กระทรวงศึกษาธิการกับวงโยธวาทิต

หากจะตั้งคำถามใหม่ว่า หน่วยงานของทางราชการใด ที่มีวงโยธวาทิตมากที่สุด ตอบได้ทันทีว่า “กรมสามัญศึกษา” ในเมื่อกรมสามัญศึกษา เป็นหน่วยงานที่มีวงโยธวาทิตอยู่มากที่สุด ทำไมจึงไม่เป็นหน่วยงานที่ดูแลรับผิดชอบเรื่องของวงโยธวาทิต? หากจะตอบว่า “เพราะหน้าที่ของกรมสามัญศึกษา ไม่ใช่เรื่องของดนตรี ไม่ใช่เรื่องของวงโยธวาทิต เรื่องของดนตรีก็เป็นเรื่องของกรมศิลปากร เรื่องของวงโยธวาทิตก็น่าจะให้กองดุริยางค์ทหารต่างๆรับผิดชอบ” การตอบคำถามเช่นนี้ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย การที่โรงเรียนในสังกัดกรมสามัญศึกษามีวงโยธวาทิตอยู่มากที่สุด กรมสามัญศึกษาก็ควรจะต้องรับผิดชอบดูแลรักษา และพัฒนากิจกรรมนี้ให้ดีที่สุดด้วย

วงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษา ในปัจจุบันมีอิทธิพลต่อพัฒนาการทางดนตรีของประเทศไทยเป็นอย่างมาก เป็นกิจกรรมเดียวในโรงเรียนที่มีการลงทุนต่อคน เป็นจำนวนเงินมากที่สุด เด็กนักเรียนหนึ่งคนอาจได้เล่นเครื่องดนตรีราคาเป็นแสน โดยไม่ต้องลงทุนซื้อเครื่องดนตรีเองเพียงเข้าร่วมกิจกรรมวงโยฯ กับโรงเรียน กิจกรรมวงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษามีพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง หลายๆโรงเรียนวงโยธวาทิตมีความสามารถไปถึงระดับโลก เช่นโรงเรียนวัดสุทธิวราราม มงต์ฟอร์ดวิทยาลัย ราชสีมาวิทยาลัย สุรนารี เซนต์ดอมินิค เซนฟรังซิสซาเวีย คอนแวนต์ ราชวินิตบางแก้ว หอวัง และอีกหลายๆโรงเรียน ทั้งโรงเรียนในสังกัดกรมสามัญศึกษา และสำนักงานการศึกษาเอกชน(ส.ช.) จากที่เคยสำรวจจำนวนวงโยธวาทิตในประเทศไทย ทำให้ประมาณการได้คร่าวๆว่ามีนักเรียนวงโยธวาทิต ร่วมหมื่นคน ซึ่งเป็นจำนวนไม่น้อย หากคิดเป็นมูลค่าของเครื่องดนตรีที่มีอยู่ทั้งหมดไม่ได้เป็นจำนวนเงินเพียงหลักร้อยล้าน ผลประโยชน์ในการที่มีวงโยธวาทิตอยู่มากขนาดนี้จึงตกอยู่กับร้านค้าเครื่องดนตรี หากร้านค้าใดสามารถผูกขาดตลาดเครื่องดนตรี และอุปกรณ์ต่างๆที่ใช้ในวงโยธวาทิตได้แล้ว ในแต่ละปีก็จะมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ เรื่องของวงโยธวาทิต เป็นเรื่องที่มีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเครื่องดนตรี ค่าซ่อมบำรุง ค่าวัสดุสิ้นเปลือง ฯลฯ นี่คือเหตุผลหนึ่งซึ่งทำให้ไม่มีใครอยากมาดูแล โดยปกติแล้วโรงเรียนจะต้องจัดสรรงบประมาณส่วนหนึ่งเพื่อให้ใช้ในกิจกรรมวงโยธวาทิตอยู่แล้ว จะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของแต่ละโรงเรียน

ปัญหาสำคัญของวงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษา ก็คือไม่มีหน่วยงานใดที่ควบคุม ดูแล ให้ความช่วยเหลือ

