De wanorde van de bezorgdheid is ernstige medische ziekten die ongeveer 19 miljoen Amerikaanse volwassenen beïnvloeden. Deze wanorde vult het leven van mensen met overweldigende bezorgdheid en vrees. In tegenstelling tot de vrij milde, korte bezorgdheid die door een zware gebeurtenis zoals een bedrijfspresentatie wordt veroorzaakt of een eerste datum, is de bezorgdheidswanorde chronisch, relentless, en kan groeien als progressief slechter behandeld niet.

Terwijl zowel de vrees als de bezorgdheid een ontwakenreactie kunnen veroorzaken, divergeren hun andere gevolgen. De zeer intense vrees dient soms het lichaam „bevriezen“ om het tegen kwaad te beschermen, veroorzakend weinig of geen verandering in harttarief en blokkerend de impuls om zich te bewegen. In bezorgdheid, leiden de fysieke veranderingen die door ontwaken worden veroorzaakt tot een tweede stadium duidelijk door gedachte patronen zoals zorg, ontzetting, en geestelijk speelt van bezorgdheid-wekkende gebeurtenissen over.

De efficiënte behandelingen voor bezorgdheidswanorde zijn beschikbaar, en het onderzoek brengt nieuwe, betere therapie op die de meeste mensen met bezorgdheidswanorde kan helpen het productieve, vervullende leven leiden. Als u denkt hebt u een bezorgdheidswanorde, zou u informatie en behandeling moeten verkrijgen.

Duizenden wetenschappelijke studies in de loop van de afgelopen verscheidene jaren tonen aan dat de hoge bloeddruk, de zweren, de migrainehoofdpijnen, de slagen, het alcoholisme, de depressie, de woede, de moeheid, de drugverslaving en veel andere medische voorwaarden aan de gevolgen op lange termijn van spanning vaak toe te schrijven zijn.

Het leren de bezorgdheid van theoriemeningen als een geleerd gedrag dat kan worden afgeleerd. Deze theorie poneert dat de bezorgdheid van een persoon kan worden verminderd door de gevreesde situatie of het voorwerp voortdurend te confronteren. En sommige mensen, in feite, veranderen hun het denken en ervaren significante hulp zonder enig medicijn.

Spanning, trauma, onzekerheid. Meeste theorists zijn het ermee eens dat, andere factoren opzij, spanning, het trauma, en de onzekerheden een rol in de ontwikkeling van bezorgdheidswanorde kunnen spelen. De studies tonen een verband tussen bezorgdheid en spanning, die ten gevolge van het aanpassen aan een verandering kunnen worden bepaald. De uitdagingen zoals de dood van gehouden van vereisen een belangrijke aanpassing die tot de ontwikkeling van een bezorgdheidswanorde kan bijdragen. De onzekerheid tijdens overgangen, of over de toekomst, kan bezorgdheid ook veroorzaken. Sommige studies hebben geconstateerd dat een zware gebeurtenis het optreden van vele bezorgdheidswanorde voorafgaat, hoewel dit resultaat nog niet afdoend is. De invloed van deze factoren schijnt om met de wanorde te variëren. In post-traumatisch spanningssyndroom, spelen dergelijke factoren een belangrijke rol, terwijl in obsessive- gedwongen wanorde, de hersenenchemie de primaire beklaagde schijnt te zijn.

Een onevenwichtigheid in deze neurotransmitters kan een overeenkomstige verschuiving in onze gedachten veroorzaken. Maar is het omgekeerde ook waar? Kan een bepaalde verandering in onze het denken de chemie in de hersenen veranderen? Vele deskundigen zijn overtuigd dit waar is; en de gedragstherapie die op het veranderen van onze reacties wordt gericht, in feite, geneest vele problemen. Voor sommige wanorde, zoals fobieën, dit type van therapie blijft namelijk het meest efficiënte alternatief.

1. Herinner dat hoewel uw gevoel en symptomen zeer bang makend zijn, zij niet gevaarlijk of schadelijk zijn. 2. Begrijp dat wat u ervaart een overdrijving van uw normale lichamelijke te beklemtonen reacties is. 3. Bestrijd uw gevoel niet of probeer om hen weg te wensen. Meer bent u bereid om hen onder ogen te zien, minder intens zullen zij worden. 4. Voeg niet aan uw paniek toe door over wat „te denken“ zou kunnen gebeuren. 5. Verblijf in het heden. Het bericht wat werkelijk aan u gebeurt in tegenstelling tot wat u denkt zou kunnen gebeuren. 6. Etiketteer uw vreesniveau van nul tot 10 en let op het uitgaan en verslaan. Bericht dat het niet bij zeer op hoog niveau voor meer dan een paar seconden blijft. 7. Wanneer de vrees begint teweeg te brengen „wat als“ het denken, nadruk en een eenvoudige en handelbare taak zoals het tellen achteruit van 100 door threes of het breken van een rubberband op uw pols uitvoeren. 8. Bericht dat wanneer u ophoudt toevoegend angstaanjagende gedachten aan uw vrees, het begint langzaam te verdwijnen. 9. Wanneer de vrees komt, verwacht en keur het goed. Wacht en geef het tijd om zonder het lopen vanaf het over te gaan. 10. Trots ben van de vooruitgang u, boekt en over hoe goed denkt u van mening zult zijn wanneer u dit keer slaagt.

