BUDA GEÇER
Üzgün bir sonbaharın ardından başlayan
ılık kış günlerinden birinde
yüreğimdeki duygular erimeden
ve hiç birşeyi unutmadan
Paris'e attıım ilk adım
her şeyin değişeceğinin
duygularımın eriyeceğinin
ve yeni bir hayatın habercisiydi sanki.
Annemasse'de tattığım delidolu duygularla
kendimi Cenevre sokaklarında buldum
şimdi de başka delidolu duygular içndeyim
Solothorun treninin verdiği esintiyle
ve kurduğum hayallerle avutuyorum kendimi.
Artık o güzel günlerden eser kalmadığından
acılı ve üzgün günlerin başlangıcına
şimdiden adım attığımdan hiç kuşkum yok
ama olsun, buda geçer elbet.