อย่างจริงจัง ทำให้เกิดสภาพที่น่าเป็นห่วง และเกิดปัญหาดังนี้

๑. วงโยธวาทิตของหลายๆโรงเรียนมีสภาพแย่ลงเรื่อยๆ

๒. วงโยธวาทิตไม่มีพัฒนาการที่เหมาะสม

๓. โรงเรียนที่เคยมีวงโยธวาทิต แต่ปัจจุบันไม่มีวงให้เห็นแล้ว

๔. โรงเรียนที่ต้องการทำวงโยธวาทิตขึ้นมาใหม่ ไม่สามารถทำได้

๕. ครูดนตรีขาดความรู้ในการที่จะพัฒนาวงโยธวาทิต

๖. วงโยธวาทิตแต่ละโรงเรียนต่างคนต่างอยู่ ไม่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

กิจกรรมวงโยธวาทิตในประเทศไทย มีพัฒนาการมาไม่ต่ำกว่าร้อยปี จากกองดุริยางค์ทหารไปสู่วงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษา ประถมศึกษา อาชีวศึกษา และในระดับอุดมศึกษา ในระยะแรกวงโยธวาทิตจากกองดุริยางค์ทหารต่างๆเกิดขึ้นก่อน ต่อจากนั้นวงโยธวาทิตในระดับมัธยมศึกษาก็เริ่มมีวงโยธวาทิต และก็เป็นที่นิยมชมชอบกันมาก โรงเรียนมัธยมศึกษาใหญ่ๆจะมีวงโยธวาทิตเกือบทุกโรงเรียน ในปัจจุบันโรงเรียนมัธยมเล็กๆ ก็มีวงโยฯแล้ว วงโยธวาทิตฯในระดับประถมศึกษาเกิดขึ้นหลังจากที่วงโยธวาทิตในระดับมัธยมได้เกิดขึ้นเป็นจำนวนมาก ในระดับอาชีวะศึกษาเป็นระดับที่สมควรมีกิจกรรมวงโยฯมากที่สุด เพราะนักเรียนในระดับนี้มีพลัง มีแรงขับมหาศาลดนตรีจะมีส่วนช่วยอย่างยิ่งในการใช้พลังที่มีอยู่ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม ในปัจจุบันมีสถาบันอาชีวศึกษาหลายแห่งให้การสนับสนุนกิจกรรมวงโยฯ เป็นอย่างดี ในระดับอุดมศึกษาวงโยธวาทิตเป็นวงที่ทำได้ง่ายที่สุด เพราะเป็นการต่อยอดจากชั้นมัธยมศึกษา

กรมสามัญศึกษา เป็นหน่วยงานราชการที่มีวงโยธวาทิตอยู่มากที่สุด มากกว่ากองดุริยางค์ ๔ เหล่าทัพรวมกัน กรมสามัญศึกษามีครุภัณฑ์เครื่องดนตรีวงโยธวาทิตมากที่สุด มากกว่าเครื่องดนตรีที่มีขายในร้านค้าในเวิ้งนาครเกษมทุกร้านรวมกัน กรมสามัญศึกษาครูวงโยธวาทิตมากที่สุด มากกว่าอาจารย์ดนตรีของสถาบันและหน่วยงานการศึกษาอื่นๆรวมกัน กรมสามัญศึกษามีนักเรียนที่ต้องการเข้าร่วมกิจกรรมวงโยธวาทิตมากที่สุด มากกว่านักเรียนดนตรีในสถาบันอุดมศึกษาทั้งหมดรวมกัน เรื่องของวงโยธวาทิตเป็นเรื่องที่ปล่อยให้เป็นไปตามยถากรรมไม่ได้ วงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษาถือเป็นผลผลิตของกรมสามัญศึกษา หลายๆวงฯเกิดขึ้นได้โดยกรมฯแทบจะไม่ต้องลงทุนอะไรเลย กรมสามัญไม่อาจปฏิเสธความรับผิดชอบในส่วนนี้ไปได้ ตามนโยบายของกรมสามัญศึกษาโดยตรงแล้วไม่มีข้อใหนที่เน้นให้มีการจัดการ และสนับสนุนในเรื่องของวงโยธวาทิตโดยตรง แต่วิธีการที่กรมสามัญศึกษาจะดูแลในเรื่องนี้ทำได้ไม่ยาก แนวคิดหนึ่งในการให้กรมสามัญฯควบคุมดูแลรับผิดชอบ กิจกรรมวงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษา มีดังนี้

