�
 abeli�a
e os mouros��
|
castro
de Pedrouzos��
|
 onte
Porm�s��
|
 endas
de cidades asolagadas��
|
enda
de Rold�n e as tres costureiras de Puxares��
doni�a cerva��
|
Urco��
|
mestre
Mateo e o P�rtico da Gloria��
|
meiga e o pescador��
|
ferreiro de Castrelos�����
|
|
obos��
|
obishomes��
|
an
Andr�s de Teixidos
terras da fin do mundo - Ara Solis
Noite de San Xo�n
�
Santo Grial en Pedrafita| ��� "(...) Brath,
fillo de Death, tivo un fillo chamado Breoghan. Foi criado ate o intre
en que poido levar armas. Despois de certo tempo, Brath morreu e Breoghan
ocupou o principado. Moitas disputas e desacordos, pelexas e roces orixin�ronse
entre as diversas��
razas, polo que moitas batallas e escaramuzas foron libradas entre eles.� Nembargantes, foi Breoghan cos seus soldados e xente, os que lograron a victoria en cada batalla. E deles foi o triunfo final, polo que estas tribus remataron sometidas .���� Posteriormente Breoghan fundou unha cidade que chamou Brigantia� e tamen edificou unha torre frente � cidade � cal chamouselle Tor Breoghain.. Unha agradable e deliciosa morada, ademais de ser un lugar para mirar e vixiar. Breoghan tivo dez fillos, seus nomes eran: Breg, Cuala, Cuaionge, Bleid, Fuad, Muirtheme, Eble, Nar, Ith e Bile.�� (...)�� Ith, fillo de Breoghan era un experto e moi preparado en conocementos e estudios. Sucedeu unha vez que atopandose Ith no alto da Torre de Breoghan, contemplando o mundo o seu redor, pareceulle ver unha sombra parecida � forma dunha elevada illa, lonxe na distancia. Reuniuse cos seus familiares e comentoulles o que hab�a visto. Breg, fillo de Breoghan, d�xolle que non hab�a visto terra ningunha.. somentes nubes no ceo, e intentou disuadirlle da sua marcha naquela expedici�n. Pero, no obstante, el non aceptou permanecer al�.����� Sa�u cos seus barcos � mar e navegaron en direcci�n a Irlanda (...)"� Extra�do
do 'Leabhar Ghabhala' (manuscrito�
an�nimo
do s.XII escrito en ga�lico irland�s)
� |
��� O que te�a ou deixe de ter Galicia de celta
� un tema realmente complicado e moi discutido pas�ndose,
as veces, do "� as�" � "quero que sexa as�"
('Galicia � celta, por iso somos diferentes do resto da meseta,
a esperanza celta � un s�mbolo vivente da
nosa nacionalidade e amosa unha ind�mita confianza nos nosos desti�os
(Castelao)' ou� 'Aqui o �nico celta � o Celta
de Vigo, Galicia ten cultura de seu, distinta do resto da meseta, pero
tam�n da celta, adopta-la cultura celta implica perder a nosa propia.')
��� Esta pol�mica vese, por exemplo, na m�sica
tradicional... fora de Galicia a nosa m�sica est� xa catalogada
coma celta, e a nosa bandeira ondea en� festivais de m�sica
celta de moitos pa�ses, o
que sen d�bida, reporta un gran beneficio.. pero existe tam�n
o temor de que a nosa cultura perda toda identidade e, por exemplo, as
nosas mui�eiras acaben confund�ndose con jigas.
��� Se queres engadir algo � tema.. xa sabes
a mi�a direcci�n
�
O que sexa...
�
