MANİFESTO
1953
Harfçi [Lettrist]
kışkırtma daima vakit öldürmeye hizmet eder. Devrimci
düşünce başka yerlerde değildir. Edebiyatın sınırlı ufkunda
yarattığımız ufak hengâmeyi izliyoruz ve daha iyisini yapmak
gerekiyor. Tabii ki manifestolar yazmamızın sebebi kendimizi ifade
etmek. Münasebetsizlik oldukça güzel bir şey. Ancak
arzularımız gelip geçici ve umut kırıcı. Birisinin dediği gibi
gençlik sistemlidir. Haftalar kendilerini düz
çizgiler hâlinde yayıyorlar. Karşılaşmalarımız şans eseri
ve istikrarsız ilişkilerimiz sözcüklerin kırılgan savunması
ardında kendilerini kaybediyorlar. Dünya hiçbir şey var
olmamış gibi dönmeye devam ediyor. Açıkça
söylemek gerekirse insanlığın hâlinden memnun değiliz.
Ardında izler bırakmanın faydalı olduğuna inanan Isou'yu
ihraç ettik. Bir şeyleri muhafaza eden herkes polisin işine
yardımcı olur. Çünkü halen var olan bütün
fikir ve davranışların yeterli olmadığını biliyoruz. Bu yüzden, şu
anki toplum harfçiler ve en ünlüsü André
Breton olan muhbirler olarak ikiye bölünüyor.
Hiççiler [nihilist]
yok, yalnızca güçsüz insanlar var. Neredeyse her şey
bizim için yasak bölge. Yetişkin olmayanların istismar
edilmesi {detournement} ve
uyuşturucu kullanımı, genel anlamda bütün diğer jestlerimiz
gibi boşluğu aşabilmek için kullanıldı. Yoldaşlarımızın pek
çoğu hırsızlık suçuyla hapiste. Çalışmanın
kesinlikle zorunlu olmadığının farkına varan insanlara
çektirilen acılara karşı ayağa kalkıyoruz. Tartışmayı
reddediyoruz. Beşeri ilişkilerin temelinde dehşet değilse bile tutku
olmalı.
SARAH ABOUAF, SERGE BERNA, P.-J.
ÊBERLE, JEAN-L. ÊBRAU, LEIBE, MIDHOU DAHOU, GUY-ERNEST
DEBORD, LINDA, FRANCOISE LEJARE, JEAN-MICHAEL MENSION, ELIANE PAPAI,
GIL J. WOLMAN
Internationale lettriste'nin 2. sayısında (Şubat 1953) yayınlandı.
Fransızca'dan çeviren: NOT BORED!
Çeviri: AnarşistBakış
Kaynak: "Manifesto", 1953.
Anarşist
Yazın Ana Sayfa --->