Achternaam: van Suchtelen

Voornaam: Nico

Doopnamen: (Jonkheer) Nicolaas Johannes

Geboren: 25-10-1878

Te: Amsterdam

Overleden: 27-08-1948

Te: Ermelo

Pseudoniem(en): Voor zover mij bekend heeft Nico van Suchtelen niet onder pseudoniem gepubliceerd.

Werk:

Poëzie:

• Primavera (1903)
• Verzen (1905)
• Verzen (vermeerderde uitgave) (1912)
• Liefdes dool (1913)
• Uit zijn werk (bloemlezing samengesteld door C.E. van Suchtelen-van der Werff) (1938)

Proza:

• Quia absurdum (1906)
• Uit de diepten der ziel (1917)
• De stille lach (briefroman, met Annie Salomons) (1916)
• Zwerftochten (1918)
• Demonen (verhalen) (1920)
• Eva's jeugd (1923)
• Fontie (1935)
• Uit zijn werk (bloemlezing samengesteld door C.E. van Suchtelen-van der Werff) (1938)
• Het spiegeltje van Venus (1939)
• Het eerst nodige (1945)
• Verzamelde werken
• Oudejaarsvuur (1963)

Toneel:

• De tuin der droomen (1913)
• Het daghet in het westen (1918)
• Droomspel des levens (1930)
• Oorlog (1936)
• Uit zijn werk (bloemlezing samengesteld door C.E. van Suchtelen-van der Werff) (1938)

Vertalingen o.a.:

• Dante, Het Nieuwe Leven (1913)
• B. de Spinoza, Ethica (1915)
• Rudolf Otto's, Het heilige
• Michel Angelo, Sonnetten (1947)
• Goethe, Novelle (1948)
• Jakob Wassermann, Het ganzenmannetje
• Andreas Latzko, Lafayette. De ruiter op den regenboog
• Wilhelm Hauff, De bedelares van de Pont des Arts (1949)
• In 'De muze kent geen Babel, Poëzie uit alle werelddelen in vertaling'(1959) staat het door hem vertaalde gedichten van Dante Alighiere en Michel Angelo Buonarotti.
• Erasmus, Oorlog (1969)
• Goethe, Faust (met C.S. Adama van Scheltema)
• Nico van Suchtelen vertaalde werk van Shakespeare, Freud, Marcus, Cavalcanti, Petrarca en Aurelius.

Vertaald:

• Quia absurdum (Leipzig, 1907)
• Le sourire de l'âme (Parijs, 1930)

Essays:

• De waarde als psychisch verschijnsel (proefschrift) (1911)
• Het eenige redmiddel (brochure) (1914)
• Europa eendrachtig (brochure) (1915)
• Tot het Al-eene (1927)
• Tat tvam asi (Dat ben jij, Oosterse denkbeelden) (1933)
• Het recht tot dienstweigering (1934)
• Uit zijn werk (bloemlezing samengesteld door C.E. van Suchtelen-van der Werff) (1938)

Bloemlezingen:

'Gebloemleesd'

Poëzie:

• 1 gedicht 'Zonnezege' in 'Verzen' (1903)
• 3 gedichten in 'Onze dichters', door Gust. van Elring (1909)
• 1 gedicht 'Bij Ootmarsum' in 'Kompas der Nederlandse Letterkunde', samengesteld door Clara Eggink e.a. (1947)
• 1 gedicht: 'Elly Ney' in 'Muziek en poëzie', bijeengebracht door Johan de Molenaar (1959)
• 1 gedicht: 'De merel' in 'Wiltzangh. Met de dichters in de natuur', samengesteld door Gabriël Smit (z.j.)
• 1 gedicht: 'De stortstroom' in 'De Seizoenen', tekstkeuze C. Buddingh' (1981)
• 1 gedicht 'Hoogste liefde' in 'Is dit genoeg: een stuk of wat gedichten (2 delen), samengesteld door C. Buddingh' en Eddy van Vliet (1982)

Proza:

• 1 verhaal 'Een Paedagoog' in 'Winterboek WB' (1931)
• 1 bijdrage: 'De schrijvers en de jongeren-vredes-actie' in Schrijvers getuigen tegen oorlog en militarisme', uitgegeven voor de jongeren vredes actie door W.L.& J. Brusse (1936)
• 1 citaat in 'Andermans wijsheid', bijeengebracht door K. ter Laan (1961):
  'Niets dan woorden kon ik geven?
  Vluchtige verganklijkheid
  Van wat klanken, die verzweven
  Wijd en zijd?
  En toch heb ik u geschonken
  't Zuiverst wat mijn ziel bezat:
  Konde van een diepst verzonken
  Schoonsten schat.'

Tijdschriften:

• Nico van Suchtelen publiceerde poëzie in 'De Gids', 'De Twintigste Eeuw', 'Groot-Nederland', 'De Beweging', 'De Kroniek', 'Het Leven', 'De Ploeg', 'Leven en Werken'.
• 'Quia absurdum' verscheen (eerst) als feuilleton in 'De beweging'.
• Nico van Suchtelen was in 1910/1911 nachtredacteur buitenland bij 'Het Vaderland'.

