Donostiako hiru damatxo
Errenterian dendari
Donostiako hiru damatxo
Errenterian dendari,
josten ere badakite baina
ardoa edaten hobeki,
eta kriskitin kraskitin
larrosa krabelin
ardoa edaten hobeki.
Donostiako Gaztelupeko
sagardoaren gozoa!
Donostiako gaztelupeko
sagardoaren gozoa!
hantxe edaten ari nintzela
hautsi zitzaidan basoa
eta kriskitin kraskitin
larrosa krabelin
basoa kristalezkoa.
Rau, rau, rau, rau,
rakataplau!
Hau duk umorea,
utzi alde batera,
euskaldun jendea.
Kortan daukagu txala,
hezurra ta azala
Aita San Antoniok
loditu dagiala.
Astean bariku bi
zapatuan beti
domekan okelea
auzoan ikusi.
Edurra teilatuan,
zakua lepoan,
ibili beharko joat
aurtengo neguan.
Gaztea nintzenean,
denbora batean,
ez nintzen sosegatzen
ezkondu artean.
Ezkondu eta gero
hilabete gabe
porrusaldea neukan
oliorik gabe.
Porrusaldatxo likin,
olio gabea,
ez nintzen ni gaztetan
holako zalea
Eguzkien argia
leiopetik sartzian
poz eta alaitasunez
esnatukogera.
Txorien abestiekin
alaitutako eguna
gizonen gorrotoakin
ondatuko da eguna.
Ibiliko gera
alkarrik kalte eginaz
ustez lagunik haundirenak
aurrez ondo hitz eginaz.
Batzuen izardiekin
besteak diru eginaz
egia esandutenak
giltzapera emanaz.
Gauza oiek ikusteko
nolaz esnatzen gera
gauza oiek egiteko
nolaz jeikitzen gera.
Txoriak alaitutako
eguna ondatzeko
hobe genduke ez esnatu
eta bertan geldi lotan.
Egia da, egia da
nik ikusi dudalako.
Egia da, egia da
porque lo he visto yo.
Hiru areoplano pasauta
bat itsasora jausi,
ekarri, Angelitak ekarri,
Angelitak ekarri,
Angelitak fondua emanda utzi.
Ondarrua ta Debatik
atera da jendia,
pasiatzera, goazen Mutriku aldera,
goazen Mutriku aldera,
han dauan aeroplanua ikustera.
Juana Pipaxen etxian
egin dute afaria,
aingiria bete kasuelaria,
bete kasuelaria,
kalamax zorrotz ibili kutxaria.
Egun da Santi Mamiña
benetan egun samiña
goiko zeruan gorde dezala
luzaro neure arima.
Esanen dizut egia
hau ez da usategia
erroi artean izan nintzaden
benetan ausartegia.
Itsasaldean izarra
hari begira lizarra
euskara salbo ikusi arte
ez dut moztuko bizarra.
Kantatu zuen oilarrak
argitzen dira belarrak
Ageda gure martiriari
moztu zizkaten bularrak.
Bularrak mozti zizkaten eta
Euskal Herriak diotsa
solomo luze dultzerik gabe
eman zaidazu bihotza.
Eman zaidazu bihotza eta
ken berriz nahigabeak
esan noiz garen izanen gure
etorkizunen jabeak.
Emoixtaxux muxutxuek
maitie
hartuixu guruxun
guztixe
eroaixu bixotz
tristie
zure bixotzarekin.
Emostazu porrutxue
sorgiñe
ahatetxu baten
berdiñe
begitxu gorrixen
samiñe
sendatuixu nirekin.
Oinak hotz gabien, berbak irratien
bero pixka bat gure neuke
berbaixu bajutxu, eskue helduixu
ez utzi laztanik eiteke.
Gero esnatzien lagaixu etzien
zure marrubi usaintxue
ta ez eixu pentsa ez dela erreza
gauza politxek pentsatzie.
Etxe txiki txukun baten
zure aitetamekin
zinen bizi, zintzo bizi
ene maite Kattalin.
Ene maite, ene maite,
ene maite Kattalin
sekulako ta betiko
galdu zaitut Kattalin.
Baina eder zinen zinez
zine-izar bat bezin,
ile gorri baita zorri
zuk bazenun Kattalin.
Ene maite...
Ibaiera zinen joaten
zure ahate beltzekin,
goiz batean, bat-batean,
ito zinen Kattalin.
