<<  หน้าแรก  |  ประวัติวันการบินทหารบก   |   วันวีรกรรม   |   ประวัติย่อ ร.ท.ชูชาติ    >>

 

ความเป็นมาของวันการบินทหารบก           วันที่ 14 มิถุนายน ของทุกปี เป็นวันสำคัญวันหนึ่งของชาวการบินทหารบก  ซึ่งเจ้าหน้าที่ผู้ทำการในอากาศและปฏิบัติงานบนอากาศยานเป็นประจำ จะต้องระลึก ถึงวีรกรรมอันกล้าหาญและเด็ดเดี่ยวของ ร้อยโท ชูชาติ วณีสอน ร.ท.ชูชาติฯ ได้เคย ปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงชีวิต เพื่อช่วยเหลือหน่วยทหารภาคพื้นดินเช่นนี้มาหลายครั้งแล้ว  แต่ละครั้งแทบจะเอาชีวิตไม่รอดซึ่งทหารภาคพื้นดินต่างก็ได้รับความปลอดภัย และ สำเร็จภารกิจจากการเสี่ยงชีวิตของร.ท.ชูชาติฯ ทุกครั้ง นับว่าทหารเหล่านั้นเป็นหนี้ บุญคุณนักบิน ทบ.ผู้นี้อย่างประมาณค่ามิได้, การเสียสละชีวิตอย่างสมศักดิ์ศรีแห่ง ชายชาติทหารของ ร.ท.ชูชาติฯ ครั้งนี้นับเป็นเกียรติประวัติแก่การบินทหารบกอย่างยิ่ง  จีงได้รับการพิจารณาความดีความชอบ และได้รับพระราชทานเหรียญกล้าหาญเป็น เกียรติแก่วงศ์ตระกูล เมื่อ 17 ก.ย. 19          เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนความทรงจำของเจ้าหน้าที่การบินทหารบกทุกคน ในอันที่ จะยึดถือเป็นแบบอย่างที่ดีสืบไป ชาวการบินทหารบกจึงได้ลงความเห็นร่วมกันกำหนด เอาวันสำคัญแห่งวีรกรรมของ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน คือ วันที่ 14 มิถุนายน เป็น วันการ บินทหารบก เพื่อจะได้ร่วมกันจัดงานบำเพ็ญกุศลและทำกิจกรรมต่าง ๆ เป็นการรำลึกถึง เจ้าหน้าที่การบินทหารบกผู้วายชนม์เป็นประจำทุกปี สืบต่อไป วันวีรกรรม              เมื่อ 14 มิ.ย.12 พ.ต.ธีระ เล็กวิเชียร หัวหน้าชุดปฏิบัติการ ร้อย บ.ปีกหมุน ทภ.3 สน.ได้สั่งการให้ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน นักบินที่ 1 กับ พ.ต.อ.รัตน์ พรหมโมบล นักบินที่ 2 นำอากาศยานแบบ ฮ.ท.1พร้อมด้วยพลประจำปืน 2นาย ออกปฏิบัติการสนับสนุนการส่งกำลังบำรุงและการส่งกลับสายแพทย์ให้กับ ผส.7 ร.พัน.3 ณ ฐานปฏิบัติการบริเวณบ้านผาแลเหนือ พิกัด พี.ซี.482028 อำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย ทหารในฐานปฏิบัติการดังกล่าว ถูก ผกค.จำนวนมากทำการโอบล้อม และเข้าโจมตีหลายครั้งหน่วยเหนือยังไม่สามารถจะส่งกำลังเข้าไปช่วยเหลือได้ ทำให้ทหารถูกกระสุนปืนข้าศึกได้รับบาดเจ็บและขาดแคลนอุปกรณ์ในการดำรงชีพ โดยเฉพาะกระสุนปืนที่จะยิงต่อสู้กับข้าศึกจน ผกค.