Ο πρώτος τόμος της γνωστής τριλογίας του Βλάση Γ. Ρασσιά, πάνω στην Αρχαιοελληνική Παράδοση και Θρησκεία. Σε αυτόν τον πρώτο τόμο, ο συγγραφέας περιγράφει (και υπερασπίζεται τόσο με την καρδιά όσο και με την λογική και ιστορική επιχειρηματολογία) τις ηθικές και θρησκευτικές απόψεις και πεποιθήσεις των αρχαίων Ελλήνων και τις συγκρίνει με τις βαρβαρικές αντίστοιχες της «μεταχριστιανικής» λεγομένης εποχής. Τα πιό ενδιαφέροντα σημεία του βιβλίου είναι η αναφορά στο Ηρωϊκό Πρότυπο και η εκτενής ερμηνεία των Δώδεκα κυρίων Θεών του Ελληνικού Πολυθεϊσμού αλλά και του μυστηριακού Θεού Διονύσου. Το πρώτο εν Ελλάδι βιβλίο που ανοικτά υπερασπίσθηκε το μεγαλείο της πολυθεϊστικής Εθνικής Θρησκείας των Ελλήνων.(Μ.Ψ.)

Η εκτενεστέρα, έως στιγμής τουλάχιστον, μελέτη της ελληνικής και παγκοσμίου βιβλιογραφίας, πάνω στη λατρεία του Θεού Διός. Ο συγγραφέας, καταθέτει με λεξικογραφική σειρά και παράθεση πολύ σπανίων εικόνων, 527 λατρευτικά επίθετα του υπάτου των Ολυμπίων Θεών. Ενα απαραίτητο εργαλείο αρχαιογνωσίας για όλους όσους ενδιαφέρονται να επανανακαλύψουν την, απωλεσθείσα αλλά όχι νεκρή, οπτική των Ελλήνων προγόνων μας σε ό,τι αφορά στην κατανόηση του, υπαρκτού και εσωκοσμικού, Θείου και στην καθημερινή επικοινωνία με αυτό. 

 ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΟΛΥΘΕΪΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΥΘΕΪΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ, ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Τούτο το δοκίμιο καταδεικνύει με σαφήνεια τη γενεσιουργό δράση της Ελληνικής Πολυθεϊας, καρπός της οποίας υπήρξε το θαύμα της παγκόσμιας Ιστορίας, που ονομάζεται Ελληνικός Πολιτισμός. Η δημοσίευσή του κρίθηκε αναγκαία, διότι σε μια εποχή όπου προβάλλεται κατα κόρον -άλλοτε με ειλικρίνεια και άλλοτε με δολερή υποκρισία- ο θαυμασμός προς όλες τις όψεις του Ελληνικού Πνεύματος, συνεχίζει να περιφρονείται σκόπιμα η πηγή αυτού του Πνεύματος , η Ελληνική Πολυθεϊα, ώστε να μη θιγούν οι εκπρόσωποι και τα συμφέροντα της δεσπόζουσας μονοθεϊστικής θρησκείας. Είναι αδύνατον να ονειρευτεί κανείς το μέλλον - το καλύτερο μέλλον- βασισμένος επάνω στα ψέματα. Μετά την κατάρρευση τόσων και τόσων ιδεολογιών και ιδεολογημάτων, η Θεά Ανάγκη οδηγεί και πάλι την Ανθρωπότητα προς την πηγή της κάθε αλήθειας: την Ελληνική Φιλοσοφία. Και τούτο το βιβλίο υπενθυμίζει ότι η Πηγή και η προϋπόθεση για την γέννηση και την ανάπτυξη της Ελληνικής Φιλοσοφίας ήταν, είναι και θα είναι η χιλιοπεριφρονημένη και κατασυκοφαντημένη πολυθεϊστική Εθνική των Ελλήνων Θρησκεία. 

