στην περιοχή. 

K.31

κομμάτι ΙΧ

Η μελέτη προϋποθέτει βέβαια να μην γίνει επέκταση του αεροδρομίου, η οποία θα κατέστρεφε ένα ακόμα τμήμα του υγροβιότοπου, αλλά και να εφαρμοστεί η Ειδική Χωροταξική μελέτη, που θέτει την Αλυκή ως ζώνη απολύτου προστασίας, ώστε να αποτραπεί η επεκτεινόμενη προς την περιοχή οικοπεδοποίηση. 
Στην κοινή γνώμη επικρατεί για χρόνια διχογνωμία, ως προς την επέκταση του αεροδρομίου ή τη δημιουργία νέου σε άλλη θέση. Η λειτουργία πάντως του αεροδρομίου δεν φαίνεται να οχλεί την ορνιθοπανίδα που δείχνει να έχει συνηθίσει να συμβιώνει μαζί του. 

Το ποιες τάσεις θα επικρατήσουν στην νοοτροπία των τοπικών κοινωνιών, αλλά και στις πολιτικές αποφάσεις, θα είναι καθοριστικές  για το μέλλον του υγρότοπου: η αδιαφορία και η άναρχη ανάπτυξη με στόχο την ιδιωτική κερδοσκοπία, ή η ανάπτυξη με βάση τις αρχές της αειφορίας, και η άποψη οτι "το περιβάλλον το έχουμε δανειστεί από τις μελλοντικές γενιές", ο ωχαδελφισμός ή η αφύπνιση και η αισιοδοξία; 

K.31

κομμάτι ΙΧ

(Π. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ εκδότης  - διευθυντής εφημερίδας Κυκλαδική:) "Στα δυόμισι χρόνια που ήμουν διευθυντής ειδήσεων στην τοπική τηλεόραση ΖΕΥΣ, το ρεπορτάζ εκείνο που προκάλεσε τα περισσότερα τηλεφωνήματα από τους τηλεθεατές, ήταν ένα πεντάλεπτο θέμα με τα μπαζώματα και τα σκουπίδια στις αλυκές. Το ίδιο βράδυ αλλά και την επομένη δεκτήκαμε καταιγισμό  τηλεφωνημάτων από έκπληκτους ή αγανακτισμένους πολίτες που είτε ζητούσαν περισσότερες πληροφορίες είτε μας έδιναν συγχαρητήρια που επιτέλους θίχτηκε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ανάμεσα τους ήταν και ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Νάξου που πήρε πρωτοβουλία για την αποκατάσταση των αυθαιρεσιών, δυστυχώς όμως το πρόβλημα εξακολουθεί να διογκώνεται.  Ένα μήνα  αργότερα συναντούσα ακόμα ανθρώπους  στο δρόμο, που με ρωτούσαν για το θέμα, και σκεφτόμουν οτι τελικά υπάρχει ευαισθητοποίηση στον κόσμο, αρκεί να γίνει μία αρχή". 

K.31 32:13 - 33:43 

κομμάτι ΙΧ

 Αρχή προς νέα κατεύθυνση για την Αλυκή; Πώς, όταν το Δημοτικό Συμβούλιο παίρνει ομόφωνη απόφαση για την διάνοιξη παράλληλου δρόμου προς τις τουριστικές ζώνες που θα διανοιχτεί επί της δυτικής όχθης και θα καταπιεί αμμόλοφους και κέδρους; Πώς, να περάσουμε από την λιμνοθάλασσα που πληγώναμε, στην λιμνοθάλασσα που εκτιμούμε, σεβόμαστε και διαφυλάττουμε για τις μελλοντικές γενιές;  

κομμάτι ΙΧ

τ.: Τίτλοι Τέλους

Χρόνος

Κείμενο 

Πλάνο

Ήχος

Αλυκή Νάξου 
η λιμνοθάλασσα που πληγώνουμε

Black

κομμάτι ΙΧ

βιβλιογραφική έρευνα - κείμενα – αφήγηση
Εύα Χατζάκη 

έρευνα & εικονοληψία πεδίου 
Γιάννης Κοντόπουλος 

συμπληρωματική εικονοληψία – εικονοληψία συνεντεύξεων

Εύα Χατζάκη

ευχαριστούμε 

τον ιδιοκτήτη του ΖΕΥΣ TV κ. Μιχάλη Μαρούλη για την παραχώρηση του μικροφώνου 

την κ. Έλενα Δελλαρόκκα και την οικογένεια Ανεβλαβή για την παραχώρηση των παλιών φωτογραφιών

copyright 2002