Ene maite...
Hilerrian bada lore
euzki lili, krabelin
zu zaituzte badut uste
ongarritzat Kattalin.
Ene maite...
Eperrak baditizu bere bi hegalak
bai eta burun gainin kokarda eijer bat
zuk ere balinbazunu gaztetarsun eijer bat
neskatilen gogatzeko bilo hori poilit bat.
Amorosak behar luke izan lotsa gabe
gaiaz ebiltia ez uken herabe
egunaz ebiltia desohore leike
txoriak ere oro haier soz dirade.
Ebili izan nuzu gaiaz eta beti
eia! atzamanen nianez lili eijer hori
azkenian atzaman dut, oi! bena tristeki
lümarik eijerrena beitzaio erori.
Mundian ez da nihur penarik gabe bizi
nik ere badit aski hoitan segurki
nik desiratzen nizun ezkuntzia zurekin
bena ene aitak eztu entzun nahi hori.
Zure aitak zer luke eni erraiteko
ala enitzaio aski haren ofizioko
ala zu soberaxe zitzaio enetako
printzerik ez ahal da orai zuenganako.
Eperrak kantatzen du goizian goizetan
ez asko fiatzeko mutilen izketan.
Fiatzen ba zerade mutilen izketan
eroriko zerade arri labanetan.
Aile txun txikitxun...
Haurrak ikaszazute euskeraz mintzatzen,
ongi pilotan eta oneski dantzatzen.
Euskal zaleak gera neska mutil gazte,
poza ta alaitasuna guk dituguz maite.
Aile txun txikitxun..
Aurrera mutilak,
aurrera Gipuzkoa,
aurrera txuri-urdinak.
Gazte, gazte, gazte, gazte, gaztedi,
gaztedi, aupa, aupa mutilak.
Gazte, gazte, gazte, gazte, gaztedi,
gaztedi txuri-urdina.
Zure lur emankorretan
ixurtzen diren asmoak
gogotsu hartuko al ditu
lur gozoak.
Zure gaztelu zaharrek
gorderik duten aintzina
hats tristetan mintzo da
haren mina.
Horma zahar arraituetan
xoriak dira kantatzen
mendetako lo geldia
salatzen.
Nafarra anai zaharra
kondairaren lehen sustarra
bego higan arbasoen
amets hura.
Euskal Herrian euskaraz
hitz egiterik ez bada
bota dezagun demokrazia
zerri askara
gure arima hiltzen uzteko
bezain odol galduak ez gara.
Hizkuntza gabe esadazue
nola irtengo naizen plazara
gure arima...
Euskal Herri euskalduna
irabazteko eguna
pazientzia erre aurretik
behar duguna;
ez al dakizu euskara dela
euskaldun egiten gaituena?
Zer Euskal Herri litzake bere
hizkuntza ere galtzen duena.
Ez al dakizu...
Goizean goiz hasi behar dut
motibazio bila,
euskara ez da inglesa
baina ez dago hila,
egun askotan pentsatzen dut
hau dela inutila,
nik ez daukat kulparik
ez banaiz abila,
hau da hau makila:
animo mutila
esaten dute baina
ez da hain fazila.
Ideia hau nire buruan
ez dakit noiz hasi zen
baina batzutan ez naiz hemen
gehiegi dibertitzen,
lau gauzak izen bat dute ta
gauza batek lau izen,
kokoteraino nago
klaseak aditzen...
Nola sartu nintzen
ez dut konprenitzen
lan on bat bilatzeko
ez badu zerbitzen.
Irrintzi bat entzun da
Mendi tontorrean
Goazen gudari danok
Ikurrinaren atzean
Ezpatadantza
A. Latxa - N. de Felipe
Gerra oihurik nahi bazendu
hau duzu ezpatadantza,
lur zahar honek eskatzen du
erraietatik bengantza.
Eztarri-ezpatak alerta,
kopla eder ta zorrotzak,
ez gaitezen sekula gerta
geure etxean arrotzak.
Mende luze isil latzean
mihietatik zintzilik,
egun ilumpe garratzetan
gogo gintuzkete hilik.
Baina egia ulertzeko
entzun gauzabat bakarrik:
herri harro hau ehortzeko
ez da sortuko indarrik.
Jo ezak, lagun, sano gogor
panderua ta guitarra,
batasun indarrak dituk hor,
hau duk aire herritara!