เกือบจะเข้ายึดฐานฯ อยู่แล้ว ร.ท.ชูชาติฯ ได้นำ ฮ. และเจ้าหน้าที่ประจำ ฮ.ดังกล่าวลำเลียงกระสุนปืนมุ่งหน้าสู่ฐานปฏิบัติการดังกล่าว ซึ่งสภาพของฐานฯ ในขณะนั้นเต็มไปด้วยทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากการสู้รบกำลังส่งเสียงร้องครวญ ครางรอคอยความช่วยเหลือ เมื่อฐานฯกำลังจะละลายเพราะขาดกระสุนปืนที่จะใช้ยิงต่อสู้กับข้าศึก ทหารส่วนใหญ่ไม่สามารถจะเคลื่อนที่ออกจากที่กำลังได้ เนื่องจากถูกข้าศึกที่มีกำลังพลและอาวุธเหนือกว่าระดมยิงเข้าใส่ทุกทิศทางอย่างหนาแน่น ร.ท.ชูชาติฯ ได้ตัดสินใจเสี่ยงชีวิตนำ ฮ.ฝ่าห่ากระสุนปืนของข้าศึกร่อนลงสู่ พื้นที่ว่างซึ่งมีอยู่เพียงแห่งเดียวในฐานฯ อย่างรวดเร็ว เมื่อ ฮ.ลงถึงพื้น ทหารส่วนหนึ่ง ได้วิ่งฝ่าห่ากระสุนไปขนหีบกระสุนปืนลงจาก ฮ.อย่างทุลักทุเล ขณะที่อีกส่วนหนึ่ง นำทหารบาดเจ็บลำเลียงไปขึ้น ฮ. ผกค.ได้ถือโอกาสนั้นระดมยิงไปยัง ฮ.อย่างหนาแน่น กระสุนปืนถูก ฮ.ทะลุพรุนทั่วทั้งลำ และ 2 นัดในจำนวนนั้นพุ่งเข้าสู่ร่างของ ร.ท.ชูชาติฯ ในขณะที่มือกำลังกุมคันบังคับคอยจ้องดูการลำเลียงทหารบาดเจ็บขึ้น ฮ. และพร้อมที่ จะวิ่งขึ้นทุกขณะเมื่อการบรรทุกคนเจ็บเสร็จเรียบร้อย นัดที่ 1 ถูกที่แขนขวาทะลุ ลูกกระสุนตัดเส้นโลหิตใหญ่เฉียดกระดูกแขนท่อนล่างไปไม่ถึงเซนติเมตรโลหิตทะลัก สาดทั่วห้องนักบิน เมื่อเห็นว่า ทหารบาดเจ็บถูกนำขึ้น ฮ.เรียบร้อยแล้ว ร.ท.ชูชาติฯ  ก็ตัดสินใจนำ ฮ.วิ่งขึ้นทันทีโดยมิได้คำนึงถึงความเจ็บปวดจากบาดแผลเลยขณะที่ ฮ. กำลังลอยตัวพ้นพื้นนัดที่ 2 ก็พุ่งเข้าสู่ราวนมด้านซ้ายฉีกกล้ามเนื้อหัวใจทะลุออกทาง ด้านหลังโลหิตไหลอาบนองตักและที่นั่ง ร.ท.ชูชาติฯ รู้ตัวว่าถูกกระสุนปืนข้าศึกที่ หน้าอกก็กัดฟันต่อสู้กับความเจ็บปวด พยายามบังคับ ฮ.บินขึ้นสู่อากาศหลบหลีกวิถี กระสุนของข้าศึกที่รุมกินโต๊ะอย่างบ้าคลั่ง มุ่งกลับที่ตั้งหน่วยทันที แม้บาดแผลที่ได้รับ จะสาหัสเพียงใด ร.ท.ชูชาติฯ ก็ใช้ความเข้มแข็งและทรหดอดทนเยี่ยงชายชาติทหาร  ด้วยวิญญาณที่สำนึกในความรับผิดชอบนำ ฮ.คู่ชีพซึ่งถูกกระสุนข้าศึกพรุนทั้งลำ กลับไปลง ณ ที่ตั้งหน่วยได้อย่างเรียบร้อย แต่เนื่องจากบาดแผลที่ราวนมด้านซ้าย ฉกรรจ์มากถึงกับกล้ามเนื้อหัวใจทะลุ พอ ฮ.