Πρόκειται, όπως επεξηγεί άλλωστε και ο υπότιτλος, για μία επιτομή της γενναίας παρουσίας τού -«ιδιόρρυθμου» για τα άθλια δεδομένα της εποχής μας- λόγου του συγγραφέως μέσα στην νεοελληνική πραγματικότητα της τελευταίας δεκαετίας. Ενός λόγου που ουσιαστικά πρώτος άνοιξε, ωσάν πολιορκητικός κριός που σπάζει τις πύλες ενός κάστρου, την μεγάλη συζήτηση για την ανάγκη του επανελληνισμού μας. Σε αυτό το βιβλίο, απεικονίζεται μέσα από συνεντεύξεις, ομιλίες και άλλα κείμενα, από τα πρώτα εθνικά βήματα του συγγραφέως μέχρι τις ιστορικές του ομιλίες στο Συνέδριο του Πολεμικού Μουσείου ή στο Συνέδριο των ομογενών της Νέας Υόρκης, μία τολμηρή πορεία αφιερωμένη στο Μεγάλο Όραμα, στη δυνατότητα της «Αρχαίας Ματιάς» και ταγμένη στην όχι απλώς ονειροπόλα και θεωρητική αλλά, κυρίως, έμπρακτη πόρευση επάνω στα μονοπάτια που εχάραξε βαθιά η Εθνική Ελληνική Ψυχή, από χαμένους στην αχλύ των μύθων καιρούς, όπως διακηρύσσει άλλωστε ο ίδιος ο τίτλος «ες παγάν» δηλαδή ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ.

Το ιστορικό μέγεθος που εμφανίστηκε στην κλασσική Ελλάδα (φιλοσοφία, θέατρο, επιστήμη, ελευθερία, δημοκρατία, αθλητισμό) συνεχίσθηκε επί Βυζαντίου ή το Ελληνικό πνεύμα τελούσε υπό συνεχή διωγμό; Ο Χριστιανισμός και το Βυζάντιο βοήθησαν ή έβλαψαν τον Ελληνισμό; Ο Μεσαίωνας ήταν αποτέλεσμα της σταδιακής επικρατήσεως του Χριστιανισμού ή οφειλόταν σ' άλλους λόγους; Το Βυζάντιο ήταν μια περίοδος δόξας για τον Ελληνισμό ή ήταν μια σκοτεινή περίοδος πτωχή σε πνευματική δημιουργία. Σ' όλα αυτά τα ερωτήματα επεχείρησαν ν' απαντήσουν οι ομιλητές του συνεδρίου, που διεξήχθη στις 19/3/1997 στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έως σήμερα, η βιβλιοθήκη του γράφοντος «καλυπτόταν» στο σχετικό θέμα με το παλαιό καλό αγγλικό λεξικό αρχαιογνωσίας του Seyffert, αλλά από εδώ και πέρα το πιό πάνω δίτομο έργο που εξέδωσε το 1890 ο Σ. Τ και ανετύπωσαν φωτογραφικά οι εκδόσεις Ε.Σ. μάλλον αποτελεί ένα από τα πιό βαριά κοσμήματά της. Ποταμοί πληροφοριών για τον Αρχαίο Κόσμο, λούζουν κυριολεκτικά τον αναγνώστη μέσα από υπερχίλιες πυκνογραμμένες σελίδες ενός Έλληνος του περασμένου αιώνος, που πέρασε στην τότε ανατέλλουσα ακόμη νεοελληνική κοινωνία το προηγηθέν μεγάλο έργο του William Smith. Πριν από λίγα χρόνια δεν θα πίστευα ότι ήταν δυνατόν να δούμε στις ημέρες μας μία τόσο σημαντική και ογκώδη αναπαραγωγή βιβλίου του περασμένου αιώνος (το βιβλίο δεν είναι απλώς δίτομο, αλλά διατίθεται και σε μία αρκετά προσεγμένη και καλαίσθητη βιβλιοδεσία, πανόδετο με χρυσά γράμματα), συνεπώς οι εκδότες του μάλλον πρέπει να επαινεθούν για έναν μικρό άθλο που μόλις επραγματοποίησαν.  
Αγοράστε και απολαύστε αυτό το εξαιρετικό «Λεξικό» με την υπέροχη αλλά ημιξεχασμένη γλώσσα της ορθής εκφοράς και αποδώσεως. Ας κρατηθεί απλώς επιφύλαξη σε ΟΛΑ τα σημεία που άπτονται της θρησκευτικότητος ή της Θρησκείας, όπου ο Σ. Τ. τα χαλάει, καθώς άλλωστε συνηθίζουν άπαντες οι ομόθρησκοί του, δηλαδή Χριστιανοί Ορθόδοξοι, νεοέλληνες συγγραφείς.  (Β.Ρ.)