๑. ให้ศูนย์ศิลปศึกษา ข ในส่วนกลาง ซึ่งดูแลเรื่องกลุ่มการเรียนรู้ ดนตรี-นาฏศิลป์ อยู่แล้ว จัดตั้งคณะกรรมการ ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านวงโยธวาทิต ซึ่งก็มาจากอาจารย์ของโรงเรียนต่างๆนั่นเอง โดยคัดเลือกอาจารย์ที่มีประสบการณ์ในการสอนวงโยธวาทิตจากหลายๆโรงเรียน และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

๒. จัดการสัมมนา-ประชุม เพื่อหาแนวทาง ในการจัดการเรื่องวงโยธวาทิตในทุกๆด้าน โดยเน้นความสำคัญก่อนหลัง และจัดทำแผนระยะยาวในการพัฒนาวงโยธวาทิต ให้มีความเหมาะสมกับสภาพความเป็นจริง

๓. คณะกรรมการฯ เสนอนโยบาย ต่อกรมฯ ให้กรมออกเป็น นโยบายสำหรับทุกโรงเรียนที่มีวงโยธวาทิต

๔. คณะกรรมการฯ เสนอโครงการต่างๆที่เป็นประโยชน์ในการพัฒนากิจกรรมวงโยธวาทิต เช่นการจัดการประกวด จัดการแสดงคอนเสิร์ต จัดการอบรมครูวงโยฯในเรื่องต่างๆที่ครูมีความต้องการ ฯลฯ

๕. จัดทำมาตรฐานสำหรับวงโยธวาทิต จัดการประเมินวงโยธวาทิตตามสถาบันต่างๆ มีการมอบเกียรติบัตร หรือรางวัลต่างๆ ให้กับวงที่มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ให้คำแนะนำและช่วยเหลือวงที่อยู่ต่ำกว่าระดับมาตรฐาน

๖. จัดตั้งคณะกรรมการดูแลเรื่องการนำวงโยธวาทิตสนับสนุนกิจกรรมต่างๆในระดับประเทศ เช่นงาน ๕ ธันวามหาราช ๑๒ สิงหามหาราชินี งานกีฬาระดับประเทศ งานรนณรงค์ต่างๆ ฯลฯ

ทั้งหกข้อนี้เป็นแนวคิดเบื้องต้น หากกรมสามัญศึกษาสามารถทำได้แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นกับวงโยธวาทิต จะเป็นประโยชน์ต่อโรงเรียน ต่อชุมชน ต่อสังคม และประเทศชาติ เพราะกิจกรรมวงโยธวาทิตมีวัตถุประสงค์สร้างนักเรียนให้เป็นคนดี เป็นที่ต้องการของสังคม วงโยธวาทิตมิใช่เพียงวงดนตรีที่คอยบรรเลงสนับสนุนกิจกรรมอื่นๆเท่านั้น สิ่งที่จะเกิดขึ้นหากกรมสามัญศึกษาสามารถ ดูแล-ควบคุม และรับผิดชอบ วงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษา มีดังนี้

๑. โรงเรียนให้การสนับสนุนกิจกรรมวงโยธวาทิต อย่างถูกต้องและ ต่อเนื่อง เพราะเป็นนโยบายของกรมฯ

๒. วงโยธวาทิตในแต่ละโรงเรียนมีมาตรฐานที่ดีขึ้น เพราะมีการกำหนดมาตราฐาน มีการประเมิน และมีการให้ความช่วยเหลือตามความเหมาะสม