Diversen: (Zonder een schijn van volledigheid)

• Victor E. van Vriesland (redactie), 'Gedenkboek. Het werk en de mens N. van Suchtelen' (1948)
• Annie Salomons schrijft in 'Herinneringen uit den ouden tijd (aan schrijvers die ik persoonlijk heb gekend)' (1957) een hoofdstuk over Nico van Suchtelen.
• Max Pam maakte voor HP/De Tijd (10-09-1999) een lijst met de 100 beste boeken van de eeuw.
  Hij nam hierin van Nico van Suchtelen op nr. 61 'Qua Absurdum' op (Destijds een bestseller, maar nu totaal vergeten. Toch heb ik gesmuld van al die rampen die Walden, de commune van Frederik van Eeden, wisten te treffen).
• Een bijdrage over Nico van Suchtelen in 'Kritisch Lexicon van de Nederlandstalige Literatuur na 1945' door Margaretha H. Schenkeveld (mei 1998)
• Esther Blom (zijn kleindochter) 'De vlam van het menselijk denken. Nico van Suchtelen (1878-1949)' (1999)

Nico van Suchtelen was voorzitter van de jury van de Reina Prinsen Geerligs-prijs die de prijs toekende aan Gerard (toen nog Simon van het) Reve. Later bleek uit een brief aan P.H. Ritter dat Van Suchtelen 'De avonden' een 'bedenkelijk symptoom vond en slechts een zwakke herhaling van beter en nobeler werk van 50 jaar geleden'.

Opmerkingen:

• Nico van Suchtelen werd geboren in Amsterdam, op Singel 47.
• Nico van Suchtelen was jonkheer.
• Nico van Suchtelen ging naar het Real Gymnasium in Hannover en de HBS in Haarlem. Hij deed in 1898 staatsexamen.
• Hij studeerde wis- en natuurkunde en rechten in Amsterdam. Hij studeerde filosofie, psychologie en staatswetenschappen in Zürich.
• Nico van Suchtelen werkte vanaf 1899 enige tijd in 'Walden', de kolonie van Frederik van Eeden. Hij beschrijft zijn ervaringen hier (op een ironische manier) in 'Qua Absurdum'.
• Van 1906 tot 1909 werkte hij bij uitgeverij Maas en Van Suchtelen.
• In 1909 deed Nico van Suchtelen doctoraal examen Staatswetennschappen.
• Van 1911 tot 1913 werkte hij als secretaris bij een bedijf in Schiedam.
• In 1913 werd hij redactie-secretaris bij uitgeverij de Wereldbibliotheek. Later werd hij hier onderdirecteur en van 1925 tot 1948 directeur.
• In de jaren rond de Eerste Wereldoorlog woonde Van Suchtelen aan de Drift 8 in Blaricum.
• In 1921 ging hij in Sloterdijk wonen.
• Nico van Suchtelen trouwde met Carry van Hoogstraten. Ze kregen vijf kinderen.
• De briefroman 'De stille lach' schreef hij samen met Annie Salomons. Dit werd echter pas bij de tiende druk bekend.
• Al in 1933 nam Nico van Suchtelen nadrukkelijk stelling tegen het Nationaal-socialisme.
• Nico van Suchtelen scheidde op latere leeftijd van zijn vrouw en hertrouwde.
• Nico van Suchtelen hoorde bij de kring rond Albert Verwey.
• Hij werd beïnvloed door het (religieus) humanisme van Erasmus en Spinoza.
• Nico van Suchtelen geldt als een pessimistisch idealist.
• Nico van Suchtelen overleed op zaterdag 27-08-1949 aan de gevolgen van een hartaanval.
• Nico van Suchtelen werd op zaterdag 31 augustus 1949 in Crematorium Velsen in Driehuis gecremeerd.

Anderen over Nico van Suchtelen:

• Later kwam hier Nico van Suchtelen bij, Nederlands eerste kampeerder (ook dat vond ik sympathiek van hem) en auteur van het goed gecomponeerde De stille lach en van het veel minder evenwichtig opgezette, maar veel indrukwekkender Qua Absurdum met de een beetje getikte Odo, die zich van kant maakte. En juist met deze Odo voelde je je echt verwant! (M. van der Goes van Naters, Met en tegen de tijd. Herinneringen, blz. 22)
• Nico van Suchtelen is het bewijs van de vergankelijkheid van literaire roem. Mijn exemplaar van ”Eva's jeugd”, uit de négende druk, meldt achterin dat voor andere romans bij „de maatschappij voor goede en goedkoope lectuur” een 19e druk, een 23e duizendtal heel gewoon is. Vijftig jaar na zijn overlijden zegt biograaf en kleindochter Esther Blom: „Zijn stijl is nu ouderwets. Met mijn boek wilde ik grootvader nog één keer in herinnering brengen. (P. J. Vergunst, recensie, internet, zie 'Links')
• Voor hem was literatuur een methode om zijn lezers te verheffen. Schrijven was een zedelijke aangelegenheid die tot een nobel resultaat moest leiden. Die opvatting bestaat niet meer, althans niet meer in die directe vorm. (Max Pam, HP/De Tijd, 10-12-1999)

Mijn favoriete citaat:

Links:

• Raban Internet Antiquariaat - voor tweedehands boeken van Nico van Suchtelen
• recensie: De vlam van het menselijk denken. Nico van Suchtelen (1878-1949)
• Gedicht - Hoogste liefde

Bronnen o.a.:

• Uit zijn werk (1938)
• Kompas der Nederlandse Letterkunde (1947)
• P.H. Dubois, hedendaagse nederlandse kunst, letterkunde (1956)
• Lexicon van de moderne Nederlandse literatuur (1978)
• Querido's letterkundige reisgids (1983)
• Spectrum Nederlandstalige auteurs (1985)
• Winkler Prins Lexicon van de Nederlandse letterkunde (1986)
• Oosthoek Lexicon Nederlandse & Vlaamse literatuur (1996)
• Hans Heesen e.a., Waar ligt Poot? (1997)
• Schrijvers. 2000 auteurs van de 20e eeuw van A tot Z (2002)