Hoewel het ongewoon is, kunnen bepaalde medische problemen de symptomen van bezorgdheid nabootsen, of zelfs het produceren. De hartkloppingen en shortness van adem die door een onregelmatige hartslag worden veroorzaakt kunnen gemakkelijk met bezorgdheid worden verward. Een klonter in de long (longembolie) veroorzaakt vaak onverklaard gevoel van bezorgdheid. De neurologische problemen zoals epilepsie en hersenenwanorde kunnen van symptomen van bezorgdheid de oorzaak zijn. Kan zo bloedarmoede, diabetes, schildklierziekte, en bijnierproblemen. In het algemeen, zullen deze symptomen verdwijnen wanneer de onderliggende ziekte onder controle wordt gebracht, hoewel de bezorgdheid soms afzonderlijke behandeling vereist.

De alcohol is bekend underdiagnosed nog constant oorzaak van bezorgdheid. Zowel kunnen de bovenmatige consumptie van alcohol als de terugtrekking van het tot bezorgdheid leiden. Het probleem vaak gaat niet erkend omdat de mensen hun alcoholopname minimaliseren of kunnen weglaten wanneer het spreken met de arts, en artsen kan veronachtzamen te vragen. Interessant, schijnt de alcohol niet om het risico van bezorgdheidswanorde in het recentere leven te verhogen.

Vele organisaties steunt onderzoek naar de oorzaken, diagnose, vandaag preventie, en behandeling van bezorgdheidswanorde en andere geestelijke ziekten. De studies onderzoeken de genetische en milieurisico's voor belangrijke bezorgdheidswanorde, hun cursus--zowel alleen en wanneer zij samen met andere ziekten zoals depressie voorkomen--en hun behandeling. Het uiteindelijke doel is te kunnen genezen, en misschien zelfs te verhinderen, bezorgdheidswanorde.

Ander onderzoek concentreert zich op het zeepaardje, een andere hersenenstructuur die van verwerking het dreigen of traumatische stimuli de oorzaak is. Het zeepaardje speelt een belangrijke rol in de hersenen door om informatie in geheugen te helpen te coderen. De studies hebben aangetoond dat het zeepaardje in mensen kleiner schijnt te zijn die strenge spanning wegens kindmisbruik of militair gevecht hebben ondergaan. Deze verminderde grootte kon helpen verklaren waarom de individuen met PTSD flash-backs, tekorten in expliciet geheugen, en versplinterd geheugen voor details van de traumatische gebeurtenis hebben.

Bovendien met nieuwe bevindingen over neurogenesis (geboorte van nieuwe hersenencellen) door het leven, misschien zal een methode worden gevonden om de groei van nieuwe neuronen in het zeepaardje in mensen met post-traumatische spanningswanorde te bevorderen.

De efficiënte behandelingen voor elk van de bezorgdheidswanorde zijn ontwikkeld door onderzoek. In het algemeen, zijn twee soorten behandeling beschikbaar voor een bezorgdheidswanorde — - medicijn en specifieke soorten psychotherapy (soms genoemd „besprekingstherapie“). Beide benaderingen kunnen voor de meeste wanorde efficiënt zijn. De keus van één of andere, of allebei, hangen van de van de arts voorkeur van de patiënt en, en ook van de bijzondere bezorgdheidswanorde af. Bijvoorbeeld, slechts is psychotherapy gevonden voor specifieke fobieën efficiënt. Wanneer het kiezen van een therapeut, zou u moeten te weten komen of de medicijnen indien nodig beschikbaar zullen zijn.

Als u eerder voor een bezorgdheidswanorde bent behandeld, voorbereidingen getroffen om de arts te vertellen welke behandeling u probeerde. Als het een medicijn was, wat was de dosering, was het geleidelijk aan steeg, en hoe u duurde het lang? Als u psychotherapy had, welke soort was het, en hoe vaak woonde u zittingen bij? Het gebeurt vaak dat de mensen geloven zij bij behandeling „hebben ontbroken“, of dat de behandeling hen heeft ontbroken, toen in feite het nooit een adequate proef werd gegeven.