Oi albokari, izan zintzo,
putz egiok adarrari,
odol beroa zaiguk mintzo,
lot guztiok burrukari.
Furra, furra fandangua,
hortxe duzu fandangua
geure gustukuan.
Neure arma bakarra
dut akerdoia
hauspoari eraginez
dirudi lehoia.
Eskua jaten badit
on egin dezaion
Cervantesi holakorik
gertatu zitzaion.
Zerbait egitekoan
zuzen eta artez
zorri bat garbitu dut
ur-pistola batez.
Orain galdurik nago
beldurrez beteta
muniziorik gabe
gelditu naiz eta.
Eta orain banoa
berriro ohera
bila ez badatoztik
lolo egitera.
Bihar ikusiko da
zer dagoen berri
jakintsuenak ere
ezin du igerri.
Gazte-gaztetatikan
J.M. Iparragirre
Gazte-gaztetatikan
herritik kanpora
estranjeri aldean
pasa det denbora.
Herrialde guzietan
toki onak badira
baina bihotzak dio:
Zoaz Euskal Herrira!.
Lur maite uztea
da negargarria.
Hemen gelditzen dira
ama ta herria.
Urez noa ikustera
bai mundu berria;
oraintxe bai naizela
errukigarria.
Agur nere bihotzeko
amatxo maitea,
laster etorriko naiz,
kontsola zaitea.
Jaungoikoak nahi badu
ni urez joatea:
ama, zertarako da
negar egitea?
Mila urte inguru da
esaten dutela
Jainkoan jarri zuela
Gernikako arbola.
Zaude bada zutikan
orain da denbora
eroritzen bazera
arras galdu gera
Ez zera eroriko
arbola maitea
baldin portatzen bada
Bizkaiko Juntia.
Laurok hartuko degu
pakian bizi dedin
euskaldun jendia.
Betiko bizi dedin
Jaunari eskatzeko
jarri gaitezen danok
laister belauniko.
Eta bihotzetikan
eskatu ezkero
arbola biziko da
orain eta gero.
Arbola botatzia
dutena pentsatu
denak badakigu.
Ea bada jendia
denbora orain degu
erori gabetanik
eduki behar degu.
Beti egongo zera
uda berrikoa
lore aintzinetako
mantxa gabekoa.
Erruki zaite bada
bihotz gurekoa
denbora galdu gabe
emanik frutua.
Arbolak erantzun du
kontuz bizitzeko
eta bihotzetikan
Jaunari eskatzeko,
gerrarik nahi ez degu
pakea betiko,
gure lege zuzenak
hemen maitatzeko.
Erregutu diogun
Jaungoiko Jaunari
pakea emateko
orain eta beti.
Baita indarra ere
zerorren lurrari
Euskal Herriari.
Biba Rioja, biba Naparra
ta arkume onaren iztarra!
Hemen guztiok anaiak gera
ta hustu dezagun pitxarra.
Glu glu glu glu...
Gure sabela bete behar da
ahal bada gauza onarekin,
dagon lekutik, eragin bapo!
aupa mutilak, gogoz ekin!
Glu glu glu glu...
Ardo fina ta jateko ona
jartzen badute gaur ugari,
gure barrenak berdindurikan
jarriko dira guri-guri.
Glu glu glu glu....
Ez ikaratu dagon artean,
jan eta edan gaur gogotik,
hustutzen bada ekarriko degu
berriro lehengoko tokitik.
Glu glu glu glu...
Umorea da gauzik onena,
nahigabeak ditu ahaztutzen.
Uju ta aja hasi gaitezen
euskal doinuak kantatzen.
Ene Aberri polit ederra!
Zeu lakorik nun dago bai
zeugaz beti bizi gura dot
heldu arte heriotza.
Gioko mendian edurra dago,
errekaldean izotza.
Ene txoririk maitena, zertaz jin hiz nigana
iratzarrazi nialarik ametsik eijerrena,
Jinik hain goizik, uste hiena baniala hanitx
pena?
Ez, ez, habil kontsolatzera malerusago dena.
Guk euskaraz, zuk zergatik ez? (bis)
Orain zuen bitartez
zuen indarrez (bis).
Euskara itsaso urdin
eta zabal bat izanen da
eta guria da (bis).
Hau dek zoritxarreko
ezkondu beharra
ezkondu baino lehenago
biziko naiz neska/mutil zaharra