ร่อนลงแตะพื้นเรียบร้อย ร.ท.ชูชาติฯ ก็ สิ้นลมหายใจ ไม่มีโอกาสได้ดับเครื่องยนต์ตามปกติ พ.ต.อ.รัตน์ฯ นักบินที่ 2 ได้ให้ การช่วยเหลือในการบินตลอดเวลา และได้ช่วยประคองร่างไร้วิญญาณของ  ร.ท.ชูชาติฯ ออกจากที่นั่งนักบินเพื่อส่งโรงพยาบาลต่อไป  ร.ท.ชูชาติฯ ได้เคยปฏิบัติหน้าที่เสี่ยงชีวิต เพื่อช่วยเหลือหน่วยทหารภาค พื้นดินเช่นนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่ละครั้งแทบจะเอาชีวิตไม่รอดซึ่งทหารภาคพื้นดิน ต่างก็ได้รับความปลอดภัย และสำเร็จภารกิจจากการเสี่ยงชีวิตของร.ท.ชูชาติฯ  ทุกครั้ง นับว่าทหารเหล่านั้นเป็นหนี้บุญคุณนักบิน ทบ.ผู้นี้อย่างประมาณค่ามิได้, การเสียสละชีวิตอย่างสมศักดิ์ศรีแห่งชายชาติทหารของ ร.ท.ชูชาติฯ ครั้งนี้นับเป็น เกียรติประวัติแก่การบินทหารบกอย่างยิ่ง จีงได้รับการพิจารณาความดีความชอบ และได้รับพระราชทานเหรียญกล้าหาญเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูล เมื่อ 17 ก.ย. 19 เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนความทรงจำของเจ้าหน้าที่การบินทหารบกทุกคน ในอันที่ จะยึดถือเป็นแบบอย่างที่ดีสืบไป ชาวการบินทหารบกจึงได้ลงความเห็นร่วมกัน กำหนดเอาวันสำคัญแห่งวีรกรรมของ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน คือ วันที่ 14 มิถุนายน  เป็น วันการบินทหารบก เพื่อจะได้ร่วมกันจัดงานบำเพ็ญกุศลและทำกิจกรรม ต่าง ๆ เป็นการรำลึกถึงเจ้าหน้าที่การบินทหารบกผู้วายชนม์เป็นประจำทุกปี สืบต่อไป ชีวประวัติย่อ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน ร.ท.ชูชาติ วณีสอน ยืนขวาสุดถ่ายพร้อมกับเพื่อนนักบิน ในสมรภูมิเวียตนามใต้ พ.ศ.2512 เกิด 2 มีนาคม 2482 บิดาชื่อ ร.ท.ชาญชัย วณีสอน มารดาชื่อ นางประพาส วณีสอน ภรรยาชื่อ นางทัศนีย์ วณีสอน สำเร็จ รร.เตรียมนายร้อยรุ่นที่ 17 และ รร.จปร. รุ่นที่ 10 เมื่อ พ.ศ.2506 สู่สมรภูมิ คำสั่ง มทภ.3 สน.ที่ 35/2511 ลง 11 ต.ค.11 ให้ ร.ท.ชูชาติ วณีสอน ผบ.ตอนส่งทางอากาศ ร้อย บ.ปีกหมุน รร.การบิน ทบ. ปฏิบัติหน้าที่นักบินปีกหมุน สังกัด บ.ปีกหมุน ทภ.3 สน. ตั้งแต่ 7 ต.ค. 11 เป็นต้นไป   [Click for top] [ Home ]  [ History ]  [ Organization ]  [ Commander ]  [ Aircraft ]  [  Flying Safety  ] Suggestions: mailto:[email protected]