เพลงบรรเลงดนตรีไทยเดิม
"
ลาวแพน " ทางเดี่ยว(ขิม)
โดย
อาจารย์หลวงประดิษฐ์ไพเราะ
(ศร ศิลปบรรเลง,
พ.ศ.๒๔๒๔-๒๔๙๗)
เพลง " ลาวแพน "
เป็นเพลงอัตราจังหวะ ๒
ชั้นสำเนียงลาว
เป็นเพลงสำหรับเดี่ยวปี่
และจะเข้มีมา
แต่โบราณ
มักนิยมเดี่ยวและบรรเลงออกด้วยเพลงสำเนียงลาวต่างๆ
เช่น ลาวสมเด็จ ลาวแพนน้อย
ฯลฯ ตอนท้ายจะจบด้วย เพลงซุ้ม
เพลงนี้เมื่อนำไปประกอบลีลาท่ารำ
เรียก " ฟ้อนลาวแพน " เป็นเพลง
ที่มีความไพเราะ
ท่วงทำนองและจังหวะรุกเร้าสนุกสนาน
ได้มีนักดนตรีนำทำนองไปแต่งเป็นทางเดี่ยว
หลายทางด้วยกัน เช่น
เดี่ยวทางระนาดเอกของ
หลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร
ศิลปบรรเลง), นายสอน
วงฆ้อง ฯลฯ
เดี่ยวทางฆ้องวงใหญ่ของ
พระยาเสนาะดุริยางค์ (แช่ม
สุนทรวาทิน), จางวางทั่ว พาทยโกศล
ฯลฯ สำหรับ เดี่ยวขิม " ลาวแพน "
ที่ฟังอยู่นี้
เป็นทางเดี่ยวของ
ท่านครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ(ศรฯ)
โดย
ถ่ายทอดมาสู่ อาจารย์บรรเลง
สาคริก(ศิลปบรรเลง)บุตรีคนที่
๒ของครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ(ศรฯ)
และ
ตกทอดมาถึง
ครูชนก สาคริก (บุตร ครูบรรเลงฯ)
ผู้ซึ่งอุตสาหะเรียบเรียงถ่ายทอดออกมาเป็นเพลงทาง
เดี่ยว (ขิม)
ที่น่าไพเราะเพราะพริ้ง
โดยใช้วิทยาการทางคอมพิวเต้อร์มาช่วยสอนวิธีตีขิม(พิณผีเสื้อ)ที่น่า
อัศจรรย์ใจยิ่ง
นับเป็นวิธีการช่วยผ่อนแรงครูผู้สอนดนตรีไทยอย่างดียิ่ง!
Back
กลับสารบัญ หน้าต่อไป Next
หน้านี้ปรับปรุงหลังสุดเมื่อ 23/03/51