MANİFESTO

1953


Harfçi [Lettrist] kışkırtma daima vakit öldürmeye hizmet eder. Devrimci düşünce başka yerlerde değildir. Edebiyatın sınırlı ufkunda yarattığımız ufak hengâmeyi izliyoruz ve daha iyisini yapmak gerekiyor. Tabii ki manifestolar yazmamızın sebebi kendimizi ifade etmek. Münasebetsizlik oldukça güzel bir şey. Ancak arzularımız gelip geçici ve umut kırıcı. Birisinin dediği gibi gençlik sistemlidir. Haftalar kendilerini düz çizgiler hâlinde yayıyorlar. Karşılaşmalarımız şans eseri ve istikrarsız ilişkilerimiz sözcüklerin kırılgan savunması ardında kendilerini kaybediyorlar. Dünya hiçbir şey var olmamış gibi dönmeye devam ediyor. Açıkça söylemek gerekirse insanlığın hâlinden memnun değiliz. Ardında izler bırakmanın faydalı olduğuna inanan Isou'yu ihraç ettik. Bir şeyleri muhafaza eden herkes polisin işine yardımcı olur. Çünkü halen var olan bütün fikir ve davranışların yeterli olmadığını biliyoruz. Bu yüzden, şu anki toplum harfçiler ve en ünlüsü André Breton olan muhbirler olarak ikiye bölünüyor. Hiççiler [nihilist] yok, yalnızca güçsüz insanlar var. Neredeyse her şey bizim için yasak bölge. Yetişkin olmayanların istismar edilmesi {detournement} ve uyuşturucu kullanımı, genel anlamda bütün diğer jestlerimiz gibi boşluğu aşabilmek için kullanıldı. Yoldaşlarımızın pek çoğu hırsızlık suçuyla hapiste. Çalışmanın kesinlikle zorunlu olmadığının farkına varan insanlara çektirilen acılara karşı ayağa kalkıyoruz. Tartışmayı reddediyoruz. Beşeri ilişkilerin temelinde dehşet değilse bile tutku olmalı.

SARAH ABOUAF, SERGE BERNA, P.-J. ÊBERLE, JEAN-L. ÊBRAU, LEIBE, MIDHOU DAHOU, GUY-ERNEST DEBORD, LINDA, FRANCOISE LEJARE, JEAN-MICHAEL MENSION, ELIANE PAPAI, GIL J. WOLMAN

Internationale lettriste'nin 2. sayısında (Şubat 1953) yayınlandı.

Fransızca'dan çeviren: NOT BORED!


Çeviri: AnarşistBakış

Kaynak: "Manifesto", 1953.
Anarşist Yazın Ana Sayfa --->