Ο δεύτερος τόμος της προαναφερθείσης τριλογίας πάνω στην Αρχαιοελληνική Παράδοση. Σε αυτόν τον τόμο, ο συγγραφέας τολμά να εξιστορήσει το πώς η αυτοθεσμιζόμενη ελληνική ΠΟΛΙΣ καταργήθηκε από τον Φίλιππο και τον Αλέξανδρο, το πώς η απαίτηση του τελευταίου να λατρεύεται ως.. Ολύμπιος Θεός έβλαψε σοβαρά τα θρησκευτικά ήθη του έθνους των Ελλήνων. Το βιβλίο καταλήγει στην εξιστόρηση της εισβολής της ανατολίτικης δεισιδαιμονίας και στο πώς, σταδιακά, οι Έλληνες κατέληξαν τελικά ένα αλλοτριωμένο ανίσχυρο έθνος μέσα στην αχανή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία 

Ο τελικός τόμος της τριλογίας του συγγραφέα πάνω στην Αρχαιοελληνική Παράδοση. Σε αυτόν τον τρίτο συγκλονιστικό τόμο, περιγράφεται, με πολύ πυκνή γραφή, η άγρια καταστροφή του Ελληνικού Πολιτισμού από τους εκχριστιανισμένους Ρωμαίους της Κωνσταντινουπόλεως ("Βυζαντινούς") και οι απηνείς διωγμοί, έως σημείου γενοκτονίας, των κατακτητών χριστιανών κατά των Ελλήνων Εθνικών, από τον 4ο έως και τον 9ο αιώνα της Βαρβαρικής Εποχής. Το πρώτο εν Ελλάδι βιβλίο που συνεκέντρωσε, κατέγραψε και εξέθεσε με λεπτομέρειες το, επιμελώς αποσιωπούμενο από τους κρατούντες, αληθινό Ολοκαύτωμα του Ελληνικού Έθνους από τους υπηρέτες, ιερείς και στρατιώτες ενός ξενόφερτου «Πολιτισμού».

Ο Γ.Σ. κινεί τον γραπτό λόγο του με αυστηρό άξονα τον σχολιασμό στίχο προς στίχο του γνωστού έργου “Χρυσά Έπη” (διασωθέν από τον αλεξανδρινό φιλόσοφο Ιεροκλέα) και επιχειρεί την προσέγγιση των κλειδών που οδηγούν στην ορθή θέαση και κατανόηση των διδαγμάτων του Πυθαγόρου. Η σαφώς καταγγελτική τοποθέτηση του συγγραφέα στην “Εισαγωγή” του βιβλίου (σελ. 17-18) ενάντια στις απόπειρες των χριστιανών για απαξίωση της Αρχαίας Θρησκείας κάνουν το εγχείρημα αυτό όχι απλώς συμπαθές αλλά και έγκυρο αρκετά, στο μέτρο που στόχος φαίνεται η ερμηνεία και όχι η παραποίηση στην οποία αθλούνται άπειροι όσοι υπηρέτες της Παγκοσμίου Ιερουσαλήμ. Για εκείνους που ενδιαφέρονται για τα πυθαγόρεια διδάγματα και προτεινόμενα, το ως άνω βιβλίο του Γ. Σ. αποτελεί ένα καλό σημείο εκκινήσεως (από εκεί και πέρα η πορεία ενός εκάστου χρεώνεται ή πιστώνεται αποκλειστικά στον ίδιο ή στη δυνατότητα επιλογών του). Ο γράφων πρέπει να ομολογήσει ότι ενθουσιάσθηκε αρκετά από το κεφάλαιο “Κάθαρση” (σελ. 53-171, αφαιρουμένων ωστόσο των αλχημικών υπερβολών) και ότι αναμένει τον δεύτερο τόμο του έργου που συνολικά δίνεται με ISBN 960-8419-00-3. Το βιβλίο φιλοξενεί, τέλος, μία αρκετά πλούσια εικονογράφηση και πάρα πολλά σύμβολα και διαγράμματα. Καλό θα ήταν ωστόσο, τουλάχιστον προς χαράν ημών των ολίγων βιβλιομανών, η βιβλιογραφία που παραθέτει ο συγγραφέας (σελ. 295-297) να ενέφερε όχι μόνο απλώς τον τόπο και χρόνο εκδόσεως αλλά και τον εκδοτικό φορέα (BP)

Μία ακόμη εκτενέστατη μελέτη αρχαιογνωσίας. Σε αυτό το βιβλίο, ο Βλ. Ρασσιάς, μετά από έρευνα μίας περίπου δεκαετίας, παρουσιάζει, με αλφαβητική σειρά και πλούσια εικονογράφηση, πάνω από 400 αρχαιοελληνικές εορτές και τελετές. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθενται τα σωζόμενα μηνολόγια των διαφόρων ελληνικών πόλεων. Η πιό πλήρης και έγκυρη εργασία πάνω στην λατρευτική πράξη των, αληθινών Ελλήνων, προγόνων μας. Ως παράρτημα, τέλος,. δημοσιεύεται και η, εν έτει 1997, πολύκροτη ομιλία του συγγραφέως με θέμα την προχριστιανική προέλευση των δρώμενων της «Μεγάλης Εβδομάδος» των χριστιανών.