๓. โรงเรียนที่มีเครื่องดนตรี แต่ไม่มีวงโยธวาทิตจะไม่เกิดขึ้น ไม่เช่นนั้นเครื่องดนตรีที่มีอยู่อาจจะต้องส่งมอบให้โรงเรียนอื่นที่มีความพร้อม

๔. ครูผู้สอนวงโยธวาทิตได้มีการพัฒนาความรู้ความสามารถ ในเรื่องของวงโยธวาทิตมากขึ้น เพราะจะมีการจัดอบรมสัมมนาเรื่องวงโยธวาทิตอยู่เป็นประจำ

๕. มีการจัดกิจกรรม การแสดงดนตรี หรือการประกวดวงโยธวาทิตประเภทต่างๆ สำหรับวงโยธวาทิตในทุกระดับอยู่เป็นประจำ

๖. กิจกรรมระดับประเทศกรมสามัญศึกษาจะเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องของวงโยธวาทิต และวงโยธวาทิตที่เข้าร่วมสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ จะเป็นวงที่มีความสามารถ ในระดับมาตรฐาน

๗. โรงเรียนที่มีความต้องการจะก่อตั้งวงโยธวาทิตขึ้นมาใหม่ จะสามารถดำเนินการได้ง่ายยิ่งขึ้น เพราะมีจะได้รับการสนับสนุนและช่วยเหลือจากกรมฯ ตามสมควร

๘. วงโยธวาทิตจะกลายเป็นวงดนตรีของชุมชน กรมสามัญศึกษามีนโยบายให้โรงเรียนสร้างความสัมพันธ์กับชุมชนอยู่แล้ว การมีนโยบายให้ วงโยธวาทิตเป็นวงดนตรีของชุมชนจะเป็นผลดีอย่างยิ่ง ในชุมชนแต่ละที่จะได้มีวงโยธวาทิตช่วยสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ สร้างวัฒนธรรมทางดนตรีที่ดีให้กับชุมชน เพิ่มคุณภาพชีวิตที่ดีในคนในชุมชน ผลที่ตอบกลับมา กิจกรรมวงโยฯ อาจได้รับการสนับสนุนจากชุมชุนในรูปแบบต่างๆ

๙. กรมสามัญศึกษา จะเป็นอีกหนึ่งตัวอย่างที่ดีของหน่วยงานราชการที่ให้การสนับสนุนกิจกรรมที่สร้างสรรค์สังคม ให้น่าอยู่ยิ่งขึ้น เพียงแค่ลงทุนด้านความคิด กำหนดนโยบายที่ดี โรงเรียนต่างๆที่มีความพร้อมก็ยินดีปฏิบัติตามนโยบายของกรมฯอยู่แล้ว

ตามความมุ่งหมายของการศึกษา ต้องการให้เด็กซึ่งเป็นอนาคตของชาติ เป็นคนเก่ง เป็นคนดี และสามารถอยู่ในสังคมได้อย่างปกติสุข ในส่วนของวิชาการพัฒนาความเก่งความฉลาดของนักเรียน ในส่วนของกิจกรรมต่างๆมุ่งพัฒนาให้เด็กเป็นคนดี สามารถอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข กิจกรรมวงโยธวาทิตเป็นกิจกรรมที่มีอยู่แล้วในหลายๆโรงเรียน กรมฯ แทบไม่ต้องลงทุนเพิ่มเติม เพียงแค่จัดการในสิ่งที่มีอยู่ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย สวยงาม ให้เป็นที่ชื่นชมของคนทั่วไป