De psychofarmacologie, de behandeling van psychiatrische wanorde en de emotionele nood met medicijn, hebben zich in de loop van de laatste vijftig jaar ontwikkeld, aangezien ons begrip van de werkingen van de hersenen in verfijning is gestegen. Wanneer het medicijn voor geestelijke en emotionele ziekte wordt voorgeschreven, het frequentste doel is het chemische evenwicht binnen de hersenen te herstellen, daardoor herstellend evenwicht aan het volledige systeem. Bepaalde drugs functioneren om bepaalde symptomen, zoals te richten wanneer de kalmerende middelen voor slapeloosheid worden voorgeschreven. De medicijnen kunnen aan langzame ziekteprocessen, zoals werken wanneer het anti-oxyderend worden gebruikt om Alzheimer te behandelen. Nog controleren andere drugs het hunkeren naar en houden ander problematisch gedrag, zoals genomen aan controlealcoholisme in bedwang.

Het is niet volledig duidelijk waarom de psychotrope medicijnen werken; maar toch blijkt het dat zij saldo binnen de chemie van de hersenen opnieuw vestigen. Het gedrag wordt door berichten bepaald die binnen de hersenen van één zenuwcel aan een andere door diverse chemische producten worden overgebracht. Deze chemische producten worden genoemd neurotransmitters. Door miljoenen zenuwcellen binnen de hersenen, brengen de chemische producten geheugen, slaappatronen, waarnemingen, gevoel, stemmingen en gedachten teweeg. De elektrische stroom die de berichten draagt wordt ontvangen tegen zenuweinden, genoemd synapsen, die dan de neurotransmitter vrijgeven. Deze chemische producten, beurtelings, verspreiden het bericht door de volgende zenuwen in lijn te bevorderen om op het elektrobericht te verzenden. Zodra gebruikt, is het neurotransmitterchemische product teruggekeerd en in het zenuweind opgeslagen. Dit recyclingsprocédé wordt geroepen reuptake. Wanneer dit signalerende proces scheef gaat, worden de gevolgen gezien in het gedrag van een persoon en in zijn emoties, waarnemingen, sensaties, en ideeën ervaren.

Onder de beroeps die kunnen helpen zijn psychiaters, psychologen, sociale arbeiders, en adviseurs. Nochtans, is het best om een beroeps te zoeken die opleiding zich in cognitief-gedragstherapie en/of gedragstherapie, zoals aangewezen heeft gespecialiseerd, en die aan het gebruik van medicijnen open is, indien nodig.

Herinner me, niettemin, dat wanneer u een gezondheidszorgberoeps dat u tevreden bent met vindt, twee van u als groep samenwerken. Samen zult u een plan kunnen ontwikkelen om uw bezorgdheidswanorde te behandelen die medicijnen, cognitief-gedrags of andere besprekingstherapie, of allebei kan impliceren, zoals aangewezen.

Definities op deze pagina

Bezorgdheid

• Een staat van uneasiness en vrees, zoals over toekomstige onzekerheden.


• Zorg of spanning in antwoord op echte of ingebeelde spanning, gevaar, of gevreesde situaties. De fysieke reacties zoals snelle impuls, het zweten, het beven, de moeheid, en de zwakheid kunnen bezorgdheid begeleiden.

De wanorde van de bezorgdheid

• Een psychiatrische wanorde die de aanwezigheid van bezorgdheid impliceert die zo intens of zo vaak aanwezig is dat het moeilijkheid of nood voor het individu veroorzaakt.


• Om het even welk van diverse wanorde waarin de bezorgdheid of de primaire storing is of het resultaat van het confronteren van een gevreesd situatie of een voorwerp is; zij omvatten obsessive-compulsive wanorde en posttraumatic spanningswanorde.

Vrees

• De vrees is een onplezierig gevoel van waargenomen risico of gevaar, of het echt of ingebeeld is.

Depressie

• In psychiatrie, een symptoom van stemmingswanorde die door intens gevoel van verlies wordt gekenmerkt, droefheid, hopelessness, mislukking, en verwerping.

Geestelijke gezondheid

• Een staat van emotioneel en psychologisch welzijn waarin een individu zijn of haar cognitieve en emotionele mogelijkheden gebruiken, in de maatschappij kan functioneren, en de gewone eisen van het dagelijkse leven ontmoeten.


• De psychologische staat van iemand wie op een bevredigend niveau van emotionele en gedragsaanpassing functioneert.

Spanning

• Een staat van extreme moeilijkheid, druk, of spanning.


• Een fysieke en psychologische reactie die uit wordt blootgesteld aan de vraag of een druk voortvloeit.

Meta search that bring real results.