Σε αυτή την ενδιαφέρουσα πραγματεία του διδασκάλου της Αθηναϊκής Ακαδημίας Πρόκλου, αναλύεται η αντίληψη των Εθνικών Ελλήνων για την Ιερατική τέχνη και επιστήμη, και εξηγείται το ότι η Φιλοσοφία και η Θρησκεία εκφράζουν τις ίδιες αλήθειες υπό διαφορετική περιγραφή, η μεν χρησιμοποιώντας ιδέες η δε χρησιμοποιώντας σύμβολα. Μία πολύ χρήσιμη πηγή για απάντηση στους απατεωνίστικους ισχυρισμούς των νύν κρατούντων ότι τάχα υπήρχε διάσταση ανάμεσα σε αυτές τις δύο πολύ σημαντικές πλευρές του Ελληνικού Εθνισμού. Το βιβλίο συμπληρώνεται με τους σωζόμενους 10 λατρευτικούς Ύμνους που συνέγραψε ο εν λόγω φιλόσοφος προς τιμήν των Ελλήνων Θεών.

Μία έξοχη πραγματεία του φιλοσόφου Πορφυρίου, επάνω στην υψηλή συμβολιστική και πνευματική έκφραση της αγαλματικής τέχνης των προγόνων μας, η οποία πραγματεία είχε, δυστυχώς, την ίδια τύχη με το εξεταζόμενο αντικείμενο, διεσώθη δηλαδή έως τις ημέρες μας ακρωτηριασμένη από την βία και τις πυρές της χριστιανικής «Αγάπης». Ένα βιβλίο προς απόκτηση, τουλάχιστον από αυτούς που θέλουν ν’ακούσουν έστω και δείγμα της ευγενικής και σαφούς φωνής του φιλοσόφου Πορφυρίου, που ετάφη επί αιώνες κάτω από τα μαύρα πέπλα της υποχρεωτικής σιγής και του τρόμου των θεοκρατών.

Ένα έξοχο προγονικό κείμενο-πλοηγός προς την ψυχική γαλήνη και την ενοποίηση του εσωτερικού κόσμου, το οποίο από την φύση του αναδεικνύεται επίκαιρο σε όλες τις εποχές. Σε απόδοση στη Νεοελληνική και σχόλια του Γιώργου Λαθύρη, αυτό το έξοχο σύγγραμμα του Πλουτάρχου γίνεται επιτέλους προσιτό στο νεοελληνικό κοινό, μεταφέροντας ένα ακόμη τμήμα της προγονικής σοφίας στο εξαθλιωμένο πολιτισμικά Σήμερα που συνθλίβει τους ανθρώπους ανάμεσα σε αφύσικα και αντιανθρώπινα θρησκευτικά σχήματα και σε βαθιά και δυσκολοθεραπεύσιμη αλλοτρίωση.

Eίκοσι μία μελέτες για το εντυπωσιακό συγκρότημα κτιρίων της αρχαίας Αγοράς της πόλεως της Θεσσαλονίκης, το αποθηκευμένο υλικό από τη σχετική Διημερίδα 7 – 8 Ιουλίου 1999, παρουσιάζονται εδώ σε έναν εντυπωσιακό τόμο, μεγέθους Α4 και 345 σελίδων, με πλούσια εικονογράφηση και λοιπό τεκμηριωτικό υλικό. Οι εισηγητές, κυρίως αρχαιολόγοι, αρχιτέκτονες και πανεπιστημιακοί, καταθέτουν μία πολύπλευρη διαπραγμάτευση του ζητήματος της ανάδειξης της εντυπωσιακής αρχαίας Αγοράς της Θεσσαλονίκης, μίας πόλεως πολυαδικημένης σε ό,τι αφορά στη μνημειακή της προχριστιανική κληρονομιά που στο μεγαλύτερο ποσοστό της έχει εξαφανισθεί από την λαίλαπα βαρβαρικών περασμάτων και λεηλασιών. Ενδιαφέρον βιβλίο, παρά το εξειδικευμένο του θέματος και αρκετά καλή και ενημερωτική η παράθεση του χρονολογικού πίνακος (1994 – 2000, στις σελίδες 311-322) αναφορικά με τις εργασίες συντήρησης, αναστήλωσης και διαμόρφωσης του όλου χώρου (Ν. Χ.)