อาจจะมีคนตั้งคำถามว่า “ในสภาพที่เป็นอยู่ในปัจจุบันก็ดีอยู่แล้ว ไม่เห็นจะต้องให้กรมฯ หรือให้ใครๆ มาดูแล รับผิดชอบเรื่องวงโยธวาทิตเลย โรงเรียนก็ดูแลเองได้” ความคิดแบบนี้เกิดขึ้นได้กับโรงเรียนที่มีความพร้อมให้การสนับสนุนกิจกรรมวงโยธวาทิตได้อย่างเต็มที่ แต่โรงเรียนที่มีความพร้อมอย่างนี้มีอยู่น้อยมาก หลายๆโรงเรียนโดยเฉพาะโรงเรียนที่เพิ่งก่อตั้งวงโยธวาทิต โรงเรียนที่มีงบประมาณจำกัด การได้รับความช่วยเหลือจากภายนอกเป็นสิ่งจำเป็นมาก การช่วยเหลือไม่จำเป็นจะต้องหาเงินมาให้ แต่การช่วยเหลือเชิงนโยบายอาจทำให้วงโยธวาทิตมีเครื่องดนตรี โดยไม่ต้องใช้งบประมาณของโรงเรียนเลย ผู้เขียนได้รู้จักผู้บริหารโรงเรียนท่านหนึ่ง ท่านสามารถสร้างวงโยธวาทิตโดยแทบไม่ต้องใช้เงินของโรงเรียนเลย

หากมีคำถามว่า “กิจกรรมวงโยธวาทิตจะให้กรมฯ มารับผิดชอบ อีกหน่อยกิจกรรมอื่นๆของโรงเรียน ก็จะต้องมาให้กรมดูแลอีกเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นกีฬา ศิลปะ นาฏศิลป์ ดนตรีไทย ฯลฯ จะดูแลได้อย่างไร” หากจะตอบตรงๆแล้วก็ต้องบอกว่า เป็นหน้าที่ของกรมฯ ที่จะต้องจัดการดูแล อย่างหลีกเลียงไม่ได้ เพราะอย่างที่บอกไว้แล้วว่า กระบวนการศึกษาจะต้องทำให้เด็กเก่ง ดี และมีความสุข กิจกรรมต่างๆมุ่งให้เด็กเป็นคนดีและมีความสุข กรมสามัญมีศูนย์กลุ่มการเรียนรู้อยู่ในทุกสาระการเรียนรู้อยู่แล้ว การนำกิจกรรมที่มีความสัมพันธ์กับแต่ละกลุ่ม มอบให้แต่ละศูนย์จัดการคงไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถที่จะทำได้

การศึกษาที่มุ่งเน้นแต่เรื่องของวิชาการแต่เพียงอย่างเดียว เป็นการจัดการศึกษาที่หลงทาง หลักสูตรสถานศึกษาในหลายๆโรงเรียน ยังคงเน้นให้นักเรียน เรียนเพื่อที่จะไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ กระบวนการสอบเข้ามหาวิทยาลัย คัดเลือกได้เฉพาะคนเก่ง สามารถวัดระดับความเก่งได้ แต่ไม่รู้จะวัดความดีกันอย่างไร นักเรียน ผู้ปกครอง และครู จึงต้องมุ่งเน้นให้นักเรียนเก่ง ไม่ให้ความสนใจกับเรื่องของความดีเท่าที่ควร ผลที่ตามมาจึงเกิดปัญหาสังคม การศึกษาในระดับชั้นปริญญาตรีก็แทบจะไม่มีส่วนที่ปลูกฝัง หรือสร้างความดีให้เกิดกับนักศึกษา เพราะถือว่าโตแล้วควรจะรู้ว่า อะไรคือผิด ชอบ ชั่ว ดี

การเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆของโรงเรียน ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบของชมรม ชุมนุม หรือรูปแบบอื่นๆ จะเป็นผลดีกับนักเรียนมาก หากกิจกรรมต่างๆเหล่านั้นได้มีการจัดการที่ดี ให้นักเรียนได้ฝึกทำงานร่วมกัน ฝึกใช้ความคิดสร้างสรรค์ ได้มีการแสดงออกอย่างถูกต้องและเหมาะสม สิ่งเหล่านี้มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่าเรื่องของวิชาการเลย พรบ.การศึกษาฉบับใหม่ได้ประกาศใช้แล้ว หลายโรงเรียนก็ได้จัด ทำหลักสูตรสถานศึกษา จัดทำสาระการเรียนรู้ เรียบร้อยแล้ว มีหลักฐานเอกสารสามารถให้ตรวจสอบกันได้ ในส่วนนี้แสดงให้เห็นว่าโรงเรียนมีความพร้อมในการพัฒนานักเรียนในเรื่องวิชาการอย่างเต็มที่ แต่ในเรื่องของกิจกรรม ในหลายๆโรงเรียนยังไม่มีความชัดเจนในการจัดการ เรื่องนี้ปล่อยไว้ไม่ได้ หลายคนยังเข้าใจว่ากิจกรรมเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย การเรียน(เรื่องของวิชาการ)ต้องมาก่อน หากคิดเช่นนี้ พรบ. การศึกษาฉบับนี้ ก็แทบจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงรูปแบบของการศึกษาที่มุ่งให้เด็กเก่งแต่เพียงอย่างเดียว เก่งแต่เห็นแก่ตัว สังคมจะดีได้อย่างไร

อีกไม่นานกรมสามัญศึกษา ก็คงจะเปลี่ยนชื่อให้มีความเหมาะสมกับ พรบ.การศึกษาฉบับใหม่ ไม่ว่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นอย่างไร ก็ยังคงมีหน้าที่จัดการศึกษาภาคบังคับให้กับเด็กไทย อนาคตของประเทศชาติ อธิบดีกรมสามัญศึกษา ก็ต้องเปลี่ยนชื่อตำแหน่งเป็นชื่ออื่นเพื่อให้มีความเหมาะสมกับหน่วยงาน แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้ ก่อนที่จะมีการปรับเปลี่ยนชื่อตำแหน่งการจัดระบบสายงานต่างๆ ต้องมีความพร้อมในระดับหนึ่งเสียก่อน ในช่วงแห่งความวุ่นวายสับสนนี้ มิใช่ข้ออ้างที่จะไม่สร้างสรรค์คิดทำสิ่งใหม่ๆ จะขอทำงานตามนโยบาย ตามคำสั่งรัฐมนตรีเท่านั้น ! ผู้นำหากไม่คิดสร้างสรรค์ ทำตามคำสั่งแต่เพียงอย่างเดียว จะเรียกว่าผู้นำได้อย่างไร

แนวความคิดเรื่อง กรมสามัญศึกษา กับวงโยธวาทิต ที่กล่าวมาตั้งแต่ต้นนี้ เกิดจากประสบการณ์ที่ได้สัมผัสกับวงโยธวาทิตในประเทศไทยมากว่าสองทศวรรษ ได้เห็นพัฒนาการ ได้เห็นการเปลี่ยนแปลง ได้เห็นส่วนดี และส่วนที่ควรปรับปรุงแก้ไข หากกิจกรรมวงโยธวาทิตเป็นเพียงเรื่องของเสียงดนตรีที่สร้างความบันเทิงเท่านั้น กิจกรรมนี้คงไม่สามารถอยู่ได้ถึงปัจจุบันนี้ ตลอดระยะเวลาที่ได้คลุกคลีกับวงโยธวาทิต ได้เห็นหลายวงเจริญถึงขั้นสูงสุด และตกต่ำจนถึงที่สุดมาแล้ว ได้พบได้สัมผัสถึงภาระหน้าที่ของครูวงโยธวาทิต หลายๆคนทุ่มเทให้กับวงโยธวาทิต กิน นอนอยู่กับวงเลยก็มี

กิจกรรมวงโยธวาทิตในโรงเรียนมัธยมศึกษาในประเทศไทย ต้องการให้ใครสักคน เป็นที่พักพิง หลายๆวงฯอยู่ในสภาพไม่ต่างจากเด็กเร่ร่อน ต้องหากินเองไปวันๆ เพราะขาดความสนใจจากผู้ให้กำเนิด หากกรมสามัญศึกษา ปล่อยให้วงโยธวาทิต ซึ่งเปรียบเสมือนลูกหลานของตนเป็นไปตามยถากรรม ไม่ดูแลเอาใจใส่ เป็นอย่างนี้แล้วอย่าให้เกิดวงโยธวาทิตขึ้นเลยจะดีกว่า!

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@